Boeken Welk fictieboek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?

[Voidski]

Under the Whispering Door - T.j. Klune - 6/10
Boek gekozen omdat het in een of andere lijst hoog werd aangeprezen, een leuke cover had en ik wel eens iets niet thriller wou lezen.
Vol goede moed begonnen en eigenlijk aangenaam verrast door het eerste deel van het boek. De dood is geen gemakkelijk onderwerp om over te schrijven, maar ik vond het goed/origineel gedaan (misschien omdat ik ook nog geen andere ervaring rond dit onderwerp heb, maar goed).
Helaas was het tweede deel echt een heel pak minder. Er ontbrak diepgang, gebeurde vage ontwikkelingen:

Spoiler: Spoiler

Het ene moment komen Wallace en Hugo niet overeen, twee pagina's later houden ze van elkaar? Kwam waanzinnig geforceerd over om er toch maar een holebi relatie in te steken

en ondanks dat de pagina's voorbij gingen kwam er precies niets nieuw meer bij in het verhaal.
In the end had ik meer het gevoel dat het boek ging over "haal het meeste uit je leven, want het kan zo voorbij zijn", wat toch een groot verschil is met het gevoel dat ik had na het eerste deel van het boek.

 

[Général Zantas]

Kim Stanley Robinson - Blue Mars (Mars Trilogy #3)

Wat een tegenvaller zeg, behoudt al het slechte/mindere van de vorige boeken zonder de goede aspecten te behouden. Gewoon heel droog, heel saai, geen actie, mysterie of spanning. Gewoon eigenlijk een heel langgerekte epiloog van de voorgaande boeken met alles tot in de kleinste puntjes uitgelegd terwijl het echt geen hol bijdraagt aan het verhaal.

Komt meer over als een wetenschapper met een bepaalde visie over hoe hij Mars (en bij uitbreiding het zonnestelsel) bewoond en bestuurd wil zien worden, zonder daar een boeiend verhaal rond te bouwen. Wat hij wel nog deed in boeken 1 en 2. Daar zaten ook heel droge stukken in over het technische/geologische/meteorologische aspect, maar dat werd gebalanceerd door goeie personages, onderlinge relaties die zich ontwikkelen, Mars vs Aarde, gebeurtenissen op Aarde, etc.
De personages zijn veelal dezelfde gebleven als in de vorige boeken, maar ze worden gewoon als stropop gebruikt om de politieke/medische/meteorologische ideeen over te brengen van de auteur. Zo hebben we een 100+ pagina's tellend hoofdstuk waar een hoofdpersonage Voorzitter wordt van het Executive Committee dat Mars bestuurd en we krijgen gewoon de hele tijd gesprekken en monologen over hoe men Mars moet besturen, maar er gebeurt verder gewoon niets en na dit hoofdstuk (400 pagina's nog) wordt dit personage en deze "gebeurtenissen" ook helemaal niet meer vermeld.
Dan is er ook nog een hoofdstuk waarbij geconstateerd wordt dat de technologie om het leven te verlengen, dat men uitgevonden heeft op Mars, flawed is en krijgen we bijna 50 pagina's aan medische feedback over het effect van die technologie op de hersens en hoe dit aangetast worden en hoe men dat kan aanpassen, etc.

Afin, allemaal dingen die op zich wel aandacht mogen krijgen in een verhaal, daar niet van, maar aub geen tientallen tot honderd pagina's daarover. Ik heb me er echt door moeten sleuren en heb meermaals gedacht om het gewoon weg te leggen. Maar ik heb soort van OCD om toch maar elk boek uit te lezen dat ik begonnen ben, tenzij het me in een leesdip van enkele weken/maanden dumpt...

Vorige boeken telkens 4/5 gegeven, deze krijgt maar een 2/5.

 

[MisterV]

Perdido Street Station - China Mieville


The Scar - China Mieville

Die twee staan hier in mijn boekenkast, tis al zeker 10 jaar geleden dat ik ze las maar ik weet dat die toen ferm indruk hebben gemaakt. Er zou nog een derde deel zijn (Unlundun dacht ik?) maar dat is nooit vertaald en ik lees niet graag in het Engels.

 

[Général Zantas]

Tom Clancy - Patriot Games

Dat had ik nodig na die droge kost van de afgelopen paar weken. Gewoon een lekkere actiethriller met veel spanning en sensatie, zonder veel tierlantijntjes.
Personages hebben weinig diepgang, wat niet veel mag verbazen, maar de tegenstand is tenminste goed uitgewerkt. Al is de helft van je werk als auteur wel reeds gedaan als je de IRA kiest.
Heel vlot leesbaar en blijft boeien. Af en toe iets te klef wanneer Clancy het hoofdpersonage als perfecte echtgenoot tracht af te beelden, maar dat konden we gelukkig gemakkelijk skimmen.

Beter dan de andere Tom Clancy die ik reeds las eigenlijk wel, vooral omdat er veel minder focus was op het technische aspect van geweren.

 

[Général Zantas]

Richard Bachman aka Stephen King - The Long Walk

Leuk boek, weet te boeien van begin tot einde. Vind wel dat het nooit deftig uitgelegd werd waarom men uberhaupt daar aan zou meedoen gezien 99% van de deelnemers, elk jaar dan nog, sterft. De wereld en de mensen kwamen me niet wanhopig genoeg over om dat te rechtvaardigen.
In dat opzicht vond ik The Running Man een stuk geloofwaardiger.

Claire Keegan - Small Things Like These

Compleet atypisch boek voor me. Speelt zich af in een klein Iers dorpje in de jaren 80 en een vader van 5 ontdekt dat men in het lokale klooster ongehuwde, zwangere vrouwen opsluit en uitbuit en hun pasgeboren babietjes afneemt en mogelijks vermoordt. Klinkt verschrikkelijk, en naar het schijnt zijn die praktijken ook gewoon waargebeurd en werden er in de 20e eeuw zo tienduizenden vrouwen slachtoffer met duizenden dode kinderen tot gevolg, met medeweten van overheid en Katholieke Kerk.
Aangrijpend thema, gezet in een rustig, dagelijks leven verhaal van een familieman.

Boek ontdekt nadat ik de verfilming tegenkwam op de wikipedia pagina van Cillian Murphy, met blijkbaar zelfs een Belgische regisseur (Tim Mielants).

 

[coldplayke]

Mephisto - Klaus Mann

Deze protestroman tegen het nazistische regime verscheen in 1936, toen Klaus Mann reeds in Exil was gegaan. Acteur Hendrik Höfgen (hij staat op de "d"!) staat aan het begin van de roman aan de zijde van het communistische, linkse verzet. Eens Hitler aan de macht komt, maakt hij een volledige ommekeer en probeert hij in het nieuwe regime via allerlei achterbakse wegen zich een weg naar boven te banen en in de goede gratie van de mensen met de touwtjes in handen te komen.

Klaus Mann haalde inspiratie voor zijn roman uit zijn eigen persoonlijke kring. Hendrik Höfgen is meer dan losjes gebaseerd op het leven en de carrière van Manns schoonbroer, Gustaf Gründgen, wiens zoon omwille van de vermeende laster ervoor zorgde dat Mephisto in de jaren 1960 weer enige tijd gebannen werd uit Duitsland.

De hele achtergrond waartegen deze roman is ontstaan, is sowieso al boeiend en sensationeel, maar het boek is al die aandacht ook ontzettend hard waard. Dit is het soort boek dat voor eeuwig relevante vraagstukken zal blijven opwerpen en je als lezer jezelf kritisch in vraag doet stellen hoe jij in een soortgelijke situatie zou reageren. Mann is ontzettend hard in zijn portretering van het hoofdpersonage, maar tegelijkertijd had ik nooit het gevoel dat er een stromannen typetje wordt neergezet waar gemakkelijk de spot mee te drijven valt.

Het enige personage dat niet goed vormgegeven is, is dat van de zwarte maitresse die in sommige passages letterlijk als een aap wordt omschreven. Ik wil romans altijd in hun tijdsgeest plaatsen en probeer er dan ook enige vergevingsgezindheid voor op te brengen dat auteurs niet op alle vlakken hun tijd voor konden zijn, maar in dit geval speelt de vrouw zo'n grote rol in het verhaal dat het wel echt afbreuk doet aan de finesse die Mann wel in de karakterisering van al zijn andere personages steekt. Dit punt van kritiek daargelaten, kon ik het boek haast niet wegleggen en reken ik dit toch tot een van de beste Duitse romans die ik heb gelezen.

@Avondland: het zou me ten zeerste verbazen als dit niet heel erg jouw meug gaat zijn.

 

[Avondland]

Mephisto - Klaus Mann

Deze protestroman tegen het nazistische regime verscheen in 1936, toen Klaus Mann reeds in Exil was gegaan. Acteur Hendrik Höfgen (hij staat op de "d"!) staat aan het begin van de roman aan de zijde van het communistische, linkse verzet. Eens Hitler aan de macht komt, maakt hij een volledige ommekeer en probeert hij in het nieuwe regime via allerlei achterbakse wegen zich een weg naar boven te banen en in de goede gratie van de mensen met de touwtjes in handen te komen.

Klaus Mann haalde inspiratie voor zijn roman uit zijn eigen persoonlijke kring. Hendrik Höfgen is meer dan losjes gebaseerd op het leven en de carrière van Manns schoonbroer, Gustaf Gründgen, wiens zoon omwille van de vermeende laster ervoor zorgde dat Mephisto in de jaren 1960 weer enige tijd gebannen werd uit Duitsland.

De hele achtergrond waartegen deze roman is ontstaan, is sowieso al boeiend en sensationeel, maar het boek is al die aandacht ook ontzettend hard waard. Dit is het soort boek dat voor eeuwig relevante vraagstukken zal blijven opwerpen en je als lezer jezelf kritisch in vraag doet stellen hoe jij in een soortgelijke situatie zou reageren. Mann is ontzettend hard in zijn portretering van het hoofdpersonage, maar tegelijkertijd had ik nooit het gevoel dat er een stromannen typetje wordt neergezet waar gemakkelijk de spot mee te drijven valt.

Het enige personage dat niet goed vormgegeven is, is dat van de zwarte maitresse die in sommige passages letterlijk als een aap wordt omschreven. Ik wil romans altijd in hun tijdsgeest plaatsen en probeer er dan ook enige vergevingsgezindheid voor op te brengen dat auteurs niet op alle vlakken hun tijd voor konden zijn, maar in dit geval speelt de vrouw zo'n grote rol in het verhaal dat het wel echt afbreuk doet aan de finesse die Mann in de karakterisering van al zijn andere personages wel steekt. Dit punt van kritiek daargelaten, kon ik het boek haast niet wegleggen en reken ik dit toch tot een van de beste Duitse romans die ik heb gelezen.

@Avondland: het zou me ten zeerste verbazen als dit niet heel erg jouw meug gaat zijn.

Die staat al meer dan een jaar te pronken in mijn boekenkast, lieve @coldplayke . Maar nog niet in begonnen.

 

[StevenFM]

Die twee staan hier in mijn boekenkast, tis al zeker 10 jaar geleden dat ik ze las maar ik weet dat die toen ferm indruk hebben gemaakt. Er zou nog een derde deel zijn (Unlundun dacht ik?) maar dat is nooit vertaald en ik lees niet graag in het Engels.

Deel drie van de reeks is Iron Council maar ik heb geen idee of die vertaald is. Heeft ook nog een hele hoop standalone novels, allen in verschillende genres (detective, urban fantasy, scifi, surrealisme, etc.) maar ik vrees dat die niet naar het Nederlands vertaald zijn.

 

[Général Zantas]

Raymond E Feist - Prince of the Blood (Krondor's Sons #1)

Leuke popcorn-fantasy met wat whodunnit-elementen en voorts veel spanning, actie, humor en wat sad feels. Zolang je er niet teveel van verwacht, kan je niet teleurgesteld zijn.

 

[welcometorapture]

Bradbury - Something Wicked This Way Comes

De eerste Bradbury die ik heb gelezen, aan de hand van reviews had ik me verwacht aan iets licht verteerbaarder dan wat het was. Een review sprak van Young Adult, dat vond ik niet meteen passen. Mooi geschreven, prachtige zinnen soms, en alhoewel het boek "positief" eindigt soms toch een zeer donkere ondertoon.

Hemingway - The Old Man And The Sea

De Bradbury hierboven uitgelezen in januari, denk ik, en dan weer lang stilgelegen. Met het voornemen om terug wat op gang te geraken een korte Hemingway mee genomen uit de bib. En altijd als ik terug begin met lezen, vloek ik dat ik het soms maandenlang laat liggen, schermpje vastpakken is zoveel minder moeite dan je in een verhaal werken ...

Maar goed, dit zijn de boeken waar ik vroeger niet aan begonnen zou zijn, even de synopsis openslagen op Wikipedia en lezen over de thematiek was genoeg, maar ik geniet toch echt van het werk zelf te lezen en na te denken over wat de schrijver er in steekt. Neemt niet weg dat afwisseling met een Sanderson of King nodig is, die lezen wat vlotter

 

[Hellsdinner]

Night Shift - Stephen King

King's kortverhalen doen het precies niet helemaal voor mij.
Wat ik leuk vind in zijn verhalen is de trage opbouw waarin we het gewone leven van de karakters zien, hier is King een meester in voor mij.
Dat is helaas moeilijk in kortverhalen.

 

[Avondland]

Night Shift - Stephen King

King's kortverhalen doen het precies niet helemaal voor mij.
Wat ik leuk vind in zijn verhalen is de trage opbouw waarin we het gewone leven van de karakters zien, hier is King een meester in voor mij.
Dat is helaas moeilijk in kortverhalen.

De beschrijving van small town America vind ik ook wel een sterk punt van King. Bij It heeft die dat geweldig gedaan. En de opbouw van The Stand, waarbij de maatschappij in chaos vervalt na een pandemie, vind ik meesterlijk uitgevoerd. Heel veel perspectieven en een geloofwaardige beschrijving van hoe het zou kunnen lopen. Het bovennatuurlijke element in The Stand vind ik dan nog het minst interessante.

 

[Hellsdinner]

De beschrijving van small town America vind ik ook wel een sterk punt van King. Bij It heeft die dat geweldig gedaan. En de opbouw van The Stand, waarbij de maatschappij in chaos vervalt na een pandemie, vind ik meesterlijk uitgevoerd. Heel veel perspectieven en een geloofwaardige beschrijving van hoe het zou kunnen lopen. Het bovennatuurlijke element in The Stand vind ik dan nog het minst interessante.

Same, het summum vind ik dan nog in 11/26/63. Echt genieten.

 

[starspike]

De beschrijving van small town America vind ik ook wel een sterk punt van King. Bij It heeft die dat geweldig gedaan. En de opbouw van The Stand, waarbij de maatschappij in chaos vervalt na een pandemie, vind ik meesterlijk uitgevoerd. Heel veel perspectieven en een geloofwaardige beschrijving van hoe het zou kunnen lopen. Het bovennatuurlijke element in The Stand vind ik dan nog het minst interessante.

In "De Noodzaak" (Needful Things, zeker?) doet die dat ook heel goed. Hij verliest meestal eerder de draad wanneer hij zijn eigen supernatural dingen moet gaan verklaren/afronden. "The Stand" staat ook klaar in de kast, maar zal eerder voor 2025 zijn.

 

[Général Zantas]

Raymond E Feist - The King's Buccaneer (Krondor's Sons #2)

Zelfde als de voorgaande, leuke popcorn Fantasy zonder meer. Vrij complexloos, vlot leesbaar, personages zijn wel zwart/wit, romances bloeien op vanuit het niets ("oh, we hebben onscreen quasi niet met elkaar gesproken en elkaar daarna voor 4 maanden niet gezien? Geen probleem, tuurlijk hou ik van je voor de rest van mijn leven") en de protagonisten hebben het over het algemeen wel relatief gemakkelijk. Paar mensen raken wel zwaar gewond maar genezen zonder veel complicaties. De enigen die het niet halen zijn de leuke side characters.
Goeie actie en leuk verhaal, gelukkig.

 

[welcometorapture]

Leviathan Wakes (The Expanse #1) - James Corey

Leuke blend van noir, horror en space opera. Het begint met een noir detectiveverhaal, veel worldbuilding, maar zoomt dan wel redelijk snel uit naar de space opera met het "mysterie" meer op de achtergrond. Dit las wel als een trein, heel interessant verhaal, wereld(en) goed uitgebouwd, personages wat plattekes maar goed, voor de intrigerende karakterstudies lees ik het niet.

En tja ... Ik wil graag de tweede lezen uit de reeks, maar bib Antwerpen heeft ze niet in het Engels, en nieuw kosten ze al gauw 20€ per stuk. Iemand tips voor tweedehands boekenverkoop online in België? Misschien is deze reeks gewoon moeilijk tweedehands te vinden.

 

[Général Zantas]

@welcometorapture op Amazon.de staan ze aan 10 euro per stuk en e-boek aan 6 euro per stuk.

 

[Likes]

Mephisto - Klaus Mann

.....

Ik moet stoppen met deze en de non-fictie thread te lezen. Mijn leeslijst wordt alleen maar langer