Werken voor vakbond/mutualiteit/overheidsbedrijven: graduaat maatschappelijk werk

Googke

Googke

Active member
Ben momenteel aan de slag als extern credit controller, wat een fancy term is voor telefonische deurwaarder. Ben de uitvluchten beu, het eentonige werk buiten af en toe eens een afbetalingsplan opstellen. Gelukkig zijn er ook buitenlandse debiteuren waardoor ik af en toe eens andere talen kan spreken, want het werk is toch vrij eentonig. Nu met de coronacrisis voel ik me net Magere Hein die het kaarstje van firma's moet uitblazen ma bon.

Vanuit een idealistisch beeld wil ik graag voor een vakbond werken of voor een ziekenfonds met als insteek: de maatschappij helpen. Ik doe wel eens vrijwilligerswerk voor het Rode Kruis dus onbaatzuchtigheid is er wel. Toen ik nog in het secundair zat, wilde ik ook wel Sociaal Werk destijds studeren, echter werd me verteld dat ik niet genoeg empathisch was en te ''hard''. Ik heb dat advies gewoon dom gevolgd, best wel spijt van.

Nuja, ik heb toch genoeg tijd na m'n werk dat avondschool geen probleem is. Is een avondstudie hiervoor vereist, of is het eerder hopen op connecties/ervaring?
 
Wat wil je doen, want als vakbond hebben we boekhouders, onthaalmedewerkers, social media community managers, gebouwenverantwoordelijken,... en ja ook sociale dienstverleners nodig. Wat is je huidige opleiding en ervaring?
 
Als ik mag kiezen, bv helpen bij opvang en begeleiding van probleemjongeren, ex-verslaafden, gevangenen die een 2de kans verdienen. De maatschappij wat proberen vooruit te helpen. Maatschappelijke dienstverlening, al zijn dit quasi altijd vrouwen en ik ben een meneertje, dus die vlieger zal niet opgaan.

Echt relevante ervaring heb ik niet. Opleiding is een bachelor Office Management en een soort certificaat Logistiek, wel nooit iets mee gedaan. Momenteel een goed anderhalf jaar aan de slag als Credit Controller. Spreek professioneel Frans/Duits en Engels is wel een pak minder, omdat ik 't minder moet gebruiken. Boekhoudkundig ben ik wel mee, al zou een boekhoudkundige job meer een verlengstuk worden hiervan.
 
Googke zei:
Als ik mag kiezen, bv helpen bij opvang en begeleiding van probleemjongeren, ex-verslaafden, gevangenen die een 2de kans verdienen.
Klik om te vergroten...
Euh... En daarom zou je bij een vakbond of mutualiteit willen werken?
De maatschappij wat proberen vooruit te helpen. Maatschappelijke dienstverlening, al zijn dit quasi altijd vrouwen en ik ben een meneertje, dus die vlieger zal niet opgaan.
Klik om te vergroten...
ah nee, want mannen werken niet met probleemjongeren, ex-verslaafden of ex-gedetineerden? Huh?
Echt relevante ervaring heb ik niet. Opleiding is een bachelor Office Management en een soort certificaat Logistiek, wel nooit iets mee gedaan. Momenteel een goed anderhalf jaar aan de slag als Credit Controller. Spreek professioneel Frans/Duits en Engels is wel een pak minder, omdat ik 't minder moet gebruiken. Boekhoudkundig ben ik wel mee, al zou een boekhoudkundige job meer een verlengstuk worden hiervan.
Klik om te vergroten...
Indien je hier écht niet aan het trollen bent: ze zoeken veel administratieve krachten bij vakbonden/mutualiteiten/overheidsdiensten.

Als je echter opvoeder, maatschappelijk assistent of sociaal cultureel werker (laatste 2 sociaal werk) wil worden , bestaan daar specifieke opleidingen voor, met die naam.
 
Googke zei:
Als ik mag kiezen, bv helpen bij opvang en begeleiding van probleemjongeren, ex-verslaafden, gevangenen die een 2de kans verdienen. De maatschappij wat proberen vooruit te helpen. Maatschappelijke dienstverlening, al zijn dit quasi altijd vrouwen en ik ben een meneertje, dus die vlieger zal niet opgaan.
Klik om te vergroten...
Dat is juist een meerwaarde. Wij hebben sinds kort onze eerste man in het team. Wij hadden recent nog 3 openstaande vacatures, en binnenkort nog een tijdelijk vervangingscontract. Sociaal werk of maatschappelijk advisering is heel breed. Als je wil werken met jongeren enz. zou ik ook eerder SCW aanraden.
 
Het is heel breed dat ik het plaatje wil bekijken. Het verdedigen van rechten van werknemers bij een vakbond tot maatschappelijk assistent die ex verslaafden, daklozen. Dat ik hier aan 't trollen ben, lol. 9lives was toch niet direct zo vingertje wijzend...

Betreft man-vrouwverdeling: binnen meer sociaalgerichte jobs valt het me op dat er vrouwen sterk vertegenwoordigd zijn, van onderwijs tot geneeskunde. Op de hogeschool leek dat een sterk vrouwelijke richting, en ook als ik eens bij m'n vakbond kom ik er voornamelijk vrouwen tegen. Het stereotype beeld dat vrouwen empathischer en meer zorggericht zijn, zou het een verband houden.

Administratie voeren kan ik wel, al wil ik niet meer uren achter een computer zitten zonder het gevoel te hebben de maatschappij wat te verbeteren.
 
Ik heb een tijdje met probleemjongeren gewerkt en had daar evenveel mannelijke als vrouwelijke collega's. Dus misschien gewoon wat beter rondkijken ipv je op clichés te baseren.
 
Ben ook maatschappelijk werker. Man/vrouw verhouding hangt ook heel sterk af in welke sector je gaat terechtkomen.

Vergeet vooral niet dat we niet de best betaalde jobs hebben en het werk behoorlijk stressvol kan zijn.
 
Gezien ik zelf niet in de sector zit, kan ik het niet weten he..Soit, hoe is het qua uren, verloning, hebben jullie het gevoel dat het rechtvaardig is, d.w.z dat jullie werk noodzakelijk is voor de maatschappij en ook dat het goed in elkaar steekt? Werken jullie in grote teams?
 
je gaat echt eerst eens moeten aflijnen over welke soort job je in de sociale sector iets wil weten...

Je hebt jobs waar er nachtwerk is (opvoeder), waar het zuivere daguren zijn, je hebt jobs waar je véél kan verdienen, maar meestal verdien je een stuk minder dan vergelijkbare jobs in de profit-sector, gevoel van rechtvaardigheid hangt sterk af van welke job je doet (ik kan bedneken dat je bij het OCMW een stuk gefrustreerder kan zijn dan bij pakweg een tehuis voor mentaal gehandicapten, ...

Allez, je spreekt over een sector waar je "bedrijven" hebt met één halftijds betaalde kracht, maar ook bedrijven met meer dan 10.000 werknemers...

Als het gaat over opvang van hangjongeren, ex-gedetineerden, ... dan spreek je eerder over opvoeder/sociaal-cultureel werker. Dat zijn relatief laagbetaalde jobs voor een bachelor (waarbij vooral de loonsopslagen imho redelijk matig zijn), waar je wel wat voldoening kan uithalen (maar zeker ook tegen frustraties moet kunnen, niet iedereen wil geholpen worden). Uren kunnen nachtwerk zijn als je in een internaat werkt, maar ook perfect dagwerk bij bvb justitieassistent etc.
 
Googke zei:
Gezien ik zelf niet in de sector zit, kan ik het niet weten he..Soit, hoe is het qua uren, verloning, hebben jullie het gevoel dat het rechtvaardig is, d.w.z dat jullie werk noodzakelijk is voor de maatschappij en ook dat het goed in elkaar steekt? Werken jullie in grote teams?
Klik om te vergroten...
Ex-opvoedster in oa bijzondere jeugdzorg (kinderen geplaatst omwille van hun eigen veiligheid) en ik had, ploegen inbegrepen, rond de 1600euro. Dit is wel van voor de werkbonus, zal waarschijnlijk eerder rond 1800netto draaien nu.
Uren: ik deed alles tussen 7 en 21u, geen nachten
Team: 3 leefgroepen, gemiddeld 5-6 man per team, 1 hoofdopvoeder, administratieve ondersteuning, poetspersoneel, keukenpersoneel, directie,.. 30-40 man dus om 3 leefgroepen draaiende te houden.

Waarom ben ik eruit gestapt? Omdat ik kotste van hoe alles georganiseerd wordt.
Vb: jeugdrechter legt enkel bezoek onder toezicht op (vermoeden seksueel misbruik), directie beslist dat daar geen personeel voor is. "laat ze maar in de vergaderruimte en steek af en toe je hoofd eens binnen" terwijl je alleen staat in een groep van 10 kinderen.
Je eet mee met de kinderen (je kan ook niet anders want je hebt geen pauze want staat er alleen voor) maar je moet wel 2 euro per maaltijd betalen.
In het weekend 2 groepen open, ik stond er soms alleen voor met 12 kinderen terwijl de groep ernaast er maar 3 had. "ja, verdelen gaat niet, je kan ze niet uit hun vertrouwde leefgroep halen met vertrouwde opvoeders"

Het heeft zeker ook zijn mooie kanten, wanneer een kind je een briefje toestopt, spontaan, met daarop "jij bent de beste!", wanneer een ouder je dankbaar zegt dat ze blij zijn dat hun kind veilig en gelukkig is, wanneer je na heel lang wachten de kinderen geplaatst ziet worden in een veilige omgeving, wanneer je kleine successen hebt omdat je als team ernaartoe hebt gewerkt,....

Maar evengoed word je bedreigd (mijn kind heeft een blauwe plek! Ik ga naar de jeugdrechter stappen omdat je mijn kind mishandeld hebt! Ik dien klacht in bij de politie!), uitgescholden of mishandeld door zowel de ouders als kinderen (een zesjarige die je voor hoer uitmaakt, een 9 jarige die je bijt en schopt omdat hij moet gaan slapen, een tiener die dreigt je in elkaar te slaan, ouders die krassen maken op je auto,...)

Ik kon het alvast niet meer aan, ik nam te veel van de miserie mee naar huis. Heb je een goed team, scheelt dat heel veel. Dan heb je echt steun aan elkaar. Heb je een team met verschillende karakters en visies, ga je snel met tegenzin gaan werken. Ik heb nog in een team gewerkt waar ik onder mijn voeten kreeg omdat de bedden niet perfect waren opgemaakt, ik de handdoeken verkeerd vouwde, de kinderen in de zomer hun beker water aan tafel mochten laten staan van mij ipv af te ruimen,... Dan ben je niet meer bezig met kinderen he, als je collega's je daarvoor al uitbranders geven...
 
Laatst bewerkt:
Hmm, toch wel een zeer spijtige getuigenis over hoe het eraan toe kan gaan. Ik had wel gedacht dat 't loon wat hoger zou liggen, want dat het een veeleisende job is staat vast. Je moet ook een dikke huid kunnen hebben, letterlijk en figuurlijk.
 
Mulan zei:
Ex-opvoedster in oa bijzondere jeugdzorg (kinderen geplaatst omwille van hun eigen veiligheid) en ik had, ploegen inbegrepen, rond de 1600euro. Dit is wel van voor de werkbonus, zal waarschijnlijk eerder rond 1800netto draaien nu.
Uren: ik deed alles tussen 7 en 21u, geen nachten
Team: 3 leefgroepen, gemiddeld 5-6 man per team, 1 hoofdopvoeder, administratieve ondersteuning, poetspersoneel, keukenpersoneel, directie,.. 30-40 man dus om 3 leefgroepen draaiende te houden.

Waarom ben ik eruit gestapt? Omdat ik kotste van hoe alles georganiseerd wordt.
Vb: jeugdrechter legt enkel bezoek onder toezicht op (vermoeden seksueel misbruik), directie beslist dat daar geen personeel voor is. "laat ze maar in de vergaderruimte en steek af en toe je hoofd eens binnen" terwijl je alleen staat in een groep van 10 kinderen.
Je eet mee met de kinderen (je kan ook niet anders want je hebt geen pauze want staat er alleen voor) maar je moet wel 2 euro per maaltijd betalen.
In het weekend 2 groepen open, ik stond er soms alleen voor met 12 kinderen terwijl de groep ernaast er maar 3 had. "ja, verdelen gaat niet, je kan ze niet uit hun vertrouwde leefgroep halen met vertrouwde opvoeders"

Het heeft zeker ook zijn mooie kanten, wanneer een kind je een briefje toestopt, spontaan, met daarop "jij bent de beste!", wanneer een ouder je dankbaar zegt dat ze blij zijn dat hun kind veilig en gelukkig is, wanneer je na heel lang wachten de kinderen geplaatst ziet worden in een veilige omgeving, wanneer je kleine successen hebt omdat je als team ernaartoe hebt gewerkt,....

Maar evengoed word je bedreigd (mijn kind heeft een blauwe plek! Ik ga naar de jeugdrechter stappen omdat je mijn kind mishandeld hebt! Ik dien klacht in bij de politie!), uitgescholden of mishandeld door zowel de ouders als kinderen (een zesjarige die je voor hoer uitmaakt, een 9 jarige die je bijt en schopt omdat hij moet gaan slapen, een tiener die dreigt je in elkaar te slaan, ouders die krassen maken op je auto,...)

Ik kon het alvast niet meer aan, ik nam te veel van de miserie mee naar huis. Heb je een goed team, scheelt dat heel veel. Dan heb je echt steun aan elkaar. Heb je een team met verschillende karakters en visies, ga je snel met tegenzin gaan werken. Ik heb nog in een team gewerkt waar ik onder mijn voeten kreeg omdat de bedden niet perfect waren opgemaakt, ik de handdoeken verkeerd vouwde, de kinderen in de zomer hun beker water aan tafel mochten laten staan van mij ipv af te ruimen,... Dan ben je niet meer bezig met kinderen he, als je collega's je daarvoor al uitbranders geven...
Klik om te vergroten...
Amai en weten dat dit ooit mijn droomjob was als ik studeerde voor opvoeder. Onlangs nog getwijfeld om in bijzondere jeugdzorg te solliciteren. Ook een verademing dat ik het toch niet gedaan heb.

Loon is ook maar echt mager. Moest je dan weekends werken?
 
Loon vinden is niet zo moeilijk. Zoek barema pc 319 op.
Ik werk in de gehandicaptenzorg en doe dit graag. Mag het loon leer. Zeker.
14j anciniteit. 2 op 4 weekends. Vroeg laat door elkaar en af een toe een slapende nacht. Bruto met premies tussen de 3600 3800€.
Fietsvergoeding van 0,24/km. En that's it. Door covid zou heel de sector 1,7% opslag krijgen. Sommige barema's iets meer.

Rijk wordt je er niet van.... Maar buiten specialist of arts in ZH vrees ik dat je in de zorg nooit rijk zal worden. Verbeter mij als ik fout ben ?
 
straight_six zei:
Amai en weten dat dit ooit mijn droomjob was als ik studeerde voor opvoeder. Onlangs nog getwijfeld om in bijzondere jeugdzorg te solliciteren. Ook een verademing dat ik het toch niet gedaan heb.

Loon is ook maar echt mager. Moest je dan weekends werken?
Klik om te vergroten...
Gemiddeld 2 weekends per maand, die zitten
zitten inbegrepen in die 1600 netto, had toen 5j anciënniteit.
Maar door een vaste nacht aan te nemen, moesten ze ons geen ploegenpremies betalen, enkel voor zaterdag en zondag kwam er een tientallen euro's bij.mijn bruto lag dus vlot 1000 euro lager dan dat van Robmuis maar ik spreek nu wel van ruwweg 10j geleden.
 
Robmuis zei:
Loon vinden is niet zo moeilijk. Zoek barema pc 319 op.
Ik werk in de gehandicaptenzorg en doe dit graag. Mag het loon leer. Zeker.
14j anciniteit. 2 op 4 weekends. Vroeg laat door elkaar en af een toe een slapende nacht. Bruto met premies tussen de 3600 3800€.
Fietsvergoeding van 0,24/km. En that's it. Door covid zou heel de sector 1,7% opslag krijgen. Sommige barema's iets meer.

Rijk wordt je er niet van.... Maar buiten specialist of arts in ZH vrees ik dat je in de zorg nooit rijk zal worden. Verbeter mij als ik fout ben ?
Klik om te vergroten...
Meest recentste indexaanpassing denk ik.

Idem hier trouwens. Ik werk ook in de gehandicaptensector, niet als opvoedster maar als sociaal assistente en ik doe mijn job heel graag. Ik sta dus niet in voor de dagelijkse verzorging/begeleiding maar ben inhoudelijk met de dossiers bezig van de cliënten.
Ik heb op meerdere vlakken veel voordelen:
1) Mijn planning is enorm afwisselend, normaal gezien bestaat het grootste deel van mijn job uit huisbezoeken bij cliënten thuis (helaas, corona), maar ook kantoor- en thuiswerk, ik beheer mijn agenda volledig zelf en elke week ziet er anders ingedeeld uit,
2) Veel contact met de doelgroep zelf: ofwel met de persoon met handicap zelf of met de ouders van een gehandicapt kind, ofwel met het netwerk van de cliënt indien een verstandelijke beperking,
3) De maatschappelijke meerwaarde, zoals @Googke zegt.

Word ik er rijk van? Nee, zeker niet, maar ik kom goed rond (nettoloon + kilometervergoeding vervoer in opdracht), maar bovenal is het belangrijkste voor mij dat ik mijn job graag doe. Regelmatig stresserend en soms schrijnende situaties, absoluut, en de moment dat ik er geen voldoening meer uithaal ga ik iets helemaal anders doen, denk ik. Maar ook een heel collegiaal team (team van 20 personen, en wordt as we speak nog uitgebreid), want heb ook al heel andere verhalen gehoord. Ik werk voltijds (37,5u/week), heb 25 vakantiedagen en mag overuren vrij opnemen (enkel niet langdurig opsparen tenzij intern besproken).
 
Laatst bewerkt:
straight_six zei:
Amai en weten dat dit ooit mijn droomjob was als ik studeerde voor opvoeder. Onlangs nog getwijfeld om in bijzondere jeugdzorg te solliciteren. Ook een verademing dat ik het toch niet gedaan heb.

Loon is ook maar echt mager. Moest je dan weekends werken?
Klik om te vergroten...
Ik heb 2 goede vrienden die in die richting gewerkt hebben, en dan spreek ik van +/- 15 jaar. Eentje in de bijzondere jeugdzorg, andere op de K-dienst van een psychiatrische instelling. Beiden vertrokken door gelijkaardige dingen als Mulan hier al zei. Bij eentje was de druppel dat ne gast van 15 met geladen pistool voor hem stond. Hij stond toen alleen in zijn groep terwijl dit eigenlijk niet mocht.
 
Laatst bewerkt:
Googke zei:
Hmm, toch wel een zeer spijtige getuigenis over hoe het eraan toe kan gaan. Ik had wel gedacht dat 't loon wat hoger zou liggen, want dat het een veeleisende job is staat vast. Je moet ook een dikke huid kunnen hebben, letterlijk en figuurlijk.
Klik om te vergroten...
Werken in de sociale sector en goed verloond worden dat gaat niet samen. Als je dat niet uit puur idealisme doet, begin er dan niet aan.
 
Ik heb een tijdje in de bijzondere jeugdzorg met MOF-jongeren gewerkt als leerkracht.
Heb mij op een bepaald moment zowel financieel als qua afstand kunnen verbeteren, vandaar de overstap.
Ik werkte in een tof team, dat goed aan elkaar hing en waar iedereen voor iedereen klaar stond. Zeker bij dit soort jongeren waar de kans op agressie steeds om het hoekje loert is dat wel een must. In zo'n gevallen moet dat vertrouwen er gewoon zijn dat in een noodsituatie uw collega's springen. Bovendien wordt die kans ook kleiner als die gasten voelen dat je als team op 1 lijn staat.
Minpunten waren loon, ambtenaar maar geen of amper kans op statutaire benoeming en als leerkracht 1 op de 2 weken rotte uren. Dat was van 8 u tot 16u (ok) of van 10u30 tot 18u30 (dan hebt ge echt niks aan uw dag).
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Aanmelden | Registreren
Terug
Bovenaan