Boeken Welk fictieboek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?

[Général Zantas]

Hoewel het laatste boek het zwakste deel is van de eerste trilogie, die mijn insziens ook de zwakste trilogie is van de hele serie, verbaas ik me wel over jou heel negatieve ervaring met Fitz.
Ik vond de karakterontwikkeling van Hobb juist heel sterk, en mijn grootste ergernis (als ik mijn reviews teruglees) was eerder dat Fitz te weinig uitleg kreeg van bepaalde mensen en maar gewoon dingen moest aanvaarden/aannemen zonder teveel vragen te stellen. Terwijl een hoop problemen/misvattingen gewoon niet zouden gebeuren als er net wat meer zou gepraat worden.

De tweede trilogie speelt zich af op een compleet andere locatie en zonder Fitz, dus je kan een poging wagen zonder schrik te moeten hebben dat je je gaat ergeren aan Fitz

 

[Général Zantas]

Steven Erikson - Toll the Hounds (Malazan Book of the Fallen #8)

Wat een verrassing van formaat! Dit boek stond na mijn eerste read heel laag op de appreciatielijst en ik keek er echt niet naar uit om deze weer te lezen. Maar ofwel doet een reread wonderen voor het verhaal, ofwel ben ik helemaal veranderd als lezer, want ik vond het boek ditmaal heel goed.
Er waren inderdaad een aantal personages/verhaallijnen die vrij saai waren (Endest Sillan, Nimander met momenten, de Redeemer-arc en al haar deelnemers, Kallor verbazingwekkend genoeg) en de personages (vooral die ik opgenoemd heb) gaan in overdrive qua filosofisch gezwets dat nergens toe leidt, maar de rest van het boek is gewoon van een heel hoog niveau en die finale is boem pats patat episch.
Alles in Darujhistan was watertanden, met de Malazans, Kruppe, Torvald en vooral Murillio en Harrlo/Snell/Bainisk in de hoofdrol. Cutter en Leff/Scorch waren wat minder interessant.
En dan buiten Darujhistan had je Dassem Ultor, Karsa Orlong, Anomander Rake, Hood, Shadowthrone, de Hounds. Mannekens lief. Culminatie van 8 boeken opbouw.

Toch een stevige 4 sterren ipv de 2 sterren die ik het jaren terug gegeven heb.

 

[Hellsdinner]

Hoewel het laatste boek het zwakste deel is van de eerste trilogie, die mijn insziens ook de zwakste trilogie is van de hele serie, verbaas ik me wel over jou heel negatieve ervaring met Fitz.
Ik vond de karakterontwikkeling van Hobb juist heel sterk, en mijn grootste ergernis (als ik mijn reviews teruglees) was eerder dat Fitz te weinig uitleg kreeg van bepaalde mensen en maar gewoon dingen moest aanvaarden/aannemen zonder teveel vragen te stellen. Terwijl een hoop problemen/misvattingen gewoon niet zouden gebeuren als er net wat meer zou gepraat worden.

De tweede trilogie speelt zich af op een compleet andere locatie en zonder Fitz, dus je kan een poging wagen zonder schrik te moeten hebben dat je je gaat ergeren aan Fitz

Klopt ergens wel, maar het is dubbel. Fitz krijgt weinig uitleg maar communiceert zelf ook amper. Hij veronderstelt maar en vertrouwt op zijn 'Wit' en 'Skill' (het magiesysteem is nog iets helemaal anders waar ik na dit boek ook over kan beginnen klagen...) maar hij is vaker fout dan correct in zijn veronderstellingen. Andere karakters doen inderdaad juist hetzelfde (Kettle........). En het maakt het een frustrerend geheel.

 

[Aprella]

The Paris Appartement - Lucy Foley

Een gemakkelijk lezende thriller die me genoeg geboeid heeft om te willen weten wat er nu juist gebeurt is.
Ik vond de andere die ik van haar heb gelezen wel beter. Dit verhaal zit vol oninteressant personages. Ook wordt het beetje Frans dat er word in gebruikt vertaald. En hoewel mijn Frans schandalig slecht is, vond ik dit enorm vervelend.
Ook is dit boek gevuld met zweet. Er wordt zo vaak gezegd dat er iemand heeft gezweet, of dat er iemand naar zweet ruikt. Je zou bijna denken dat de personages vastzaten op een overvolle bus van de lijn op een warme zomer dag .
Waar ik mij ook enorm aan erger: personage A gaat ergens binnen, doet de deur opslot om te vermijden dat andere personages binnen kunnen. Andere personages hebben ook een sleutel maar personage A steekt de sleutel niet op het slot want... Dat werkt niet voor het plot?

Al bij al was het best een oké boek. Er zat een plotwending in die ik niet zag aankomen en ik heb zin om nog eens naar Parijs te gaan.

Als iemand leuke thrillers/crime kan aanbevelen, altijd welkom. Liefst geen series.

 

[Avondland]

Erg genoten van De Aarde Roept van Ernest Van der Hallen. Als je Boerenpsalm van Felix Timmermans goed vond, is dit zeker ook de moeite waard. Alleen ga je heel goed moeten zoeken om die te vinden. De laatste keer dat die herdrukt is zal wel in de jaren stillekes zijn geweest. Mijn exemplaar werd in 1943 gedrukt.

Dan wat gebladerd in Wereldgeschiedenis van Vlaanderen waarin enkele tientallen historische sleutelmomenten staan van onze geschiedenis zoals de burgeroorlog van 1488, de hypnosewet, de opening van de Kolonie van Weldadigheid, de pil die Nand Peeters heeft uitgevonden of de strijd tegen malaria in Vlaanderen. Héél boeiend, maar eerder een boek dat je af en toe bij de hand neemt om daar een hoofdstuk uit te lezen.

Nu ga ik allicht beginnen in Arthur. De koning van eens en ooit van T.H. White. Normaal lees ik Engelstalige boeken altijd in de brontaal, maar deze paperback keek me zo mooi in de ogen dat ik de vertaling heb gekocht. Héél benieuwd naar dit werk.

Ik wacht inmiddels héél geduldig op Replay van Ken Grimwood. Die komt tussen 28/1 en 11/2 toe, zegt Bol.com. Véél goeds gehoord over dit boek en dat is goed, want ik hou van tijdreisverhalen. Als iemand nog aanraders heeft in dit genre: zéér welkom! 11.22.63 heb ik al gelezen.

 

[belloc]

Ik heb The Cuckoo’s Calling van Robert Galbraith (Joanne Rowling) uit. Was een beetje doorzetten naar het einde toe, maar ik wilde weten hoe het afloopt.

Nu ga ik beginnen in:

* een aantal Edgar Allan Poe kortverhalen
* Chronicles of Narnia
* Shakespeare toneel en sonetten van Rogier Eikeboom in de reeks Klassiekers lezen in de oorspronkelijke taal.

 

[GemaneDude]

Ik wacht inmiddels héél geduldig op Replay van Ken Grimwood. Die komt tussen 28/1 en 11/2 toe, zegt Bol.com. Véél goeds gehoord over dit boek en dat is goed, want ik hou van tijdreisverhalen. Als iemand nog aanraders heeft in dit genre: zéér welkom! 11.22.63 heb ik al gelezen.

Ik heb genoten van Replay. Recursion van Blake Crouch vond ik ook heel goed.

 

[Hellsdinner]

11/22/63 - Stephen King
Wauw.

Meteen gekatapulteerd naar de top van mijn favoriete boeken. King doet alles goed in dit verhaal over tijdreizen.
Geen ellenlange pagina's over het hoe en wat van tijdreizen, gewoon een meeslepend en toch ordinair verhaal.

Kan het niet laten toch nog een steek uit te delen jegens de Farseer Trilogie, dit is hoe je een verhaal in de 1e persoon verteld verdorie.

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

11/22/63 - Stephen King
Wauw.

Meteen gekatapulteerd naar de top van mijn favoriete boeken. King doet alles goed in dit verhaal over tijdreizen.
Geen ellenlange pagina's over het hoe en wat van tijdreizen, gewoon een meeslepend en toch ordinair verhaal.

Kan het niet laten toch nog een steek uit te delen jegens de Farseer Trilogie, dit is hoe je een verhaal in de 1e persoon verteld verdorie.

Juist aan pagina 300 maar hou mij wat in voor op het vliegtuig volgende week. Als je verder wilt met moderne King: Under the dome

 

[Avondland]

11/22/63 - Stephen King
Wauw.

Meteen gekatapulteerd naar de top van mijn favoriete boeken. King doet alles goed in dit verhaal over tijdreizen.
Geen ellenlange pagina's over het hoe en wat van tijdreizen, gewoon een meeslepend en toch ordinair verhaal.

Kan het niet laten toch nog een steek uit te delen jegens de Farseer Trilogie, dit is hoe je een verhaal in de 1e persoon verteld verdorie.

Ik vond die ook heel goed!

Nu bezig in T.H. White's Arthur en ik kan het boek amper neerleggen. Prachtige, humoristische en heel eigentijds aanvoelende vertelling van Thomas Mallory's Le Morte d'Arthur. Die 800 pagina's gaan wel snel voorbij zijn.

 

[Conradus]

Ik vond die ook heel goed!

Nu bezig in T.H. White's Arthur en ik kan het boek amper neerleggen. Prachtige, humoristische en heel eigentijds aanvoelende vertelling van Thomas Mallory's Le Morte d'Arthur. Die 800 pagina's gaan wel snel voorbij zijn.

Die is echt een aanrader

 

[StevenFM]

Leviathan Wakes - James S.A. Corey
Caliban's War - James S.A. Corey
Na The Expanse drie keer gezien te hebben op TV, heb ik me uiteindelijk ook in de boekenreeks verdiept. De eerste twee boeken van The Expanse reeks doen mijn bewondering voor de show alleen maar toenemen. Het bronmateriaal werd duidelijk gerespecteerd en de actiescenes werden geweldig goed in beeld gebracht. Het was alsof ik de show in mijn hoofd aan het herbekijken was. Een van de beste boekadaptaties die ik al gezien heb en een redelijk uniek geval waar de show de boeken overtreft, denk ik. En dat zeg ik met alle respect voor de geschreven versie.

Deadhouse Gates - Steven Erikson
Dit jaar ben ik eindelijk van plan om de Malazan reeks uit te lezen; voordien ben ik nooit verder geraakt dan House of Chains. Dit is mijn derde lezing van Deadhouse Gates en ik kan alleen maar herhalen dat dit een van mijn favoriete fantasy boeken blijft. Het boek is een combinatie van uitmuntende worldbuilding, sterk geschreven personages en een plot dat je niet loslaat met enkele scenes die permanent in het geheugen gegrift blijven: Sekala Crossing, de Silanda, het lot van de Chain of Dogs, de gedoemde bromance tussen Mappo en Icarium...

Thematisch is het boek een zware dobber met personages die omgaan met trauma op kleine en grote schaal. Wat ik misschien nog het meeste apprecieer, is het gevoel van geschiedenis dat het boek uitademt. Seven Cities is een continent van lagen: met zand bedolven ruïnes, personages die duizenden jaren oud zijn, oude magie, mythes en legendes, noem maar op. Een coherente wereld die ook de indruk wekt te bestaan voor en nadat het centrale verhaal begint, is voor mij toch een van de belangrijkste aspecten van een goed episch fantasy boek.

 

[Général Zantas]

Ian C Esslemont - Stonewielder (Novels of the Malazan Empire #3)

ICE wordt merkbaar beter met elk boek dat hij schrijft. Op zich is het nog altijd niets speciaals op literair vlak, gewoon een middelmatige schrijver, maar in tegenstelling tot de eerste 2 boeken heb ik me ditmaal niet moeten ergeren en raakte ik ook niet in de war wegens zwakke beschrijvingen of pacing.
Het onderwerp, zoals in zijn vorig boek, maakt veel goed. Wederom zeer intrigerend en leerrijk, er wordt ditmaal naar Korelri en Fist gegaan met enkele Crimson Guard boys, alsook met de Malazans onder leiding van Greymane en Nok. De side-characters en side-locaties uit de main series krijgen uitgebreide aandacht in dit verhaal, en het is toch een aanrader voor elke Malazan-fan om er meer over te lezen.

 

[stowaway]

Before the Coffee Gets Cold - Toshikazu Kawaguchi

Ik hoopte dat het verhaal net zo mooi was als de omslag en het stelde niet teleur. Het zijn 4 verhalen die zich afspelen binnen hetzelfde koffiehuis, maar je wordt telkens meegenomen naar een bepaald moment in het verleden dat belangrijk was voor die specifieke bezoeker. Een aanrader voor lezers die graag wat magisch realisme combineren met stukjes die je even doen nadenken over je tijd hier op deze aardbol en hoe je die besteedt.

 

[Yulquen]

James S.A. Corey - Caliban's War (The Expanse #2)

Holden wordt meer gelaagd, wat ik apprecieer. Hij heeft in het begin de trekjes van Miller overgenomen en is niet meer zo rechtlijnig en naïef als in het eerste deel. Er komen nieuwe personages bij en ook de politiek doet zijn intrede met al het gekonkel dat daar bijhoort.

 

[Hellsdinner]

Tress of The Emerald Sea - Brandon Sanderson
Een heel leuke novel van Sanderson.

Niets nieuws of "never been done before" hier. Sanderson haalt voor deze novel duidelijk inspiratie bij The Princess Bride en het werk van Pratchett of Neil Gaiman, en het werkt!

Sanderson is heel goed in het creëren van een "found family" band of misfits en doet dat ook hier weer met succes.

Het was een leuk tussendoortje en heb er volop van genoten.

 

[FlyingHorseman]

Yoko Ogawa - The Memory Police
Op een Japans eiland "vergeten" de inwoners collectief steeds meer dingen uit het dagelijkse leven. De 'memory police' uit de titel zorgt ervoor dat die zaken vergeten blijven en alle sporen ernaar uitgewist worden. Dit uitgangspunt klinkt als een vreemde mix tussen Kafka en dystopische roman, maar Ogawa maakt er een dromerig, melancholisch verhaal van over verlies, de kracht van herinneringen en wat ons mens maakt. Ze houdt de plot vrij simpel en ze heeft een rustige, elegante verhaalstijl, waardoor de impact van de verdwijningen in de verf gezet wordt. Geen boek dat ik aan iedereen zou aanraden (voor sommigen zal het te dicht tegen "saai" aanschurken) maar voorlopig is dit de beste roman die ik dit jaar al gelezen heb.

Douglas Adams - The Hitchhiker's Guide to the Universe
Douglas Adams - The Restaurant at the End of the Universe
Douglas Adams - Life, The Universe and Everything
De eerste drie delen van de Hitchhikers "trilogie in vijf delen". Zeer populair en ik begrijp waarom. Dit is vederlichte humoristische science fiction, waar de SF vooral als doel heeft om dwaze, droge grappen klaar te zetten. Vederlicht en dwaas zijn in dit geval positief bedoeld, dit waren de meest ontspannende boeken die ik in lange tijd gelezen heb. Ik was ook verbaasd hoeveel zaken ik eigenlijk al herkende (Marvin the Paranoid Android, 42, Babel Fish...) die dus gemeengoed van populaire cultuur geworden zijn. Ik ga wel even wachten voor ik de twee laatste delen ga lezen want het derde boek vond ik wat minder dan de andere twee, misschien omdat het te veel van hetzelfde op te korte tijd was.

Denis Johnson - The Stars at Noon
Het minst goede boek dat ik voorlopig gelezen heb van één van mijn favoriete schrijvers. Het volgt de belevenissen van een vrouw tijdens de revolutie in Nicaragua in de jaren '80. Helaas had ik deze keer totaal geen voeling met het hoofdpersonage, die thans goed past in de stoet van losers die Johnson doorgaans in zijn werk opvoert. Alleen was haar onthechting van alle personages en gebeurtenissen hier soms eerder irritant. Er zit een soort van thrillerelement in het verhaal maar dat is niet zo goed uitgewerkt, het lijkt alsof de personages er amper mee bezig zijn. Bij momenten wel nog goed geschreven en als weergave van de broeierige sfeer van de Latijns-Amerikaanse revolutie was het wel geslaagd maar dat alleen is niet genoeg om een goeie roman te hebben.

 

[Général Zantas]

Ian C Esslemont - Orb, Sceptre, Throne (Novels of the Malazan Empire #4)

Sjonge jonge. Dassem Ultor, Seguleh, Daruhjistan, Kruppe, Topper, etc en toch nog zo'n middelmatig boek afleveren...
Een hoop goeie dingen, afgewisseld met een hoop teleurstellende, verwarrende en irriterende dingen. Wanneer ICE personages en plaatsen behandelt die Steven Erikson reeds behandeld heeft, is het niveauverschil echt enorm zichtbaar.

Dit boek had enorm veel potentieel, maar heeft het maar matig ingevuld. Uiteindelijk toch teleurstellend. Ik blijf ze wel lezen omwille van de worldbuilding, de Malazan-wereld blijft fantastisch om in te vertoeven.
De volgende 2 boeken zijn weer van Steven Erikson en sluiten de hoofdreeks af, dus dat zou weer genieten moeten zijn. Afin, boek 9 herinner ik me als zwak (maar dat dacht ik van boek 8 ook en dat bleek geweldig te zijn bij mijn reread) maar boek 10 was wel vrij goed.

 

[Avondland]

Die is echt een aanrader

Dit is echt wel genieten. Leest énorm vlot. Bij momenten kolderiek, maar ook een heel fascinerende mythologische vertelling.

 

[Hellsdinner]

A Song of Achilles - Madelline Miller

Hetgene wat ik ken van de Illiad komt enkel van de film Troy, een tienerversie boek over de val van Troy (geen idee wat de titel of auteur was zelfs) toen ik 13 was en games.
Dit boek was daarom wel een interessante read. Het focust op Patroclus en zijn band met Achilles en is meer een tragisch romantisch verhaal maar het laat niet na de andere bekende karakters en gebeurtenissen toe te lichten.

Short but sweet!