Boeken Welk fictieboek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?

Hoeveel boeken lees je gemiddeld per jaar?

  • Ik lees nooit

    Stemmen: 21 10,7%
  • 1-5 boeken

    Stemmen: 57 28,9%
  • 6-10 boeken

    Stemmen: 33 16,8%
  • 11-20 boeken

    Stemmen: 44 22,3%
  • 21-30 boeken

    Stemmen: 22 11,2%
  • 31-40 boeken

    Stemmen: 8 4,1%
  • 41-50 boeken

    Stemmen: 4 2,0%
  • 50-75 boeken

    Stemmen: 5 2,5%
  • 75-100 boeken

    Stemmen: 1 0,5%
  • 100+ boeken

    Stemmen: 2 1,0%

  • Totaal aantal stemmers
    197

coldplayke

Supermoderator
Crowdfunder FE
Voor eenieder die zojuist (of ietsje langer geleden :) ) een boek heeft uitgelezen en zijn bevindingen hier wil delen.
 
Als audioboeken ook geldig zijn (ik vind van wel :p): The Import van J.T Baier. Vond het wel goed, vrij rechtoe-rechtaan actie/avontuur verhaal in de trend van Jack Reacher. Als extra audiobooknoot, Jay Snyder is toch wel een redelijk fantastische narrator.
 
Oblomov - Gontsjarov : Sterke karakterschets van het tragikomische hoofdpersonage, aantal hilarische nevenkarakters (Zachar is heerlijk), de kunst van het nietsdoen tijdens deel één is geweldig amusant om lezen en lijkt nooit te lang te duren ondanks dat het best wat pagina's vult. Samenvatting van de kindertijd van Oblomov laat dan weer duidelijk merken hoe het komt dat hij is wie hij is. Van zodra hij zijn Olga ontmoet vind ik het hier en daar een beetje inzakken maar al bij al wel een uitstekend geschreven en vlot te lezen klassieker.
 
Farmer in the sky - Robert Heinlein

Valt te omschrijven als een frontier/kolonistenverhaal: de aarde kent dermate hoge overpopulatie dat voedsel voor de ganse populatie gerantsoeneerd is. Het hoofdpersonage en zijn vader beslissen te emigreren naar Ganymedes (waar volop terraforming bezig is) om er (net als vele andere kolonisten) een boerderij te starten, om zo vrij te zijn van dergelijke restricties.

Heinlein trekt parallellen met de eerste kolonisten van Amerika; het schip naar Ganymedes heet de Mayflower, er wordt regelmatig verwezen naar de uitdagingen die men toen kende. (Maar dan zonder verdrijving of uitbuiting van een inheemse bevolking. Plus dat sinds 1950 we veel meer weten over de samenstelling van Jupiters manen en het Ganymedes dat hij beschreef nu onmogelijk blijkt.)

Ongeveer 60 jaar voor The Martian en 70 jaar voor Starship, maar toch een verrassend goede voorspelling van hedendaagse problemen (overpopulatie) en plannen (Musky z'n plannen voor Mars)
 
Geldt dit ook voor luisterboeken? Ik luister tegenwoordig vooral naar boeken. Geweldig als je in de file staat en er niets op de radio is.

Afin : Naar aanleiding van de film volgend : Dune van Frank Herbert beluisterd dus. Het verhaal doet mij denken aan Game of thrones in space. Helaas heeft het wat minder diepgang, maar ik vond het verhaal wel boeiend en kijk al uit naar de komende want er zijn nog geweldig veel vragen die onbeantwoord blijven. Aanrader!
 
Ik heb pas nog een Dan Brown gelezen. Zijn laatste, Origins, vond ik wel een goeie. En omdat het zich in Firenze afspeelde, en ik een lichte thriller wou, heb ik dan ook maar eens Inferno gelezen. En jammer genoeg vind ik hem rot-, maar dan ook rotslecht :) De eerste helft is nog plezant, omdat het inderdaad in Firenze was, maar daarna neemt het ongeloof over het slechte vakmanschap toch echt de overhand. Ik kraak niet graag boeken af, maar positiever kan ik niet zijn, helaas. Gigantische plotholes, platte personages, houterige beschrijvingen... Niet zijn beste, zullen we zeggen.
 
Buzz Aldrin, waar ben je gebleven? Van Johan Harstad.

Zeer triest boek met vreemd genoeg toch wat humor in. Over iemand die een fascinatie voor Buzz Aldrin heeft, de 2de mens op de maan. Zelf vind het personage de '2de' soms interessanter dan de eerste, en hij wil zelf 'maar 2de' zijn, dat is goed genoeg. Het 2de boek dat ik van Harstad lees en ik ben wel fan geworden van deze schrijver. Max, Mischa & het Tet-offensief binnenkort eens te pakken krijgen.

Nu begonnen aan 'Wildevrouw' van Jeroen Olyslaegers. Heb eerder dit jaar 'Wil' gelezen en dat vond ik wel een sterke roman.
 
Hyperion & Fall of Hyperion - Dan Simmons

Interessante sci-fi, gelezen omdat hij wordt aangeraden door Dune fans. De wereld die wordt uitgetekend zit vol details en heeft een zeer sterke backstory. Vooral hoe de maatschappij werkt over honderden werelden, en hoe ze adhv een AI en een soort internet maar dan voor hele sterrenstelsels en overkoepelende stelsels, werken, was voor mij bijzonder interessant om over te blijven mijmeren.
Deze boeken zijn doorspekt met de schrijver zijn liefde voor poëzie en dan voornamelijk één historische 'mislukte' poëet. Een bijzondere toets, maar niet mijn ding. Toch is het een fantastisch geheel met spannende plotlijn die me erg vaak deed teruggrijpen om de reeks uit te lezen.

Endymion & Rise of Endymion - Dan Simmons

Het vervolg op bovenstaand reeks. Na enkele maatschappij eindigende gebeurtenissen is de beschaving stilgevallen. Het Katholicisme neemt het universum over. Gaat je wenkbrauw ook omhoog na het lezen van die zin? Het is exact wat ik hierin beschrijf. Het is de welbekende geloofsovertuiging die nu de ganse menselijke beschaving controleert. Met bijna fascistische precisie.
Deze reeks was totaal niet mijn ding. Het hoofdpersonage, Endymion, een atheïst, sprak me niet zo aan en kwam bij mij steeds over als een onhandige slungel. Het zou me niet zo mogen verbazen want vanaf de eerste bladzijde beschrijft hij zichzelf ook zo, als onbelangrijk en een eenvoudige passant in die hele geschiedenis. Er loopt ook een mytisch figuur bij die volgens een profetie terug vrijheid zou brengen in het universum, maar ook dat onderdeel sprak me niet geweldig aan. Het meeste kon ik nog genieten van de beschrijvingen van hun bezoeken aan vreemde, nieuwe, planeten. De lokale cultuur en couleur.
Doorheen deze reeks wordt het tempo er constant uitgehaald door de hoofdstukken die focussen op de katholieken, hun geloof en hun gewoonten in deze sci-fi wereld. Interessante premisse misschien, maar na een poosje steekt het enorm tegen. Vooral het laatste boek, dat bestaat uit 800 bladzijden, heeft hier wel wat mee. Beschrijvingen van sacramenten zijn ongelooflijk lang uitgesponnen, maar ook de beschrijving van een tibetaans-geïnspireerde wereld (planeet) en diens beschaving is ongelooflijk langdradig en draagt bij aan het feit dat het verhaal echt aansleept. Honderden bladzijden ter voorbereiding van één enkel event, met dan op minder dan 100 bladzijden climax én verklaring én afronden van alle verhaallijnen en afscheid aan deze wereld in het algemeen.


Raar genoeg beschrijf ik nu met meer woorden waarom ik het derde en vierde deel van de reeks NIET leuk vind, maar ik probeerde het te beschrijven zonder spoilers. Wat moeilijk is voor het eerste paar boeken. Daar duik je in met de verwachting die k schets en het zal zeker niet teleurstellen.
 
Laatst bewerkt:
Hyperion & Fall of Hyperion - Dan Simmons

Interessante sci-fi, gelezen omdat hij wordt aangeraden door Dune fans. De wereld die wordt uitgetekend zit vol details en heeft een zeer sterke backstory. Vooral hoe de maatschappij werkt over honderden werelden, en hoe ze adhv een AI en een soort internet maar dan voor hele sterrenstelsels en overkoepelende stelsels, werken, was voor mij bijzonder interessant om over te blijven mijmeren.
Deze boeken zijn doorspekt met de schrijver zijn liefde voor poëzie en dan voornamelijk één historische 'mislukte' poëet. Een bijzondere toets, maar niet mijn ding. Toch is het een fantastisch geheel met spannende plotlijn die me erg vaak deed teruggrijpen om de reeks uit te lezen.

Endymion & Rise of Endymion - Dan Simmons

Het vervolg op bovenstaand reeks. Na enkele maatschappij eindigende gebeurtenissen is de beschaving stilgevallen. Het Katholicisme neemt het universum over. Gaat je wenkbrauw ook omhoog na het lezen van die zin? Het is exact wat ik hierin beschrijf. Het is de welbekende geloofsovertuiging die nu de ganse menselijke beschaving controleert. Met bijna fascistische precisie.
Deze reeks was totaal niet mijn ding. Het hoofdpersonage, Endymion, een atheïst, sprak me niet zo aan en kwam bij mij steeds over als een onhandige slungel. Het zou me niet zo mogen verbazen want vanaf de eerste bladzijde beschrijft hij zichzelf ook zo, als onbelangrijk en een eenvoudige passant in die hele geschiedenis. Er loopt ook een mytisch figuur bij die volgens een profetie terug vrijheid zou brengen in het universum, maar ook dat onderdeel sprak me niet geweldig aan. Het meeste kon ik nog genieten van de beschrijvingen van hun bezoeken aan vreemde, nieuwe, planeten. De lokale cultuur en couleur.
Doorheen deze reeks wordt het tempo er constant uitgehaald door de hoofdstukken die focussen op de katholieken, hun geloof en hun gewoonten in deze sci-fi wereld. Interessante premisse misschien, maar na een poosje steekt het enorm tegen. Vooral het laatste boek, dat bestaat uit 800 bladzijden, heeft hier wel wat mee. Beschrijvingen van sacramenten zijn ongelooflijk lang uitgesponnen, maar ook de beschrijving van een tibetaans-geïnspireerde wereld (planeet) en diens beschaving is ongelooflijk langdradig en draagt bij aan het feit dat het verhaal echt aansleept. Honderden bladzijden ter voorbereiding van één enkel event, met dan op minder dan 100 bladzijden climax én verklaring én afronden van alle verhaallijnen en afscheid aan deze wereld in het algemeen.


Raar genoeg beschrijf ik nu met meer woorden waarom ik het derde en vierde deel van de reeks NIET leuk vind, maar ik probeerde het te beschrijven zonder spoilers. Wat moeilijk is voor het eerste paar boeken. Daar duik je in met de verwachting die k schets en het zal zeker niet teleurstellen.
Lang geleden H en FoH gelezen en vond dat heel goed. Onlangs gedacht om Endymion te kopen, maar ik vrees dat ik enorm veel vergeten ben van de vorige boeken. Kan dat kwaad om Endymion te kunnen volgen? Al denk ik er nu minder aan om die te lezen. :p
 
Leen Huets' Bruegelbiografie was voortreffelijk. Geeft je een heel andere kijk op de man die in eigen land vooral bekend is van de boerentaferelen.

Nu genieten van Evelyn Waughs Brideshead Revisited. Zeer citerenswaardig boek.
 
Slaughterhouse five van Kurt Vonnegut.

Elk jaar "dwing" ik mezelf om toch wat classics te lezen ook. Met wisselend succes meestal.
Weet ook niet goed wat ik hier van moet vinden, soms toch iets te bizar naar mijn gevoel.

So it goes.
 
Laatst bewerkt:
Slaughterhouse five van Kurt Vonnegut.

Elk jaar "dwing" ik mezelf om toch wat classics te lezen ook. Met wisselend succes meestal.
Weet ook niet goed wat ik hier van moet vinden, soms toch iets te bizar naar mijn gevoel.

So it goes.
Dwang is niet goed, ge moet dat met goesting doen. ;)

Brideshead Revisited van Waugh is uit, wat een fantastisch boek was me dat. Nostalgie, jeugd en verval. Of zoiets.

Nu wat klassieke scifi met Robert Heinlein: The moon is a harsh mistress. De eerste schreden op de maan zijn al veelbelovend. Boeiende ideeën en een boeiende verteltrant. Die gaat snel uit zijn.
 
Ja daarom ook dwang tussen aanhalingstekens 😀, probeer soms wel is uit mijn comfortzone te lezen.

Sergeant Bertrand van Aleksandr Skorobogatov ook net uit. Best wel intigrerend boek.
 
Raar genoeg beschrijf ik nu met meer woorden waarom ik het derde en vierde deel van de reeks NIET leuk vind, maar ik probeerde het te beschrijven zonder spoilers. Wat moeilijk is voor het eerste paar boeken. Daar duik je in met de verwachting die k schets en het zal zeker niet teleurstellen.
Akkoord dat deel I en II beter waren dan deel III en IV, maar het geheel blijft voor mij nog altijd één van de beste SF/Fantasy reeksen aller tijden. The Terror van Dan Simmons is ook steengoed, in tegenstelling tot de TV serie die ervan is uitgekomen.
 
Akkoord dat deel I en II beter waren dan deel III en IV, maar het geheel blijft voor mij nog altijd één van de beste SF/Fantasy reeksen aller tijden. The Terror van Dan Simmons is ook steengoed, in tegenstelling tot de TV serie die ervan is uitgekomen.
Ik vond de serie The Terror best meevallen, maar heb het boek niet gelezen.
 
Honderd jaar eenzaamheid

Heavy te veel namen die op elkaar trekken maar voor de rest terechte klassieker, meeslepend en fantastisch goed geschreven, dromerige stukken in het bijzonder. Ik zou er (langs de verre zijlijn) wel getuige van willen geweest zijn.
 
Terug
Bovenaan