Verslag: Dunk!festival 2024 - Dag 3

Na twee dagen vol postrock, metal en aanverwante genres begon de vermoeidheid er lichtjes in te sluipen, maar dat houdt ons uiteraard niet tegen! Op de derde en laatste dag van dunk!festival hebben we weer enkele fantastische optredens mogen meemaken. Ook is het tijd om onze rekening op te maken en te beslissen wat voor ons de allerbeste concerten waren gedurende dit driedaags festival. De keuzes waren niet altijd even gemakkelijk, maar het is ons toch gelukt om een top vijf te maken.

Ook voor de laatste dag hebben weer een zestal favorieten. In onze reis door de Vooruit hebben we in totaal toch meer dan twintig bands mogen aanschouwen. Het was al niet gemakkelijk, maar deze laatste dag heeft het ons alleen lastiger gemaakt om een top vijf op te stellen want stiekem was dit misschien wel onze favoriete festivaldag. Met sleepmakeswaves, Oh Hiroshima, Outrun The Sunlight, Jessica Moss, Jo Quail en Klidas hebben we weer veel om over te vertellen. Stuk voor stuk geweldige optredens van deze artiesten!

Sleepmakeswaves - Concertzaal - 23u00​

Een van de weinige optredens die te laat begon omdat de band problemen had met de kabel van een gitaar. Hierdoor konden ze hun geweldige intro niet laten afspelen en vloog de band er meteen in met een nummer. Dat er iets niet werkte, kon hen niet deren want ze vlogen er meteen in. Deze Australische postrockers weten hoe ze een optreden vol energie en enthousiasme moeten geven.

Oh Hiroshima - Balzaal - 22u00​

Het allerlaatste optreden in de Balzaal was van Oh Hiroshima. Deze mannen uit Zweden gebruiken veel zang om soundscapes te maken die bij hun gitaren passen. Ook wordt er redelijk wat met elektronische geluiden geëxperimenteerd om van alles een mooi geheel te maken. Dit was alvast een zeer degelijk optreden waarbij iedereen mee kon zweven op hun rustgevende ritmes en melodieën.

Outrun The Sunlight - Concertzaal - 20u25​

Deze progressieve metalband uit Chicago bracht een optreden met een zeer solide sound. Hun instrumentale benadering en complexe composities met snoeiharde riffs waarbij iedereen mee gaat headbangen wisselen ze af met periodes van rustigere stukken in hun muziek. De brute riffs klonken ons alvast als muziek in de oren en dit smaakte zeker naar meer. Geweldig geluid en een geweldige beleving. Meer moet dat soms niet zijn!

Jessica Moss - Domzaal - 21u45​

Een van de weinige concerten waar onze fotograaf niet bij was, dus hebben we hier helaas geen foto's van. Toch was ik zo onder de indruk dat ik hier wel iets over moest schrijven. Jessica Moss creëerde voor ons allen een soort ritueel waarbij haar concert eigenlijk al haar solowerk en improvisaties combineerde met enkel en alleen haar viool, drone, heel veel pedalen en haar stem. Haar meeslepende sound bracht ons allemaal samen in totale stilte en rust tot ze klaar was, en de gehele Domzaal overdonderd werd met applaus.

Jo Quail & Orchestra - Theaterzaal - 17u15​

Met een gerust hart kan ik zeggen dat dit voor de meeste mensen het meest emotionele en intense concert tegelijk was. In de theaterzaal bracht celliste Jo Quail een heel orkest (Het Wilmink Project Orkest) op been om een paar geweldige stukken muziek te brengen die door haar gecomponeerd zijn. Daarvan zelfs een stuk dat ze nog nooit live heeft gebracht omdat het zelfs met al haar pedalen voor de cello niet mogelijk was om dit solo te brengen. Iedereen zat het hele concert op het puntje van de stoel. Voor ons was dit de beste act van de drie dagen op het festival.

Klidas - Balzaal - 15u30​

Beginnen deden we de laatste festivaldag met Klidas in de Balzaal. We kenden deze band totaal niet, maar na een nummer te hebben beluisterd op Spotify gingen we toch naar het concert kijken. En wat zijn we blij dat we dat gedaan hadden. Wat een verrassend leuk optreden gaf de progressieve rockband uit Italië. Met veel passie en enthousiasme brachten ze hun repertoire. Vooral de zang en de saxofoon brachten enorm veel bij aan hun muziek. Het hele concert gaf wat jazz-vibes af waar we wel fan van zijn.

Onze favorieten​

Het was enorm moeilijk om vijf favorieten te kiezen maar ik denk dat je uit onze uitleg per band wel ongeveer kan gokken wie het uiteindelijk allemaal geworden is. Eerst en vooral kunnen we niet om Jo Quail en haar orkest heen die een geweldige act voor ons hadden. Daarnaast was er ook JAMBINAI op de eerste festivaldag die zware rock perfect combineerde met de traditionele Zuid-Koreaanse muziek en gezang. Pruillip en Conjurer sprongen er met hun optredens ook uit op dag twee van het festival. Als laatste toevoeging kunnen we hier ook nog Klidas aan toevoegen met hun frisse postrock met jazz-elementen erin verwerkt. Nog een extra vermelding voor Jessica Moss die een geweldig intiem en prachtig concert gaf, maar aangezien de fotograaf hier niet bij was en dus niet kon oordelen, kunnen we het net niet in de top vijf zetten.

1. Jo Quail & Orchestra
2. JAMBINAI
3. Pruillip
4. Conjurer
5. Klidas
6. (Jessica Moss)

Conclusie

Net als de voorbije twee jaar kwamen we terecht op een festival waar eigenlijk elk optreden een intiem concert is waarbij je heel dicht bij de artiesten staat. Dat is elk jaar echt wel aangenaam. Doordat er eigenlijk niet veel verschillende soorten genres aanwezig zijn op dunk!festival, zie je ook enkel maar de echte fans van de postrock en metal. Dat merk je heel hard aan de gemoedelijke sfeer die er ieder jaar hangt en die was nu niet anders. Eigenlijk is onze conclusie dezelfde als vorig jaar en die is: Tot volgend jaar, dunk!