Verslag: Dunk!festival 2024 - Dag 2

Na een geweldige eerste dag op dunk!festival, was het na een stevige brunch tijd om er weer in te vliegen. Er stond weer heel wat leuks op het programma. Nog redelijk fris en monter begonnen we aan de tweede dag van het festival. We hebben voor deze dag zelfs zes artiesten uitgekozen om uit te lichten. Net zoals op de eerste dag, begint het festival heel gemoedelijk en hebben we enkele zeer goede bands aan het werk gezien.

Het programma was voor ons vandaag lichtjes anders dan de eerste festivaldag. Het begon deze keer heel rustig, maar alles wat we graag wilden zien, speelde vlak na elkaar. We waren eigenlijk dus enkele uren lang non-stop muziek aan het luisteren. Onze zes favorieten waar we dus iets over gaan vertellen zijn This Will Destroy You, Pruillip, Maserati, Conjurer, Spurv en Cloakroom. Bij het verslag van dag 3 gaan we ook onze conclusie meegeven en onze top 5 van alles wat we gezien hebben. Vergeet het volgende verslag dus zeker ook niet te lezen!

This Will Destroy You - Concertzaal - 23u00​

De headliner van vrijdag kon zeker niet gemist worden. Deze Amerikaanse post-rockers uit Texas brengen lange atmosferische nummers met uiteraard zoals zovele postrock bands een heel arsenaal aan effectpedalen om de vele lagen in hun muziek te kunnen overbrengen. Hun lange nummers die je als composities kan zien klinken heel cinematisch en brengen enorm veel sfeer die regelmatig gebroken wordt door een loeiharde wall of sound. Een sfeervolle belevenis die je vooral doorheen je lijf moet voelen.

Pruillip - Domzaal - 21u45​

Dit jaar zijn we opvallend minder naar de Domzaal getrokken. Hoewel het eigenlijk onze favoriete zaal is, kwam het programma nu eenmaal zo uit dat we hier minder geweest zijn. Toch hebben we er enkele geweldige concerten gezien, waaronder die van Pruillip er eentje is. Dit kunnen we zelfs rekenen tot een van onze favorieten van de tweede festivaldag en gerust ook in onze top 3 van het hele festival zetten. Hun geluid: zware en trage, gitaargeïnspireerde rock waar een ijle zangstem in verweven zit. Bij hun lange, repetitieve nummers deint je hoofd dan ook vanzelf ritmisch mee. Ideaal voor menig postrocker dus!

Maserati - Concertzaal - 20u25​

Deze Amerikaanse band uit Georgia kwam op het podium met een interessante opstelling waarbij de drummer in het midden tussen de andere muzikanten gepositioneerd staat in plaat van helemaal achteraan zoals bij zoveel bands al gebeurd. Dit doet ons vermoeden dat de drummer een van de oprichters is. Ze brengen opwekkende instrumentale post-rock waar je oprecht vrolijk van wordt. Deze band raast zonder teveel zeveren door hun setlist waarbij je de dansbenen eigenlijk niet kan stilhouden. Het deed ons een beetje denken aan uptempo jazz, maar dan harder.

Conjurer - Concertzaal - 18u35​

We komen aan bij de stevigste metalband die op het hele festival gespeeld heeft. Met hun zware gitaren en harde stemmen deden ze de hele concertzaal op zijn grondvesten daveren. Het indrukwekkendste was wel wanneer de leadgitarist zonder microfoon door de hele zaal de lyrics brulde. Dat was waarschijnlijk een van de meest intense momenten van de avond. Ook de bassist deed zijn duit in het zakje met zo goed als heel het concert te headbangen met zijn lange haar waardoor dit bijna op een helikopter leek. Aan passie was er dus zeker geen gebrek. Wij waren alvast heel erg fan van de stevige riffs. De stem kon bij momenten iets minder bekoren maar gelukkig overdreven ze hier niet mee.

Spurv - Balzaal - 17u40​

Met zes zijn ze, deze jongens uit Noorwegen. Vol headbangend enthousiasme kwamen ze op het podium om hun instrumentale post-rock te brengen die vooral zijn inspiratie heeft in de natuur van hun prachtige land. Elk nummer staat los van elkaar maar toch voelt alles aan als een groot geheel waarbij hun enige doel is om ons naar hogere muzikale sferen te brengen. Hun optreden voelt net niet aan als een reis doorheen de weidse natuur van Noorwegen.

Cloakroom - Concertzaal - 16u20​

Wij begonnen de tweede festivaldag met Cloakroom. Dit was uiteraard niet de eerste band van het festival op deze dag, maar voor ons wel de eerste band die we echt wouden zien. Deze zware en trage Amerikaanse shoegaze band uit Indiana brengt onze dag traag maar wel zeer goed op gang. Dit trio bracht er meteen de juiste sfeer in en liet ons rustig wakker worden met hun stevige maar toch trage gitaren en zweverige stem. Met veel rust en precisie brachten ze een zeer goede show.