"Sinds Bach ging het met muziek bergaf": de klassieke muziekthread

[Avondland]

Even de vier pagina's aan muziekthreads doorgefietst, maar tot mijn verbazing is er nog geen thread voor klassieke muziek. Nu, laten we eerst beginnen met een afbakening die ik breed ga nemen:

Klassieke muziek is de geschoolde muziek die voortgebracht is door, of geworteld is in, de westerse kerkelijke en wereldlijke muziektradities, grofweg vanaf de middeleeuwen tot heden. De kernregels van deze traditie kwamen vast te liggen in de periode 1550-1900. Het overgrote deel van de composities is op één of andere wijze genoteerd.

Meer strikt wordt onder klassieke muziek verstaan de muziek uit het tijdvak van het classicisme, ca. 1730-1820.

De benaming klassieke muziek wordt wel als een synoniem voor kunstmuziek of serieuze muziek gebruikt, als tegenhanger van populaire muziek (lichte muziek) en volksmuziek. In termen van een kwalitatieve indeling wordt het begrip tegenwoordig niet meer gebezigd. Klassieke muziek is niet uitsluitend 'serieus' bedoeld, maar kent vele vormen van gebruiksmuziek: voor muziekonderwijs, amusement, dans en muzikaal theater. Daarnaast beïnvloeden muziektraditie en moderne muzikale vormen, met name jazz en elektronische muziek, elkaar, en brengen zij een groot aantal hybride vormen voort die niet (langer) in het schema klassiek-populair zijn in te passen.

Men spreekt ook bij niet-westerse muzikale culturen van een klassieke muziek, om de oudere tradities van de moderne populaire muziek te onderscheiden, zoals in de Indiase cultuur (Indiase klassieke muziek) en China (Chinese klassieke muziek).

We gaan hier dus voor alle duidelijkheid niet de strikte classisistische benadering nemen, maar de brede met ook niet-Westerse muziek erbij. We gaan grofweg vertrekken in de middeleeuwen (voor pre-middeleeuwse muziek maakt ge maar zelf een topic aan) tot en met vandaag, want ook vandaag wordt nog klassieke muziek gemaakt.

Enkele favorietjes en dit was waarlijk een kill your darlings want er is nog zoveel moois te ontdekken:

Baroque 'n roll met Corelli

Zingen dit 13de eeuws riedeltje even mee! U kent dit ongetwijfeld van The Wicker Man (1973, ofcourse)

Dwalen in een melancholisch fin-de-siècle Parijs met Erik Satie

De wondermooiste aria uit de Mattheuspassie van Bach

Het dreunende alegretto van de Zevende Symfonie van Beethoven. Loeihard op te zetten en laat de apocalyptofiel in je los.

En laat je eens in vervoering brengen door Perzische klassieke muziek

Dixi!

 

[Deleted member 95]

Ik ben vooral fan van pianoconcerti, door het format van dialoog tussen de solist en het orkest dat vaak geweldige muziek oplevert.
Vooral het 1e (dat eigenlijk zijn 2e is) van Chopin, het 20e van Mozart en het 2e van Brahms (dat onlangs gebracht werd door de winnaar van de KEW) zijn toppers die ik regelmatig opzet.

Voor de rest ken ik er eigenlijk niet veel van en is het eerder een vluchtige appreciatie wanneer ik in de auto naar Klara luister. Vorig jaar had ik wel de kans om in een intieme setting (en vandevoorniet bovendien ) een concert bij te wonen van Hannes Minnaar waarin hij zijn album Nox kwam voorstellen, dat was ook echt schitterend.

Wat ik zeer intimiderend vind aan klassieke muziek is dat er van elk stuk vijfendertig uitvoeringen bestaan die soms weinig maar soms ook heel veel van elkaar verschillen. Ik volg die wereld niet zo en het is niet altijd makkelijk om de compositie en de uitvoering van elkaar los te zien.

 

[Avondland]

Setting doet wel veel. Ik ben ooit naar een "wandelconcert' geweest van graindelavoix in de Antwerpse kathedraal, die daar aan verschillende altaren en delen van het gebouw hun liederen zongen. Een van die zangers heeft een verhandeling geschreven over de rol van polyfone muziek in de architecturale context van religieuze bouwwerken. Dat maakt het plaatje helemaal af.

 

[Pion]

Ik vind dat "Sinds Bach ging het achteruit" veel te snel en te veel gezegd wordt.
(Telt Handel nog mee?)

In ieder geval leuk topic!
Ik luister het vaakst naar de grote Russische/Oost-Europese werken uit de romantiek.

Maar laten we ook het betere harmoniewerk niet vergeten.
Zeker hier in Vlaanderen mogen we er trots op zijn.
(Dit is nu wel geen Belgische componist of orkest )

 

[Avondland]

Grote fan van Chopin, spijtig dat er (waarschijnlijk) zo veel van zijn werken verloren zijn gegaan. Vind zijn muziek altijd heel herkenbaar. Ben zelf al een tijdje bezig met enkele van zijn werken. Hij heeft ook redelijk wat mooie werken die als amateur zeker speelbaar zijn. Een van de favorieten:

Verder vind ik een aantal werken van Bach zeker de moeite, voor zijn Goldberg variaties maar die zijn spijtig genoeg nog iets te hoog gegrepen voor mij. Indrukwekkend om naar te luisteren maar nogal technisch om te spelen.

Heel veel klassieke muziek is herkenbaar, want het wordt overal in verwerkt en het inspireert nog altijd heel veel muzikanten. Ik vind het toch wel fijn om het "origineel" te ontdekken nadat ik de talloze bewerkingen in bijvoorbeeld filmmuziek heb gehoord.

 

[Deleted member 95]

Wat hij bedoelt is dat je meteen weet dat het Chopin is als er een werk van hem begint te spelen. Stilistisch zeer herkenbaar, maar heb toch al een paar keer voorgehad dat ik dacht "Dit is Chopin" en het dan Franz Liszt of een andere navolger bleek te zijn.

 

[Avondland]

Wat hij bedoelt is dat je meteen weet dat het Chopin is als er een werk van hem begint te spelen. Stilistisch zeer herkenbaar, maar heb toch al een paar keer voorgehad dat ik dacht "Dit is Chopin" en het dan Franz Liszt of een andere navolger bleek te zijn.

Op die manier. Akkoord, Chopin springt er inderdaad wel uit. Wagner ook, maar dat was een trendsetter.

 

[Deleted member 95]

Ja Wagner is ook instant herkenbaar, maar ik ben eigenlijk geen fan of toch veel minder.

 

[clercqie]

https://m.youtube.com/user/hrsinfonieorchester?reload=9

I ben fan van het YT kanaal van het Frankfurt Radio Orchestra. Veel playlists per componist en naar mijn aanvoelen vrij goeie performances en opnames.

Ideaal om goeie stukken te ontdekken voor een leek als mij. Voor mensen met tijd: ik raad de Bruckner werken aan.

 

[Avondland]

Ja Wagner is ook instant herkenbaar, maar ik ben eigenlijk geen fan of toch veel minder.

Parsifal was mijn eerste opera-ervaring en dat sloeg in als een bom. Later ook wat lichter werk gezien van Puccini en dat beviel me ook wel heel erg.

 

[clercqie]

Instrumentale Wagner is trouwens geniaal, maar opera-gezang is mijn ding niet. Ik heb er nochtans al meerdere een kans gegeven

De Tristan ouverture is één van de mooiste zaken ooit geschreven. En alle referenties naar Schopenhauer doorheen die opera zijn icing on the cake. Interessanter om die achtergrond te ontdekken en bestuderen, dan om de volle 3u uit te doen.

 

[Green Mamba]

Ik kan me al wel eens verdiepen daarin, al moet ik wel in de mood zijn. Viool of pianowerk kan me altijd wel bekoren. Wat gezang kan er ook altijd wel bij. Laatst deze gezien:

 

[Avondland]

Instrumentale Wagner is trouwens geniaal, maar opera-gezang is mijn ding niet. Ik heb er nochtans al meerdere een kans gegeven

De Tristan ouverture is één van de mooiste zaken ooit geschreven. En alle referenties naar Schopenhauer doorheen die opera zijn icing on the cake. Interessanter om die achtergrond te ontdekken en bestuderen, dan om de volle 3u uit te doen.

Tristan & Isolde was mijn tweede Wagner in de opera. Die overture is samen met die van Parsifal eentje die je midscheeps treft. Zeker geen muziek om "zomaar eens" op te zetten maar als je in de mood bent overrompelt dit je totaal.

 

[JBM]

Ik ben thuis groot geworden op klassieke muziek. Mijn ouders speelden niks anders, een verdwaald cassetje van Willem Vermandere daar gelaten.
Als kind was mijn favoriet De Toverfluit. Hele aria's zong ik mee. Onder invloed van mijn ouders ook piano beginnen spelen. Ze hadden zelfs een heuse vleugelpiano voor mij in de living gezet. Maar ik haatte notenleer waardoor ik mijn derde jaar moest overdoen, en ik heb er toen de brui aan gegeven. Daar gaat ge later spijt van hebben zei mijn moeder nog. Jaja, dacht ik maar ze heeft verdoeme gelijk gehad. Er is niks in mijn leven waar ik meer spijt van heb.

Als tiener dan naar heel andere dingen beginnen luisteren. Mijn eerste liefde uit de rock/pop was Queen, misschien toch niet zo toevallig. Daarna meer in Punk, Metal en HC gedoken en is de klassieke muziek naar de achtergrond verdwenen. En toen ook stilaan de eerste stapjes op de elektrische gitaar beginnen te zetten, maar dat is voor een ander topic.

Ik kan weinig namen van componisten op stukken plakken, maar ik herken wel heel veel uit mijn kindertijd. Ook een paar keren naar de opera in Luik geweest. Ik zeg al lang tegen mezelf van terug meer klassiek te gaan luisteren. Komt er nooit helemaal van, hoewel ik soms tot tranen toe bewogen kan worden van sommige dingen.

 

[clercqie]

Hier zijn de meeste op 1 plaats gezet, hemels! Lorengrim is ook erg mooi

 

[Bauhaus]

Hier ook wel een fan van klassieke muziek, vooral dan de piano werken: Gershwin, Chopin, Mozart, Beethoven, Rachmaninov,...
Grootste favorieten zijn wellicht Gershwin's Rhapsody in Blue en Mozart's Requiem/Lacrimosa - van tegenpolen gesproken, het ene balanceert tussen klassiek en Jazz terwijl de koorgezangen van de ander puur kippevel is.

Twee geliefkoosde melancholische stukken: Mozart's Piano Concerto No. 23 In A Major - Adagio en Chopin's Nocturne in F Minor, Op 55, No 1:

Als er één klassiek stuk is waar ik de term rock 'n roll zou opplakken:

Koorgezangen en "lichte" opera (soprano) kan ik ook wel smaken:

(Zal bij filmfans misschien een belletje doen rinkelen, dit is de Diva's Dance uit The Fifth Element.)

 

[shiftyke]

Klassieke van vroeger doet me iets minder maar wel grote fan van namen Nils Frahm, Olafur Arnalds, Max Richter, Johan Johansson...

 

[Tonerider]

Persoonlijk ken ik er eigenlijk weinig van. Heb wel een cd-box van Tsjaikovski, maar bij de meeste muziek kan ik niet direct een componist aan de muziek koppelen.
Soms staat de radio wel eens op een klassieke post, maar dan merk ik wel dat ik de hedendaagse klassieke muziek dikwijls te zenuwachtig vind.
Alhoewel ik er vroeger totaal niets van moest hebben, kan ik sinds kort ook wel een streepje opera verdragen, maar ik denk dat meer komt door de mooie snoetjes van de zangeressen.

 

[SnakeGodRovinin]

Klassieke muziek is het centrale punt van alles. Daar wordt iedereen toch spontaan gelukkig van? Mocht Moeder Aarde een bewustzijn hebben, dan zou zij deze soort muziek afspelen in haar kern tussen al die lagen gesteente en lava. Zoals hierboven reeds aangegeven, iedereen heeft meerdere herkenningspunten van de eeuwenoude composities. Dat maakt het al uniek.
Het beluisteren is een aspect, maar voor het grote geheel moet je kijken naar concerten. Dat is bij wijze van spreken kippenvel van begin tot eind. Hoe artiesten hun ganse leven opofferen om een handvol stukken tot de perfectie te laten benaderen is een godsgeschenk voor ons en een manier om vredig contact te leggen met buitenaards leven, evengoed om bevriend te geraken met pijlinktvissen, die in alle muzikale liefde u volspuiten met inkt, zodat je wel extra je best moet doen om te letten op de kleinere details van het klassieke werk.

Radio Klara is de enige radio die de moeite waard is van alle zenders. Wel jammer van de soms lange besprekingen, maar goed, sommigen willen achtergrondinfo erbij.
Ik heb geen voorkeur voor een componist. Alles klinkt super . Alé, of toch. Chopin.
Viool vind ik naast piano het superieur klassieke instrument. Dat doet me meer tranen dan andere strijkers, die bevredigd worden door al dan niet aantrekkelijke vrouwen.
Van hedendaagse kunst kan ik Penderecki; Richter en Greenwood, J (Phantom Thread ) enorm appreciëren.

Devil's Trill Sonata. Redelijk bekend, veronderstel ik, het verhaal.
Tartini had een droom en die werd bezet door de duivel. De gehoornde wansmakelijkheid wou in leer gaan bij Tartini en na een muziekles kreeg de rode vleeslap de viool toegereikt. Die liet horen wat hij had geleerd en verbaasde leermeester Tartini met zoveel pracht, dat hij wakker werd en het zo perfect mogelijk trachtte te recreëren. De versie die hij neerschreef is de 'mindere' compositie van wat de duivel voortbracht.

Vivaldi - Winter. Viool en piano. Het kanaal van Rousseau is aan te raden.

 

[Koonut]

1 van de weinige dingen dat ik keer op keer herbeluister

Met dank aan:

Spoiler