En toen sloot Westworld de deuren. Niet met het bombast of de grandeur waarmee het in 2016 de poorten opende, maar met een droog persbericht. Het was het einde dat velen al zagen aankomen, zelfs de makers die ondertussen al de overstap naar Amazon Prime hadden genomen. Hoe kan het ook anders, wanneer een serie die een erg hoog prijskaartje met zich meebracht het kijkersaantal zag zakken van een respectabele twaalf miljoen aan de start naar een schamele vier miljoen aan het eind van seizoen 4. Deden lange productietijden en labyrintische verhaallijnen de ambitieuze reeks de das om? Waande Westworld zichzelf iets te slim voor de kijker of verloor het gewoon zichzelf op het pad van veranderende settings? We kregen de blu-ray boxset van de volledige reeks opgestuurd en doken nog een laatste keer de konijnenpijp in om te ontdekken of de onafgewerkte reis van Westworld alsnog de moeite van het ondernemen waard is. In dit artikel probeer ik uiteraard spoilers tot het absolute minimum te beperken, maar hou er rekening mee dat de trailers veel prijs geven.
Westworld seizoen 1 - The Maze
De reeks die uit de koker komt van Jonathan Nolan (broer van) en Lisa Joy is losjes gebaseerd op de film uit 1973 van Michael Crichton. Dat de oorspronkelijke schrijver iets had met futuristische themaparken waar de hoogmoed uiteindelijk garant stond voor de onvermijdelijke val mag duidelijk zijn wanneer je zijn andere grote succes Jurassic Park leest. Dat Westworld echter een enorm intrigerend uitgangspunt heeft mag duidelijk zijn. Het is een park dat baadt in de sfeer van het Wilde Westen, bevolkt door robots die geprogrammeerd zijn om in hun rol te blijven en de illusie hoog te houden voor de gasten. Het is een plek waar bezoekers hun wildste dromen kunnen botvieren. Wil je genieten van het vertier in de plaatselijke saloon? Ga je gang. Wil je mee op avontuur met outlaw Teddy Flood? Ga ervoor. Wil je boerenmeisje Dolores hardhandig van haar onschuld beroven? Niemand houdt e tegen. De robots in Westworld zijn attracties zonder eigen wil en niemand belet je om je meest donkere fantasieën met hen uit te voeren. Het hoort allemaal bij de droom.
Het ding met dromen is echter, is dat je er uiteindelijk uit weggerukt wordt. De illusie spat als een zeepbel uit elkaar wanneer blijkt dat de robotische slaven toch net wat meer bewustzijn ontwikkelen dan zou mogen. Op dat moment begint de reeks te spelen met thema’s rond identiteit die we eerder ook in films als Ex Machina en Blade Runner de revue zagen passeren. Wat maakt iets of iemand menselijk? Wat vooral opvalt aan dit eerste seizoen van Westworld, is hoe gefocused de reeks hier is. De bijtitel The Maze is hier wel erg à propos omdat het seizoen voor de kijker ook echt zo opgesteld is met een verhaallijn die je steeds op zijsporen en nieuwe paden richting de onvermijdelijke climax brengt. Dat alles gaat hand in hand met een productie die werkelijk op alle niveaus de six shooters leegschiet.
De reeks was bedoeld als sci-fi tegenhanger voor Game of Thrones en dat merk je er ook wel aan. Van de sets tot de effecten en de garderobe van de acteurs, je merkt dat er enorm veel geld tegenaan gegooid is. Bovendien heb je ook toptalent voor de camera met uiteraard klasbakken als Anthony Hopkins, Ed Harris en Jeffrey Wright die indruk maken, maar bijvoorbeeld ook een Jimmi Simpson, Evan Rachel Wood of James Marsden die op hoog niveau staan te acteren. De laatste grote pluim voor dit eerste seizoen gaat uiteindelijk naar componist Ramin Djawadi. Het werk van de man voor Westworld doet geen moment onder voor zijn werk aan Game of Thrones en resulteert in een erg memorabele soundtrack. Je merkt aan alles dat er met tonnen ambitie en talent aan dat eerste seizoen van Westworld gewerkt is, wat ervoor zorgt dat het een debuut blijft dat nog steeds indruk maakt.
Westworld seizoen 2 - The Door
Gaat Westworld ietwat van de rails in de opvolger van een bijna perfect eerste seizoen? Met diverse verhaallijnen verspreid over verschillende tijdlijnen en antwoorden op mysteries die enkel meer vragen oproepen kan Westworld in zijn tweede jaar inderdaad de allures van een frustrerende puzzeldoos krijgen. Veel kijkers gooiden destijds de handdoek in de ring omdat het plot steeds verwarrender werd om te volgen. Het is een valabele kritiek die bij een wekelijkse afspraak indertijd voor wat problemen kan zorgen. Wanneer je de reeks echter kan bingen via de blu-ray, dan valt het allemaal een stuk beter mee.
Het is opvallend hoe complex de makers hun verhaalvertelling gemaakt hebben om de kijker constant in het ongewisse te laten in hun aanloop naar de finale. Op dat vlak voelt het een beetje als een goocheltruc waar je als kijker constant op het verkeerde been gezet wordt tot de onvermijdelijke "tadaa" aan het eind. Het acteerwerk en de productie blijft weliswaar van hetzelfde hoog niveau als dat duizelingwekkende debuut, maar het script dat zichzelf een stuk slimmer waant dan het eigenlijk is werkt Westworld in haar tweede seizoen wat tegen.
Westworld seizoen 3 - The New World
De secundaire titel van seizoen drie kon niet passender gekozen zijn, het voelt namelijk helemaal als een nieuwe wereld. Na het schokkende slot van het vorige seizoen vindt Westworld zichzelf namelijk opnieuw uit en wordt het een futuristische thriller die draait rond het conflict tussen menselijkheid en artificiële intelligentie. Veel kijkers waren al afgehaakt in het doolhof dat seizoen twee was en ook het feit dat het park de rug werd toegekeerd in dit derde seizoen viel niet in goede aarde als je afgaat op de steeds verder imploderende kijkcijfers van de show. Ik vrees dat dit de nagel in de doodskist van de reeks gebleken is, wat zonde is, dit derde seizoen voelt namelijk een stuk beter gefocust aan dan de voorganger.
Er zijn een stuk minder personages die de aandacht opeisen en alles zit veel netter door elkaar verweven. Westworld blijft een zekere complexiteit hebben, maar je krijgt als kijker hier niet langer het gevoel een rad voor de ogen gedraaid te krijgen. De setting is weliswaar niet meer die van de parken, maar het futuristische Los Angeles dat Westworld hier weergeeft voelt even bevreemdend aan. Wat je hier krijgt is een sci-fi actiethriller met een paar schitterende set pieces en uitstekende acteerprestaties van veteranen als Evan Rachel Wood en nieuwkomer Aaron Paul. Het is jammer dat seizoen drie het doodvonnis van de reeks betekende, want eigenlijk is het het shot adrenaline in de hart die de reeks nodig had.
Westworld seizoen 4 - The Choice
HBO heeft de keuze gemaakt om van dit vierde seizoen het slot van de reeks te maken, wat uiteraard doet vermoeden dat je met een onbevredigend slot achter blijft. Dat is echter slechts deels zo. Het ding met de latere seizoenen van Westworld, is dat de grote verhaallijnen redelijk afgerond worden zodat de seizoenen verhaaltechnisch behoorlijk op zichzelf kunnen staan. Is er een stevige cliffhanger die doet dromen van wat had kunnen zijn? Zeker en vast, maar het werkt uiteindelijk wel als einde van een reeks die de nodige hoogte en dieptepunten had. We vinden onze narratieve insteek terug zeven jaar na de oorlog tussen de hosts en mensen. De grote strijd lijkt gevochten, maar onder het oppervlak borrelt er nog steeds verzet, de nodige complotten en heel wat verwarring.
Seizoen vier is daadwerkelijk Westworld op zijn best en op zijn slechtst. Aan de ene kant heeft het bij momenten een opwindend plot dat sterke thema’s aansnijdt met boeiende psychologische ondertonen, maar meer dan ooit is het ook vol van zichzelf en denken de schrijvers, net als bij seizoen twee, dat complexiteit gelijkstaat aan intelligente verhaalvertelling. Ondanks dat pijnpunt is ook het vierde seizoen van Westworld er eentje waar het fijn in verdwalen is. Het verweeft zoveel plotdraden en spreidstanden tussen realiteit en illusie met elkaar dat je hoofd er haast van gaat duizelen, maar het blijft een steeds actueler voelende thriller over de precaire relatie tussen de mens en artificiële intelligentie. Op het eind krijg je het bitterzoete gevoel dat Westworld weliswaar een beter slot had verdiend dan wat we nu gekregen hebben, maar dat de reis ernaartoe ondanks de momenten van frustratie het ondernemen meer dan waard was.
Westworld seizoen 1 - The Maze
De reeks die uit de koker komt van Jonathan Nolan (broer van) en Lisa Joy is losjes gebaseerd op de film uit 1973 van Michael Crichton. Dat de oorspronkelijke schrijver iets had met futuristische themaparken waar de hoogmoed uiteindelijk garant stond voor de onvermijdelijke val mag duidelijk zijn wanneer je zijn andere grote succes Jurassic Park leest. Dat Westworld echter een enorm intrigerend uitgangspunt heeft mag duidelijk zijn. Het is een park dat baadt in de sfeer van het Wilde Westen, bevolkt door robots die geprogrammeerd zijn om in hun rol te blijven en de illusie hoog te houden voor de gasten. Het is een plek waar bezoekers hun wildste dromen kunnen botvieren. Wil je genieten van het vertier in de plaatselijke saloon? Ga je gang. Wil je mee op avontuur met outlaw Teddy Flood? Ga ervoor. Wil je boerenmeisje Dolores hardhandig van haar onschuld beroven? Niemand houdt e tegen. De robots in Westworld zijn attracties zonder eigen wil en niemand belet je om je meest donkere fantasieën met hen uit te voeren. Het hoort allemaal bij de droom.
Het ding met dromen is echter, is dat je er uiteindelijk uit weggerukt wordt. De illusie spat als een zeepbel uit elkaar wanneer blijkt dat de robotische slaven toch net wat meer bewustzijn ontwikkelen dan zou mogen. Op dat moment begint de reeks te spelen met thema’s rond identiteit die we eerder ook in films als Ex Machina en Blade Runner de revue zagen passeren. Wat maakt iets of iemand menselijk? Wat vooral opvalt aan dit eerste seizoen van Westworld, is hoe gefocused de reeks hier is. De bijtitel The Maze is hier wel erg à propos omdat het seizoen voor de kijker ook echt zo opgesteld is met een verhaallijn die je steeds op zijsporen en nieuwe paden richting de onvermijdelijke climax brengt. Dat alles gaat hand in hand met een productie die werkelijk op alle niveaus de six shooters leegschiet.
De reeks was bedoeld als sci-fi tegenhanger voor Game of Thrones en dat merk je er ook wel aan. Van de sets tot de effecten en de garderobe van de acteurs, je merkt dat er enorm veel geld tegenaan gegooid is. Bovendien heb je ook toptalent voor de camera met uiteraard klasbakken als Anthony Hopkins, Ed Harris en Jeffrey Wright die indruk maken, maar bijvoorbeeld ook een Jimmi Simpson, Evan Rachel Wood of James Marsden die op hoog niveau staan te acteren. De laatste grote pluim voor dit eerste seizoen gaat uiteindelijk naar componist Ramin Djawadi. Het werk van de man voor Westworld doet geen moment onder voor zijn werk aan Game of Thrones en resulteert in een erg memorabele soundtrack. Je merkt aan alles dat er met tonnen ambitie en talent aan dat eerste seizoen van Westworld gewerkt is, wat ervoor zorgt dat het een debuut blijft dat nog steeds indruk maakt.
Westworld seizoen 2 - The Door
Gaat Westworld ietwat van de rails in de opvolger van een bijna perfect eerste seizoen? Met diverse verhaallijnen verspreid over verschillende tijdlijnen en antwoorden op mysteries die enkel meer vragen oproepen kan Westworld in zijn tweede jaar inderdaad de allures van een frustrerende puzzeldoos krijgen. Veel kijkers gooiden destijds de handdoek in de ring omdat het plot steeds verwarrender werd om te volgen. Het is een valabele kritiek die bij een wekelijkse afspraak indertijd voor wat problemen kan zorgen. Wanneer je de reeks echter kan bingen via de blu-ray, dan valt het allemaal een stuk beter mee.
Het is opvallend hoe complex de makers hun verhaalvertelling gemaakt hebben om de kijker constant in het ongewisse te laten in hun aanloop naar de finale. Op dat vlak voelt het een beetje als een goocheltruc waar je als kijker constant op het verkeerde been gezet wordt tot de onvermijdelijke "tadaa" aan het eind. Het acteerwerk en de productie blijft weliswaar van hetzelfde hoog niveau als dat duizelingwekkende debuut, maar het script dat zichzelf een stuk slimmer waant dan het eigenlijk is werkt Westworld in haar tweede seizoen wat tegen.
Westworld seizoen 3 - The New World
De secundaire titel van seizoen drie kon niet passender gekozen zijn, het voelt namelijk helemaal als een nieuwe wereld. Na het schokkende slot van het vorige seizoen vindt Westworld zichzelf namelijk opnieuw uit en wordt het een futuristische thriller die draait rond het conflict tussen menselijkheid en artificiële intelligentie. Veel kijkers waren al afgehaakt in het doolhof dat seizoen twee was en ook het feit dat het park de rug werd toegekeerd in dit derde seizoen viel niet in goede aarde als je afgaat op de steeds verder imploderende kijkcijfers van de show. Ik vrees dat dit de nagel in de doodskist van de reeks gebleken is, wat zonde is, dit derde seizoen voelt namelijk een stuk beter gefocust aan dan de voorganger.
Er zijn een stuk minder personages die de aandacht opeisen en alles zit veel netter door elkaar verweven. Westworld blijft een zekere complexiteit hebben, maar je krijgt als kijker hier niet langer het gevoel een rad voor de ogen gedraaid te krijgen. De setting is weliswaar niet meer die van de parken, maar het futuristische Los Angeles dat Westworld hier weergeeft voelt even bevreemdend aan. Wat je hier krijgt is een sci-fi actiethriller met een paar schitterende set pieces en uitstekende acteerprestaties van veteranen als Evan Rachel Wood en nieuwkomer Aaron Paul. Het is jammer dat seizoen drie het doodvonnis van de reeks betekende, want eigenlijk is het het shot adrenaline in de hart die de reeks nodig had.
Westworld seizoen 4 - The Choice
HBO heeft de keuze gemaakt om van dit vierde seizoen het slot van de reeks te maken, wat uiteraard doet vermoeden dat je met een onbevredigend slot achter blijft. Dat is echter slechts deels zo. Het ding met de latere seizoenen van Westworld, is dat de grote verhaallijnen redelijk afgerond worden zodat de seizoenen verhaaltechnisch behoorlijk op zichzelf kunnen staan. Is er een stevige cliffhanger die doet dromen van wat had kunnen zijn? Zeker en vast, maar het werkt uiteindelijk wel als einde van een reeks die de nodige hoogte en dieptepunten had. We vinden onze narratieve insteek terug zeven jaar na de oorlog tussen de hosts en mensen. De grote strijd lijkt gevochten, maar onder het oppervlak borrelt er nog steeds verzet, de nodige complotten en heel wat verwarring.
Seizoen vier is daadwerkelijk Westworld op zijn best en op zijn slechtst. Aan de ene kant heeft het bij momenten een opwindend plot dat sterke thema’s aansnijdt met boeiende psychologische ondertonen, maar meer dan ooit is het ook vol van zichzelf en denken de schrijvers, net als bij seizoen twee, dat complexiteit gelijkstaat aan intelligente verhaalvertelling. Ondanks dat pijnpunt is ook het vierde seizoen van Westworld er eentje waar het fijn in verdwalen is. Het verweeft zoveel plotdraden en spreidstanden tussen realiteit en illusie met elkaar dat je hoofd er haast van gaat duizelen, maar het blijft een steeds actueler voelende thriller over de precaire relatie tussen de mens en artificiële intelligentie. Op het eind krijg je het bitterzoete gevoel dat Westworld weliswaar een beter slot had verdiend dan wat we nu gekregen hebben, maar dat de reis ernaartoe ondanks de momenten van frustratie het ondernemen meer dan waard was.
Conclusie
Westworld is van begin tot einde een serie die af en toe de narratieve trappers verliest en zichzelf vaak de slimste leerling van het klasje voelt, maar het blijft een ambitieuze show die boeiende vragen stelt en trouw aan zichzelf en de fans blijft. Dat de reeks op een setje blu-rays komt die kunnen uitpakken met uitstekende audiovisuele presentatie en de nodige extra’s die dieper ingaan op de productie en onderliggende thema’s is enkel de kers op een royale taart vol mysterie.
Pro
- Een boeiende konijnenpijp vol sterke thema's filosofische dilemma's en mysterie
- De show haalt het beste uit een cast vol ijzersterke acteurs
- Productiedesign van het hoogste niveau
Con
- Verhaalvertelling komt bij momenten wat frustrerend uit de hoek
- Een einde voor de reeks dat bitterzoet aanvoelt
8
Over deze serie
Beschikbaar vanaf
25 november 2022
Genre
- Actie
- Avontuur
- Drama
- Scifi
- Thriller
- Western
Speelduur
2092 minuten
Regie
Various
Cast
Anthony Hopkins, Jeffrey Wright, Ed Harris, Evan Rachel Wood, Thandiwe Newton, Aaron Paul
Uitgever
Warner Brothers
