Dune momenteel nog ne keer aan het herlezen (voor het eerst in 25 jaar ofzo), maar het schiet momenteel niet echt op.
 
Zou Dune eigenlijk ook eens terug moeten lezen nu de film eraan komt maar heb hier nog 100en boeken liggen die ik nog nooit gelezen heb. 😅

Ben net begonnen met A Memory Called Empire van Arkady Martine.
 
Gisterenavond begonnen aan: Gears of War: Ascendance van Jason M. Hough.
Speelt zich af tussen Gears of War 4 en Gears 5.
 
Zou Dune eigenlijk ook eens terug moeten lezen nu de film eraan komt maar heb hier nog 100en boeken liggen die ik nog nooit gelezen heb. 😅

Ben net begonnen met A Memory Called Empire van Arkady Martine.
Duin is geweldig zolang je bij de boeken blijft van Herbert senior. Met als absoluut toppunt God-Keizer van Duin. Deze reeks is verweven met mijn tiernerjaren, toen ik ze ontdekt heb, en mijn vroegere 20'er jaren toen ik verstandelijk meer in staat was om de werkelijke toon van de reeks te begrijpen.

De boeken van Brian Herbert zijn wel oké, maar het zijn duidelijk niet de visionaire werken van Frank. Als je closure wilt hebben in de reeks, kan je ze ook uitdoen, het is een mooi avontuur met een slot in hollywood stijl.

De hele reeks aan andere boeken die B. Herbert heeft geschreven met Kevin J. Anderson is leuk als achtergrond, maar dan vind ik de Wiki's op het internet hierover informatiever. Enkel als je véél tijd hebt om te lezen en fan bent van het genre en dit universum.


Zelf heb ik net de Hyperion reeks afgerond. Mijn bevindingen staan in de andere thread.
 
Gisteren The Labyrinth van Simon Stalenhang uitgelezen, nu ja lezen, het is vooral een graphic novel.
Simn Stalenhang is de auteur van Tales From The Loop wat vooral gekend is van de Amazon Prime reeks.

Prachtige tekeningen en een zeer duister en intrigerend verhaal.
 
Hier bezig in 'midwich cuckoos' van john wyndham, blijkbaar ooit verfilmd als 'village of the damned' (met Christopher Reeve).
Boekje uit 1957, ik hou wel van die oude SF. Ik heb hier een hele kast met oude versleten boeken uit mijn vaders jeugd.
 
Hier bezig in 'midwich cuckoos' van john wyndham, blijkbaar ooit verfilmd als 'village of the damned' (met Christopher Reeve).
Boekje uit 1957, ik hou wel van die oude SF. Ik heb hier een hele kast met oude versleten boeken uit mijn vaders jeugd.

The Day of the Triffids van Wyndham vond ik ook leuk.
 
Dit jaar begonnen met de Dune saga nog eens opnieuw te lezen tussen wat andere boeken door. Zit nu bij Heretics nog een echt Dune boek te gaan en dan de laatste twee van Brian toch nog eens lezen om het verhaal af te ronden. Ook al ben ik het in de verste verte niet eens met de richting dat die zijn uitgegaan.
 
Ik ben hier nu bezig in Neuromancer van William Gibson, wat als een mijlpaal in het cyberpunk genre beschouwd wordt, en dat begint me toch tegen te steken. Het is niet zozeer dat het wat verouderd aanvoelt, maar de stijl is op z'n zachtst gezegd desoriënterend. Ik zit in een derde en heb eigenlijk nog altijd geen idee waar het over gaat. Geen topper, vrees ik.
 
Ik ben hier nu bezig in Neuromancer van William Gibson, wat als een mijlpaal in het cyberpunk genre beschouwd wordt, en dat begint me toch tegen te steken. Het is niet zozeer dat het wat verouderd aanvoelt, maar de stijl is op z'n zachtst gezegd desoriënterend. Ik zit in een derde en heb eigenlijk nog altijd geen idee waar het over gaat. Geen topper, vrees ik.
Ik heb het ook niet kunnen uitlezen jammer genoeg... Was echt mijn ding niet
 
Ik heb eigenlijk nog maar bitter weinig sci-fi gelezen. Het eerste boek van Dune, wat ik werkelijk fantastisch vond. Maar ik ben ooit begonnen in boek twee en op een gegeven moment gewoon niet meer opgepikt. Misschien moet ik dat nog eens een kans geven.

En omdat ik een Sanderson fan ben, ben ik ook zijn Skyward reeks beginnen lezen. Dat smaakt eigenlijk wel naar meer. Aanraders in die stijl?
 
Ik heb gemerkt dat ik qua scifi een lichte voorkeur heb voor 'eenvoudigere' boeken. Neuromancer heb ik 2 keer geprobeerd maar is gewoon niet mijn ding. Dune vond ik goed, maar beet mij niet zo vast als sommige andere boeken.
Boeken die ik niet kon neerleggen:
The Martian en Artemis van Andy Weir: Super goed, vond de verfilming (van The Martian dan) ook goed, maar ben blij dat ik het boek ook gelezen heb.
Sleeping Giants (+ Waking Gods en Only Human) van Sylvain Neuvel: 3 boeken die elkaar opvolgen maar wel elk een unieke sfeer hebben. Zeker aanraders.
Red Rising (rest van de boeken nog niet gelezen) van Pierce Brown: Leest als een trein. Eerste boek is een soort Hunger Games in de toekomst. Tweede boek zou meer richting space opera gaan. Krijgt ook wel kritiek, die ik wel echt snap. Het is duidelijk YA fictie.

Iets zwaardere:
The left hand of darkness van Ursula K Le Guin: Fantastische klassieker, leest niet zo snel als de vorige boeken, maar de wereld komt wel echt tot leven, heel bevreemdend bij momenten.
The Sparrow van Mary Doria Russel: Zwaar boek, komt traag op gang, ga het vervolg zeker ook lezen, maar weet niet goed wat ik er van moet verwachten.
 
Ik heb eigenlijk nog maar bitter weinig sci-fi gelezen. Het eerste boek van Dune, wat ik werkelijk fantastisch vond. Maar ik ben ooit begonnen in boek twee en op een gegeven moment gewoon niet meer opgepikt. Misschien moet ik dat nog eens een kans geven.

En omdat ik een Sanderson fan ben, ben ik ook zijn Skyward reeks beginnen lezen. Dat smaakt eigenlijk wel naar meer. Aanraders in die stijl?
Aanraders in de stijl kan ik je niet geven aangezien ik Sanderson nooit gelezen heb, maar voor mij sci-fi (breed) must-reads zijn:

- The Hitchhiker's Guide to the Galaxy - Douglas Adams
- 11/22/63 - Stephen King
- 2001: A Space Oddysey - Arthur C. Clarke
- Do Androids Dream of Electric Sheep? - Philip K. Dick
- Hyperion en The Fall of Hyperion - Dan Simmons
- Pandora's Star en Judas Unchained - Peter F. Hamilton
- Fahrenheit 451 - Ray Bradbury
- ...
 
Pandora's Star en Judas Unchained zijn wel zeer langdradig. Echt een strijd om doorheen te geraken. Nog een aanrader voor mij: House of Suns van Alastair Reynolds.
 
Ik ben hier nu bezig in Neuromancer van William Gibson, wat als een mijlpaal in het cyberpunk genre beschouwd wordt, en dat begint me toch tegen te steken. Het is niet zozeer dat het wat verouderd aanvoelt, maar de stijl is op z'n zachtst gezegd desoriënterend. Ik zit in een derde en heb eigenlijk nog altijd geen idee waar het over gaat. Geen topper, vrees ik.
Is inderdaad een moeilijk boek om te lezen omdat je continue overdonderd wordt met termen en afkortingen die je niet kent en die niet worden uitgelegd. Ik vond Burning Chrome leuker om te lezen, is een verzameling kortverhalen.
 
Mijn favoriete SF's:

- Dan Simmons - Hyperion Cantos
- Ken Liu - The Three Body Problem
- Daniel Keyes - Flowers for Algernon (op aanraden van de SF thread op 9lives)
- Frank Herbert - Dune
- Arthur Clarke - Childhood's End & Rendvouz with Rama
- Ray Bradbury - Fahrenheit 451
- Philip K Dick - Do androids dream of electric sheep?
- Philip Jose Farmer - To your Scattered bodies go (zullen de meesten wel niet kennen, is één van de oudere Hugo Award list winners (1972), maar vond ik om één of andere reden steengoed. Precies alsof je vastzit in een slechte droom.
 
Terug
Bovenaan