Review: Wo Long: Fallen Dynasty

In de boeiende geschiedenis van China was er dat jammerlijke moment op het einde van de Han-dynastie waarop het rijk tijdelijk uiteenviel in drie afzonderlijke koninkrijken. Na jaren van bloei en welvaart tijdens die keizerlijke dynastie stond het land toen op instorten en werd het overmand door chaos en vernietiging. Deze dramatische periode vormde de grondslag voor het boek Romance of the Three Kingdoms. Team Ninja, een Japanse ontwikkelaar welke ressorteert onder Koei Tecmo en ondertussen bekend geraakt via de Ninja Gaiden- en Nioh-franchises, nam met plezier de roman als inspiratiebron voor een nieuwe actie-RPG. Om het spel artistiek nog wat op te smukken, vulden ze het met allerhande vervaarlijke beesten uit de Chinese mythologie én ze smeerden er ook nog een laagje Dark Fantasy overheen. Zo ontstond dus Wo Long: Fallen Dynasty, een aangrijpende soulslike over een naamloze militiesoldaat die al vechtend poogt te overleven in een tijdperk waarin het wemelt van de corrupte machthebbers, hun handlangers en allerhande demonen. Deze review gaat over de pc-versie van de game, welke sinds 3 maart zowel via Xbox Game Pass als Steam te verkrijgen is.

Wo Long betekent letterlijk vertaald “kruipende draak”, tevens de bijnaam voor Zhuge Liang, een kanselier van Shu Han tijdens de voornoemde periode en na zijn dood de markies van Wu genoemd. De omschrijving zinspeelt eigenlijk op het feit dat, naarmate de game vordert, jouw zelf te creëren personage zal uitgroeien van een absolute nobody tot een vermaard krijger. Kortom, het spel lijkt voor de liefhebbers volgestouwd met referenties naar de leerrijke historie en cultuur van de Chinese beschaving, nota bene een van de oudsten ter wereld. Om het nu met een droge boutade aan te kaarten: zelf heb ik tot dusver bitter weinig Mandarijn gegeten. Maar misschien daardoor slaagt Wo Long: Fallen Dynasty er net in om mij maximaal onder te dompelen in de pracht en praal die het oude China herbergt?

20230228144100_1.jpg


Uitgebreide creatiemogelijkheden voor personage, crashes inbegrepen

Naast het feit dat het een naamloze krijger betreft die je de hoofdrol in de game kunt laten opnemen, liggen ook diens uiterlijk en een aantal andere eigenschappen verre van vast. Onder meer de stem van je held of heldin kun je selecteren uit een aantal presets, al gebiedt eerlijkheid mij hier onmiddellijk tot enige nuance: je personage zal nooit een zinnig woord uitspreken, maar sporadisch slechts een kreun of kreet slaken tijdens de vele gevechten.

Na je personage naar believen in te stellen druk je op de knop om door te gaan en … crasht het spel zonder aanwijsbare reden. Iets wat telkens opnieuw gebeurt, tot ik via een online zoektocht andere gebruikers vond met hetzelfde probleem én hun oplossing hiervoor. Je moet namelijk de ingestelde frame rate limiet tijdelijk verlagen, naar dertig frames per seconde bijvoorbeeld, om deze crash te vermijden. Hierna startte de eerste cutscene van het spel dus wel, maar dit zou natuurlijk niet mogen. Zeker doordat exact hetzelfde issue zich al manifesteerde in de demoversie van Wo Long: Fallen Dynasty.

20230303141247_1.jpg


Mindere performantie, besturing een beetje zoeken, vooral complexe mechanics

Luttele tellen later merk ik een tweede probleem op met deze pc-port: de performantie is allesbehalve oké. Drops van de frame rate en haperingen all over the place. Zelfs na de grafische instellingen ietwat minder veeleisend te zetten, loopt de game nog niet voldoende soepel om er echt van te kunnen genieten. Uiteindelijk blijkt de Best Performance Mode (in de plaats van Best Quality) het verschil te maken. Via de muis en het toetsenbord is het spel overigens zo goed als onspeelbaar, vooral omwille van de warrige camera. Gelukkig valt de besturing via een Xbox Series-controller wel mee, dit na weliswaar manueel het correcte type in te stellen. Al werken de analoge sticks nadien nog niet in elk menu, en blijft die vervelende muiscursor nog af en toe linksboven op het scherm verschijnen. Oké, ik heb eindelijk mijn personage kunnen opslaan, het overschakelen naar de controller resulteert in een gedeeltelijk succes en ik heb ook de framerate zowat in orde gekregen, dus vanaf nu genieten maar? Om de retorische vraag met een rijm te beantwoorden: oh boy, was het maar waar.

Op het eerste slagveld, in een dorp dat door de Yellow Turbans leeggeplunderd en afgebrand werd, dringen al snel meerdere zaken tot je door. Enerzijds komt het besef dat de lore en de dialogen helaas niet zoveel voorstellen. Je zal weinig bijleren over de Chinese geschiedenis, want het spel dweept het liefst met het Dark Fantasy-aspect. Daarnaast reikt het contact met je metgezellen en met je vijanden vaak niet verder dan het niveau van een complimentje, een arrogante uitspraak of een blijk van minachting. Ook hakt de ontnuchterende vaststelling dat deze game weleens aartsmoeilijk zou kunnen worden, er minstens even hard op in. Daarom dat het inleidende hoofdstuk vooral dient om je de basiselementen van de razendsnelle combat en de complexe mechanics bij te brengen. Je hebt aan de ene kant een normale aanval, welke het snelst is maar een pak minder krachtig, en aan de andere kant de tragere Spirit-aanval. Deze laatste verlaagt wel de zogenaamde Spirit Gauge van je vijand en wordt krachtiger naarmate je zelf over meer Spirit beschikt. Je verwerft er in dit verband ook kapitale kennis over de roodgloeiende critical blows, guard (hoe een normale aanval te blokkeren) en deflect, welke dient te gebeuren vlak voor de uithaal van je tegenstander. Later verneem je het nut van Genuine Qi en hoe te healen via de Dragon’s Cure Pot, krijg je goddelijke beesten en metgezellen tot je beschikking en word je onderricht in de Martial Arts. Genuine Qi is een soort munt die je krijgt na het verslaan van elke vijand en welke je kunt inzetten aan de checkpoints - genaamd Battle Flags - om jezelf te upgraden of je te voorzien van extra hulpmiddelen. Aan deze Battle Flags kun je onder meer je toverkrachten upgraden en configureren, reizen naar andere slagvelden alsook je Fortitude Level vastpinnen.

De basisingrediënten welke Nioh zo goed maakten, met een laagje Sekiro eroverheen.


Elke vijand heeft net als jou een Moral Rank, gewoon een andere term voor Combat Level. Deze moraal kan verhoogd worden door een Marking Flag-locatie te vinden en de vlag daar deze neer te poten. Jouw moraal kan ook nooit lager zijn dan je Fortitude Level. De Moral Rank van vijanden wordt telkens wel weergegeven, waardoor het mogelijk is om de nog wat te sterke belagers te omzeilen. Wanneer je dan echter verderop opgemerkt wordt door een andere tegenstander, kan het voorvallen dat deze overpowered vijanden alsnog op je afgestormd komen. Nee, Wo Long: Fallen Dynasty is dus absoluut geen stealth game en onthult daarnaast al snel zijn steeds complexer wordende mechanics. Het spel bevat gewoon veel van de basisingrediënten welke Nioh zo goed maakten en strooit er een laagje Sekiro overheen, inclusief de extra moeilijkheidsgraad dan. Alle voornoemde schijnbare details maken eigenlijk het cruciale verschil uit tussen leven en dood, en dat wordt nog het meest duidelijk tijdens de langdurige gevechten met die onverbiddelijke bazen.

20230303134300_1.jpg


Minder toegankelijke moeilijkheidsgraad, erg diep upgradesysteem, grafisch niet indrukwekkend

Over die moeilijkheidsgraad van Wo Long: Fallen Dynasty kan best wel nog het een en ander gezegd worden. Er valt niet te ontkennen dat deze soms nogal onevenwichtig uit de hoek komt. Zo blijkt de eerste baas voor een lang stuk van de game echt gewoon de moeilijkste om te verslaan, achteraf bekeken dan. Verschroeiend zijn de uithalen met die spiked pummel én je dient hem dan ook nog eens in twee fasen te verslaan. Dit net in het prille begin van je carrière als militiekrijger? Het zou bepaalden wel eens ferm kunnen frustreren, zelfs tot in die mate dat een refund sterk overwogen wordt. Je kunt evenmin de moeilijkheidsgraad aanpassen, take it or leave it dus. En toch, zoals gezegd blijft die eerste boss battle daarna voor lange tijd een van de ergste onrechtvaardigheden in de ganse game.

Midden in de actie, waarbij het scherm voornamelijk gevuld wordt met bloedspetters en kleuren, dien je tegelijk het overzicht te bewaren over de verschillende types van vijanden die je aan het bekampen bent. Als er bijvoorbeeld Warlocks te bespeuren zijn, doe je er best aan deze eerst te elimineren, aangezien zij niks anders uitvoeren dan de moraal van de anderen te buffen. En hetzelfde geldt eigenlijk voor de vele genadeloze bendeleiders. Het behoeft geen verdere tekst en uitleg dat je de moeilijkste vijanden waarschijnlijk meer dan één keer zal moeten bevechten vooraleer je hun aanvalspatronen beter kent én daar een gepast antwoord op zal kunnen geven. Gelukkig zijn er veel vijandtypes die af en toe terugkeren, om dit repetitieve aspect dan eens op de positieve manier te benaderen. Ja, meer Elden Ring-achtig kan Wo Long: Fallen Dynasty eigenlijk niet worden. Daarnaast bevat het upgradesysteem zodanig zoveel van die typische RPG-elementen die maar blijven verder vertakken tot een erg diep level, dat het overweldigend compleet lijkt. Overweldigend, dat is trouwens ook de beste term om de overvloed aan loot samen te vatten, maar we zijn het ondertussen al wat gewoon zeker?

Het upgradesysteem is overweldigend compleet.


De omgevingen presenteren zich zeker als gevarieerd, want je zal het gespuis moeten bestrijden in dorpen, uitgestrekte bergketens, duistere grotten, enzovoort. Toch kan die visuele diversiteit niet verhullen dat deze werelden wel erg lineair zijn, waardoor de exploratiemogelijkheden tot een minimum herleid worden. Het spel heeft daardoor ook geen behoefte aan een degelijke kaart. Wel is er die rode pijl op de mini-map welke min of meer aangeeft waar je hoort te zijn. Vaak ervoer ik deze echter als ietwat misleidend, waardoor je vooral aangewezen bent op het eigen oriëntatievermogen en je gezonde boerenverstand.

Globaal beoordeeld zouden sommige aspecten van het beeld in Wo Long: Fallen Dynasty zelfs voor een PlayStation 4 enigszins gedateerd zijn. Onder meer bepaalde textures vond ik er absoluut niet uitzien op een 4K scherm. De cutscenes en de erin voorkomende personages zijn daarentegen wél knap gemaakt. Ja, soms is het zelfs likkebaarden. Ook de stemacteurs en soundtrack getuigen van veel talent, met epische thema’s die evengoed perfect in een Chinese dramafilm zouden passen.

Conclusie

Wo Long: Fallen Dynasty kon mij niet meteen wegblazen door zijn gedateerde graphics en gebrekkige besturing. Voor mij moest de game het dus vooral hebben van zijn actie en uitdaging. Gelukkig is er daaraan absoluut geen gebrek, waardoor ik zeker weet dat de ware soulslike-fanaten hier aan hun trekken zullen komen. Daarnaast had de technische uitvoering van deze pc-port beter gekund, voornamelijk wat betreft de performantie en stabiliteit. Het spel bevat overigens ook optionele PvP-invasies en een online co-op tot drie spelers, maar tijdens het schrijven van deze review waren deze modi nog niet beschikbaar. Ondanks al het minder positieve, slaagde Wo Long: Fallen Dynasty in zekere zin wel in zijn opzet, namelijk om me geregeld ernaar te doen teruggrijpen!

Pro

  • Aartsmoeilijke, snelle combat
  • Bepaalde RPG-aspecten overweldigend compleet
  • Prima soundtrack

Con

  • Minder toegankelijk
  • Graphics ogen soms gedateerd
  • Technisch veel ongemakken
7

Over

Beschikbaar vanaf

3 maart 2023

Gespeeld op

  1. PC

Beschikbaar op

  1. PC
  2. PlayStation 4
  3. PlayStation 5
  4. Xbox One
  5. Xbox Series X|S

Genre

  1. Action
  2. Hack and slash
  3. Roguelike
  4. RPG

Ontwikkelaar

  1. Team Ninja

Uitgever

  1. Koei Tecmo
 
Terug
Bovenaan