Een grauw, donker Polen, een aantal jaren voor de Eerste Wereldoorlog, overgoten met een occult, bovennatuurlijk sausje. Het is de setting waarin we ons bevinden in Fool’s Theory’s nieuwste RPG: The Thaumaturge. Je gaat aan de slag als Wiktor Szulski, een detective met bovennatuurlijke krachten die de mysterieuze dood van zijn vader tracht te ontrafelen en ondertussen ook deels op zoek is naar zichzelf. Een verhalende RPG met heel wat leuke verwijzingen naar historische gebeurtenissen. Ik was alvast benieuwd naar meer!
Hoewel The Thaumaturge reeds sinds maart beschikbaar is voor pc, lanceren ontwikkelaars Fool’s Theory en uitgever 11 Bit Studios het spel nu ook op PlayStation 5 en Xbox Series X|S. Zonder al teveel voorkennis ging ik maar al te graag met de PS-versie aan de slag. Benieuwd naar de pc-versie? Check dan zeker ook onze videoreview van de pc-versie.
Wiktor is er echter slecht aan toe en is op zoek naar iemand die hem kan helpen, een heler. Iemand die zijn connectie met zijn eigen Salutor terug kan herstellen. Ook Wiktor put kracht uit zijn eigen ‘flaws’, maar de connectie met zijn Salutor, Upyr, is verdwenen. Hij vindt hulp in een bondgenoot. Niemand minder dan Rasputin helpt hem zijn connectie met Upyr te herstellen. Het goede nieuws is echter van korte duur. Wanneer Wiktor verneemt dat zijn vader dood is, zal hij zijn krachten meer dan eens nodig hebben om de oorzaak te achterhalen.
The Thaumaturge is in essentie een verhalende RPG, waarbij je verschillende gebieden zal moeten doorlopen om nieuwe aanwijzingen te vinden en nieuwe Salutors te temmen. Dit doe je niet in het wilde weg, maar met de hulp van een kracht genaamd ‘perception’. Dit laat je toe om middels een vingerknip nieuwe aanwijzingen te vinden of objecten te identificeren die je in je zoektocht kunnen helpen. Deze objecten zijn nodig om motieven en geheimen van mensen te onthullen die je nodig zult hebben in gesprekken. Afhankelijk van je eigen antwoorden zal je ook een bepaalde verhaallijn selecteren en zullen er andere verhaallijnen gesloten worden. Ben je benieuwd naar het volledige plaatje, dan zal je vermoedelijk toch meerdere playthroughs nodig hebben.
De combat zelf is turn based. Hierbij voer je steeds twee acties uit, de actie van jezelf en de actie van je geselecteerde Salutor. Elke Salutor heeft zijn eigen vaardigheden, waarbij de ene bijvoorbeeld voor meer momentane damage gaat en de andere eerder een damage over time-aspect heeft of ervoor kan zorgen dat je terug geneest en levenspunten bijkrijgt. Doorheen het verhaal zal je ook ervaringspunten moeten verzamelen. Deze laten je niet enkel toe om nieuwe acties te ontwikkelen, maar ook vaardigheden die aan specifieke acties kunnen gekoppeld worden. Deze kan je naar alle wens combineren tot een speelstijl die je ligt of een speelstijl die nodig is om bepaalde uitdagingen te voltooien. Hierbij is het trouwens niet enkel belangrijk om de typische levensbalk in de gaten te houden, maar ook een focus bar. Deze laat bijvoorbeeld toe om tegenstanders traag te verzwakken, waarna je vervolgens meer schade kan aanrichten bij latere aanvallen. Strategisch te werk gaan en de juiste Salutors en bijhorende skills kiezen zal dus heel belangrijk zijn.
The Thaumaturge geeft de indruk van een openwereldspel te zijn, maar is in de realiteit echter redelijk lineair. Daarbij moet je regelmatig naar verschillende zones reizen om nieuwe inzichten te krijgen en nieuwe items of personen op te sporen. Op zich een leuke insteek, maar doordat je de ‘perception’-skill eindeloos kan gebruiken houdt het spel mijn inziens je soms iets té veel bij het handje. Daarenboven vertoonden de cutscenes toch regelmatig ook wat glitches en konden sommige details nog net iets beter worden uitgewerkt. Denk bijvoorbeeld aan de gezichten van NPC’s. Dit deed echter weinig afbreuk aan de gamebeleving. Daarnaast is het een erg verhalende game. Niet enkel wat betreft cutscenes, maar ook door de vele ‘observations’ die je doet bij allerhande objecten. Dit maakt dat het spel over het algemeen erg tekstgebaseerd is. Ben je op zoek naar pure actie en minder naar het verhalende, dan is The Thaumaturge mogelijks minder je ding.
Hoewel The Thaumaturge reeds sinds maart beschikbaar is voor pc, lanceren ontwikkelaars Fool’s Theory en uitgever 11 Bit Studios het spel nu ook op PlayStation 5 en Xbox Series X|S. Zonder al teveel voorkennis ging ik maar al te graag met de PS-versie aan de slag. Benieuwd naar de pc-versie? Check dan zeker ook onze videoreview van de pc-versie.
In strijd met zijn demonen
Warschau, 1905 – een betoverende stad vol culturele rijkdom, politieke onrust en mystieke raadsels. Je gaat aan de slag als Wiktor Szulsi, een gekwelde Thaumaturge die duidelijk al betere tijden heeft gekend. Een Thauma-watte? Een Thaumaturge, een persoon met magische krachten die een soort van zesde zintuig heeft voor mensen hun gevoelens en verlangens, alsook aan de hand van een voorwerp een emotionele band kan ontrafelen en mensen hun diepste geheimen kan blootleggen. Hij gebruikt het om situaties naar zijn hand te zetten en om mensen hun gebreken te herkennen. Daarnaast is hij in de mogelijkheid om Salutors te controleren, demonen die zich aan personen hechten wanneer ze een trauma hebben opgelopen.Wiktor is er echter slecht aan toe en is op zoek naar iemand die hem kan helpen, een heler. Iemand die zijn connectie met zijn eigen Salutor terug kan herstellen. Ook Wiktor put kracht uit zijn eigen ‘flaws’, maar de connectie met zijn Salutor, Upyr, is verdwenen. Hij vindt hulp in een bondgenoot. Niemand minder dan Rasputin helpt hem zijn connectie met Upyr te herstellen. Het goede nieuws is echter van korte duur. Wanneer Wiktor verneemt dat zijn vader dood is, zal hij zijn krachten meer dan eens nodig hebben om de oorzaak te achterhalen.
Bondgenoten uit verschillende hoeken
In zijn zoektocht naar antwoorden zal hij verschillende bondgenoten moeten zoeken. Bondgenoten die hem helpen het mysterie te ontrafelen, maar ook bondgenoten onder de vorm van nieuwe Salutors. Het Warschau van begin de twintigste eeuw is namelijk geen erg vredelievend toneel. Het wemelt er van de Poolse, Joodse en Russische inwoners. De ene met al meer goede bedoelingen dan de andere. Dat discussies regelmatig eens met de vuisten gevoerd worden, hoeft dus zeker niet te verwonderen. Naarmate het verhaal vordert, worden de uitdagingen ook steeds groter, waardoor sterkere Salutors zeker geen overbodige luxe zullen blijken. Wie trouwens fan is van geschiedenis, zal zeker en vast heel wat verwijzingen herkennen.The Thaumaturge is in essentie een verhalende RPG, waarbij je verschillende gebieden zal moeten doorlopen om nieuwe aanwijzingen te vinden en nieuwe Salutors te temmen. Dit doe je niet in het wilde weg, maar met de hulp van een kracht genaamd ‘perception’. Dit laat je toe om middels een vingerknip nieuwe aanwijzingen te vinden of objecten te identificeren die je in je zoektocht kunnen helpen. Deze objecten zijn nodig om motieven en geheimen van mensen te onthullen die je nodig zult hebben in gesprekken. Afhankelijk van je eigen antwoorden zal je ook een bepaalde verhaallijn selecteren en zullen er andere verhaallijnen gesloten worden. Ben je benieuwd naar het volledige plaatje, dan zal je vermoedelijk toch meerdere playthroughs nodig hebben.
Wat meteen opvalt is de grauwe, grimmige sfeer die perfect bij het thema past.
De combat zelf is turn based. Hierbij voer je steeds twee acties uit, de actie van jezelf en de actie van je geselecteerde Salutor. Elke Salutor heeft zijn eigen vaardigheden, waarbij de ene bijvoorbeeld voor meer momentane damage gaat en de andere eerder een damage over time-aspect heeft of ervoor kan zorgen dat je terug geneest en levenspunten bijkrijgt. Doorheen het verhaal zal je ook ervaringspunten moeten verzamelen. Deze laten je niet enkel toe om nieuwe acties te ontwikkelen, maar ook vaardigheden die aan specifieke acties kunnen gekoppeld worden. Deze kan je naar alle wens combineren tot een speelstijl die je ligt of een speelstijl die nodig is om bepaalde uitdagingen te voltooien. Hierbij is het trouwens niet enkel belangrijk om de typische levensbalk in de gaten te houden, maar ook een focus bar. Deze laat bijvoorbeeld toe om tegenstanders traag te verzwakken, waarna je vervolgens meer schade kan aanrichten bij latere aanvallen. Strategisch te werk gaan en de juiste Salutors en bijhorende skills kiezen zal dus heel belangrijk zijn.
Een erg verhalende RPG die overloopt van sfeer en mystiek
Wat meteen opvalt is de grauwe, grimmige sfeer die perfect bij het thema past. Visueel waan je je meteen in het Warschau van de jaren 1900. Ook qua vormgeving en muziek hebben de makers de nodige aandacht besteed aan de ontwikkeling van het spel. Neem daarbij een goed uitgewerkt en intrigerend verhaal, en je begrijpt meteen waarom The Thaumaturge voor mij een aangename verrassing was. Naarmate het verhaal vorderde en ik meer inzicht kreeg in de personages, werd ik ook steeds nieuwsgieriger naar de verdere ontwikkelingen. Ook de combat bleek leuk te zijn. Vooral de verschillende Salutors en skill-combinaties wisten het voor mij interessant te houden, al zal je merken dat je er nogal vaak toe neigt om dezelfde te gebruiken. Ik raad daarom aan op een iets hogere moeilijkheidsgraad te spelen, zodat je slimmer zal moeten omspringen met je acties.The Thaumaturge geeft de indruk van een openwereldspel te zijn, maar is in de realiteit echter redelijk lineair. Daarbij moet je regelmatig naar verschillende zones reizen om nieuwe inzichten te krijgen en nieuwe items of personen op te sporen. Op zich een leuke insteek, maar doordat je de ‘perception’-skill eindeloos kan gebruiken houdt het spel mijn inziens je soms iets té veel bij het handje. Daarenboven vertoonden de cutscenes toch regelmatig ook wat glitches en konden sommige details nog net iets beter worden uitgewerkt. Denk bijvoorbeeld aan de gezichten van NPC’s. Dit deed echter weinig afbreuk aan de gamebeleving. Daarnaast is het een erg verhalende game. Niet enkel wat betreft cutscenes, maar ook door de vele ‘observations’ die je doet bij allerhande objecten. Dit maakt dat het spel over het algemeen erg tekstgebaseerd is. Ben je op zoek naar pure actie en minder naar het verhalende, dan is The Thaumaturge mogelijks minder je ding.
Conclusie
Wie houdt van vooroorlogse taferelen, een donkere, grauwe sfeer en dat overgoten met een sausje van mystiek, is bij The Thaumaturge aan het juiste adres. In deze verhalende RPG ga je aan de slag als Wiktor Szulski, een Thaumaturge met speciale krachten die op onderzoek uitgaat naar de dood van zijn vader. Hierbij zal je het Warschau van de jaren 1900 moeten doorkruisen op zoek naar aanwijzingen en zal je bijgestaan worden door Salutors, demonen die je in je voordeel zal kunnen gebruiken, zowel in combat als in discussies met andere personages. Ondanks dat de spelmakers je volgens mijn inziens soms iets té veel bij het handje houden, was The Thaumaturge voor mij absoluut een verrassing! Ik ben alvast benieuwd wat Fool’s Theory nog meer in petto heeft.
Pro
- Sfeer en verhaal passen perfect bij het Warschau van de twintigste eeuw
- Verschillende Salutors en actie- en skill-combinaties houden het spel interessant
- Hoge herspeelbaarheid door verschillende verhaallijnen
Con
- Sommige Salutors bleken minder interessant
- Het spel is vaak iets té guided
- Visuals bij de gevechten durven wat eentonig worden
- Regelmatig glitches in cutscenes, alsook details die soms iets beter kunnen
8
Over
Beschikbaar vanaf
4 december 2024
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 5
- Xbox Series X|S
Genre
- Adventure
- RPG
Ontwikkelaar
- Fool's Theory
Uitgever
- 11 bit studios
Website
Laatst bewerkt door een moderator:
