Review: The Elder Scrolls Online: High Isle

Alweer een nieuw hoofdstuk voor The Elder Scrolls Online, alweer een nieuwe review op jullie favoriete Nederlandstalige gaming website dus. Na me vorig jaar al grondig te verdiepen in Blackwood, werd het deze maand met High Isle tijd voor een bezoekje aan de Bretons. Of er echter veel noemenswaardigs over deze nieuwe game content te vertellen valt, zul je hier snel te weten komen. Sta mij toe om te wachten met de echte openbaring hiervan tot de volgende paragraaf, om de spanning toch nog voor heel even schijnbaar op te laten bouwen. Nu wil ik trommelgeroffel!

Net zoals dat bij de voorgaande hoofdstukken van The Elder Scrolls Online het geval was, bleek het niet lang nadenken hoe de nieuwe spelwereld van High Isle ingeladen kon worden. Ondertussen wist ik al goed hoe de verschillende kaarten en quest-cycling te hanteren, en gelukkig maar. Tegelijk is het onder andere net die voorspelbaarheid welke mij absoluut niet warm kon maken - ondanks de huidige temperaturen binnen en buiten - voor dit nieuwe hoofdstuk.

20220617211405_1.jpg


Alle blikken op één vijand, terwijl bureaucratie ten top gedreven wordt

Het verhaal van High Isle is dan ook niet meteen als een absoluut door te vertellen parabel te beschouwen. Ene Lady Arabelle Devaux, wie het ook moge wezen, vraagt je om uit te zoeken wat er gebeurd is met een bepaalde scheepslading die benodigd is om één of andere conferentie te kunnen laten doorgaan. Ze wil dat je hiervoor op onderzoek gaat zowel nabij de vuurtoren, in de lokale pub als op de kust, die mysterieus omschreven wordt als Loch Abhain Shallows. Al vanaf de eerste minuten wordt duidelijk dat de veelbesproken antagonist ook de enige relevante vijand blijkt te zijn van de ganse nieuwe content: de Ascendant Order, een stelletje zwaarbewapende, gemaskerde bandieten. Misschien had het allemaal toch iets spannender gekund.

Misschien had het allemaal toch iets spannender gekund.


De vele personages die je ontmoet in High Isle slagen er ook al niet in om een memorabele indruk op je achter te laten. Geregeld lijken de models en stemmen te hard op elkaar ofwel draait de lipsync volledig in de soep wanneer ze praten. Nagenoeg alle NPC’s zijn slechts grijze muizen (bij sommigen past de beschrijvende term ‘ratten’ zelfs beter) die niets liever doen dan je van het kastje naar de muur sturen via een ledige fetch of side quest. Het zal dan ook niet lang duren vooraleer je je stoort aan het overbekende patroon van voor de zoveelste keer binnen de minuut een zogezegd moeilijk in te palmen locatie te veroveren, om daarna er een brief of NPC te vinden die je weeral doorverwijst naar een andere onbeduidende NPC, voor een nieuwe, saaie en vooral veel te korte of makkelijke opdracht.

20220617215611_1.jpg


Mooie, lege en té herkenbare wereld

Het levert je in elk geval terug enkele avonden achter het scherm op waarbij je jezelf absoluut onnuttig maakt, zonder ook maar één moment verwonderd te zijn. Iets wat we nu ferm gewoon geraakt zijn na al die jaren The Elder Scrolls Online te spelen, en toch knelt ergens datzelfde schoentje dat steeds luider smeekt om een wat frissere voet.

Ergens knelt een schoentje dat smeekt om een wat frissere voet.


Gonfalon Bay is de regio waar alles begint in High Isle. Net als de naam al verraadt, is de omgeving zelf ook allesbehalve bijzonder helaas. Ook niet wanneer je later het kasteel van Navire bereikt. Want zeg nu eerlijk, hoeveel kastelen, dorpen, desolate landschappen en uitgestrekte stranden zijn er nu al niet de revue gepasseerd in deze TESO-franchise? High Isle blijkt vooral een lege wereld waar de vijanden uit het niets respawnen ofwel statisch voor zich uit staan te staren, tenminste totdat je hen van te nabij benadert. Wiskundig bekeken is de immersion dus gelijk aan nul, iets wat echt wel jammer is.

20220617212759_1.jpg


Wie pensioengerechtigd is, moet rentenieren ofwel gaan bezinnen

Ook audiovisueel kan High Isle niet verbergen dat de franchise nu toch stilaan haar leeftijd begint te voelen. Dat valt zelfs te merken aan de cijfers van de player base, die ondanks de nieuwe content toch niet meer de aantallen kan behalen van vorig jaar of van het jaar daarvoor. Zeven hoofdmissies en een handjevol zijmissies die je met gemak binnen enkele uren kan voltooien, twee nieuwe companions, een oninteressante card game, een nieuwe Trial, een nieuw World Event en enkele mythische items: het is maar mager en stilaan een té bekende formule aan het worden.

Conclusie

High Isle doet echt niets anders of verkeerd in vergelijking met de voorgaande delen, maar het is net dit gebrek aan ambitie dat deze nieuwe game content wat de das omdoet. Er moet dringend nagedacht worden over hoe men vernieuwing kan introduceren in deze The Elder Scrolls-franchise, want deze content is gewoonweg te beperkt, te saai en te voorspelbaar om de player base voor maandenlang geboeid te kunnen houden. Kortom, misschien is het stilaan tijd voor wat anders, The Elder Scrolls VI misschien?

Pro

  • An sich doet het niets verkeerd

Con

  • Saai
  • Te makkelijk
  • Ook nog eens te kort
6

Over

Beschikbaar vanaf

6 juni 2022

Gespeeld op

  1. PC

Beschikbaar op

  1. PC
  2. PlayStation 4
  3. PlayStation 5
  4. Xbox One
  5. Xbox Series X|S

Genre

  1. MMORPG

Ontwikkelaar

  1. ZeniMax Online Studios

Uitgever

  1. Bethesda Softworks
 
Terug
Bovenaan