In april blikten wij via een vroegtijdige versie al even vooruit naar de release van The Elder Scrolls Online: Blackwood die op 1 juni gebeurde voor de pc, Mac en Stadia en op 8 juni doorgaat voor de Xbox One, Series X|S en de PlayStation 4 en 5. Nu het vijfde hoofdstuk van het Elder Scrolls Online-universum eindelijk voor de pc uit is, is de tijd gekomen om deze uitbreiding aan een finale review te onderwerpen…
Zoals al in de preview vermeld werd, speelt het verhaal van Blackwood zich af ongeveer 800 jaar vóór dat van Oblivion. Vier zogenaamde Ambitions, Daedric wapens van Mehrunes Dagon, de Daedric prins en eindbaas uit Oblivion, liggen her en der verspreid in Tamriel. De hoofdmissie voor de speler is om deze te vinden vooraleer iemand anders het doet. Anders zou deze de enorme kracht die de Ambitions samen vrijmaken kunnen gaan misbruiken, met faliekante gevolgen.
Langzaam begin, focus op verhaal
Het kostte me even tijd om uit te zoeken hoe ik Blackwood het best aan kon vatten vanuit de basisgame. Vooraf had ik al de gratis proloog voor de DLC gespeeld, genaamd A Mortal’s Touch. Deze bezorgde me een betere achtergrondkennis, maar hierna liep ik toch wat verloren. Ik wist nog steeds niet hoe ik hierna naadloos kon omschakelen naar het hoofdverhaal van Blackwood. Uiteindelijk bezorgde Google me het antwoord. De makkelijkste manier om de nieuwste DLC aan te vatten is om in het menu Collections naar Stories te gaan en daar het Blackwood-hoofdstuk te selecteren en te accepteren als quest.
In het begin van het verhaal functioneer je vooral als een detective, want verschillende gerenommeerde raadgevers in Blackwood worden één per één vermoord en jij krijgt de uitdagende, dubbele taak om de reden hiervan én om de moordenaars te vinden. Je vaste metgezel in deze introfase is Eveli Sharp-Arrow, een Wood Elf die zeker een interessant personage vormt omwille van haar voorkennis over wat er gaande zou kunnen zijn, maar ook door haar humor. Er zijn nog andere geregeld terugkerende characters in het verhaal, al viel me wel op dat sommigen wat op een kopie van elkaar lijken. Wat mij een beetje stoorde, is dat de uit te voeren taken te vaak herhaald worden tijdens de dialogen. Dit zorgt ervoor dat je stukken van de gesprekken sneller begint over te slaan, iets wat nefast is voor de betrokkenheid met de verhaallijn. Tevens bevat de start het typische heen-en-weer-geloop met maar weinig actie. Je beleeft er niet meteen epische momenten, wat dit begin wat sloom doet overkomen. Gelukkig komt er wel beterschap met de daaropvolgende quests waarin de actie flink opgeschaald wordt, maar toch heeft deze DLC duidelijk de focus liggen op het verhaal.
Deadlands brengen nostalgie
Over de omgeving zelf kan er minder verteld worden, want Blackwood is een eerder onopvallende regio waar niet zoveel te beleven valt. Het liefst zul je dan ook in functie van je opdrachten op de wegen blijven die je leiden van dorp tot dorp over de vele rivieren, tussen de talloze heuvels en doorheen de dichte begroeiing. Toch voelt het verkennen zoals in The Elder Scrolls Online vertrouwd en relaxerend aan en de vaak fenomenale, epische soundtrack heeft hier zeker een groot aandeel in.
En ja, af en toe zul je in Blackwood zo’n oranje portaal vinden welke je teleporteert naar de Deadlands, beter bekend als de Hell Gates uit Oblivion. Ik herinner me vooral hoe moeilijk het was in de originele game om na meerdere keren te sterven en verloren te lopen, in de hoogste toren te geraken te midden van deze inferno. Net daardoor was het zo zalig wanneer je er dan in slaagde om de Sigil Stone te bemachtigen. In de Blackwood-DLC zijn de Deadland-levels op te vatten als een soort Public Dungeons. Soms zijn ze erg lineair, waardoor er van verdwalen geen sprake is en tegelijk bitter weinig te beleven valt. Andere keren kun je tijdens je zoektocht naar loot steeds dieper in de hel belanden - letterlijk en figuurlijk dan - waarbij de hordes vijanden die op je afkomen steeds moeilijker te bekampen blijken. Hieruit blijkt dat deze Hell Gates volledig naar willekeur worden gegenereerd, wat de ervaring natuurlijk minder voorspelbaar en uitdagender maakt.
Companion-systeem met voor- en nadelen
Blackwood kun je tenslotte niet volledig onder de loep genomen hebben zonder het nieuwe Companion-systeem te belichten, want dit is echt de belangrijkste nieuwe feature van de DLC. Via een speciale introductiemissie kun je momenteel Mirri of Bastian vrijspelen als metgezel, maximum één van deze beide natuurlijk op hetzelfde moment. Hierna zullen deze je overal volgen om actief mee te helpen vechten en ze kunnen zelfs meereizen naar andere regio’s.
Deze metgezellen kunnen een interessante aanvulling bieden voor je vechtstijl, zeker wanneer je vaak solo speelt. Zo kun je nu bijvoorbeeld een metgezel inschakelen in gevechten als afleidingsmanoeuvre, waardoor je zelf minder van de averij oploopt. Zowel wapens en uitrusting van je metgezel kun je trouwens naar wens aanpassen. Tenminste, wanneer je deze kan bemachtigen en bijhouden. Want dit gereedschap zelf vervaardigen gaat niet, én deze nemen ook nog eens ruimte van jouw eigen inventory in. Je metgezel heeft net als jezelf een Ultimate Skill en een specifieke Perk. Tevens kun je de volgorde van zijn andere vaardigheden aanpassen, maar helaas is dat het zowat. In drukkere gevechten bleek het overigens niet zo eenvoudig om mijn metgezel lang levend te houden. Gelukkig kwam deze daarna wel terug tot leven zonder dat ik een Soul Gem moest gebruiken.
Natuurlijk heeft zelfs een metgezel gevoelens, dus wanneer je te vaak dingen doet of zegt die hij of haar niet kan appreciëren, vertroebelt de relatie met elkaar. Dit kan resulteren in een al dan niet tijdelijke onbeschikbaarheid van de metgezel. De staat van jullie onderlinge verstandhouding is wel makkelijk uit te lezen via zijn rapportstatus. Wat ik hier nog wat miste, is interactie tussen je metgezel, jezelf en je bondgenoten. Dit zou veel meer dynamiek brengen, of misschien zelfs dingen als romance? Er ligt wat dit betreft nog heel wat potentieel werk op de plank. Hopelijk komen er snel ook nog wat metgezellen bij, want slechts twee opties is ietwat mager vind ik.
Zoals al in de preview vermeld werd, speelt het verhaal van Blackwood zich af ongeveer 800 jaar vóór dat van Oblivion. Vier zogenaamde Ambitions, Daedric wapens van Mehrunes Dagon, de Daedric prins en eindbaas uit Oblivion, liggen her en der verspreid in Tamriel. De hoofdmissie voor de speler is om deze te vinden vooraleer iemand anders het doet. Anders zou deze de enorme kracht die de Ambitions samen vrijmaken kunnen gaan misbruiken, met faliekante gevolgen.
Langzaam begin, focus op verhaal
Het kostte me even tijd om uit te zoeken hoe ik Blackwood het best aan kon vatten vanuit de basisgame. Vooraf had ik al de gratis proloog voor de DLC gespeeld, genaamd A Mortal’s Touch. Deze bezorgde me een betere achtergrondkennis, maar hierna liep ik toch wat verloren. Ik wist nog steeds niet hoe ik hierna naadloos kon omschakelen naar het hoofdverhaal van Blackwood. Uiteindelijk bezorgde Google me het antwoord. De makkelijkste manier om de nieuwste DLC aan te vatten is om in het menu Collections naar Stories te gaan en daar het Blackwood-hoofdstuk te selecteren en te accepteren als quest.
In het begin van het verhaal functioneer je vooral als een detective, want verschillende gerenommeerde raadgevers in Blackwood worden één per één vermoord en jij krijgt de uitdagende, dubbele taak om de reden hiervan én om de moordenaars te vinden. Je vaste metgezel in deze introfase is Eveli Sharp-Arrow, een Wood Elf die zeker een interessant personage vormt omwille van haar voorkennis over wat er gaande zou kunnen zijn, maar ook door haar humor. Er zijn nog andere geregeld terugkerende characters in het verhaal, al viel me wel op dat sommigen wat op een kopie van elkaar lijken. Wat mij een beetje stoorde, is dat de uit te voeren taken te vaak herhaald worden tijdens de dialogen. Dit zorgt ervoor dat je stukken van de gesprekken sneller begint over te slaan, iets wat nefast is voor de betrokkenheid met de verhaallijn. Tevens bevat de start het typische heen-en-weer-geloop met maar weinig actie. Je beleeft er niet meteen epische momenten, wat dit begin wat sloom doet overkomen. Gelukkig komt er wel beterschap met de daaropvolgende quests waarin de actie flink opgeschaald wordt, maar toch heeft deze DLC duidelijk de focus liggen op het verhaal.
Deadlands brengen nostalgie
Over de omgeving zelf kan er minder verteld worden, want Blackwood is een eerder onopvallende regio waar niet zoveel te beleven valt. Het liefst zul je dan ook in functie van je opdrachten op de wegen blijven die je leiden van dorp tot dorp over de vele rivieren, tussen de talloze heuvels en doorheen de dichte begroeiing. Toch voelt het verkennen zoals in The Elder Scrolls Online vertrouwd en relaxerend aan en de vaak fenomenale, epische soundtrack heeft hier zeker een groot aandeel in.
De Deadlands brengen nostalgische gevoelens terug naar mijn tijd met Oblivion.
En ja, af en toe zul je in Blackwood zo’n oranje portaal vinden welke je teleporteert naar de Deadlands, beter bekend als de Hell Gates uit Oblivion. Ik herinner me vooral hoe moeilijk het was in de originele game om na meerdere keren te sterven en verloren te lopen, in de hoogste toren te geraken te midden van deze inferno. Net daardoor was het zo zalig wanneer je er dan in slaagde om de Sigil Stone te bemachtigen. In de Blackwood-DLC zijn de Deadland-levels op te vatten als een soort Public Dungeons. Soms zijn ze erg lineair, waardoor er van verdwalen geen sprake is en tegelijk bitter weinig te beleven valt. Andere keren kun je tijdens je zoektocht naar loot steeds dieper in de hel belanden - letterlijk en figuurlijk dan - waarbij de hordes vijanden die op je afkomen steeds moeilijker te bekampen blijken. Hieruit blijkt dat deze Hell Gates volledig naar willekeur worden gegenereerd, wat de ervaring natuurlijk minder voorspelbaar en uitdagender maakt.
Companion-systeem met voor- en nadelen
Blackwood kun je tenslotte niet volledig onder de loep genomen hebben zonder het nieuwe Companion-systeem te belichten, want dit is echt de belangrijkste nieuwe feature van de DLC. Via een speciale introductiemissie kun je momenteel Mirri of Bastian vrijspelen als metgezel, maximum één van deze beide natuurlijk op hetzelfde moment. Hierna zullen deze je overal volgen om actief mee te helpen vechten en ze kunnen zelfs meereizen naar andere regio’s.
Deze metgezellen kunnen een interessante aanvulling bieden voor je vechtstijl, zeker wanneer je vaak solo speelt. Zo kun je nu bijvoorbeeld een metgezel inschakelen in gevechten als afleidingsmanoeuvre, waardoor je zelf minder van de averij oploopt. Zowel wapens en uitrusting van je metgezel kun je trouwens naar wens aanpassen. Tenminste, wanneer je deze kan bemachtigen en bijhouden. Want dit gereedschap zelf vervaardigen gaat niet, én deze nemen ook nog eens ruimte van jouw eigen inventory in. Je metgezel heeft net als jezelf een Ultimate Skill en een specifieke Perk. Tevens kun je de volgorde van zijn andere vaardigheden aanpassen, maar helaas is dat het zowat. In drukkere gevechten bleek het overigens niet zo eenvoudig om mijn metgezel lang levend te houden. Gelukkig kwam deze daarna wel terug tot leven zonder dat ik een Soul Gem moest gebruiken.
Metgezellen zijn volgzame en handige handlangers wanneer je vaak solo speelt.
Natuurlijk heeft zelfs een metgezel gevoelens, dus wanneer je te vaak dingen doet of zegt die hij of haar niet kan appreciëren, vertroebelt de relatie met elkaar. Dit kan resulteren in een al dan niet tijdelijke onbeschikbaarheid van de metgezel. De staat van jullie onderlinge verstandhouding is wel makkelijk uit te lezen via zijn rapportstatus. Wat ik hier nog wat miste, is interactie tussen je metgezel, jezelf en je bondgenoten. Dit zou veel meer dynamiek brengen, of misschien zelfs dingen als romance? Er ligt wat dit betreft nog heel wat potentieel werk op de plank. Hopelijk komen er snel ook nog wat metgezellen bij, want slechts twee opties is ietwat mager vind ik.
Conclusie
Deze DLC is vooral een verhalende toevoeging aan het Elder Scrolls Online-epos. De omgeving van Blackwood stelt eerlijk gezegd, zonder te ontgoochelen, niet veel bijzonders voor in vergelijking met wat we al in eerdere delen zagen. De Deadlands brengen daarentegen wel mooie herinneringen boven voor de Oblivion-liefhebbers, gepaard met de nodige uitdaging. Het companion-systeem is een mooie start, maar de metgezellen zijn vooralsnog beperkt tot twee en zowel het beheer van hun inventory als hun interactie met de wereld kunnen nog veel verbeterd worden. Echte fans van de basisgame zullen zich echter wel amuseren met deze nieuwe content.
Pro
- Sfeer en muziek zoals altijd prima
- Deadlands zijn uitdagend
Con
- Eerder lege wereld
- Beperkingen wat betreft metgezellen
7
Over
Beschikbaar vanaf
1 juni 2021
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Stadia
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Ontwikkelaar
- ZeniMax Online Studios
Uitgever
- Bethesda Softworks
