We hebben er vijf jaar op moeten wachten, Tales of Berseria dateert intussen alweer van 2016, maar eindelijk kunnen we aan de slag met de nieuwste telg in de Tales-reeks. Met de komst van Tales of Arise maakt de reeks bovendien zijn debuut op de nieuwe generatie consoles. Hierbij krijgen we niet enkel een broodnodige grafische update, waarbij de in-house engine werd vervangen door de Unreal Engine 4, maar werd ook de gameplay grondig gemoderniseerd.
Hoewel de Tales-reeks vooral aan populariteit geniet in thuisland Japan, zo zijn tal van de spellen in de reeks zelfs nooit tot in onze contreien geraakt, heeft de reeks hier ook een toegewijde fanbase. Mijn eerste kennismaking met de reeks was in 2013 met Tales of Xillia, wat toen al het dertiende spel in de serie was (Tales of Symphonia en Tales of Vesperia waren voor deze PlayStation-fanboy destijds op de verkeerde platforms uitgekomen, maar die schade is intussen gelukkig ingehaald). De serie gaat al sinds 1995 mee en Tales of Arise moest normaal in 2020 uitkomen ter ere van de 25ste verjaardag, maar het spel werd uitgesteld naar 2021. Heel erg treurig waren we hier niet om, want dankzij dit uitstel kregen we een volwaardige versie voor PlayStation 5 en Xbox Series X|S.
Een verscheurde wereld
Het verhaal van Tales of Arise speelt zich af op de tweelingwerelden Rena en Dahna. Driehonderd jaar nadat het technologisch superieure Rena het meer middeleeuwse Dahna heeft veroverd, kruip jij in de schoenen van Alphen, een slaaf die niet enkel zijn geheugen maar ook zijn mogelijkheid om pijn te voelen verloren is. Met lede ogen ziet hij hoe zijn volk mishandeld wordt, een onrechtvaardigheid die hij niet langer kan aanzien. Tijdens een incident met het verzet, kom je plots in contact met Shionne, een banneling uit Rena die het als taak op zich heeft genomen om de vijf Lords, de heersers van de geannexeerde gebieden van Dahna, te vernietigen. Een ongemakkelijke alliantie dringt zich op waarbij beide partijen elkaar nodig hebben, willen ze hun doel bereiken.
Je reis neemt je mee doorheen de wondere wereld van Dahna en daarbuiten, waarbij elk gebied zijn eigen look & feel heeft, maar belangrijker ook zijn eigen geschiedenis heeft. Dit zorgt ervoor dat elke locatie niet alleen anders oogt maar ook zijn eigen miniverhaal vertelt. Naarmate je vordert, kom je ook nieuwe personages tegen die je team zullen vervoegen in je queeste om Dahna te bevrijden. De bevrijding van je thuiswereld is uiteraard verre van het eindpunt van je reis. Zoals het elke goede JRPG betaamt, is de inzet natuurlijk veel groter en staat zelfs de vernietiging van beide werelden op het spel. Zoals je kan verwachten, schotelt het spel je heel wat mysterie voor en neemt het verhaal enkele verrassende bochten voordat de epische finale wordt bereikt.
Een bont gezelschap
De personages die je vergezellen tijdens je reis zijn afkomstig van beide werelden, maar allen hebben ze hun eigen motieven om je te helpen. Hoewel er initieel wat wantrouwen is in de groep, ontwikkelen zij zich tot een gezelschap waar je al snel gehecht aan geraakt. Elk personage heeft bovendien voldoende diepgang en zijn niet zomaar wandelende clichés. Ik leefde op momenten echt mee met hen, waarbij er vrij vroeg in het spel zelfs een opvallend ontroerend moment is wanneer een zijpersonage sterft. Als je er zo snel in slaagt om mij te doen meeleven, dan kan je niet anders besluiten dat het verhaal en de personages vrij goed geschreven zijn in dit spel.
Tales of Arise bevat heel wat dialogen die niet enkel dienen om het verhaal te doen vorderen, maar ook om de relaties tussen de personages uit te diepen. De skits, optionele stukjes dialoog die voornamelijk bestaan uit small talk en waarvoor de Tales-serie is gekend, maakt ook hier zijn opwachting, en dit is zo’n manier waarop je de personages en de omgeving beter leert kennen. Daarnaast kan je tijdens het kampvuur, een rustmoment, ook je band met bepaalde personages versterken via optionele dialoogscènes. Voor de visuele manier waarop deze dialogen worden weergegeven en het feit dat je tijdens die kampvuren je band kan versterken, is er duidelijk sprake van een kruisbestuiving tussen Tales of Arise en Scarlet Nexus, die andere grote JRPG van Namco Bandai die onlangs is verschenen.
Flitsende gevechten
Hoewel het verhaal van de Tales-spellen meestal tot de sterke punten behoort, is het gevechtssysteem vaak een hit or miss. Dit was een van de redenen waarom de makers ervoor kozen om de serie op te frissen. Het resultaat is alvast geslaagd te noemen, want de gevechten in Tales of Arise zijn een waar genoegen om te spelen. De actie is snel en stijlvol, waarbij je een normale aanval afwisselt met tal van speciale aanvallen, terwijl je ook nog eens aanvallen van de vijand probeert te ontwijken via een dodge roll. Een perfecte rol geeft je vervolgens de kans om een counteraanval te lanceren.
Tijdens het gevecht bestuur jij één personage en worden er drie metgezellen bestuurd door de computer. Jij kan een strategie voor de gevechten kiezen, alsook welke Artes, de speciale krachten in dit spel, zij gebruiken. Bovendien heb je toegang tot boost attacks waarbij je je teamleden kan dicteren om een unieke aanval uit te voeren die hulpvol zijn om bijvoorbeeld de defensie van de vijand te doorbreken of een magische spreuk van een vijand te annuleren. Door succesvol combo’s uit te voeren, krijg je vervolgens toegang tot nog krachtigere aanvallen zoals Boost Strikes waarbij twee personages samen een aanval uitvoeren of Mystic Artes, ultieme aanvallen die een beetje te vergelijken zijn met de Limit Breaks uit Final Fantasy. Tijdens de speciale aanvallen spatten de visuele effecten van het scherm, waardoor het niet alleen geweldig speelt maar het ook nog eens een prachtig en dynamisch schouwspel oplevert.
Heb je er even genoeg van om heel de tijd met Alphen te spelen, dan kan je snel wisselen van actief teamlid en elk personage heeft bovendien zijn eigen speelstijl. Het ontwikkelen van je personages is ook vrij diep hier, want je levelt ze niet alleen, maar je hebt per personage ook toegang tot verschillende skill panels, waarbij je sommige vrijspeelt via het verhaal, maar andere via sidequests of bepaalde acties. Bovendien kan je slechts drie grond- en drie luchtaanvallen tegelijkertijd uitrusten, waardoor je kan experimenteren om je ideale configuratie te vinden. Wie dacht dat deze modernisering van de reeks zou leiden tot een banaler vechtsysteem, hoeft alvast niets te vrezen. Tales of Arise heeft zelfs een leuke toevoeging om het grinden wat leuker te maken. Door gevechten snel achter elkaar te laten volgen krijg je bijvoorbeeld meer XP en betere beloningen, maar kan je ook oog in oog komen te staan met krachtigere vijanden. Zo kwam ik op een gegeven moment tot mijn grote verrassing in aanraking met een dodelijke draak die eventjes besloot mee te vechten en die mij toch wel heeft doen zweten!
Adembenemende pracht
Dat de gevechten fantastisch ogen, ligt natuurlijk ook aan het feit dat het spel in zijn geheel er gewoonweg geweldig uitziet. De overgang naar de Unreal Engine 4 heeft de reeks absoluut geen windeieren gelegd. Scarlet Nexus bewees al dat de engine geschikt is om hoogwaardige graphics met een anime-stijl op het scherm te toveren. Hier wordt er nog een schepje bovenop gedaan door een nieuwe graphics shader die de makers omschrijven als "Atmospheric Shader", waardoor deze anime-stijl ook een soort waterverf effect krijgt. Die zie je vooral in de omgevingen, zeker als je naar de achtergrond kijkt, en in combinatie met het niveau van detail dat in deze omgevingen zit, is Tales of Arise een ware lust voor het oog. Dat deze shader het spel sfeervol maakt, is het minste dat je kan zeggen.
Het spel draait bovendien bijzonder vlot op PlayStation 5, zonder dat er enige technische problemen merkbaar waren. Wat de resolutie en beeldverversing betreft, kunnen we opnieuw kiezen tussen de vertrouwde Quality en Performance mode waarbij je bij Performance een vaste 60 frames per seconde hebt aan een resolutie van 1620p, terwijl Quality je een resolutie geeft van 4K en er naar 60 frames per seconde gestreefd wordt. Op PlayStation 5 is de implementatie van de DualSense controller ook eerder beperkt, maar persoonlijk was dit voor mij niet echt een minpunt, zeker voor dit genre.
Zoals je kan zien, heb ik haast niets dan lof voor Tales of Arise en ik moet al echt diep graven om minpunten te vinden voor het spel. Als ik dan toch iets moet aanhalen, zou ik zeggen dat het verhaal misschien wat traag op gang komt en de schaal van de wereld raar lijkt. Zo zie je bijvoorbeeld wanneer je de derde regio betreedt de stad waar je naartoe moet op een redelijk verre afstand. Maar een heuveltje naar beneden en een weggetje over, en je bent al bij die stad. En als ik dan echt mag muggenziften: de laadtijden zijn te kort, je krijgt soms zelfs de kans niet om de stukjes tekst tijdens het laadscherm te lezen! Tot slot is dit spel nog steeds op en top Japans, wat zich uit in de anime-stijl, randactiviteiten zoals vissen (waarom is dit zo populair in JRPG’s?), de schattigheid of kawaii-factor van bepaalde wezens en de grote hoeveelheid kostuums voor je personages, inclusief bikinis en schooluniformen. Dit kan bepaalde mensen ook afschrikken, al mag dit geen reden zijn om dit geweldige spel links te laten liggen.
Hoewel de Tales-reeks vooral aan populariteit geniet in thuisland Japan, zo zijn tal van de spellen in de reeks zelfs nooit tot in onze contreien geraakt, heeft de reeks hier ook een toegewijde fanbase. Mijn eerste kennismaking met de reeks was in 2013 met Tales of Xillia, wat toen al het dertiende spel in de serie was (Tales of Symphonia en Tales of Vesperia waren voor deze PlayStation-fanboy destijds op de verkeerde platforms uitgekomen, maar die schade is intussen gelukkig ingehaald). De serie gaat al sinds 1995 mee en Tales of Arise moest normaal in 2020 uitkomen ter ere van de 25ste verjaardag, maar het spel werd uitgesteld naar 2021. Heel erg treurig waren we hier niet om, want dankzij dit uitstel kregen we een volwaardige versie voor PlayStation 5 en Xbox Series X|S.
Een verscheurde wereld
Het verhaal van Tales of Arise speelt zich af op de tweelingwerelden Rena en Dahna. Driehonderd jaar nadat het technologisch superieure Rena het meer middeleeuwse Dahna heeft veroverd, kruip jij in de schoenen van Alphen, een slaaf die niet enkel zijn geheugen maar ook zijn mogelijkheid om pijn te voelen verloren is. Met lede ogen ziet hij hoe zijn volk mishandeld wordt, een onrechtvaardigheid die hij niet langer kan aanzien. Tijdens een incident met het verzet, kom je plots in contact met Shionne, een banneling uit Rena die het als taak op zich heeft genomen om de vijf Lords, de heersers van de geannexeerde gebieden van Dahna, te vernietigen. Een ongemakkelijke alliantie dringt zich op waarbij beide partijen elkaar nodig hebben, willen ze hun doel bereiken.
Elke locatie oogt niet alleen anders maar vertelt ook zijn eigen miniverhaal.
Je reis neemt je mee doorheen de wondere wereld van Dahna en daarbuiten, waarbij elk gebied zijn eigen look & feel heeft, maar belangrijker ook zijn eigen geschiedenis heeft. Dit zorgt ervoor dat elke locatie niet alleen anders oogt maar ook zijn eigen miniverhaal vertelt. Naarmate je vordert, kom je ook nieuwe personages tegen die je team zullen vervoegen in je queeste om Dahna te bevrijden. De bevrijding van je thuiswereld is uiteraard verre van het eindpunt van je reis. Zoals het elke goede JRPG betaamt, is de inzet natuurlijk veel groter en staat zelfs de vernietiging van beide werelden op het spel. Zoals je kan verwachten, schotelt het spel je heel wat mysterie voor en neemt het verhaal enkele verrassende bochten voordat de epische finale wordt bereikt.
Een bont gezelschap
De personages die je vergezellen tijdens je reis zijn afkomstig van beide werelden, maar allen hebben ze hun eigen motieven om je te helpen. Hoewel er initieel wat wantrouwen is in de groep, ontwikkelen zij zich tot een gezelschap waar je al snel gehecht aan geraakt. Elk personage heeft bovendien voldoende diepgang en zijn niet zomaar wandelende clichés. Ik leefde op momenten echt mee met hen, waarbij er vrij vroeg in het spel zelfs een opvallend ontroerend moment is wanneer een zijpersonage sterft. Als je er zo snel in slaagt om mij te doen meeleven, dan kan je niet anders besluiten dat het verhaal en de personages vrij goed geschreven zijn in dit spel.
Tales of Arise bevat heel wat dialogen die niet enkel dienen om het verhaal te doen vorderen, maar ook om de relaties tussen de personages uit te diepen. De skits, optionele stukjes dialoog die voornamelijk bestaan uit small talk en waarvoor de Tales-serie is gekend, maakt ook hier zijn opwachting, en dit is zo’n manier waarop je de personages en de omgeving beter leert kennen. Daarnaast kan je tijdens het kampvuur, een rustmoment, ook je band met bepaalde personages versterken via optionele dialoogscènes. Voor de visuele manier waarop deze dialogen worden weergegeven en het feit dat je tijdens die kampvuren je band kan versterken, is er duidelijk sprake van een kruisbestuiving tussen Tales of Arise en Scarlet Nexus, die andere grote JRPG van Namco Bandai die onlangs is verschenen.
Flitsende gevechten
Hoewel het verhaal van de Tales-spellen meestal tot de sterke punten behoort, is het gevechtssysteem vaak een hit or miss. Dit was een van de redenen waarom de makers ervoor kozen om de serie op te frissen. Het resultaat is alvast geslaagd te noemen, want de gevechten in Tales of Arise zijn een waar genoegen om te spelen. De actie is snel en stijlvol, waarbij je een normale aanval afwisselt met tal van speciale aanvallen, terwijl je ook nog eens aanvallen van de vijand probeert te ontwijken via een dodge roll. Een perfecte rol geeft je vervolgens de kans om een counteraanval te lanceren.
Tijdens het gevecht bestuur jij één personage en worden er drie metgezellen bestuurd door de computer. Jij kan een strategie voor de gevechten kiezen, alsook welke Artes, de speciale krachten in dit spel, zij gebruiken. Bovendien heb je toegang tot boost attacks waarbij je je teamleden kan dicteren om een unieke aanval uit te voeren die hulpvol zijn om bijvoorbeeld de defensie van de vijand te doorbreken of een magische spreuk van een vijand te annuleren. Door succesvol combo’s uit te voeren, krijg je vervolgens toegang tot nog krachtigere aanvallen zoals Boost Strikes waarbij twee personages samen een aanval uitvoeren of Mystic Artes, ultieme aanvallen die een beetje te vergelijken zijn met de Limit Breaks uit Final Fantasy. Tijdens de speciale aanvallen spatten de visuele effecten van het scherm, waardoor het niet alleen geweldig speelt maar het ook nog eens een prachtig en dynamisch schouwspel oplevert.
Tijdens de speciale aanvallen spatten de visuele effecten van het scherm.
Heb je er even genoeg van om heel de tijd met Alphen te spelen, dan kan je snel wisselen van actief teamlid en elk personage heeft bovendien zijn eigen speelstijl. Het ontwikkelen van je personages is ook vrij diep hier, want je levelt ze niet alleen, maar je hebt per personage ook toegang tot verschillende skill panels, waarbij je sommige vrijspeelt via het verhaal, maar andere via sidequests of bepaalde acties. Bovendien kan je slechts drie grond- en drie luchtaanvallen tegelijkertijd uitrusten, waardoor je kan experimenteren om je ideale configuratie te vinden. Wie dacht dat deze modernisering van de reeks zou leiden tot een banaler vechtsysteem, hoeft alvast niets te vrezen. Tales of Arise heeft zelfs een leuke toevoeging om het grinden wat leuker te maken. Door gevechten snel achter elkaar te laten volgen krijg je bijvoorbeeld meer XP en betere beloningen, maar kan je ook oog in oog komen te staan met krachtigere vijanden. Zo kwam ik op een gegeven moment tot mijn grote verrassing in aanraking met een dodelijke draak die eventjes besloot mee te vechten en die mij toch wel heeft doen zweten!
Adembenemende pracht
Dat de gevechten fantastisch ogen, ligt natuurlijk ook aan het feit dat het spel in zijn geheel er gewoonweg geweldig uitziet. De overgang naar de Unreal Engine 4 heeft de reeks absoluut geen windeieren gelegd. Scarlet Nexus bewees al dat de engine geschikt is om hoogwaardige graphics met een anime-stijl op het scherm te toveren. Hier wordt er nog een schepje bovenop gedaan door een nieuwe graphics shader die de makers omschrijven als "Atmospheric Shader", waardoor deze anime-stijl ook een soort waterverf effect krijgt. Die zie je vooral in de omgevingen, zeker als je naar de achtergrond kijkt, en in combinatie met het niveau van detail dat in deze omgevingen zit, is Tales of Arise een ware lust voor het oog. Dat deze shader het spel sfeervol maakt, is het minste dat je kan zeggen.
Het spel draait bovendien bijzonder vlot op PlayStation 5, zonder dat er enige technische problemen merkbaar waren. Wat de resolutie en beeldverversing betreft, kunnen we opnieuw kiezen tussen de vertrouwde Quality en Performance mode waarbij je bij Performance een vaste 60 frames per seconde hebt aan een resolutie van 1620p, terwijl Quality je een resolutie geeft van 4K en er naar 60 frames per seconde gestreefd wordt. Op PlayStation 5 is de implementatie van de DualSense controller ook eerder beperkt, maar persoonlijk was dit voor mij niet echt een minpunt, zeker voor dit genre.
Zoals je kan zien, heb ik haast niets dan lof voor Tales of Arise en ik moet al echt diep graven om minpunten te vinden voor het spel. Als ik dan toch iets moet aanhalen, zou ik zeggen dat het verhaal misschien wat traag op gang komt en de schaal van de wereld raar lijkt. Zo zie je bijvoorbeeld wanneer je de derde regio betreedt de stad waar je naartoe moet op een redelijk verre afstand. Maar een heuveltje naar beneden en een weggetje over, en je bent al bij die stad. En als ik dan echt mag muggenziften: de laadtijden zijn te kort, je krijgt soms zelfs de kans niet om de stukjes tekst tijdens het laadscherm te lezen! Tot slot is dit spel nog steeds op en top Japans, wat zich uit in de anime-stijl, randactiviteiten zoals vissen (waarom is dit zo populair in JRPG’s?), de schattigheid of kawaii-factor van bepaalde wezens en de grote hoeveelheid kostuums voor je personages, inclusief bikinis en schooluniformen. Dit kan bepaalde mensen ook afschrikken, al mag dit geen reden zijn om dit geweldige spel links te laten liggen.
Conclusie
Tales of Arise is een schot in de roos waarbij de reeks zichzelf zowel grafisch als op vlak van gameplay opnieuw uitvindt en ons een geweldige en visueel adembenemende ervaring voorschotelt. De queeste van Alphen en Shionne is een meeslepende ervaring, vol met actie, emotie en intrige, dat fans van het genre heel wat uurtjes aan het scherm gekluisterd zal houden.
Pro
- Visueel verbluffend
- Geweldig gevechtssysteem
- Fascinerend verhaal
- Geweldige personages waar je oprecht mee meeleeft
Con
- Traag begin
- JRPG-cliché's zijn waarschijnlijk niet voor iedereen weggelegd
- Schaal van de wereld voelt vreemd aan
9
Over
Beschikbaar vanaf
10 september 2021
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Ontwikkelaar
- Bandai Namco Studios
Uitgever
- Bandai Namco Entertainment
Website
Forumlink
Laatst bewerkt:
