Review: Stray

Als zwerfkat moet je tegen een stootje kunnen, je eigen eten zoeken, af en toe opgesloten geraken in een kotje en je proberen warm te houden in alle weercondities. Maar als je alleen achterblijft en dan nog eens een eeuwenoud mysterie op die kleine schouders moet torsen, dan zal je meer dan negen levens nodig hebben om dat op te lossen. Wat is er beter om in de huid te kruipen van deze zwerfkat en gewoon zelf het avontuur aan te vliegen ... Miauw!

Stray werd oorspronkelijk uitgegeven voor de PlayStation 4, PlayStation 5 en pc, waarna een jaar later de release uitkwam voor de Xbox. Eind vorig jaar kwam ook de verwachte release uit op de Nintendo Switch. In deze third-person, of beter, third-cat adventure game, ga je als rosse kat naar een vervallen cyberstad. Je kruipt in de harige vacht van een kleine miauwende haarbal die door een toevalligheid in een ondergrondse wereld terecht komt. De mensheid is uitgestorven en de aarde wordt op dit moment enkel nog bewoond door robots, vreemde wezens en een verdwaalde kat. Geen eenvoudige opdracht, maar als ik zie hoe onze katten allesbehalve een hondenleven leiden, kan ik me alleen maar proberen voor te stellen hoe het moet zijn om een ganse dag te slapen, af en toe een muis te vangen en voor de rest de nodige paperassen van de keukentafel op de grond te smijten. Niets beter om een kat op de schoot te nemen, de Switch-controllers in de hand te nemen en Stray op de beeldbuis te projecteren. Ik ben klaar voor dit avontuur!


9 lives but the cat ain't one

Starten doe je met een groep aan schattige katjes in een minder schattig riool. Samen met deze purrrrrende haarballen, trek je in een verlaten wereld op stap. We zullen het wijten aan het dystopische verhaal, maar als ik kijk hoe onze twee katten vaak ruzie maken, maak ik al snel de reflectie dat katten geen groepsdieren zijn. Soit, niet veel later blijf je door een slechte val helemaal alleen achter. Ditmaal in een diepere onderwereld, waar je snel uit wil proberen te ontsnappen. Het avontuur kan van start gaan, ook al lijkt het op een katastroof. Eerst lag je nog ronkend met je medepoezen, maar na die serieuze val moet je toch even bekomen en loop je wat mankend verder. Een likje her en der zorgt er snel voor dat je weer dartelend kan rondspringen. Dat zal je doorheen Stray nog heel wat moeten uitvoeren, want Stray is voornamelijk een platformer waarbij je over chemische vaten zal springen, een bouwruïne zal betreden via ladders en getakelde poutrellen. Maar waar je evengoed plezier zal beleven door in een emmer terug af te dalen en even rond te kijken in deze ietwat vreemde wereld.

De details zorgen er voor dat deze onderwereld subliem in elkaar zit.


Je komt namelijk terecht in een wereld waar de mensheid is uitgestorven en de robots de meerderheid hebben gevonden. Deze robots schrikken wel als ze voor de eerste keer sinds eeuwen terug een levend wezen terugzien die hen niet wil opeten. Je wint daarom ook met je schattig uiterlijk al snel het vertrouwen. De wereld is gedetailleerd uitgewerkt, met een mooie knipoog naar de uitgever BlueTwelve Studio's. Je ontmoet tijdens het verhaal namelijk een drone B-12, naast een heleboel andere NPC. De wereld en de sfeer die er geschept wordt, zit goed in elkaar. De flikkerende neonlichten, draperende onleesbare reclameboodschappen en de mimieken van de robots en hun bijhorende woningen zijn tof vormgegeven. En het zit hem uiteraard in de details, maar dat je ook kan krabben aan een stoffen zetel of een aantal verfpotten kan omstoten, zorgen er voor dat deze onderwereld subliem in elkaar zit.


Leven in de dode stad​

De afwisseling tussen de verschillende levels zit verder ook goed in elkaar. Afwisselend heb je grotere secties van de stad die je doorkruist en hoogte probeert te winnen, gevolgd door een achtervolging door monsters of een sectie waar je eerder je elegante zelf zal moeten bovenhalen. Ik heb het al kort aangehaald, maar naast de robots zijn er ook de Zurks. Ze lijken op vlezige oogballen met een grote appetijt, want die hebben wel trek in een bewegend wezen, kat of robot. De Zurks zijn veel te snel, waardoor de robots geen schijn van kant hebben en opgesloten zitten in secties van de stad. Maar als kat heb je de mogelijkheid om te lopen en ze kwijt te raken. Niet steeds eenvoudig want de aantallen Zurks die je tegenkomt zorgen er voor dat je je wel eens kan verslikken in een haarbal. In de meer rustige levels, het zijn er in totaal een stuk of twaalf, ga je moeten proberen om ook wat puzzels op te lossen.

De puzzels zijn niet zo moeilijk uitgewerkt, op een enkeling na. Zeker in de begin levels ga je geen grote uitdagingen tegenkomen en voelt het puzzelwerk eerder te simpel aan. De makers willen een zeer eenvoudige spelervaring mogelijk maken. Later op het spel heb ik wat langer moeten zoeken om een puzzel op te lossen en dan kreeg ik als het ware via een ronkende kat door mijn controller de hint te pakken om door te gaan. En dat heb je ook met het platform aspect. Je hebt eigenlijk geen mogelijkheid om verkeerd te springen. Ga je van de ene naar de andere airco-unit, dan zal je altijd op je vier pootjes terecht komen. Stray kan je vergelijken met een verwende lapjeskat, waarbij je het verleerd bent hoe je moet jagen en je eten het liefste voorgeschoteld krijgt. Geen al te zwaar leven dus.


Je kat sturen!​

Op de Switch komen er jammer genoeg iets te vaak glitches voor. Zo heb ik een aantal keer haperende cut scenes moeten bekijken, haperende achtergrondbeelden of rare constructies om door een kast te kijken. Je kruipt als kat natuurlijk ook dichter tegen de grond, waardoor je op kleine plaatsen komt en kruipt. Hierdoor springt het beeld soms weg, terwijl je het niet verwacht. Laat me wel wezen, het heeft me nooit echt gestoord, maar is wel het vermelden waard. Het valt uiteindelijk allemaal neer op de sfeer, game ervaring die je opdoet en of je een leuke tijd beleefd. Doordat de details en de sfeercreatie goed in elkaar zit, zie ik de minpuntjes eerder als schoonheidsfoutjes. Aan dit veel te korte spel, iets langer dan een kleine vijf uur, heb ik op dit moment een voldaan gevoel overgehouden. Dat mijn vrouw geïntrigeerd mee zat te kijken tijdens het spelen, doet me alvast vermoeden dat Stray nogmaals gespeeld zal worden. Met Stray koop je zeker geen kat in de zak en het is een absolute aanrader op de Switch.

Conclusie

In Stray kom je door een ongelukkig toeval terecht in een ondergrondse dystopische robotstad, waar er gelet is op alle details. Een lachende macbook gezicht onder een neonverlichtingspaal die je het vertrouwen oplevert om ook als kat mee te werken aan het verhaal. Je snelheid zal je van pas komen in deze platformer, waarbij je geen levens zal verliezen aan het verkeerd springen. Stray speel je voor de spelervaring en is ook op de Nintendo Switch een absolute aanrader. Het meeslepende verhaal wil je liefst in één keer uitspelen, wat je op een goede vijf uur zeker kan. Iets te kort misschien, maar je zal geen kat in een zak gespeeld hebben.

Pro

  • Sterke wereldcreatie en realistische kat
  • Meeslepend verhaal
  • Zeer toegankelijk

Con

  • Te kort verhaal
  • Ga je dit een tweede keer spelen?
  • Misschien te simpel
8

Over

Gespeeld op

  1. Nintendo Switch

Beschikbaar op

  1. Nintendo Switch
  2. PC
  3. PlayStation 4
  4. PlayStation 5
  5. Xbox One
  6. Xbox Series X|S

Genre

  1. Action
  2. Adventure
  3. Puzzle

Ontwikkelaar

  1. BlueTwelve Studio

Uitgever

  1. Annapurna Interactive
 
Te simpel heeft ook een groot voordeel. De 9 jarige dochter heeft zich geweldig geamuseerd en vertelde fier dat dit de eerste game is dat helemaal heeft uitgespeeld.
 
Terug
Bovenaan