Review: Steelrising

De Franse ontwikkelaar Spiders is de laatste jaren aan een knappe opmars bezig. De studio die vroeger kleinere, minder bekende spellen maakte zoals Faery: Legends of Avalon of Of Orcs and Men, is langzaam opgeklommen tot een ontwikkelaar om in het oog te houden. Hoewel ze nog niet toe zijn aan AAA-games, was GreedFall alvast een best genietbare titel die verder bouwde op de BioWare-blauwdruk. Voor hun nieuwste spel Steelrising gingen ze de mosterd echter halen bij een andere ontwikkelaar om hun nieuwste actie-RPG vorm te geven: FromSoftware, grondleggers van het soulsike-genre.

Als fan van soulslike-spellen, wist Steelrising dan ook mijn aandacht te trekken wanneer de titel werd aangekondigd. Zeker gezien het spel de inspiratie eerder ging halen bij Bloodborne, wat voor velen onder de fans nog steeds gezien wordt als hét meesterwerk van FromSoftware. Het resultaat is een duistere, furieuze actie-RPG die zich afspeelt in een alternatieve clockpunk-tijdslijn tijdens de Franse revolutie, what's not to like? Met veel anticipatie dook ik dan ook de wereld van Steelrising in.

Steelrising_20220902101119.jpg


Gemechaniseerde revolutie

We schrijven het jaar 1789. In Parijs zou de Franse Revolutie een ware omkanteling moeten brengen voor het Franse volk, maar in plaats daarvan wordt deze opstand bloedig onderdrukt door koning Louis XVI, hier gekend als de Clockwork Tyrant. In een wanhopige poging om zijn macht te behouden, liet hij een gemechaniseerd leger maken en regeerde hij met een ijzeren hand. Een van de automata is Aegis, een danseres die nu fungeert als lijfwacht voor koningin Marie-Antoinette. In de nasleep van het bloedbad, stuurt zij Aegis naar Parijs om uit te vissen wat er met haar zoon is gebeurd. Maar voor Aegis wordt het ook een persoonlijke missie want Marie-Antoinette vraagt haar ook om haar maker, de uitvinder Vaucanson, te vinden. Aegis' zoektocht brengt haar in contact met enkele historische figuren die een belangrijke rol hebben gespeeld tijdens de Franse Revolutie, zoals de Robespierre, Marat, Mirabeau en de La Fayette. Hoewel deze heren hun eigen agenda hebben, vormen zij voor Aegis de sleutel om de Clockwork Tyrant te verslaan en haar eigen verleden te ontrafelen.

Het verhaal is alvast een van de sterkste punten van Steelrising. In tegenstelling tot zoals in veel van zijn soortgenoten, wordt het verhaal hier niet voornamelijk verteld via notities die je opraapt of de beschrijvingen van je wapens en uitrusting. Er zijn heel wat cutscenes aanwezig waarin het verhaal uit de doeken wordt gedaan. De manier waarop het verhaal een historische gebeurtenis combineert met een stevige scheut sciencefiction en zelfs Middeleeuwse folklore is alvast bijzonder fascinerend. Het is wel aangeraden om jezelf ook wat te verdiepen in de zijmissies, want via de hoofdmissies krijg je enkel de brede penseelstroken mee van het verhaal. Verder krijg je uiteraard ook nog heel wat informatie mee via de omgevingen en notities die je vindt doorheen de levels. Een kleine bedenking die ik hierbij wel heb, is dat deze notities moeilijk leesbaar zijn. Of dit lag aan mijn tv of het spel weet ik niet, want spelen met de instellingen hielp niet en als ik een screenshot nam en deze bekeek dan was de tekst wel perfect leesbaar.

Steelrising_20220905102416.jpg


Een soulslike voor iedereen

Voor wie zich louter op het verhaal wilt focussen, is er bovendien nog goed nieuws. Soulslike-spellen hebben de reputatie van ongenadig en uitdagend te zijn, maar de ontwikkelaars van Steelrising hebben ervoor gekozen om hun spel toegankelijk te maken voor iedereen. Vind je dit soort spellen te moeilijk en laat je ze daarom links liggen? Dan heeft het spel voor jou alvast een Assist-modus in petto waarbij je zelf de moeilijkheid wat kan tweaken door bijvoorbeeld de schade die je ontvangt van vijanden te reduceren, de snelheid waarmee je staminabar zich hervult te vergroten of in te stellen dat je jouw ervaringspunten behoudt wanneer je sterft. De grote keerzijde van de medaille is echter dat je zo goed als geen Trophies/Achievements meer zal verdienen. Het spel zegt dat je geen "difficulty-related trophies" zal verdienen als je Assist Mode activeert op je savegame, maar in realiteit zijn dit zowat alle trophies, iets wat ik proefondervindelijk heb ontdekt. Wil je dus die blinkende, virtuele beloningen verdienen, dan blijf je beter weg van de Assist-modus.

Steelrising is geen al te moeilijk spel in vergelijking met andere spellen in het genre.


Dit brengt me direct bij het volgende probleem: het spel heeft geen manuele savegames en je hebt dus enkel een autosave per spel dat je opstart. Doordat mijn savegame direct synchroniseerde met de server, mocht ik het spel dus herbeginnen om alsnog mijn Trophies te kunnen verdienen. Dit is eerder een speciale situatie, maar je zal ook enkele keuzes in het spel moeten maken en hierdoor zal je op console dus voorzichtig met de in de cloud opgeslagen savegames moeten omspringen. Anders zal je steeds vanaf nul moeten herbeginnen voor elke keuze die je moet maken.

Gelukkig is Steelrising geen al te moeilijk spel in vergelijking met andere spellen in het genre. Veteranen zullen zich vrij snel doorheen het spel worstelen en zullen de aftiteling waarschijnlijk na een vijftien tot twintigtal uurtjes spelen al op het scherm zien verschijnen. Eens je weg bent met het gevechtssysteem, wordt het in elkaar hakken van de meeste vijanden haast kinderspel. Zelfs de Titanen, de grotere bazen, gingen bij mij op de normale moeilijkheidsgraad van de eerste, al dan niet de tweede keer neer. Persoonlijk had ik zelfs meer moeite met enkele groepjes vijanden onderweg naar deze bazen. De gevechten met de Titanen zien er vrij indrukwekkend uit, maar hun aanvalspatronen zijn meestal eenvoudig en hierdoor makkelijk te doorgronden. Dat je naast de typische Estus Flask-achtige Oil Burette nog een ander ongelimiteerd healing over time-item hebt dat je kan kopen, helpt hier natuurlijk ook wel bij.

Steelrising_20220903202723.jpg


Metalen moordmachine

Wat het voor mij zeker makkelijk maakte, was dat ik vrij snel een zeer sterke build vond voor mijn personage. Eigenschappen zoals Block of Counterattack zijn gebonden aan wapens, al kan je ook kiezen voor wapens met speciale aanvallen, en ik vond al vlug een wapen met Counterattack als speciale kracht en met een hoge mobiliteit en affiniteit met de Agility-stat. Maar deze Agility-stat versterkt ook je Immobilization-kracht, waarmee je vijanden kan verlammen en een krachtige aanval kan toedienen door aan te vallen (inclusief via een counteraanval). Daarnaast kan je Aegis ook uitrusten met modules en wanneer ik een module had verkregen die Aegis healde wanneer je een counterattack doet en een andere die mijn Immobilization-capaciteit vergrootte, was het hek volledig van de dam.

Maar er zijn natuurlijk verschillende manieren om je personage te ontwikkelen, waardoor elke speelstijl aan bod komt. Blokkeer je liever aanvallen, ga je graag met zware wapens aan de slag, verkies je ranged boven mêlee of wil je een build maken gebaseerd op vuur- en ijsaanvallen? Het kan allemaal. Daarnaast heb je ook nog een heel arsenaal aan granaten ter beschikking om de robotten te lijf te gaan en speel je na elke baasgevecht een speciale kracht voor Aegis vrij die je zowel kan gebruiken tijdens gevechten als om door de levels te navigeren. Dit alles zorgt uiteindelijk wel voor boeiende en stijlvolle gevechten.

Steelrising_20220829223800.jpg


Lost in Paris

Deze levels zijn trouwens zeer knap en sfeervol, vol met vrij te spelen shortcuts en een grote verticaliteit. Wat mij wel enigszins stoorde, is de hoeveelheid backtracking die eraan te pas kwam. Je wordt meerdere keren doorheen de levels gestuurd om naar een nieuwe point of interest te gaan, zeker als je ook de zijmissies doet. Twee levels, La Cité en Luxembourg, waren door hun vele kleine straatjes met tal van blokkades en openingen doorheen gebouwen ook wel wat verwarrend en zo ben ik een paar keer mijn weg kwijtgeraakt. Het gebrek aan een degelijke ingame map hielp hierbij natuurlijk niet. Je hebt wel een kompas dat toont waar je objectieven zijn in het level, maar door de straatstructuur was dit kompas ook niet altijd even behulpzaam.

Gelukkig waren de meeste levels een genot om in rond te lopen, zeker wanneer je alternatieve versies van gekende historische plaatsen in Parijs mag bezoeken. Visueel mag het spel er dus zeker zijn en verder is vooral het hoofdpersonage Aegis prachtig gemodelleerd. Enkel de gezichtsanimaties van de andere personages stellen wat teleur en lijken uit een vorige consolegeneratie af te stammen. Daarnaast is er ook nog wel wat oppoetswerk aan het spel. Zo waren er regelmatig vijanden die opnieuw rechtstonden nadat ze verslagen waren, wat zeer verwarrend is als je diezelfde plaats opnieuw passeert zonder een checkpoint te bezoeken, viel Aegis soms uit de lucht na een gesprek met een NPC, zweefden bepaalde voorwerpen zoals kaarsen in de lucht of waren er vreemde flikkeringen van lichtbronnen. Helaas waren er ook enkele Trophies die niet werden vrijgespeeld, ondanks dat ik hun voorwaarden voltooide (bijvoorbeeld een Titaan verslaan zonder de Oil Burette te gebruiken, iets dat ik drie keer heb gedaan). Maar gelukkig zijn dit kleine plooitjes die de ontwikkelaar hopelijk rap plat weet te strijken.

Conclusie

Steelrising brengt weinig nieuws onder de zon, maar schotelt ons wel een degelijke soulslike-titel voor met een originele setting, een boeiend verhaal en een sfeervolle wereld. Door de Assist-modus is Steelrising bovendien toegankelijk voor iedereen, zelfs al is het spel niet zo moeilijk in vergelijking met bepaalde genregenoten. Voor de echte veteranen is dit dus een smakelijk tussendoortje. Enkele schoonheidsfoutjes beletten evenwel dat het plaatje perfect is.

Pro

  • Sfeervolle wereld
  • Boeiend verhaal
  • Gevechtssysteem
  • Toegankelijkheid

Con

  • Gezichtsanimaties
  • Veel backtracking
  • Bugs en glitches
  • Geen manuele savegames
7.5

Over

Beschikbaar vanaf

8 september 2022

Gespeeld op

  1. PlayStation 5

Beschikbaar op

  1. PC
  2. PlayStation 5
  3. Xbox Series X|S

Genre

  1. Action
  2. RPG

Ontwikkelaar

  1. Spiders

Uitgever

  1. Nacon
 
Deze game volledig uit het oog verloren, wist niet dat deze morgen al uitkwam! Goede review, vooral interessant dat het spel niet te moeilijk is, zal het zeker een kans geven!
 
Terug
Bovenaan