Ongetwijfeld hebben jullie het ook gelezen: Jeff Bezos gaat de ruimte in. Zijn onmetelijk fortuin zorgt ervoor dat hij een kinderwens in vervulling kan doen gaan. En samen met zijn broer stapt hij dus volgende maand in een raket van zijn eigen firma die hen ongeveer honderd kilometer boven zeeniveau gaat brengen, waar ze enkele minuten van gewichtloosheid kunnen genieten en de kromming van onze aarde kunnen aanschouwen, als de raket niet ontploft natuurlijk. Voor degenen die de Dalton Terror in Walibi al hoog genoeg vinden of ook geen centjes over hebben voor zo’n reis (reken op een € 200.000 voor de gewone ticketjes), maar wel eens van de ruimte willen proeven hebben we een alternatief: Space Engineers.
In deze review zullen we Space Engineers Ultimate Edition bespreken. Deze versie bevat natuurlijk het basisspel, alsook alle DLC`s ooit uitgebracht, behalve de allerlaatste. Het gaat hierbij om een achttal DLC`s. Als ik even door de downloadbare content browse, leer ik dat ze vooral te maken hebben met extra onderdelen voor de voertuigen, nieuwe suits en skins, extra character emotes en ook een nieuw scenario. Het merendeel is dus cosmetisch en geen enkele van de DLC`s zal je voordelen geven ten opzichte van andere spelers. Op dat vlak zijn we al gerust: het is geen pay to win. Maar waarom zoveel cosmetische downloadbare content en zo weinig extra scenario`s?
Om dat te begrijpen moeten we eerst even kijken wat de game eigenlijk inhoudt. Wat is de bedoeling van deze game? Wel, de titel is eigenlijk al best zelf-uitleggend. Space Engineer oftewel ruimte ingenieur en aangezien aan de ruimte weinig gesleuteld kan worden, moet het wel gaan om de toestellen die we er als mens willen in plaatsen. En dat is ook wat de beschrijving van het spel weergeeft: het is een sandbox game over engineering, constructie, exploratie en overleving in de ruimte en op planeten. De speler moet als solo-player of als multiplayer allerlei constructies maken: ruimteschepen, voertuigen om over de planeten te rijden, maar ook outposts. En blijkbaar mag men ook nog een robbertje vechten en resources oogsten. Dit klinkt wel heel uitgebreid. Het gevaar met spellen die zo uitgebreid zijn, is dat men zo veel maakt dat het onoverzichtelijk wordt of dat een of meerdere onderdelen niet goed uitgedacht zijn. Of dit zo ook voor deze game is zal uit deze review blijken.
Een kleurenpallet gestolen uit een Russische appartementswijk
Om eerlijk te zijn: ik vind het er allemaal wat gedateerd uitzien. Grafisch is het verre van een pareltje. En dat is misschien ook wel te verklaren aan de hand van het feit dat het eigenlijk al zes jaar oud blijkt te zijn. Een feitje dat wordt meegegeven in de bedankbrief van de makers die bij de eerste keer opstarten verschijnt. Blijkbaar heeft de game jaren in Early Acces gezeten om uiteindelijk in 2019 gereleased te worden. Als die ‘brief’ er standaard inzit, dan kunnen we concluderen dat de game eigenlijk al sinds 2013 bestaat en dat zou de platte graphics ook kunnen verklaren. Ook de menu’s en de HUD zijn precies geproduceerd in het Oostblok: enkel grijstinten en een platte, saaie opbouw. Games zoals Breathedge en The Outer Worlds bewijzen dat de ruimte veel kleurrijker en aangenamer kan afgebeeld worden. Maar goed, een game hoeft niet altijd grafisch uit te blinken om toch goed te zijn, dus laten we even kijken naar een volgende pijler die een spel kan maken of kraken.
Doorsneemuziek en dieselmotoren
Epische films en games hebben meestal ook wel een epische soundtrack. Episch zou ik de muziek hier niet noemen, maar wel passend voor het thema: het is de stijl van muziek die in ruimtegames of -films wordt gebruikt alleen klinkt het wat generisch. Maar in de levels die ik gespeeld heb, klonk het nooit storend of vervelend. Wat wel stoorde waren de geluidseffecten van de gevechten. Een ontploffing klonk wel als een ontploffing en bij sommige wapens zat het geluid wel goed, maar andere wapens klonken dan bijvoorbeeld meer als een oude traag draaiende dieselmotor. En drones die neervielen op het (rots)zand klonken als holle blikken die ook bleven botsen. Niet echt overtuigend. De geluidseffecten lieten het van tijd tot tijd een beetje afweten.
Lassen, slijpen en boren
Als je game draait om machines, voertuigen en andere constructies bouwen, dan mag daar ook wel wat aandacht aan besteed zijn. Dit lijkt wel in orde te zijn. Als je iets tegenkomt dat kan hersteld of opgebouwd worden verschijnt er een groen vierkant rond. Dat was eerst even verschieten want bij het zien van die groene streep dacht ik aanvankelijk dat de game aan het glitchen was. Maar niet dus. Om te bouwen heb je allerhande materiaal en een lasapparaat nodig. Het materiaal dat je nodig hebt steekt in cargo crates of kan je dikwijls ook gewoon los in de omgeving vinden. Je kan ook ijzer, goud, ijs en andere grondstoffen uit de planeten en kometen ontginnen en deze in je zelfgemaakte raffinaderij en generators herwerken. Ook kan je met behulp van je slijpschijf wrakken en gebouwen ontmantelen.
Zaken opbouwen of herstellen wordt niet echt geanimeerd weergegeven, het springt van een beginfase naar enkele tussenfases en zo tot het complete stuk en dat allemaal door gedurende een bepaalde tijd je lastoorts op een plaats te houden. Ik vind het altijd eigenaardig ogen, maar eigenlijk is dit is niet echt abnormaal bij builder-games, dus hier gaan we zeker geen punten voor aftrekken.
Op eerste zicht klinkt het allemaal gemakkelijk, maar zelf vond ik het bouwen toch niet echt intuïtief werken. Dat komt deels door het feit dat men zoveel onderdelen heeft en ze ook niet echt logisch gerangschikt staan. Om een voorbeeld te geven van hoe uitgebreid deze game is: men heeft negen toolbars van tien slots tot zijn beschikking die men kan vullen met materiaal of wapens die je denkt nodig te hebben in je project. Dat zijn dus 90 shortcuts aan materiaal. Op zich wel machtig, maar een boel grijze icoontjes die op elkaar trekken helpen niet echt om een selectie te maken. De leercurve ligt duidelijk hoog, maar ik vermoed eens je de juiste materialen onder de sneltoetsen hebt weten te plaatsen het allemaal al een beetje gemakkelijker gaat. Maar dan nog moet je eerst zelf zien uit te cijferen (of googelen) welke blokken bij welke horen.
Geschikt voor creatieve gamers en survivalisten
Bouwen, ontginnen en vechten tot in het oneindige. De game kent dan ook twee modi om het te spelen. Je hebt een creatieve modus en een survivalmodus. Zoals de woorden het al weergeven: eentje dient vooral om de creatieve geesten te plezieren. Je bouwt wat je wil en je hoeft je niets aan te trekken van resources en voorraad want die zijn ongelimiteerd, zelfs kogels kunnen je niet deren. In survivalmode ga je natuurlijk ook nog bouwen, maar ga je toch ook je zuurstof, energie en inventory goed moeten managen. Dat is wel een mooie opsplitsing die ervoor zorgt dat het een breder publiek kan aantrekken.
Het ontbreken van een verhaal heeft echter ook nadelen. Filosofen zouden misschien zeggen dat deze game een beetje zoals het leven is: het heeft geen doel, buiten het doel dat je er zelf aan geeft. Het maakt mijn job ook wat moeilijker: in een spel waar geen einde of doel aan zit en in combinatie met de beperkte gameplay tijd die ik als reviewer heb, kan je moeilijk spreken over hoe heel de game aanvoelt. Voor mij was het allemaal redelijk doods en leeg. Als singleplayer kom je bijv. geen NPC`s tegen en ben je wel heel eenzaam aan het bouwen. En als multiplayer, euh, voelde ik me ook alleen, want blijkbaar zijn er niet te veel gamers meer voor deze games of toch geen gamers die open staan om met anderen te spelen. De meeste servers waren beveiligd met een paswoord en degene die wel openstonden gaven een foutmelding als ik trachtte te verbinden. Bovendien waren de meeste servers gewoon leeg. Dus het multiplayer gedeelte heb ik moeten overslaan.
Mijn korte gameplay tijd en het feit dat ik geen games kon joinen, betekent waarschijnlijk ook wel dat de review het spel niet volledig recht doet. Misschien zitten er nog fantastische ruimteschepen of gebouwen verborgen in de verdere gameplay: tuigen of gebouwen waar je, net zoals bij een puzzel van 1000 stukken of een LEGO-set van meer dan 200 euro echt een voldaan gevoel hebt als het eindelijk af is. Het is duidelijk een spel met grote ambities en een steile leercurve. Dat wordt trouwens ook bewezen door het feit dat je aan het begin van de game een popup scherm krijgt waarbij ze je vragen of je tutorials wil volgen. Let wel: geen ingame tutorials, maar je krijgt negen linken naar youtube filmpjes die een uitleg geven over de mechanics van de game. Eerst een uur filmpjes zien voor je de basis van de game onder de knie hebt: impressive.
Voor de iets luiere mensen (en daar reken ik mezelf ook onder) is er gelukkig ook nog wel een oplossing. Alhoewel de game geen echt verhaal kent, zijn er wel acht scenario’s voorzien. Qua verhaal moet je van de eerste niet te veel verwachten. Je gaat niet ondergedompeld worden in een megaspannend verhaal. Maar de eerste twee scenario`s zouden wel voldoende moeten zijn om je de basics van de game aan te leren. Dus als je geen diepgaande studie wil doen van de game, willen we toch aanmoedigen om eerst die twee scenario`s te spelen, want anders kan het wel eens heel frustrerend worden. En ik moet eraan toevoegen: zelfs in het tweede scenario ben ik een aantal keren gestorven omdat ik eigenlijk niet wist wat ik moest doen en zo zonder voorraad energie kwam te zitten. Het heeft wel wat zo eenzaam sterven op een asteroïde.
In deze review zullen we Space Engineers Ultimate Edition bespreken. Deze versie bevat natuurlijk het basisspel, alsook alle DLC`s ooit uitgebracht, behalve de allerlaatste. Het gaat hierbij om een achttal DLC`s. Als ik even door de downloadbare content browse, leer ik dat ze vooral te maken hebben met extra onderdelen voor de voertuigen, nieuwe suits en skins, extra character emotes en ook een nieuw scenario. Het merendeel is dus cosmetisch en geen enkele van de DLC`s zal je voordelen geven ten opzichte van andere spelers. Op dat vlak zijn we al gerust: het is geen pay to win. Maar waarom zoveel cosmetische downloadbare content en zo weinig extra scenario`s?
Om dat te begrijpen moeten we eerst even kijken wat de game eigenlijk inhoudt. Wat is de bedoeling van deze game? Wel, de titel is eigenlijk al best zelf-uitleggend. Space Engineer oftewel ruimte ingenieur en aangezien aan de ruimte weinig gesleuteld kan worden, moet het wel gaan om de toestellen die we er als mens willen in plaatsen. En dat is ook wat de beschrijving van het spel weergeeft: het is een sandbox game over engineering, constructie, exploratie en overleving in de ruimte en op planeten. De speler moet als solo-player of als multiplayer allerlei constructies maken: ruimteschepen, voertuigen om over de planeten te rijden, maar ook outposts. En blijkbaar mag men ook nog een robbertje vechten en resources oogsten. Dit klinkt wel heel uitgebreid. Het gevaar met spellen die zo uitgebreid zijn, is dat men zo veel maakt dat het onoverzichtelijk wordt of dat een of meerdere onderdelen niet goed uitgedacht zijn. Of dit zo ook voor deze game is zal uit deze review blijken.
Een kleurenpallet gestolen uit een Russische appartementswijk
Om eerlijk te zijn: ik vind het er allemaal wat gedateerd uitzien. Grafisch is het verre van een pareltje. En dat is misschien ook wel te verklaren aan de hand van het feit dat het eigenlijk al zes jaar oud blijkt te zijn. Een feitje dat wordt meegegeven in de bedankbrief van de makers die bij de eerste keer opstarten verschijnt. Blijkbaar heeft de game jaren in Early Acces gezeten om uiteindelijk in 2019 gereleased te worden. Als die ‘brief’ er standaard inzit, dan kunnen we concluderen dat de game eigenlijk al sinds 2013 bestaat en dat zou de platte graphics ook kunnen verklaren. Ook de menu’s en de HUD zijn precies geproduceerd in het Oostblok: enkel grijstinten en een platte, saaie opbouw. Games zoals Breathedge en The Outer Worlds bewijzen dat de ruimte veel kleurrijker en aangenamer kan afgebeeld worden. Maar goed, een game hoeft niet altijd grafisch uit te blinken om toch goed te zijn, dus laten we even kijken naar een volgende pijler die een spel kan maken of kraken.
Doorsneemuziek en dieselmotoren
Epische films en games hebben meestal ook wel een epische soundtrack. Episch zou ik de muziek hier niet noemen, maar wel passend voor het thema: het is de stijl van muziek die in ruimtegames of -films wordt gebruikt alleen klinkt het wat generisch. Maar in de levels die ik gespeeld heb, klonk het nooit storend of vervelend. Wat wel stoorde waren de geluidseffecten van de gevechten. Een ontploffing klonk wel als een ontploffing en bij sommige wapens zat het geluid wel goed, maar andere wapens klonken dan bijvoorbeeld meer als een oude traag draaiende dieselmotor. En drones die neervielen op het (rots)zand klonken als holle blikken die ook bleven botsen. Niet echt overtuigend. De geluidseffecten lieten het van tijd tot tijd een beetje afweten.
Lassen, slijpen en boren
Als je game draait om machines, voertuigen en andere constructies bouwen, dan mag daar ook wel wat aandacht aan besteed zijn. Dit lijkt wel in orde te zijn. Als je iets tegenkomt dat kan hersteld of opgebouwd worden verschijnt er een groen vierkant rond. Dat was eerst even verschieten want bij het zien van die groene streep dacht ik aanvankelijk dat de game aan het glitchen was. Maar niet dus. Om te bouwen heb je allerhande materiaal en een lasapparaat nodig. Het materiaal dat je nodig hebt steekt in cargo crates of kan je dikwijls ook gewoon los in de omgeving vinden. Je kan ook ijzer, goud, ijs en andere grondstoffen uit de planeten en kometen ontginnen en deze in je zelfgemaakte raffinaderij en generators herwerken. Ook kan je met behulp van je slijpschijf wrakken en gebouwen ontmantelen.
Zaken opbouwen of herstellen wordt niet echt geanimeerd weergegeven, het springt van een beginfase naar enkele tussenfases en zo tot het complete stuk en dat allemaal door gedurende een bepaalde tijd je lastoorts op een plaats te houden. Ik vind het altijd eigenaardig ogen, maar eigenlijk is dit is niet echt abnormaal bij builder-games, dus hier gaan we zeker geen punten voor aftrekken.
De menu’s en de HUD zijn precies geproduceerd in het Oostblok: enkel grijstinten en een platte, saaie opbouw.
Op eerste zicht klinkt het allemaal gemakkelijk, maar zelf vond ik het bouwen toch niet echt intuïtief werken. Dat komt deels door het feit dat men zoveel onderdelen heeft en ze ook niet echt logisch gerangschikt staan. Om een voorbeeld te geven van hoe uitgebreid deze game is: men heeft negen toolbars van tien slots tot zijn beschikking die men kan vullen met materiaal of wapens die je denkt nodig te hebben in je project. Dat zijn dus 90 shortcuts aan materiaal. Op zich wel machtig, maar een boel grijze icoontjes die op elkaar trekken helpen niet echt om een selectie te maken. De leercurve ligt duidelijk hoog, maar ik vermoed eens je de juiste materialen onder de sneltoetsen hebt weten te plaatsen het allemaal al een beetje gemakkelijker gaat. Maar dan nog moet je eerst zelf zien uit te cijferen (of googelen) welke blokken bij welke horen.
Geschikt voor creatieve gamers en survivalisten
Bouwen, ontginnen en vechten tot in het oneindige. De game kent dan ook twee modi om het te spelen. Je hebt een creatieve modus en een survivalmodus. Zoals de woorden het al weergeven: eentje dient vooral om de creatieve geesten te plezieren. Je bouwt wat je wil en je hoeft je niets aan te trekken van resources en voorraad want die zijn ongelimiteerd, zelfs kogels kunnen je niet deren. In survivalmode ga je natuurlijk ook nog bouwen, maar ga je toch ook je zuurstof, energie en inventory goed moeten managen. Dat is wel een mooie opsplitsing die ervoor zorgt dat het een breder publiek kan aantrekken.
Het ontbreken van een verhaal heeft echter ook nadelen. Filosofen zouden misschien zeggen dat deze game een beetje zoals het leven is: het heeft geen doel, buiten het doel dat je er zelf aan geeft. Het maakt mijn job ook wat moeilijker: in een spel waar geen einde of doel aan zit en in combinatie met de beperkte gameplay tijd die ik als reviewer heb, kan je moeilijk spreken over hoe heel de game aanvoelt. Voor mij was het allemaal redelijk doods en leeg. Als singleplayer kom je bijv. geen NPC`s tegen en ben je wel heel eenzaam aan het bouwen. En als multiplayer, euh, voelde ik me ook alleen, want blijkbaar zijn er niet te veel gamers meer voor deze games of toch geen gamers die open staan om met anderen te spelen. De meeste servers waren beveiligd met een paswoord en degene die wel openstonden gaven een foutmelding als ik trachtte te verbinden. Bovendien waren de meeste servers gewoon leeg. Dus het multiplayer gedeelte heb ik moeten overslaan.
Het heeft wel wat: zo eenzaam sterven op een asteroïde.
Mijn korte gameplay tijd en het feit dat ik geen games kon joinen, betekent waarschijnlijk ook wel dat de review het spel niet volledig recht doet. Misschien zitten er nog fantastische ruimteschepen of gebouwen verborgen in de verdere gameplay: tuigen of gebouwen waar je, net zoals bij een puzzel van 1000 stukken of een LEGO-set van meer dan 200 euro echt een voldaan gevoel hebt als het eindelijk af is. Het is duidelijk een spel met grote ambities en een steile leercurve. Dat wordt trouwens ook bewezen door het feit dat je aan het begin van de game een popup scherm krijgt waarbij ze je vragen of je tutorials wil volgen. Let wel: geen ingame tutorials, maar je krijgt negen linken naar youtube filmpjes die een uitleg geven over de mechanics van de game. Eerst een uur filmpjes zien voor je de basis van de game onder de knie hebt: impressive.
Voor de iets luiere mensen (en daar reken ik mezelf ook onder) is er gelukkig ook nog wel een oplossing. Alhoewel de game geen echt verhaal kent, zijn er wel acht scenario’s voorzien. Qua verhaal moet je van de eerste niet te veel verwachten. Je gaat niet ondergedompeld worden in een megaspannend verhaal. Maar de eerste twee scenario`s zouden wel voldoende moeten zijn om je de basics van de game aan te leren. Dus als je geen diepgaande studie wil doen van de game, willen we toch aanmoedigen om eerst die twee scenario`s te spelen, want anders kan het wel eens heel frustrerend worden. En ik moet eraan toevoegen: zelfs in het tweede scenario ben ik een aantal keren gestorven omdat ik eigenlijk niet wist wat ik moest doen en zo zonder voorraad energie kwam te zitten. Het heeft wel wat zo eenzaam sterven op een asteroïde.
Conclusie
Space Engineers Ultimate Edition is een ambitieus project. Het is een game die voor zowel de combat-gerichte speler als de creatieve speler wel iets te bieden heeft. Spijtig genoeg liggen de ambities te hoog en is de uitwerking nooit uitstekend te noemen. Het varieert tussen 'het kan ermee door' tot 'ok'. De Ultimate Edition voegt an sich weinig toe aan de gameplay buiten dat je nog wat meer building-blocks krijgt. Persoonlijk zou ik mijn geld eerder uitgeven aan een recentere game en een specifieke builder (zoals Breathedge) of een echte space-combat simulator. Tijdens het spelen van de game moest ik denken aan een all-you-can-eat buffet: je hebt een ongelooflijke keuze en je hebt van alles enorm veel, maar meestal is de kwaliteit maar ‘meh’.
Disclaimer: blijkbaar heeft deze game ook een grote modding and scripting community die ervoor zorgen dat de game beter wordt. Zo zijn er mods die de HUD en icoontjes een kleur geven, maar ook mods die zorgen voor NPC`s en air traffic. Het is spijtig dat de developers geen van deze ideeën hebben overgenomen. In deze review is geen rekening met de mods gehouden.
Disclaimer: blijkbaar heeft deze game ook een grote modding and scripting community die ervoor zorgen dat de game beter wordt. Zo zijn er mods die de HUD en icoontjes een kleur geven, maar ook mods die zorgen voor NPC`s en air traffic. Het is spijtig dat de developers geen van deze ideeën hebben overgenomen. In deze review is geen rekening met de mods gehouden.
Pro
- Bijna ongelimiteerde bouwmogelijkheden
- Grote modding community
- Keuze tussen survival en creatieve modus
- Ideaal voor iemand die graag alles zelf tot in de puntjes regelt
Con
- Gedateerde en saaie graphics
- Combat physics and sounds
- ‘Ik voel me zo verdomd alleen’ – gevoel
- Geen verhaal
6.5
Over
Beschikbaar vanaf
28 februari 2019
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
- Xbox One
Ontwikkelaar
- Keen Software House
Uitgever
- Keen Software House
Website
Laatst bewerkt door een moderator:
