Nostalgie. Hét codewoord voor de laatste telg in de Monkey Island-reeks: Return To Monkey Island. Ondertussen zijn we goed dertig jaar na de eerste uitgave, The Secret of Monkey Island. Wie deze games toen gespeeld heeft zal zich vooral de speciale humor herinneren. Deze iconische reeks, gestart in de jaren negentig, maakt dat er grote verwachtingen zijn voor deze uitgave. Tijd om te ontdekken wat Guybrush Threepwood deze keer, al dan niet ongelukkig, zal uitspoken.
Om het verhaal even te schetsen keren we dus terug naar de jaren negentig, het hoogtij van de point-and-click games. Guybrush Threepwood probeert het geheim van Mêlée-Island te ontdekken. Een eiland in de Caraïben met een reuzegroot standbeeld van een apenkop. Hij is echter niet alleen en zijn aartsvijand, de gevreesde piratenkapitein LeChuck, tracht hem steeds de loef af te steken. Zo komen we doorheen de reeks in verschillende avonturen terecht met bizarre of grappige situaties. Elaine, de vrouw van Guybrush, speelt ook regelmatig haar rol doorheen het verhaal. Ze is meer dan eens het mikpunt van Lechuck, die ook een boontje heeft voor haar.
Back to the nineties
Bij het opstarten word je direct terug gekatapulteerd naar de originele serie. Ook al is de grafische stijl net iets anders dan het origineel, het komt toch aardig dicht in de buurt. Het is een gemoderniseerde variant die beter past bij de huidige tijd. Je krijgt direct een opfrissing van de eerdere avonturen, want het kan al even geleden zijn en dit avontuur borduurt verder op de vorige belevenissen en de historiek erachter. Gelukkig is dit vrij summier en zal je bepaalde details en personages terug zelf ontdekken. Heb je de eerdere verhalen niet gespeeld, dan moet je je geen zorgen maken. In de typische Monkey Island-stijl wordt het doorheen de dialogen snel duidelijk of je al eerder een ontmoeting had of niet. Het moet ook gezegd dat de voice-overs uitstekend uitgevoerd zijn en de muziek zeer veel bijdraagt aan de gecreëerde sfeer.
Naar Monkey Island
Voor je aan de slag gaat met Guybrush, maak je kennis met zijn zoontje Boybrush. Even met hem een aantal opdrachten uitvoeren, wat een leuke manier is om je vertrouwd te maken met het spel en zijn mogelijkheden. De eerste stappen worden zo al spelenderwijs gezet en de mechanismen aangeleerd. Via een lijstje zie je al-dan-niet cryptische omschrijvingen van je doelen. Net zoals in het echte leven worden bepaalde doelen aangepast of volledig omzeild. Een zeer handige toevoeging daarbij is het hintsysteem, aan de hand van een magisch boek. Als je vastzit in bepaalde stukken, kan je hints vragen die je stapsgewijs naar de oplossing gidsen. Eerst algemene tips die concreter worden naarmate je verder over hetzelfde thema vragen stelt. Opletten wel dat je zelf voldoende zoekt, het is aanlokkelijk om er gebruik van te maken, maar een deel van de charme bij Monkey Island is het uitproberen van niet voor de hand liggende combinaties.
Boybrush verdwijnt dan niet na de inleiding, maar Guybrush vertelt hem het verhaal hoe hij op zoek ging naar het geheim van Monkey Island. Doorheen de verschillende hoofdstukken zijn er kleine onderbrekingen waarbij de zoon wat vragen stelt. Ook terug een typisch detail dat wel meer terugkomt in de reeks. Samen ontdekken we dus hoe de vork in de steel zit en op welke - ahum - briljante manier papa Threepwood het geheim van Monkey Island ontcijfert. Om op zoek te gaan naar dat geheim moet Guybrush dus terug naar Monkey Island, en uiteraard speelt LeChuck daar een prominente rol in. Hij is ook op zoek naar dat geheim maar is wel al een stap verder dan jij. Noodgedwongen moet je toch deels samenwerken met hem.
Humor en nieuwigheden
Genoeg verhaal, nu humor! Of het is toch te zeggen, pogingen tot ... Wat de nostalgie natuurlijk verbloemt, want de humor is toch niet van hetzelfde niveau als toen. Persoonlijk mist het een tikkeltje arrogantie of uitlachen van de speler zelf. Er zijn ook veel te veel referenties naar de oude avonturen, waar in de eerdere games dan referenties zaten naar externe zaken zoals Star Wars en andere hedendaagse popcultuur. Je wordt dus te vaak teruggetrokken naar het verleden waar huidige referenties beter geplaatst zouden zijn. Daar werd te veel op gefocust om goed te zijn. De humor blijft algemeen goed, maar is net te braaf om echt top te zijn.
Ik was wel aangenaam verrast over de implementatie van het point-and-click genre op console. De review is bewust op Nintendo Switch gebeurd en niet op pc, puur om zelf te ervaren hoe de makers met consoles in het algemeen en specifiek met het touchscreen omgaan. Al lijkt het bij momenten wat op valsspelen als je de controller gebruikt. Je kan dan rondlopen en interessante objecten worden al voor jou aangeduid. Via touchscreen of muis moet je alles zelf ontdekken. Zowel via controller als touchscreen zijn de controls goed aangepakt en zijn op beide manieren goed speelbaar. Maar om het gevoel te hebben van echt zoekwerk, is de touchscreen wel superieur. Dit werd vooral duidelijk bij het zoeken van triviakaarten. Dit zijn quizvragen die je kan vinden doorheen het spel, maar zijn zeer moeilijk te vinden. Als je niet via controller speelt is het zeer moeilijk die te vinden: ze liggen ergens verstopt en zijn vrij klein. Via touchscreen is het dan moeilijker om net op de exacte plaats te belanden.
Om het verhaal even te schetsen keren we dus terug naar de jaren negentig, het hoogtij van de point-and-click games. Guybrush Threepwood probeert het geheim van Mêlée-Island te ontdekken. Een eiland in de Caraïben met een reuzegroot standbeeld van een apenkop. Hij is echter niet alleen en zijn aartsvijand, de gevreesde piratenkapitein LeChuck, tracht hem steeds de loef af te steken. Zo komen we doorheen de reeks in verschillende avonturen terecht met bizarre of grappige situaties. Elaine, de vrouw van Guybrush, speelt ook regelmatig haar rol doorheen het verhaal. Ze is meer dan eens het mikpunt van Lechuck, die ook een boontje heeft voor haar.
Back to the nineties
Bij het opstarten word je direct terug gekatapulteerd naar de originele serie. Ook al is de grafische stijl net iets anders dan het origineel, het komt toch aardig dicht in de buurt. Het is een gemoderniseerde variant die beter past bij de huidige tijd. Je krijgt direct een opfrissing van de eerdere avonturen, want het kan al even geleden zijn en dit avontuur borduurt verder op de vorige belevenissen en de historiek erachter. Gelukkig is dit vrij summier en zal je bepaalde details en personages terug zelf ontdekken. Heb je de eerdere verhalen niet gespeeld, dan moet je je geen zorgen maken. In de typische Monkey Island-stijl wordt het doorheen de dialogen snel duidelijk of je al eerder een ontmoeting had of niet. Het moet ook gezegd dat de voice-overs uitstekend uitgevoerd zijn en de muziek zeer veel bijdraagt aan de gecreëerde sfeer.
Naar Monkey Island
Voor je aan de slag gaat met Guybrush, maak je kennis met zijn zoontje Boybrush. Even met hem een aantal opdrachten uitvoeren, wat een leuke manier is om je vertrouwd te maken met het spel en zijn mogelijkheden. De eerste stappen worden zo al spelenderwijs gezet en de mechanismen aangeleerd. Via een lijstje zie je al-dan-niet cryptische omschrijvingen van je doelen. Net zoals in het echte leven worden bepaalde doelen aangepast of volledig omzeild. Een zeer handige toevoeging daarbij is het hintsysteem, aan de hand van een magisch boek. Als je vastzit in bepaalde stukken, kan je hints vragen die je stapsgewijs naar de oplossing gidsen. Eerst algemene tips die concreter worden naarmate je verder over hetzelfde thema vragen stelt. Opletten wel dat je zelf voldoende zoekt, het is aanlokkelijk om er gebruik van te maken, maar een deel van de charme bij Monkey Island is het uitproberen van niet voor de hand liggende combinaties.
Kijk zelf doorheen de nostalgie en je ontdekt een solide game.
Boybrush verdwijnt dan niet na de inleiding, maar Guybrush vertelt hem het verhaal hoe hij op zoek ging naar het geheim van Monkey Island. Doorheen de verschillende hoofdstukken zijn er kleine onderbrekingen waarbij de zoon wat vragen stelt. Ook terug een typisch detail dat wel meer terugkomt in de reeks. Samen ontdekken we dus hoe de vork in de steel zit en op welke - ahum - briljante manier papa Threepwood het geheim van Monkey Island ontcijfert. Om op zoek te gaan naar dat geheim moet Guybrush dus terug naar Monkey Island, en uiteraard speelt LeChuck daar een prominente rol in. Hij is ook op zoek naar dat geheim maar is wel al een stap verder dan jij. Noodgedwongen moet je toch deels samenwerken met hem.
Humor en nieuwigheden
Genoeg verhaal, nu humor! Of het is toch te zeggen, pogingen tot ... Wat de nostalgie natuurlijk verbloemt, want de humor is toch niet van hetzelfde niveau als toen. Persoonlijk mist het een tikkeltje arrogantie of uitlachen van de speler zelf. Er zijn ook veel te veel referenties naar de oude avonturen, waar in de eerdere games dan referenties zaten naar externe zaken zoals Star Wars en andere hedendaagse popcultuur. Je wordt dus te vaak teruggetrokken naar het verleden waar huidige referenties beter geplaatst zouden zijn. Daar werd te veel op gefocust om goed te zijn. De humor blijft algemeen goed, maar is net te braaf om echt top te zijn.
Ik was wel aangenaam verrast over de implementatie van het point-and-click genre op console. De review is bewust op Nintendo Switch gebeurd en niet op pc, puur om zelf te ervaren hoe de makers met consoles in het algemeen en specifiek met het touchscreen omgaan. Al lijkt het bij momenten wat op valsspelen als je de controller gebruikt. Je kan dan rondlopen en interessante objecten worden al voor jou aangeduid. Via touchscreen of muis moet je alles zelf ontdekken. Zowel via controller als touchscreen zijn de controls goed aangepakt en zijn op beide manieren goed speelbaar. Maar om het gevoel te hebben van echt zoekwerk, is de touchscreen wel superieur. Dit werd vooral duidelijk bij het zoeken van triviakaarten. Dit zijn quizvragen die je kan vinden doorheen het spel, maar zijn zeer moeilijk te vinden. Als je niet via controller speelt is het zeer moeilijk die te vinden: ze liggen ergens verstopt en zijn vrij klein. Via touchscreen is het dan moeilijker om net op de exacte plaats te belanden.
Conclusie
Een goede, solide implementatie van een point-and-click game. De iconische reeks is voor zijn humor bekend geworden en is net niet genoeg terug te vinden in Return to Monkey Island. Er werd te veel gefocust op de nostalgie en het teruggrijpen naar vorige verhalen. Als je als speler zelf daar doorheen kan kijken, valt het op dat alles wel goed uitgewerkt is. Het verhaal is op zich sterk genoeg, met een goede uitwerking voor consoles, en de voice-overs en muziek zijn van een hoog niveau. Daarom dat het o zo jammer is van het hardnekkige vasthouden aan de nostalgie van weleer. Was dit wat meer losgelaten hadden we zeker een volwaardige opvolger gekregen.
Pro
- Nostalgie ten top
- Grafische stijl past bij de reeks
- Stemmen en muziek zijn van hoog niveau
- Implementatie op consoles
Con
- Humor mist scherpzinnigheid
- Te veel focus op nostalgie
7.5
Over
Beschikbaar vanaf
19 september 2022
Gespeeld op
- Nintendo Switch
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
Genre
- Adventure
Ontwikkelaar
- Terrible Toybox
Uitgever
- Devolver Digital
