Review: Raptor Race

In 2023 lanceerde het Belgische FlexiQ, met de hulp van Asmodee als distributeur, een nieuwe spellenreeks die de cognitieve vaardigheden van kinderen helpt ontwikkelen. Het idee achter de spellen is dat zij ontwikkeld worden me behulp van wetenschappelijke modellen en praktijkinzichten van experten. De eerste acht producten waren voornamelijk kleine dobbel-, kaart-, behendigheids- of logicaspellen, zoals Orbito, Monster Mash of Takamachi. Met Raptor Race brengt FlexiQ hun eerste volwaardige en zelfontwikkeld bordspel op de markt. Het bedrijf ging aan de slag met een concept afkomstig van de Israëlische spelontwerper Inon Kohn en vormde het om tot een leuk racespel met dino's dat intussen internationaal lof oogst. Zo won het bij onze noorderburen bijvoorbeeld de prijs van Speelgoed van het Jaar voor kinderspellen en is het ook beschikbaar in landen zoals Canada, Zuid-Korea, Griekenland en Portugal

Het concept van Raptor Race is op zich eenvoudig: vijf raptors doen een klein sprintje met elkaar en als speler krijg je punten afhankelijk van de uitslag van de race. Hiervoor heeft elke speler een kaart die hij verborgen houdt, met daarop een top drie en natuurlijk wil je dat de dino's op je kaart deze positie, of beter, behalen op het moment dat een raptor de finish bereikt en het spel eindigt. De raptors laat je bewegen door elk om de beurt met een aantal dobbelstenen te werpen. Gelukkig komt er wel iets meer bij kijken dan het geluk van de worp.

Spelplezier voor jong en oud​

Als je de doos van Raptor Race in je handen krijgt en ze omdraait, dan zal meteen een van de kwaliteiten van de productie opvallen. Het spel komt namelijk met vijf knappe plastic spelfiguren in de vorm van een raptor, die een geschilderd lijntje hebben om hun kleur aan te geven. Dit geeft de ervaring toch net iets meer visuele flair, wat zeker welkom is gezien het spel zich voornamelijk richt op jonge kinderen. Toch is Raptor Race een spel dat zeker ook genietbaar is voor volwassenen omdat het een luchtigere ervaring voorschotelt, waarbij je elkaar kan proberen te misleiden of dwarsbomen. Bovendien komt het spel met twee varianten in de vorm van twee verschillende mappen. De eerste map is de woestijn met de eenvoudigere variant waarbij je raptors gewoon in een rechte lijn lopen en je enkel met de vier basis dobbelstenen werpt om de raptors te bewegen. De andere map laat de dino's racen in een oerwoudomgeving waarbij er een extra uitdaging is in de vorm van obstakels op het circuit. Om deze obstakels te ontwijken rol je met een extra blauwe dobbelsteen die aangeeft hoeveel zijwaartse bewegingen je moet maken. Hierbij is het belangrijk dat je niet mag bewegen naar een plek waar een andere dino staat of waar een obstakel ligt.

Het spel komt met twee varianten in de vorm van twee verschillende mappen.

De combinatie van het (her)rollen met de dobbelstenen, waarbij je na elke rol minstens één dobbelsteen moet houden, en de manier waarop de spelers alle raptors laten bewegen om het eindresultaat te manipuleren naar gelang hun voorkersvolgorde, deed mij onmiddellijk denken aan twee andere bordspellen. Ik heb het hier uiteraard over King of Tokyo en vooral Camel Up. Raptor Race distilleert enkele mechanismes uit dit spel in een leuke ervaring die ook toegankelijk is voor jonge kinderen. Voor hen is het thema van dino's natuurlijk geweldig en de kans is groot dat ze helemaal zullen opgaat in deze korte maar spannende race. Hier bij ons thuis werd er alvast gejuicht en gesupporterd voor de dino's en voor de kinderen was er niets zo fijn als de raptors op de kaart van papa enkele stappen achteruit te zetten. De basis voetafdruk-dobbelstenen bevatten immers ook een voetafdruk van een T-Rex en deze laat je toe om een raptor naar keuze een stap achteruit te zetten. Verder heb je op het bord ook nog zogenaamde booster-icoonen. Wanneer je een raptor door het vooruit- of achteruitzetten zo'n icoon bereikt, dan mag je een andere dino naar keuze een stap vooruit zetten.

Om ter snelst​

Raptor Race leert je kinderen met andere woorden hoe ze inzicht krijgen in het spel door te letten op de keuzes die de tegenspelers maken en hoe ze zelf door middel van hun eigen beslissingen het resultaat van de wedstrijd kunnen beïnvloeden. De eerste paar spelletjes zal je hen hierbij waarschijnlijk nog wat moeten begeleiden, maar na enkele rondjes weten ze perfect hoe ze de race in hun voordeel kunnen laten verlopen. Je hebt natuurlijk ook wel een klein beetje geluk nodig met het rollen van de dobbelstenen, maar in dit soort van spellen stoort mij dit eigenlijk niet echt. Je zal natuurlijk wel potentiële woede-uitbarstingen van je kind mogen verwachten wanneer ze door het (on)geluk van de rol een dino van een andere kleur over de finish loodsen waardoor ze niet winnen. Maar uiteindelijk is dit iets waar zij ook mee moeten leren omgaan. Hoewel de doos zes jaar als minimumleeftijd aangeeft, hebben we het spel ook eens gespeeld met onze vierjarige, en hoewel ze redelijk goed kon meespelen, miste ze toch nog enigszins het begrip en inzicht om te spelen zoals het hoort. Zo is paars een van haar lievelingskleuren, dus koos ze telkens de paarse kant op de dobbelsteen om de paarse raptor vooruit te laten gaan, ook al stond deze kleur niet op haar kaartje. En dan kan je als ouder nog zoveel zeggen als je wil dat ze op deze manier geen punten zal krijgen; de koppigheid van kinderen kent helaas geen grenzen.

Verder was ik aangenaam verrast door de kwaliteit van het materiaal. De spelfiguren had ik al vermeld, maar ook de rest van spelmateriaal mag er zeker zijn. De dobbelstenen zijn grote, stevige plastic dobbelstenen die fijn in de hand aanvoelen. Voor kleine kinderhanden zijn ze misschien wel iets te groot om er vier of vijf met een hand te werpen en ja, soms heb je van die kinderen die klagen dat ze hun beide handen moeten gebruiken. De doelkaarten hebben ook geen traditionele vorm, maar zijn in de plaats daarvan hexagonale kaarten met daarop duidelijk de volgorde en hun kleuren aangegeven. Het bord zelf is dubbelzijdig bedrukt met de twee mappen en vouwt in drie open waardoor het eigenlijk groter is dan verwacht. Als ik toch nog één puntje van kritiek mag aanhalen: het spelbord blijft niet mooi plat, wat waarschijnlijk toe te schrijven is aan het feit dat de twee vouwen in tegengestelde richting zijn. Gelukkig heeft dit niet echt impact op het spelplezier, maar het kan sommigen misschien wat storen.

Conclusie

Raptor Race is een fijn spel voor jong en oud waarbij de spelers hun raptors al dobbelend naar de finishlijn laten racen in de hoop dat hun top drie hen de overwinning geeft. Hoewel er een kleine geluksfactor is, stimuleert het spel kinderen om de situatie in te schatten en hoe ze zelf het verloop kunnen beïnvloeden met hun keuzes. Hoewel de spelmechanismes niet meteen origineel zijn, zorgt de gestroomlijnde en toegankelijke ervaring hier wel voor een spel dat heel wat plezier en spanning bezorgt aan jonge kinderen (en volwassenen de kans geeft om elkaar te treiteren). Bovendien kan het spel uitpakken met een knappe productiewaarde, waarbij vooral de plastic raptors en de kwaliteitsvolle dobbelstenen in het oog springen.

Pro

• Fijne spelcomponenten
• Eenvoudige spelregels
• Interactie tussen de spelers
• Ondersteunt cognitieve ontwikkeling van kinderen

Con

• Er komt een minimum aan geluk aan te pas
• Bord ligt niet mooi plat

8

Over

Uitgever

1. Asmodee
2. FlexiQ Games

Designer

Inon Kohn

Aantal spelers

2-5

Tijdsduur

20 minuten

Website

Officiële website

Forumlink

Forumlink

Partnerlink

Koop hier en steun ons!