Review: Prodeus

Iemand in een gepantserd harnas die nadien een nooit eindigde kwantiteit van monsters aan flarden schiet? Een cliché die quasi synoniem staat met first-person shooters, maar desalniettemin is dit meestal alles wat ontwikkelaars nodig hebben om de conceptuele bal te doen rollen. Het werkte voor DOOM, Halo en Metroid toen diens respectievelijke bedenkers succes met iets nieuws wouden oogsten, en sindsdien wouden vele andere teams hun voet tussen de figuurlijke deur krijgen via gelijkaardige belevenissen. Die drang leidde enerzijds tot schaamteloze klonen en anderzijds tot kwalitatieve pareltjes, hoewel het verschil tussen die twee groepen als ongeïnformeerde toeschouwer soms een dunne lijn kan zijn. Waardoor Bounding Box Software zich liet inspireren bij het maken van Prodeus, daar deed men nooit geheimzinnig over, maar als criticus heb ik natuurlijk één belangrijke vraag. Is dit spel het spelen waard?

Alvorens de productie van een game zoals deze op volle toeren begon te draaien, kan ik me goed inbeelden dat Bounding Box op introspectieve wijze de meest cruciale prioriteiten overwoog. Volgens mijns inziens moet een shooter grondig nadenken over ten minste drie cruciale criteria, om vervolgens deugdelijke gameplay tot stand te brengen. Het eigenlijke schieten natuurlijk, het ontwerp van de vijandelijke doelwitten en ten slotte de layouts van de levels. Met het eerste onderdeel alleen al slaagt Prodeus erin om een overtuigend positieve indruk achter te laten, want het hanteren van diens wapenarsenaal geeft (wegens meerdere redenen) veel voldoening!

Prodeus_R_02.jpg


Run and gun

Zo goed als ieder geweer - inclusief het petieterig uitziende pistooltje - komt onmiddellijk impactvol over vanaf het moment dat je de trekker overhaalt, omdat de ontwikkelaars veel aandacht besteedden aan de (relatief) kleine details die velen als vanzelfsprekend beschouwen. Nagenoeg elk exemplaar klinkt impressionnant en sommige secundaire functies geven zelfs tijdens het opladen ervan een prikkelend gevoel, omdat je dankzij de audio die functie met enig enthousiasme anticipeert. Tevens is het nauwkeurig treffen van vijanden een lust voor het oog, want de krachtige schotten resulteren vaak in ontbrekende ledematen, explosieve onthoofdingen, bloed dat van de muren (of het plafond) druipt en stukjes vlees die haast als confetti worden verspreid. Bij het opstarten van Prodeus baad je dus in excessief geweld, wat destijds de status quo was voor de FPS-games van weleer.

Bij het opstarten van Prodeus baad je dus in excessief geweld!


De algemene graphics van dit spel doen trouwens ook terugdenken aan die zonet vermelde oudere stijl, met her en der een vleugje moderne technologie. De monsterlijke oppositie, het personage dat je bestuurt, je wapens, speciale effecten zoals vuur en pick-ups zoals bijvoorbeeld munitie worden allemaal weergegeven als tweedimensionale sprites, weliswaar met een hogere visuele exactheid dan diens voorgangers. In de textures van de 3D-omgevingen kun je eveneens zonneklare pixels bezichtigen, een esthetische keuze die op zijn beurt een samenhangende stijl garandeert. Daarnaast verfraaien de dynamische belichting (plus reflecties op bepaalde materialen) en schaduwen het boeltje, terwijl zulke technische innovaties tegelijkertijd de algemene atmosfeer aantrekkelijker maken. Prodeus is gewoonweg een daverend mooie titel en het lijkt alvast op een knappe supermodel naast het merendeel van de concurrerende indie-titels zoals DUSK, Ion Fury, enzovoort. Het enige dat voor mij te wensen overliet in dit gebied, was de CRT-filter: tof dat men hieraan dacht en het is an sich een logische inclusie, maar de implementatie ervan stelt teleur vergeleken met die van Powerslave: Exhumed, welke je naar behoren mocht aanpassen.

Prodeus_R_03.jpg


Lock and load

Het aantal beschikbare opties is nochtans één van de sterkste punten van Prodeus, want Bounding Box zorgde hier voor een aardig assortiment van features. Om te beginnen ondersteunt het spel niet alleen muis en toetsenbord, maar ook nog gamepads, met een reeks opties (gevoeligheid, knoppen, …) om deze apparaten naar gelang je wensen te verfijnen. Een resem grafische instellingen wordt hier eveneens aangeboden, waaronder de mogelijkheid voor een ongelimiteerde framerate, veranderbare HUD-componenten, een Field-of-View slider en meer van dit soort opties, laat staan dat men daarenboven een MIDI-variant van de soundtrack overhandigde voor een extra laag retro-authenticiteit. Geen overweldigende hoeveelheid instellingen, maar het is wel boven het gemiddelde wat betreft indie-titels, hoewel ik liever wou dat ik precieze nummers in de relevante menu’s kon ingeven in plaats van te prutsen met een balkje.

De meute tegenstanders die je hier voortdurend confronteert, verschillen niet zozeer van de memorabele wanschepsels uit id Software’s kaskraker...


Hoe zit het dan met de aanwezige speelbare content? Aangezien Prodeus begon als een Early Access-project, beschikt het spel nu over ongeveer 30 verschillende levels in de single player-campagne, inclusief een handvol uitdagingen (in de vorm van kleinschalige hindernisbanen) waar je vakkundig een specifiek wapen moet gebruiken. Dit is met andere woorden een respectabele catalogus, iets wat alleen maar groter wordt zodra je de Community Workshop betreedt. Hierin bevinden zich allerlei handgemaakte levels die door fans werden geassembleerd via de in-game Level Editor, wat logischerwijze de levensduur van het spel aanzienlijk verhoogt. Het opzoeken van nieuwe levels gebeurt ook moeiteloos door middel van meerdere zoekopties, waardoor ik al snel volwaardige exemplaren kon downloaden; ik raad alvast deze puike Quake E1M1-remake en deze originele creatie aan!

Prodeus_R_04.jpg


Rip and tear

Hetgeen wat ik in de vorige alinea schreef, mag je bovendien coöperatief uitspelen (via een online lobby) met maximaal vier personen, en dan had ik nog niet eens over de competitieve multiplayer! Dit laatste aspect ondersteunt maximaal zestien spelers en bevat in totaal vier aparte modi, met name Deathmatch, Team Deathmatch, Capture the Flag en Custom, waar je zelf de regels mag beslissen. Een appetijtelijke en zware maaltijd voor liefhebbers van First-Person Shooters, hoewel ik hoop dat men in de toekomst twee ondergewaardeerde multiplayer-features toevoegt. Bots (lees: A.I.) zou ik ten zeerste appreciëren voor die laatst vermelde modi, evenals split-screen voor lokale sessies; functies die ooit (met regelmaat) opdoken in dergelijke shooters uit bepaalde periodes …

Een erg traditionele First-Person Shooter met weinig originaliteit, maar alle noodzakelijke vakjes voor massa’s entertainment werden hier succesvol aangevinkt.


Op papier ziet het er dus naar uit Bounding Box quasi al het nodige uit de kast haalde om een moderne klassieker voor het genre te scheppen, maar is dit wel degelijk het geval? Dat hangt af van je perspectief: wil je louter een plezierige aanvulling voor je FPS-collectie, of wil je liever voorrang geven aan een innoverende game met frisse ideeën? Snak je naar het tweede, dan zal Prodeus je misschien teleurstellen, want de overheersende invloed van DOOM is onloochenbaar. De meute tegenstanders die je hier voortdurend confronteert, verschillen niet zozeer van de memorabele wanschepsels uit id Software’s kaskraker, wat ik als zowel een plus- als een minpunt beschouw. Voordelig omdat ze met verschillende methoden aanvallen, waardoor je flexibel moet blijven wat betreft de timing van je tegenoffensief, het oprapen van pick-ups of het benutten van je hele arsenaal. Nadelig omdat ze in sommige opzichten slechts als inferieure versies overkomen; deels omdat hun A.I.-routines niet ver genoeg gaan met het vooruit duwen van de centrale gameplay-formule en deels omdat ze generiek ogen.

Prodeus_R_05.jpg


Doom and gloom?

De levels daarentegen hebben gelukkig meer individuele uitstraling op het vlak van gameplay-scenario’s, want ze werden in de meeste gevallen nauwlettend opgebouwd. Zelf vind ik de lineaire tunnels van cinematische shooters (op een paar uitzonderingen na) oersaai, dus ik voelde me in m’n nopjes in de complexe doolhoven. Alle verwachte geografische kenmerken lieten van zich horen: stelselmatige plaatsing van de vijanden, gecombineerd met een tikkeltje verticaliteit, diverse geheimen, wat backtracking (al dan niet na het bemachtigen van sleutelkaarten) en een beetje platforming. In de leukste gevallen gooide Bounding Box er ook unieke situaties bovenop, zoals de level Marksman, één van mijn persoonlijke favorieten. Bij aanvang merk je in het centrum van de omgeving een onheilspellende toren op, waar een groep ondeugende scherpschutters in schuilen. Een krachtveld weerhoudt echter dat jij deze snipers vanuit je aanvankelijke positie kunt elimineren, dus je moet systematisch de hele omgeving verkennen zodat je deze bullebakken effectief kunt benaderen… terwijl ze herhaaldelijk blijven schieten, én terwijl de omsingelende infantrie je ook hardnekkig blijft kwellen. Space Station was ook een fantastische level, vanwege de manier waarop de omstandigheden bleven veranderen, maar het is intussen tijd dat ik deze recensie beëindig.

Conclusie

Ongeacht mijn lijst van bezwaren, welke ik grotendeels als minuscule tekortkomingen klasseer, kan ik niet ontkennen dat ik enorm veel pret met Prodeus beleefde. Toegegeven, het is een erg traditionele First-Person Shooter met weinig originaliteit, maar alle noodzakelijke vakjes voor massa’s entertainment werden hier succesvol aangevinkt. Het absurde geweld, de machtige geweren met schitterende herlaad animaties, het snelle tempo, een gedreven soundtrack van componist Andrew Hulshult, zorgvuldige levels van een consistent en hoogstaand kaliber , … De lijst blijft maar doorgaan! Paar dit met online multiplayer plus een ingebouwde Level Editor, en je hebt met dit spel een pakket met behoorlijk wat meerwaarde. Zeker het overwegen waard als je van het genre houdt, en ik kijk in ieder geval uit naar de volgende patches voor zowel corrigerende wijzigingen als nieuwe content!

Pro

  • Het krachtige wapenarsenaal
  • Mooie samensmelting van moderne en oudere graphics
  • Vloeiende, gewelddadige en snelle gameplay
  • Levels zijn leuk om te verkennen
  • Veel vlees in de kuip qua modi

Con

  • Generieke vijanden
  • Sommige menu's zijn een beetje onduidelijk of klungelig
  • Noch bots noch split-screen voor de multiplayer
  • Geen 'echte' reset per checkpoint
8

Over

Beschikbaar vanaf

23 september 2022

Gespeeld op

  1. PC

Beschikbaar op

  1. Nintendo Switch
  2. PC
  3. PlayStation 4
  4. PlayStation 5
  5. Xbox One
  6. Xbox Series X|S

Genre

  1. Shooter

Ontwikkelaar

  1. Bounding Box Software

Uitgever

  1. Humble Games
 
Terug
Bovenaan