Loodgieter. Wie had ooit gedacht dat het zo een exotisch beroep kon zijn. Mario (achternaam onbekend, mogelijk Itsame?) kwam voor het eerst op onze gameradar in 1981 als bijrolletje in het spel Donkey Kong. Sindsdien is hij een icoon van de populaire cultuur, nog steeds niet officieel gehuwd met zijn Peach, trotse broer van een heuse spokenjager en ondanks veertig jaar dienst nog niet in voor een pensioen. Dit jaar is hij nogmaals terug, ditmaal weer in het gezelschap van de Rabbids.
Mario + Rabbids: Sparks of Hope is sinds 20 oktober beschikbaar op Nintendo Switch. Is dit een game om raving rabbid over te worden of kruipen we best terug in onze pijp? Lees het hier!
It’s a-me! Again!
Één van dé films waar we voor 2023 reikhalzend naar uitkijken, is absoluut The Super Mario Bros. Movie. Zal het een charmante kijkervaring worden zoals de Sonic The Hedgehog film (ik vond nummer twee daarvan ook wel leuk) of wordt het zoals de Super Mario Bros. film uit 1993, eentje waar we liever niet te veel over praten? Er was alleszins tumult genoeg toen men Chris Pratt aanduidde als de stem van Mario, maar dat lag minstens even veel aan de toch ietwat controversiële persoon die Pratt ondertussen geworden is (en laat ons vooral niet vergeten: f.u. Star-Lord). Ondertussen is een eerste trailer gedropt en zijn we misschien toch voorzichtig optimistisch. Heel voorzichtig.
Mario vinden we in maar liefst 256 games terug, hij doet zijn ding zowel solo (misschien moet Peach toch eens nadenken of Mario de man van haar leven is), met zijn broer Luigi, als brawler of - zoals nu, voor een tweede keer - met de Raving Rabbids, de gekste konijnen die gaming ooit meemaakte. Rabbids, of zoals de Fransen het zo mooi zeggen Lapins Crétins, zijn in 2006 op de wereld gebracht. Toen waren ze een onderdeel van het Rayman universum in een partygame. De Rabbids waren de breakout sterren van het spel en zijn ondertussen al zeventien (!) games verder. Daarnaast zijn er ook een cartoon, comic books, eindeloze merchandise (ze zijn dan ook schattig) en - als alles naar behoren blijft lopen - in de niet te verre toekomst een hele film. Je kan hen in feite de ‘Minions avant la lettre’ gaan noemen: ze zijn toegewijd aan chaos, apenstreken en spreken een soort Rabbidiaans (wat klinkt als onzin voor wie het niet spreekt).
SO glad you’re here
Op het moment dat we bij de Rabbids aankomen, leven ze perfect gelukkig (of toch de Rabbid versie daarvan) samen met het Paddenstoelenrijk. Tot plots de Cursa zich toont. Deze is een kwaadaardige kracht met heel duistere bedoelingen: zoeken naar de Sparks of Hope. Deze Sparks zijn ook Rabbids, maar die gecombineerd zijn met Lumas. Laatstgenoemde objecten horen bij Rosalina, uit de Mario-lore. Het zijn sterretjes in zeven verschillende kleuren en allemaal met verschillende krachten. Ze kunnen zich in van alles veranderen, van powerups tot volledige sterrenstelsels en hun combinatie met Rabbids zorgt voor enorm krachtige schepseltjes. Die wil Cursa dus vangen voor een minder dan nobel doel. Aan de Rabbids om dat te voorkomen, maar alleen hebben ze weinig kans en daar komt dus Mario op de proppen. Samen met Luigi, Peach en een hele garde helpers gaan ze (en wij) de strijd aan om de Sparks of Hope te vinden en veilig te stellen.
Beginnen doen we, zoals wel vaker, op het domein van Prinses Peach. Opvallend is dat er wel heel erg veel Rabbids rondlopen en dat ze - in de woorden van Peach - heel … eh … exuberant zijn. Als training om te leren hoe we het verdere spel gaan spelen, gaan we samen met Peach’s elektronische assistent Beep-O en Rabbid Peach (it’s a look) op zoek naar de overalls van Rabbid Mario (die in zijn blootje vastzit in een struik). Zo leer je van de personages die je tegenkomt hoe en wat je kan doen om vooruit te geraken in de game. Alles lijkt koek, ei en normale gang van zaken tot er plots angstige, felgekleurde sterretjes letterlijk komen binnenvallen, op de voet gevolgd door wat op een vliegende rog lijkt (dit wezen krijgt ook de naam Manta, dus inderdaad een rog). De rog laat een kleverige substantie na op een deel van het paleis en heeft duidelijk geen goede bedoelingen, het is dus aan Mario en co. om in gevecht te gaan. Op de rug van deze Manta leren we nog een aantal moves, zoals dekking zoeken en aanvallen vanuit een veilige plaats. Een makkie, ware het niet dat de tegenstanders ook een beurt krijgen om óns aan te vallen. Fair is het wel, maar sinds wanneer zijn gevechten eerlijk? Voor deze epische tocht op zoek naar de Sparks, gaan we dus eigenlijk in ‘duobaan’, wat zoveel wil zeggen als: Mario en Rabbid Peach hebben elk hun eigen speciale mogelijkheden en krachten en kunnen elkaar dus afwisselen om succesvol missies ten einde te brengen.
Curses, Cursa!
Er zijn drie categorieën opdrachten in Mario + Rabbids: ten eerste de main missies, de campagne dus, daarna ook side missies en als laatste planet vaults. In de jacht op Cursa bezoekt de speler verschillende planeten, de vaults zijn extra missies die je per planeet nog kan volbrengen. In het menu zijn de main, side en vault missies handig aangegeven door verschillende icoontjes, zodat je kan kiezen waar je focus wil liggen. Voor je kan gaan vaulten, moet je wel een bepaald aantal side quests gaan volbrengen (voor wat, hoort wat. Elke planeet heeft een verkoper waar je de sleutel tot een vault kan kopen). Per hoofdmissie krijg je de kans om je personages upgrades te geven - wat voor een aantal gevechten bepaald geen overbodige luxe is - en kan je één van de Sparks vrijspelen. Aangezien elke Spark interessante eigen krachten heeft, maakt dit je groep exponentieel sterker om verder te vechten. De vijanden die we onderweg bekampen zijn soms klassiekers - Goombas, Bob-ombs - en soms nieuwigheden - Stooges (geen Iggy Pop), Flaming Stooges - maar de bosses aan het einde zijn splinternieuw. Zoals vaak bij Mario, lijkt het allemaal eenvoudig genoeg, maar de bosses zijn vaak ongevoelig voor veel van je aanvallen (soms echt wel véél) en dan zijn er nog pesky portals waar vijanden blijven uitstromen. Je hebt dus wel af en toe een tweede en derde adem nodig om tot een overwinning te komen. Op dit vlak biedt Sparks of Hope een uitstekende waar voor zijn geld, de speelvelden zijn gevarieerd (een strand, een soort vuurtoren, besneeuwde vlakten, vulkanen en woestijnen, … ), uitgebreid en zeker niet altijd eenvoudig. Onderweg kan je gelukkig ook nog andere helpers oppikken, zelfs Bowser wil je helpen om Cursa te verslaan.
Om af en toe een pauze te kunnen nemen van de toch wel intense vechtpartijen, zijn er zoals gezegd ook side quests. Een onderdeel van zijn games dat Nintendo altijd erg leuk weet te doen. Ga bijvoorbeeld verloren gelopen pinguïns helpen of puzzel een schilderij terug samen en wie weet krijg je wel een handige beloning voor al je moeite! Als je na de grote collectie zijmissies nog steeds zin hebt in meer, heb je in elke wereld nog de vaults. Dit zijn extra levels die je weliswaar niet nodig hebt om het spel te volbrengen (je kan Cursa verslaan zonder deze te doen) maar ze geven wel nog een behoorlijke hap extra gamecontent. Het zijn telkens platformers waar je op zijn klassiek Mario’s moet doorkomen. Deze Sparks of Hope geeft met zijn groot aantal quests, sidequests en extra’s echt een hele hoop spelplezier. De formule is dan wel gelijklopend met de meeste Mario co-op games (zij het co-op met Luigi of Rabbids) met zijn Peachy beginpunt en planeethoppen, maar de Rabbidpersonages en hun specifieke eigenschappen zijn heel eigen figuurtjes en een leuke aanvulling voor een wereld als het paddestoelenkoninkrijk en zijn inwoners. Er zit ook voldoende variatie in de battles en de bosses om echt zin te hebben om verder te spelen en niet ‘bon, we doen dit nóg eens om te zien wat het einde is’. Dit is een heel geslaagde aanwinst voor de Mariocollectie en leuk voor jonge en oudere gamers. Nintendo op zijn leukst.
Mario + Rabbids: Sparks of Hope is sinds 20 oktober beschikbaar op Nintendo Switch. Is dit een game om raving rabbid over te worden of kruipen we best terug in onze pijp? Lees het hier!
It’s a-me! Again!
Één van dé films waar we voor 2023 reikhalzend naar uitkijken, is absoluut The Super Mario Bros. Movie. Zal het een charmante kijkervaring worden zoals de Sonic The Hedgehog film (ik vond nummer twee daarvan ook wel leuk) of wordt het zoals de Super Mario Bros. film uit 1993, eentje waar we liever niet te veel over praten? Er was alleszins tumult genoeg toen men Chris Pratt aanduidde als de stem van Mario, maar dat lag minstens even veel aan de toch ietwat controversiële persoon die Pratt ondertussen geworden is (en laat ons vooral niet vergeten: f.u. Star-Lord). Ondertussen is een eerste trailer gedropt en zijn we misschien toch voorzichtig optimistisch. Heel voorzichtig.
Mario vinden we in maar liefst 256 games terug, hij doet zijn ding zowel solo (misschien moet Peach toch eens nadenken of Mario de man van haar leven is), met zijn broer Luigi, als brawler of - zoals nu, voor een tweede keer - met de Raving Rabbids, de gekste konijnen die gaming ooit meemaakte. Rabbids, of zoals de Fransen het zo mooi zeggen Lapins Crétins, zijn in 2006 op de wereld gebracht. Toen waren ze een onderdeel van het Rayman universum in een partygame. De Rabbids waren de breakout sterren van het spel en zijn ondertussen al zeventien (!) games verder. Daarnaast zijn er ook een cartoon, comic books, eindeloze merchandise (ze zijn dan ook schattig) en - als alles naar behoren blijft lopen - in de niet te verre toekomst een hele film. Je kan hen in feite de ‘Minions avant la lettre’ gaan noemen: ze zijn toegewijd aan chaos, apenstreken en spreken een soort Rabbidiaans (wat klinkt als onzin voor wie het niet spreekt).
SO glad you’re here
Op het moment dat we bij de Rabbids aankomen, leven ze perfect gelukkig (of toch de Rabbid versie daarvan) samen met het Paddenstoelenrijk. Tot plots de Cursa zich toont. Deze is een kwaadaardige kracht met heel duistere bedoelingen: zoeken naar de Sparks of Hope. Deze Sparks zijn ook Rabbids, maar die gecombineerd zijn met Lumas. Laatstgenoemde objecten horen bij Rosalina, uit de Mario-lore. Het zijn sterretjes in zeven verschillende kleuren en allemaal met verschillende krachten. Ze kunnen zich in van alles veranderen, van powerups tot volledige sterrenstelsels en hun combinatie met Rabbids zorgt voor enorm krachtige schepseltjes. Die wil Cursa dus vangen voor een minder dan nobel doel. Aan de Rabbids om dat te voorkomen, maar alleen hebben ze weinig kans en daar komt dus Mario op de proppen. Samen met Luigi, Peach en een hele garde helpers gaan ze (en wij) de strijd aan om de Sparks of Hope te vinden en veilig te stellen.
De Cursa is een kwaadaardige kracht met heel duistere bedoelingen.
Beginnen doen we, zoals wel vaker, op het domein van Prinses Peach. Opvallend is dat er wel heel erg veel Rabbids rondlopen en dat ze - in de woorden van Peach - heel … eh … exuberant zijn. Als training om te leren hoe we het verdere spel gaan spelen, gaan we samen met Peach’s elektronische assistent Beep-O en Rabbid Peach (it’s a look) op zoek naar de overalls van Rabbid Mario (die in zijn blootje vastzit in een struik). Zo leer je van de personages die je tegenkomt hoe en wat je kan doen om vooruit te geraken in de game. Alles lijkt koek, ei en normale gang van zaken tot er plots angstige, felgekleurde sterretjes letterlijk komen binnenvallen, op de voet gevolgd door wat op een vliegende rog lijkt (dit wezen krijgt ook de naam Manta, dus inderdaad een rog). De rog laat een kleverige substantie na op een deel van het paleis en heeft duidelijk geen goede bedoelingen, het is dus aan Mario en co. om in gevecht te gaan. Op de rug van deze Manta leren we nog een aantal moves, zoals dekking zoeken en aanvallen vanuit een veilige plaats. Een makkie, ware het niet dat de tegenstanders ook een beurt krijgen om óns aan te vallen. Fair is het wel, maar sinds wanneer zijn gevechten eerlijk? Voor deze epische tocht op zoek naar de Sparks, gaan we dus eigenlijk in ‘duobaan’, wat zoveel wil zeggen als: Mario en Rabbid Peach hebben elk hun eigen speciale mogelijkheden en krachten en kunnen elkaar dus afwisselen om succesvol missies ten einde te brengen.
Curses, Cursa!
Er zijn drie categorieën opdrachten in Mario + Rabbids: ten eerste de main missies, de campagne dus, daarna ook side missies en als laatste planet vaults. In de jacht op Cursa bezoekt de speler verschillende planeten, de vaults zijn extra missies die je per planeet nog kan volbrengen. In het menu zijn de main, side en vault missies handig aangegeven door verschillende icoontjes, zodat je kan kiezen waar je focus wil liggen. Voor je kan gaan vaulten, moet je wel een bepaald aantal side quests gaan volbrengen (voor wat, hoort wat. Elke planeet heeft een verkoper waar je de sleutel tot een vault kan kopen). Per hoofdmissie krijg je de kans om je personages upgrades te geven - wat voor een aantal gevechten bepaald geen overbodige luxe is - en kan je één van de Sparks vrijspelen. Aangezien elke Spark interessante eigen krachten heeft, maakt dit je groep exponentieel sterker om verder te vechten. De vijanden die we onderweg bekampen zijn soms klassiekers - Goombas, Bob-ombs - en soms nieuwigheden - Stooges (geen Iggy Pop), Flaming Stooges - maar de bosses aan het einde zijn splinternieuw. Zoals vaak bij Mario, lijkt het allemaal eenvoudig genoeg, maar de bosses zijn vaak ongevoelig voor veel van je aanvallen (soms echt wel véél) en dan zijn er nog pesky portals waar vijanden blijven uitstromen. Je hebt dus wel af en toe een tweede en derde adem nodig om tot een overwinning te komen. Op dit vlak biedt Sparks of Hope een uitstekende waar voor zijn geld, de speelvelden zijn gevarieerd (een strand, een soort vuurtoren, besneeuwde vlakten, vulkanen en woestijnen, … ), uitgebreid en zeker niet altijd eenvoudig. Onderweg kan je gelukkig ook nog andere helpers oppikken, zelfs Bowser wil je helpen om Cursa te verslaan.
Sparks of Hope is uitstekende waar voor zijn geld.
Om af en toe een pauze te kunnen nemen van de toch wel intense vechtpartijen, zijn er zoals gezegd ook side quests. Een onderdeel van zijn games dat Nintendo altijd erg leuk weet te doen. Ga bijvoorbeeld verloren gelopen pinguïns helpen of puzzel een schilderij terug samen en wie weet krijg je wel een handige beloning voor al je moeite! Als je na de grote collectie zijmissies nog steeds zin hebt in meer, heb je in elke wereld nog de vaults. Dit zijn extra levels die je weliswaar niet nodig hebt om het spel te volbrengen (je kan Cursa verslaan zonder deze te doen) maar ze geven wel nog een behoorlijke hap extra gamecontent. Het zijn telkens platformers waar je op zijn klassiek Mario’s moet doorkomen. Deze Sparks of Hope geeft met zijn groot aantal quests, sidequests en extra’s echt een hele hoop spelplezier. De formule is dan wel gelijklopend met de meeste Mario co-op games (zij het co-op met Luigi of Rabbids) met zijn Peachy beginpunt en planeethoppen, maar de Rabbidpersonages en hun specifieke eigenschappen zijn heel eigen figuurtjes en een leuke aanvulling voor een wereld als het paddestoelenkoninkrijk en zijn inwoners. Er zit ook voldoende variatie in de battles en de bosses om echt zin te hebben om verder te spelen en niet ‘bon, we doen dit nóg eens om te zien wat het einde is’. Dit is een heel geslaagde aanwinst voor de Mariocollectie en leuk voor jonge en oudere gamers. Nintendo op zijn leukst.
Conclusie
Mariogames blijven gewoon leuk. De kleurrijke, fantasierijke werelden zoals eigenlijk alleen Nintendo ze kan maken en personages die nu al generaties overstijgen? Mario is een OG en dat is een feit. In Mario + Rabbids: Sparks of Hope gaat hij voor de tweede keer samenwerken met de Raving Rabbids en dat zorgt voor een heel geslaagde game. Erg veel spelinhoud, een engagerende verhaallijn en een uitdagende vechtstrategie waarin je goed moet gaan kiezen om voldoende resultaten te behalen. Deze zal ongetwijfeld vaak uit de zak van Sinterklaas of de Kerstman komen dit jaar.
Pro
- Uitgebreide spelinhoud
- Mario en Rabbids gaan heel leuk samen
Con
- De blauwdruk van deze games blijft natuurlijk vrij identiek
8
Over
Beschikbaar vanaf
20 oktober 2022
Gespeeld op
- Nintendo Switch
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
Genre
- Adventure
- Platformer
Ontwikkelaar
- Nintendo
- Ubisoft
Uitgever
- Nintendo
- Ubisoft
