Twee jaar later dan eigenlijk gepland kunnen we onze tickets voor DNA eindelijk verzilveren. Volgens de affiche een entertainende show over genetica en de praktische gevolgen ervan op onze levens. Hoewel die affiche niet gelogen is, heb ik er toch wat meer over te zeggen.
De basis blijft uiteraard hetzelfde: Het is praten over wetenschap. Want ‘science is the greatest show on earth’, zo zegt hij zelf. Maar de manier waarop is toch heel anders. Eigenlijk is het nog het beste te beschrijven als een gedroomde biologieles over genetica, als die werd gegeven door een bedreven comedian. Bevattelijk, contentieus, grappig en een aanzet tot verder nadenken.
‘Bevattelijk’ klinkt vaak zo betuttelend, maar dat is exact hoe Scheire de meest onvoorstelbare en abstracte ideeën uitlegt. Van moleculen van Julius Caesar in een glas water tot het Ministry of Silly Walks bij eiwitten in cellen. Veel waar we ons geen beeld van konden maken, of wat ons nooit zo is uitgelegd, wordt plots heel tastbaar. De grootste hoeveelheden, de kleinste deeltjes, maar ook de vaagste ethische vraagstukken.
Je merkt dat hij de show al vaak heeft gespeeld en die heeft geslepen en bewerkt tot het juweeltje dat ze nu is. Met kietelende grapjes houdt hij de aandacht vast, de beladen pauzes zitten precies goed, en de punchlines komen allemaal goed binnen. En als het dan twee keer op rij misgaat, redt hij zich eruit met zijn improvisatie (zoals in de quote hierboven). De Scheirehumor is onmiskenbaar, en komt hier misschien nog beter tot zijn recht dan op zijn andere platformen.
Vooral misschien omdat humor hier niet op de tweede, maar op de derde plaats komt. De wetenschap komt op de eerste, en het zachtjes op z’n kop zetten van je wereld op de tweede. Bij het binnenkomen kreeg iedereen een rood-groen kaartje om omhoog te steken tijdens de show, en Scheire zorgt ervoor dat je steeds verregaandere gevolgen van je keuzes moet overwegen en heroverwegen. Dat kan al eens voor onenigheid zorgen met de persoon met wie je gekomen bent ("Van jou gaat het weer mogen zeker??"), maar ook met jezelf: terwijl je vijf minuten geleden nog tegenstander was, steek je plots aarzelend het groene kaartje op.
Doordat hij – in tegenstelling tot in pakweg Nerdland – binnen één thema blijft, kan het ook meer in de diepte gaan. Het voelde nooit als schools en hier en daar konden we ons slim voelen doordat we sommige feiten al wisten, maar alles samen bood het toch een nieuwe kijk op dingen. Na de voorstelling kijken we toch weer een beetje anders naar de buitenwereld dan ervoor. Als dat geen mooie verwezenlijking is!
We kennen Lieven Scheire van zijn tv-programma’s over wetenschap, en natuurlijk van de Nerdland Maandoverzicht-podcast. Maar ik was verrast dat hij met DNA een heel andere kant liet zien, ik had meer van hetzelfde verwacht. En dit was wat mij betreft misschien wel zijn sterkste kant.Het gaat a zuk’n dag worden.
De basis blijft uiteraard hetzelfde: Het is praten over wetenschap. Want ‘science is the greatest show on earth’, zo zegt hij zelf. Maar de manier waarop is toch heel anders. Eigenlijk is het nog het beste te beschrijven als een gedroomde biologieles over genetica, als die werd gegeven door een bedreven comedian. Bevattelijk, contentieus, grappig en een aanzet tot verder nadenken.
‘Bevattelijk’ klinkt vaak zo betuttelend, maar dat is exact hoe Scheire de meest onvoorstelbare en abstracte ideeën uitlegt. Van moleculen van Julius Caesar in een glas water tot het Ministry of Silly Walks bij eiwitten in cellen. Veel waar we ons geen beeld van konden maken, of wat ons nooit zo is uitgelegd, wordt plots heel tastbaar. De grootste hoeveelheden, de kleinste deeltjes, maar ook de vaagste ethische vraagstukken.
Je merkt dat hij de show al vaak heeft gespeeld en die heeft geslepen en bewerkt tot het juweeltje dat ze nu is. Met kietelende grapjes houdt hij de aandacht vast, de beladen pauzes zitten precies goed, en de punchlines komen allemaal goed binnen. En als het dan twee keer op rij misgaat, redt hij zich eruit met zijn improvisatie (zoals in de quote hierboven). De Scheirehumor is onmiskenbaar, en komt hier misschien nog beter tot zijn recht dan op zijn andere platformen.
Van moleculen van Julius Caesar in een glas water tot het Ministry of Silly Walks bij eiwitten.
Vooral misschien omdat humor hier niet op de tweede, maar op de derde plaats komt. De wetenschap komt op de eerste, en het zachtjes op z’n kop zetten van je wereld op de tweede. Bij het binnenkomen kreeg iedereen een rood-groen kaartje om omhoog te steken tijdens de show, en Scheire zorgt ervoor dat je steeds verregaandere gevolgen van je keuzes moet overwegen en heroverwegen. Dat kan al eens voor onenigheid zorgen met de persoon met wie je gekomen bent ("Van jou gaat het weer mogen zeker??"), maar ook met jezelf: terwijl je vijf minuten geleden nog tegenstander was, steek je plots aarzelend het groene kaartje op.
Doordat hij – in tegenstelling tot in pakweg Nerdland – binnen één thema blijft, kan het ook meer in de diepte gaan. Het voelde nooit als schools en hier en daar konden we ons slim voelen doordat we sommige feiten al wisten, maar alles samen bood het toch een nieuwe kijk op dingen. Na de voorstelling kijken we toch weer een beetje anders naar de buitenwereld dan ervoor. Als dat geen mooie verwezenlijking is!
Conclusie
Zelfs als je Scheire op andere platformen hebt gezien, biedt dit nog heel wat nieuws, zowel inhoudelijk als vormelijk. Het is erg vermakelijk en hersenprikkelend. Maar hoewel we nog heel graag meer hadden willen horen over bepaalde elementen, was er ook een grens aan onze aandachtsspanne en waren de twee uur voldoende.
Pro
- Thematisch, dus meer in de diepte
- Grappig
- Up-to-date gehouden
Con
- Meer dan twee uur geconcentreerd blijven valt niet altijd mee
8
Over deze film
Genre
- Documentaire
- Komedie
Speelduur
135 minuten
Regie
Lieven Scheire
Cast
Lieven Scheire