Wanneer een manga- of animereeks voldoende populariteit vergaart, dan stijgen uiteraard de kansen voor een gelicenseerde videogame, zelfs al stellen de relevante partijen zoiets enkel verkrijgbaar in de oosterse winkelrekken. In het verleden zagen we natuurlijk veel van zulke titels zoals onder meer Naruto, Dragon Ball, Bleach en One Piece, maar met de komst van streaming services (plus digitale marktplaatsen) ontstonden er logischerwijze meer opportuniteiten voor dergelijke producten. Neem JoJo’s Bizarre Adventure bijvoorbeeld: auteur Hirohiko Araki riep deze serie reeds in 1987 in het leven en sinds de komst (circa 2012) van de meest recente anime, ervaarde zijn geesteskind een heuse revival, ten minste op globaal niveau. Nu dat de Stone Ocean-saga op geanimeerde wijze van start ging in 2022 (en ondertussen officieel eindigde), wou uitgever Bandai Namco van deze gelegenheid gebruik maken met behulp van een ‘nieuw’ vechtspel. Tijd voor een oordeel!
Laat me meteen alle twijfel elimineren: Jojo's Bizarre Adventure: All-Star Battle R
is geen kersverse game in het teken van JoJo’s Bizarre Adventure. In principe kunnen we de origine van deze versie terug traceren bij de PlayStation 3, hoewel het ontwikkelingsbedrijf erachter (CyberConnect2) nogmaals in dienst werd genomen voor een varia wijzigingen. Dit resulteerde in een bescheiden remaster: het spel ondersteunt nu hogere resoluties, maar belangrijker is dat All-Star Battle R alsook een technische limitatie van de vorige iteratie uit de weg ruimde. Vroeger draaide het spel slechts tegen dertig frames per seconde, terwijl deze hedendaagse port een snellere frequentie hanteert. Mooi meegenomen! Daarnaast veranderde men een specifieke single player-modus (waarover dadelijk meer informatie) en introduceerde men een resem minuscule revisies, gaande van Quality-of-Life toevoegingen tot aangepaste vertalingen die culturele referenties (zoals een aantal beroemde muzikale bands) verwijderen. Een bescheiden remaster, zoals ik eerder reeds zei …
“Ora ora ora ora ora ora ora!”
De single player-modus waar ik in de bovenstaande alinea naar verwees, heet overigens de All-Star Battle Mode en is tegelijkertijd mijn eerste voornaamste klacht. Voordien konden spelers (na het selecteren van de Story Mode) zich verheugen op een zeer eenvoudige vertolking van het plot uit x of y saga, gepaard met een opeenvolging van gevechten met karakters die elkaar in zo’n saga confronteerden. All-Star Battle Mode maakte komaf met die eerder vermelde structuur en in plaats daarvan overhandigt het menig thematische duellen met criteria die al dan niet jezelf en/of je tegenstander beïnvloeden, zijnde in de positieve of negatieve zin. Die eigenschappen leveren in feite een tikkeltje variatie wat betreft de ettelijke schermutselingen tegen de artificiële intelligentie op en je verdient doorgaans talloze goodies, maar over de algemene lijn is dit gewoonweg een oppervlakkige inclusie met weinig langdurige meerwaarde.
Gelukkig kun je ook andere modi kiezen, maar de uitvoering laat meestal te wensen over. Arcade Mode verschilt niet zoveel van wat je in andere fighting games zou zien (en interesseerde mij weinig), Practice lijdt aan een aanzienlijk tekort van relevante opties vergeleken met de Training Mode van de gemiddelde concurrentie en iets zoals Team Battle of Tournament beperkte men helaas tot lokale multiplayer. Het in-game geld dat je verdient bij de All-Star Mode, kun je trouwens bij de Shop- / Gallery-modus spenderen voor een overvloed JoJo-gerelateerde extraatjes, en daar blijft het ongeveer bij voor zogenaamde single player-afleidingen. Misschien is op z’n minst het online component een schot in de roos?
“Muda muda muda!”
Verre van, want de online multiplayer van JoJo’s Bizarre Adventure: All-Star Battle R zou ik eerder omschrijven als een rampzalige flater. Normaliter zou je denken dat de ontwikkelaars van een vechtspel een lobby-systeem zouden hanteren waarin meerdere spelers tegen elkaar mogen knokken, maar in werkelijkheid laat dit aspect slechts een maximum van twee spelers toe, zelfs in Casual Matches. Een spectator-functionaliteit vond men blijkbaar ook overbodig, om nog maar te zwijgen over de instabiele verbindingen en foutberichten die ik herhaaldelijk zag. Rollback netcode (in plaats van het povere delay-based alternatief) kon een troost wezen, maar ook dit liet het team helaas achterwege. Onbegrijpelijk, want deze release was nochtans de ideale kans om zo’n cruciale modificatie te installeren, zeker wanneer je weet dat zowel spelers als de uitgever zelve de verantwoordelijken bij CyberConnect2 hierover informeerden … Voor mij was het dus alles behalve een verrassing wanneer ik (dagen na de officiële lancering) quasi niemand ontmoette via de online matchmaking! Zonder meer een trieste situatie die veroorzaakt werd door vermijdbare factoren en ik betwijfel dat Game Pass nieuw leven in deze titel gaat blazen.
Waar CyberConnect2 wel lof voor verdient, is hun expertise, met name de presentatie. Zoals gewoonlijk demonstreerden de Japanse ontwikkelaars hoe bekwaam en pienter ze zijn in het visualiseren van niet alleen vibrante cel shaded graphics, maar ook de tekenstijl van (in dit geval) een wereldberoemde artiest in de manga-industrie. JoJo’s Bizarre Adventure viel altijd op met diens kitscherige doch modieuze uiterlijk en de iconische esthetica die synoniem staat met de serie, blijft in dit spel compleet intact. Tijdens het vechten kun je ook tal van dramatische poses bezichtigen, wat het animatiewerk van het spel enkel bevoordeelt op het vlak van flair, en de game bootst de soundtrack van de anime nauwkeurig na dankzij extravagante interpretaties van rock, jazz, et cetera. CyberConnect2 huurde bovendien ook een groot deel van het huidige stemtalent opnieuw in, hoewel men alleen een budget opzij legde voor de Japanse acteurs en actrices. Balen voor zij die toevallig de Engelstalige anime dub prefereren …
Laat me meteen alle twijfel elimineren: Jojo's Bizarre Adventure: All-Star Battle R
“Ora ora ora ora ora ora ora!”
De single player-modus waar ik in de bovenstaande alinea naar verwees, heet overigens de All-Star Battle Mode en is tegelijkertijd mijn eerste voornaamste klacht. Voordien konden spelers (na het selecteren van de Story Mode) zich verheugen op een zeer eenvoudige vertolking van het plot uit x of y saga, gepaard met een opeenvolging van gevechten met karakters die elkaar in zo’n saga confronteerden. All-Star Battle Mode maakte komaf met die eerder vermelde structuur en in plaats daarvan overhandigt het menig thematische duellen met criteria die al dan niet jezelf en/of je tegenstander beïnvloeden, zijnde in de positieve of negatieve zin. Die eigenschappen leveren in feite een tikkeltje variatie wat betreft de ettelijke schermutselingen tegen de artificiële intelligentie op en je verdient doorgaans talloze goodies, maar over de algemene lijn is dit gewoonweg een oppervlakkige inclusie met weinig langdurige meerwaarde.
De online multiplayer van JoJo’s Bizarre Adventure: All-Star Battle R zou ik eerder omschrijven als een rampzalige flater.
Gelukkig kun je ook andere modi kiezen, maar de uitvoering laat meestal te wensen over. Arcade Mode verschilt niet zoveel van wat je in andere fighting games zou zien (en interesseerde mij weinig), Practice lijdt aan een aanzienlijk tekort van relevante opties vergeleken met de Training Mode van de gemiddelde concurrentie en iets zoals Team Battle of Tournament beperkte men helaas tot lokale multiplayer. Het in-game geld dat je verdient bij de All-Star Mode, kun je trouwens bij de Shop- / Gallery-modus spenderen voor een overvloed JoJo-gerelateerde extraatjes, en daar blijft het ongeveer bij voor zogenaamde single player-afleidingen. Misschien is op z’n minst het online component een schot in de roos?
“Muda muda muda!”
Verre van, want de online multiplayer van JoJo’s Bizarre Adventure: All-Star Battle R zou ik eerder omschrijven als een rampzalige flater. Normaliter zou je denken dat de ontwikkelaars van een vechtspel een lobby-systeem zouden hanteren waarin meerdere spelers tegen elkaar mogen knokken, maar in werkelijkheid laat dit aspect slechts een maximum van twee spelers toe, zelfs in Casual Matches. Een spectator-functionaliteit vond men blijkbaar ook overbodig, om nog maar te zwijgen over de instabiele verbindingen en foutberichten die ik herhaaldelijk zag. Rollback netcode (in plaats van het povere delay-based alternatief) kon een troost wezen, maar ook dit liet het team helaas achterwege. Onbegrijpelijk, want deze release was nochtans de ideale kans om zo’n cruciale modificatie te installeren, zeker wanneer je weet dat zowel spelers als de uitgever zelve de verantwoordelijken bij CyberConnect2 hierover informeerden … Voor mij was het dus alles behalve een verrassing wanneer ik (dagen na de officiële lancering) quasi niemand ontmoette via de online matchmaking! Zonder meer een trieste situatie die veroorzaakt werd door vermijdbare factoren en ik betwijfel dat Game Pass nieuw leven in deze titel gaat blazen.
Waar CyberConnect2 wel lof voor verdient, is hun expertise, met name de presentatie.
Waar CyberConnect2 wel lof voor verdient, is hun expertise, met name de presentatie. Zoals gewoonlijk demonstreerden de Japanse ontwikkelaars hoe bekwaam en pienter ze zijn in het visualiseren van niet alleen vibrante cel shaded graphics, maar ook de tekenstijl van (in dit geval) een wereldberoemde artiest in de manga-industrie. JoJo’s Bizarre Adventure viel altijd op met diens kitscherige doch modieuze uiterlijk en de iconische esthetica die synoniem staat met de serie, blijft in dit spel compleet intact. Tijdens het vechten kun je ook tal van dramatische poses bezichtigen, wat het animatiewerk van het spel enkel bevoordeelt op het vlak van flair, en de game bootst de soundtrack van de anime nauwkeurig na dankzij extravagante interpretaties van rock, jazz, et cetera. CyberConnect2 huurde bovendien ook een groot deel van het huidige stemtalent opnieuw in, hoewel men alleen een budget opzij legde voor de Japanse acteurs en actrices. Balen voor zij die toevallig de Engelstalige anime dub prefereren …
Conclusie
Weinig fighting games bereiken het soort potentieel waar de ontwikkelaars meer dan vijftig speelbare karakters kunnen bedenken mét daarbovenop passabele variatie in hun individuele move sets. Op zich beschouw ik het ook als een klein wonder dat dit spel niet langer gekluisterd is aan de PlayStation 3, een platform dat berucht was voor diens technologische complicaties. JoJo’s Bizarre Adventure: All-Star Battle R ontving sinds diens beschikbaarheid zelfs een paar updates welke de balans verfijnden en meer content toevoegden, dus op papier klinkt het als een stap in de juiste richting. Jammer genoeg ontgoochelt de werkelijkheid, omdat het totaalpakket aan de magere kant is, vooral wanneer je herinnert dat de oorspronkelijke vraagprijs hiervoor vijftig euro bedraagt. JoJo’s Bizarre Adventure: All-Star Battle R was altijd al een meer 'casual' fighting game – op zich geen probleem – maar op basis van de hedendaagse populariteit van de serie, mochten Bandai Namco en CyberConnect2 gerust meer uit de kast halen. Kortom: nauwelijks het overwegen waard, tenzij je een die-hard JoJo-fanaat bent.
Pro
- Véél speelbare karakters
- Authentieke presentatie
Con
- Belabberde online multiplayer
- Oppervlakkige single player-modi
- Gameplay niet diepgaand genoeg voor de vraagprijs
- Geen Engelstalige stemmen (voor zij die dit wensen)
5
Over
Beschikbaar vanaf
2 september 2022
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- Fighter
Ontwikkelaar
- CyberConnect2
Uitgever
- Bandai Namco Entertainment
