Review: Eternal Threads

Er bestaan ongetwijfeld zowel liefhebbers als haters van The Butterfly Effect. Wat je er zelf ook van mag vinden, de nu wat ouder wordende filmtrilogie deed toch wel een verdienstelijke poging om pseudo-science te koppelen aan science fiction. De chaostheorie, het bestaan van parallelle universums, de speciale gave om de tijdslijn te manipuleren, … Sindsdien duiken er geregeld wel games op die teren op exact dezelfde thema’s. Eternal Threads, een recent uitgebrachte puzzelgame ontwikkeld door het relatief onbekende Cosmonaut Studios uit Liverpool, is een perfect voorbeeld hiervan.

In Eternal Threads ben jij Forty Three, een forensisch onderzoeker in loondienst van een firma genaamd The Second Chance Project, die enkel uitgerust is met een visualizer. Met dit hoogtechnologische toestel kunnen allerhande gebeurtenissen uit het verleden gevisualiseerd én gemanipuleerd worden, precies zoals het brieflezen uit The Butterfly Effect dus. Forty Three is erop uitgestuurd om een woningbrand te onderzoeken waarbij er zes doden vielen. Zijn missie, tevens de hoofdopdracht van de game, is om de gebeurtenissen tijdens de laatste week van de bewoners hun leven zodanig om te buigen dat er een alternatief heden ontstaat, namelijk één waarin zij alle zes gered worden.

20220526203439_1.jpg


Kleine actieradius, maar enorme impact mogelijk

Tijdens de openingsscène van Eternal Threads moet je een aantal signaalversterkers in het half afgebrande gebouw plaatsen om het bereik van je visualizer te maximaliseren. Op dat moment besef je nog helemaal niet hoe klein de oppervlakte wel is waar je de toekomstige acht à tien uur zult vertoeven. Er is de hal beneden, de overloop boven, een achtertuin, een keuken, een leefruimte, een kelder met een pooltafel en de vijf kamers waar de zes bewoners van het gasthuis van huisbaas Tom gehuisvest zijn. Later kun je weliswaar een aantal objecten te bemachtigen die toegang zullen geven tot nog enkele deuren in het huis, maar echt veel groter wordt de spelwereld er niet van.

De spelwereld van Eternal Threads is nogal klein.


Er is echter nog een andere plaats in de game waar je veel van je kostbare tijd zult besteden, namelijk in het menu waar je de zogenaamde Time Map kunt raadplegen. Via deze tijdslijn kun je verschillende gebeurtenissen lanceren die je met de visualizer kan manipuleren, tenminste wanneer deze vrijgespeeld werden via voorafgaande keuzes. Je kunt de tijdslijn filteren om een beter zicht te krijgen op zowel de onderlinge relatie tussen de events, als op de betrokkenheid van één of meerdere van de hoofdpersonages. Er zijn wit gemarkeerde events te zien, welk irrelevant zijn voor het ploteinde, evenals een resem gekleurde events, die elk wél invloed kunnen hebben op de andere gebeurtenissen. Je snapt nu misschien de titel van de game: de tijdslijn is als een oneindig kluwen van keuzes en het is aan jou om dit te ontwarren.

20220526204541_1.jpg


Besturing zo simpel als bonjour, visualizer minder waardevol dan verwacht

Het eerste waar veel gamers aan zullen denken tijdens het hanteren van de visualizer, is dat deze niet alleen eruitziet als de navigator uit Alien Isolation, maar ook nog eens precies hetzelfde werkt. Tijdens elke gebeurtenis zie je via een witte stip op het scherm hoe dicht je bent bij de locatie waar je een bepaalde scène vervolgens kan triggeren. Zo’n scène is meestal een gesprek tussen enkele van de zes huisgenoten, maar soms betreft het een monoloog of geheimzinnig gedrag, iets wat je wel eens vaststelt wanneer je één van de bewoners volgt wanneer deze helemaal alleen is. Na een tijdje heen en weer lopen ken je de indeling van het kleine huis echter helemaal van buiten, waardoor deze functie quasi overbodig wordt.

Hierna zal je de visualizer voornamelijk nog gebruiken voor twee zaken. Enerzijds om de scènes zelf te starten en anderzijds, indien van toepassing, om één van de twee beschikbare dialoogkeuzes te selecteren welke een impact kunnen hebben op de rest van het verhaal. Je kunt overigens een scène enkel lanceren ofwel volledig stopzetten, dus een event pauzeren, doorspoelen of terugspoelen zit er helaas niet in. Aan de andere kant: dit maakt de besturing uiterst toegankelijk.

Forty Three beschikt zelf ook niet meteen over een indrukwekkend palet aan vaardigheden. De arme man kan, wellicht door zijn zware beschermende pak, niet eens springen of bukken. Gelukkig kun je als speler nog wel een sprintje trekken, al leent de beperkte ruimte er zich toch niet echt voor. Het grootste gedeelte van de game zal je dan ook wandelen van de ene kamer na de andere, daar luisteren wat de diverse personages elkaar of zichzelf te vertellen hebben, om uiteindelijk hieruit proberen de gepaste conclusies te trekken. Alle informatie die je hierbij verzamelt, speelt op zich weer nieuwe gebeurtenissen vrij, wat alleen maar de kansen kan verhogen om later iedereen tijdig uit het brandende gebouw te krijgen.

20220526203728_1.jpg


Vrijheid van aanpak ook levensreddend voor de game zelf

Het moet wel gezegd worden dat, in tegenstelling tot de meeste van de personages zelf, de gesprekken niet steeds even interessant zijn. Voor een deel is dat te wijten aan de intonatie van de stemacteurs die niet altijd weet te overtuigen. Andere dialogen, vooral wanneer het over seks gaat, verlopen nogal onnatuurlijk. De operator uit de controlekamer, die af en toe optreedt als verteller, vertelt ook niet altijd even geslaagde mopjes. Soms geeft hij ook in functie van het puzzelen gewoonweg te veel informatie prijs. Algemeen wat het geluid betreft alsook op grafisch vlak is de game nochtans geen miskleun, al ogen de animaties soms wat aan de houterige kant.

De vrijheid van aanpak is het leukste aspect van de gameplay.


De vrijheid van aanpak is zeker het leukste aspect van de gameplay van Eternal Threads. Na een tijdje heb je zo’n 200 gebeurtenissen verzameld op je tijdslijn, waarvan vele weliswaar nog vergrendeld zijn tot je het verloop van de gerelateerde, eerdere gebeurtenissen manipuleert. Je kunt er dan voor kiezen om chronologisch te werk te gaan en dus alle beschikbare events na elkaar te gaan overlopen, waardoor je een meer logische verhaallijn krijgt met weliswaar wat gaten tussendoor. Of je kunt lukraak de meest impactvolle events eruit pikken, om doelgericht het plot te gaan manipuleren naar een bepaalde uitkomst toe.
Hoe je de zaken ook aanpakt, na een tijdje zal je vaststellen dat elke bewoner tevens worstelt met zijn eigen problemen die op hun beurt weer door jouw acties beïnvloed worden. Wanneer je dus voldoende betrokken raakt met hun persoonlijke verhaal, kun je er dus als extra uitdaging voor kiezen om niet alleen hen letterlijk te bevrijden van de brand, maar ook om hun leven te redden in de figuurlijke zin. Dit komt de speelduur van Eternal Threads wel ten goede, want hoeveel zijsprongen het complexe plot mag hebben, een tijdslijn blijft hoe dan ook een lineair gegeven.

Conclusie

Zowel de game mechanics, het geluid als het beeld van Eternal Threads zijn allesbehalve bijzonder te noemen, zonder evenwel zwaar te ontgoochelen. Het kost je ook met gemak meerdere avonden om de zes bewoners levend uit de brand te kunnen bevrijden. Daarnaast heb je de keuze om te gaan voor de extra uitdaging, namelijk om hun leven eveneens terug op de rails te krijgen. Door de kleine spelwereld en het lineaire plot is de herspeelbaarheid van de game echter nogal beperkt.

Pro

  • Vrijheid van aanpak
  • Toegankelijke besturing

Con

  • Af en toe oninteressante of onnatuurlijke gesprekken
  • Herspeelbaarheid eerder aan de lage kant
6.5

Over

Beschikbaar vanaf

19 mei 2022

Gespeeld op

  1. PC

Beschikbaar op

  1. PC

Genre

  1. Puzzle

Ontwikkelaar

  1. Cosmonaut Studios

Uitgever

  1. Secret Mode
 
Terug
Bovenaan