Review: Dynasty Warriors: Origins

In een tijd waarin kleppers zoals God of War en Devil May Cry de plank zwaaiden in het hack and slash-genre, kozen Omega Force en Koei Tecmo resoluut voor een andere richting met Dynasty Warriors. Terwijl de eerste titel in deze reeks nog een fighting game met wapens was (denk Soulcalibur of Samurai Showdown), veranderde de koers van de franchise al snel naar het hack and slash-genre. In plaats van stijlvolle combo's uit je mouw te schudden tegen enkele vijanden, nam je het hier echter op tegen een groot aantal vijanden tegelijkertijd en dit op grootschalige slagvelden. De makers leken het gouden ei gevonden te hebben en de formule zorgde voor talloze spin-offs, waaronder van bekende IPs zoals Zelda, Fire Emblem, Dragon Quest en One Piece, en langlopende reeksen met zelfs meerdere versies van bepaalde spellen. Helaas ging de kwaliteit bij Dynasty Warriors ook gestaag achteruit, met deeltje negen als absoluut dieptepunt. Gelukkig ging Omega Force op tijd op de rem staan en namen ze van de gelegenheid gebruik om de resetknop in te drukken. Het resultaat is Dynasty Warriors: Origins, de meest boeiende titel in de reeks sinds jaren.

Hoewel Dynasty Warriors: Origins geen genummerd deel in de reeks is, is het spel geen spin-off, maar wel een volwaardig nieuw deel en zoals te verwachten eerder een soort van reboot die de reeks opnieuw op het juiste spoor moet krijgen. Om dit te bewerkstelligen werd in de eerste plaats het verhaal onder handen genomen. Het spel is nog steeds een hervertelling van de klassieke Chinese roman Romance of The Three Kingdoms, maar met Origins kozen de makers ervoor om de focus te leggen op het eerste deel van de roman, tot de legendarische Slag bij de Rode Muur, en dit uit te diepen, terwijl ze ook het verhaal vertellen vanuit het standpunt van een nieuw fictief personage. Deze aanpak zorgt ervoor dat de ervaring fris aanvoelt voor veteranen en toegankelijk voor nieuwkomers.

1_Event_Cao_Cao_Force.jpg

Nieuwe invalshoek​

Het verhaal van Dynasty Warriors: Origins gaat zoals je verwacht nog steeds van start met de Yellow Turban Rebellion, de opstand die het vuur aanwakkert en leidt tot de grootschalige burgeroorlog aan het einde van de Han-dynastie in China. Hierbij speel je als een krijger met geheugenverlies, die verwikkeld geraakt in de strijd die het land verscheurt. Zo kom je in contact met heel wat bekende gezichten zoals Liu Bei, Cao Cao, Zhuge Liang of Sun Jian, en zal je uiteindelijk moeten kiezen bij wie van de drie facties jouw alliantie ligt. Maar zoals verwacht is er voor je personage een groter lot weggelegd, iets dat je ontdekt wanneer je een vrouw ontmoet met een gelijkaardige klederdracht en die je een Guardian of Peace noemt en je laat ontdekken dat er speciale krachten in jou schuilen.

Door de aanwezigheid van het hoofdpersonage voelt het verhaal alvast als een fijne ontdekking aan, omdat je heel wat nieuw en ongekende elementen krijgt, en niet simpelweg een herkauwing van een verhaal dat we al tig keer gezien hebben in zowel Dynasty Warriors als Romance of the Three Kingdoms. Bovendien voegt deze nieuwe invalshoek een vleugje mystiek en intrige toe, maar je kan helaas moeilijk ontkennen dat het zwijgzame personage met geheugenverlies bijzonder cliché is. Door het gebrek aan voice-acting en aanpasbaarheid van je personage, en het generieke anime-achtige uiterlijk, komt het hoofdpersonage bovendien vrij karakterloos over. Gezien de focus op zijn verhaal, was het misschien net iets fijner geweest mocht hij iets meer eigenheid hebben gekregen. Gelukkig staat dit de algehele ervaring niet teveel in de weg omdat het spel verder kan rekenen op een interessant verhaal met boeiende personages en fijne gameplay.

09_DynastyWarriors_ORIGINS_(ENG)Landscape.jpg

Gekende gameplay met welkome vernieuwingen​

Het feit dat het spel één hoofdpersonage heeft, is natuurlijk een ingrijpende verandering. Veel fans van de reeks zijn liefhebber van het uitgebreide rooster aan personages gebaseerd op historische figuren, waarbij je ook een brede waaier aan wapens en speelstijlen krijgt. En gewoon het feit dat je elk van deze personages kon levelen was leuk, waardoor het voor sommigen toch een gemis zal zijn. Je zal later in het spel wel enkele van deze personages als gezel kunnen kiezen en ze tijdelijk kunnen controleren, maar dat is niet hetzelfde natuurlijk. De verschillende vechtstijlen zijn hier gelukkig wel gewoon aanwezig doordat je een tiental wapentypes hebt, waarbij sommige wapens heel verschillend kunnen aanvoelen. Elk van deze wapens kan je individueel levelen, waardoor je nieuwe aanvallen vrijspeelt, maar ook het level van je personage verhoogt en zo speel je gradueel nieuwe skilltrees vrij. Skillpunten verdien je dan weer door missies te voltooien, waarbij je ook optionele, kleinere missies hebt, en door uitdagingen te voltooien. RPG-liefhebbers zullen op deze manier ook aan hun trekken komen. Zeker als je weet dat je daarnaast ook een wereldmap hebt waarop je kan rondlopen en waar je bijvoorbeeld met personages kan praten om je band te versterken, metalen kan vinden om gems te maken of je oude munten kan verzamelen.

De gameplay is er duidelijk heel wat stappen op vooruit gegaan en dit komt de ervaring enkel ten goede.


Eens je een missie induikt, zal je meteen opvallen dat ook hier Omega Force voor de nodige vernieuwing heeft gezorgd. De reeks is al eventjes niet meer "Spam square to win", maar de gameplay bevat extra uitdaging door Grand Tactics die worden ingezet tijdens gevechten en doordat je rekening moet houden met je defensieve tools. Zo is pareren van aanvallende bazen zeer belangrijk en heb je ook bewegingen die speciale aanvallen van vijanden stoppen. Niet alleen doorbreek je met deze hulpmiddelen de defensie van de baas, maar voorkom je uiteraard ook schade. En sommige van deze bazen, zeker op het einde van een hoofdstuk waarbij je haast een soulslike-gevoel krijgt, kunnen een imposante uitdaging vormen. De Grand Tactics zijn dan weer grootschalige manoeuvres die de vijand of jijzelf kan inzetten om het tij van de strijd drastisch te keren, maar deze vergen voorbereiding en kunnen dus worden onderbroken. Iets dat je ook snel zal opvallen, is dat de verschillende vijanden vaak samenwerken en in formaties aanvallen of defensieve linies vormen bijvoorbeeld. De gameplay is er duidelijk heel wat stappen op vooruit gegaan en dit komt de ervaring enkel ten goede.

3_Weapon_Twin_Pikes.jpg

Verbluffende presentatie​

Wat uiteraard ook helpt, is dat de presentatie van het spel haast feilloos is. Ook op grafisch vlak zet het spel enkele grote stappen vooruit en het meer realistische, zelfs lichtjes duistere kleurenpalet van het spel zorgt voor een meer rauwe ervaring. Daarnaast toveren de makers het grootste aantal vijanden in de serie op het scherm en gebeurt dit zonder enige hapering, aan zestig frames per seconde of zelfs honderdtwintig frames per seconde als je televisie dit ondersteunt. Dankzij de grote hoeveelheid personages op het scherm en de filmische momenten waarbij er grootschalige aanvallen worden ingezet, oogt het spel bovendien vaak zeer episch. Er waren echt een paar momenten dat ik met mijn mond open van verbijstering naar het scherm aan het gapen was. Toegegeven, het zal niet het mooiste spel zijn dat dit jaar zal verschijnen, maar ik zie weinig titels die zullen kunnen tippen aan de spektakelwaarde die Dynasty Warriors: Origins je voorschotelt.

Verder kan je rekenen op een fijne soundtrack, met de typische stevige rockdeuntjes die de gevechten vergezellen, alsook goede voice-acting in het Engels en het Japans, al ging mijn voorkeur wel naar die laatste. Al deze elementen zorgen er samen voor dat deze Origins veruit de beste Dynasty Warriors-game is in jaren. Al voelt het op een aantal vlakken niet aan als een typische Dynasty Warriors-titel. Naast de afwezigheid van het grote rooster aan personages, zal je ook vrede moeten nemen met het gebrek aan de mogelijkheid om coöperatief te spelen, iets dat ook kan worden toegeschreven aan de focus op het fictieve hoofdpersonage en het verhaal. Maar voor velen is de coöperatieve modus net een belangrijk deel van het spel en ikzelf heb ook nog fijne herinneringen aan het spelen van de oude titels destijds, samen met mijn beste vriend. De focus op de verhaalmodus impliceert ten slotte ook dat je geen optionele modi zoals een Free Scenario, Survival- of Challenge-modi hebt, maar zelfs zonder dit biedt Origins meer dan voldoende (post-game) content en doordat je niet met verschillende personages kan spelen is dit geen al te groot gemis.

Conclusie

Dynasty Warriors: Origins is de reset die de reeks nodig had en Omega Force heeft de franchise nieuw leven ingeblazen met een visueel indrukwekkend deel dat bovendien kan uitpakken met boeiende gameplay. De "1 vs 1000"-gameplay schittert als nooit tevoren dankzij de kracht van moderne hardware en het diepere gevechtssysteem. Hoewel we aan de slag gaan met een generiek personage, kan de nieuwe invalshoek voor het verhaal gelukkig ook overtuigen en legt het spel buiten de gevechten ook een grotere nadruk op een RPG-achtige ervaring. Fans van de reeks moeten wel vrede nemen met het feit dat ze niet met hun favoriete personages kunnen spelen, er geen co-op aanwezig is en er buiten de verhaalmodus ook niet direct iets te beleven valt.

Pro

  • Epische veldslagen
  • Technisch indrukwekkend
  • Geweldige gameplay met tactische elementen
  • Verhaal voelt fris aan door nieuwe hoofdpersonage

Con

  • Geen co-op
  • Karakterloos en cliché hoofdpersonage
  • Slechts één modus en geen volwaardige andere speelbare personages
8

Over

Beschikbaar vanaf

17 januari 2025

Gespeeld op

  1. PlayStation 5

Beschikbaar op

  1. PC
  2. PlayStation 5
  3. Xbox Series X|S

Genre

  1. Hack and slash

Ontwikkelaar

  1. Omega Force

Uitgever

  1. Koei Tecmo
 
Terug
Bovenaan