Arc System Works is een team van Japanse ontwikkelaars die voor enkele decennia verantwoordelijk waren voor vechtspellen, en soms ook iets in een ander actiegenre. Gedurende hun carrière zorgden ze alvast voor originele I.P.’s zoals Guilty Gear en BlazBlue, maar ze aarzelen bovendien niet om betrokken te geraken met projecten die gebaseerd zijn op andermans eigendom. Voor Konami maakten ze het Contra-achtige Hard Corps: Uprising, Atlus nam deze firma in dienst voor Persona 4 Arena, Bandai Namco sloot een vennootschap met hen voor het erg lucratieve Dragon Ball FighterZ en tijdens de PS2-periode maakten ze zelfs een Fist of the North Star-titel. Deze lijst kan ik zonder problemen nog even uitbreiden, dus het feit dat ze een contract strikten voor nóg een gelicenseerde aanbieding, is alles behalve een lukrake wending.
Ditmaal overhandigden ze een portie van de eigenlijke ontwikkeling aan Eighting, een groep veteranen die eveneens een heleboel ervaring onder hun riem hebben wat betreft het produceren van fighting games, op basis van onder andere de Bloody Roar-reeks en Marvel vs Capcom 3. Zonder meer capabele individuen voor een spin-off voor Dungeon Fighter Online, een kruising van een beat ‘em up en MMORPG-elementen die in Zuid-Korea (plus andere Aziatische streken) ontzettend populair is. Desondanks diens succes ginds blijft dit echter een obscure naam in verscheidene westerse regio’s, dus zal DNF Duel volstaan om in principe een Europese doorbraak te maken? Dat betwijfel ik, om eerlijk te zijn …
“The seeds of volition bring forth a challenger!”
Ik wijs allereerst mijn vinger naar de omvang van dit spel, vergeleken met het prijskaartje dat men erop plakte. Voor (bijna) de volle pot zou je instinctief gaan denken dat DNF Duel met nagenoeg alle toeters en bellen uit de hoek zou komen, deels omdat we in dit genre ondertussen een overvloed aan keuze hebben uit stevige alternatieven. Helaas begint hier het schoentje te knellen, want het totaalpakket is hier redelijk ondermaats, zelfs wanneer je enige vergelijkingen tot louter de catalogus van Arc System Works beperkt. Verwacht in ieder geval geen langdurig narratief à la Persona 4 Arena Ultimax of een tikkeltje cinematische flair zoals in Guilty Gear Strive, want in DNF Duel schotelt men slechts een relatief miniem verhaal voor. Op zich geen catastrofe, maar zowel de Arcade Mode als de Story Mode slagen er niet in om een interessante introductie voor dit universum te leveren, noch amusante momenten qua interacties tussen verschillende personages. Zelfs het glossarium - welke je voor de wijdere lore kunt raadplegen - spreekt alles behalve tot de verbeelding wegens een gebrek van relevante illustraties en té klinische omschrijvingen, dus al bij al beschouw ik dit als een tekortkoming ten opzichte van diens algemene presentatie.
Ik ontken niet dat de nadruk van een fighting game in feite elders ligt; de essentie van dit genre draait immers sowieso rond de centrale gameplay van een doorsnee schermutseling, waarover later meer. Wat ik met andere woorden wil zeggen, is dat de ontwikkelaars hier een opportuniteit hadden om leuke, zijdelingse activiteiten te bedenken, zeker als je naar hun verleden kijkt. Vooral een zogezegde kopie van de RPG Mode in Granblue Fantasy: Versus, welke toevallig allerlei beat ‘em up-momenten en statistische nuances bevatte, kon hier een ideale aanwinst zijn, maar helaas blijft zo’n conceptuele convergentie met de origines van DNF Duel slechts een dagdroom. Hetgeen wat deze game dan wél op tafel legt, weet ook niet te overtuigen. Een acceptabele Training Mode, eenvoudige tutorials, een beperkte hoeveelheid Combo Trials en een korte lijst van aparte uitdagingen, zoals het tijdig uitvoeren van anti-airs of het omzeilen van projectielen. Daarnaast resteert er een Survival Mode (waarin je per overwinning telkens een upgrade mag kiezen) en een gering aantal unlockable extraatjes zoals afbeeldingen of avatars voor online lobbies.
No dungeons, only fighters
Over de algemene lijn is dit dus magere kost voor de gemiddelde speler, maar men verstevigde ten minste de constructie van de online multiplayer. De meest noodzakelijke aspecten voor een hedendaagse fighting game zijn hier althans aanwezig, beginnende met stabiele verbindingen dankzij rollback netcode. De lobbies waarin maximaal acht personen meerdere matches tegelijkertijd mogen spelen, keren eveneens terug in DNF Duel, ditmaal met minder interface-gerelateerde irritaties vergeleken met Dragon Ball FighterZ en Guilty Gear Strive. Player Matches (inclusief verschillende zoekcriteria) zijn present, samen met Ranked Matches met onder andere geautomatiseerde matchmaking en een systeem dat rage quitting ontmoedigt. Ik heb wel één grote klacht over dit onderdeel, namelijk de afwezigheid van cross-platform play, een functie die de levensduur van een niche titel zoals deze enigszins zou verlengen. Hopelijk een component dat men later gaat toevoegen!
Nu ik toch geprononceerde pluspunten aan het discussiëren ben: zoals gewoonlijk is de gemodificeerde Unreal Engine van Arc System Works ook in deze game een visueel pronkstuk. Het is behoorlijk succesvol in het realiseren van een cel shaded animé-look, die simultaan de animatiestijl van 2D-sprites nauwkeurig na-aapt. Een lastige taak als je onthoudt dat DNF Duel driedimensionale modellen voor diens karakters hanteert! De personages vallen dus op een mooie en sierlijke manier aan, compleet met menig flexibele of dramatische poses, hoewel Guilty Gear Strive in dit gebied vloeiender en meer geavanceerd oogt. DNF Duel beschikt hoe dan ook over een vibrant en opvallend uiterlijk, dat bovendien zelfs op zwakkere PC’s een vaste frequentie van 60 frames per seconde kan behalen, deels dankzij voldoende grafische opties in het configuratiemenu.
Critical hit?
Hoe zit het ten slotte met de gameplay? Niet slecht, maar ook niets uitzonderlijks wanneer je het naast de huidige concurrentie plaatst. Het centrale ontwerp van DNF Duel streefde alleszins om een lagere instapdrempel te verwezenlijken, iets wat men op poten zette met behulp van makkelijkere inputs en een varia gameplay-ideeën die je niet zó nauwlettend in de gaten moet houden. Technieken zoals een equivalent van de Shoryuken in Street Fighter, of een Super Move? Zulke speciale manoeuvres vereisen hier enkel het indrukken van één knop, wat je af en toe eveneens moet paren met het induwen van één bijbehorende richting. Men voegde natuurlijk een handvol positieve / negatieve facetten toe die vervolgens de dynamiek tussen risico’s en beloningen zowel interessant als diepgaand trachten te houden, maar voor mij misten de gevechten wel een vonk die alles des te meeslepender maakte.
Inclusies zoals de MP Gauge of het (gedeeltelijk) opofferen van je HP Gauge bijvoorbeeld, meters waar je creatief mee kunt omgaan om tevens offensieve / defensieve kansen uit je mouwen te schudden, werden elders gewoonweg beter uitgewerkt, met leukere overwegingen van dien. Daarbovenop kampt DNF Duel met een problematische balans wat betreft de kracht van de zestien aanwezige personages, zelfs na een aantal reeds gepubliceerde patches, dus ik vraag me af of dit spel überhaupt de casual of de hardcore demografieën kan boeien. Zonde, want de archetypen van de speelbare karakters tonen nochtans genoeg afwisseling en verbeelding in de manier waarop ze de strijd met hun tegenstanders kunnen aangaan …
Ditmaal overhandigden ze een portie van de eigenlijke ontwikkeling aan Eighting, een groep veteranen die eveneens een heleboel ervaring onder hun riem hebben wat betreft het produceren van fighting games, op basis van onder andere de Bloody Roar-reeks en Marvel vs Capcom 3. Zonder meer capabele individuen voor een spin-off voor Dungeon Fighter Online, een kruising van een beat ‘em up en MMORPG-elementen die in Zuid-Korea (plus andere Aziatische streken) ontzettend populair is. Desondanks diens succes ginds blijft dit echter een obscure naam in verscheidene westerse regio’s, dus zal DNF Duel volstaan om in principe een Europese doorbraak te maken? Dat betwijfel ik, om eerlijk te zijn …
“The seeds of volition bring forth a challenger!”
Ik wijs allereerst mijn vinger naar de omvang van dit spel, vergeleken met het prijskaartje dat men erop plakte. Voor (bijna) de volle pot zou je instinctief gaan denken dat DNF Duel met nagenoeg alle toeters en bellen uit de hoek zou komen, deels omdat we in dit genre ondertussen een overvloed aan keuze hebben uit stevige alternatieven. Helaas begint hier het schoentje te knellen, want het totaalpakket is hier redelijk ondermaats, zelfs wanneer je enige vergelijkingen tot louter de catalogus van Arc System Works beperkt. Verwacht in ieder geval geen langdurig narratief à la Persona 4 Arena Ultimax of een tikkeltje cinematische flair zoals in Guilty Gear Strive, want in DNF Duel schotelt men slechts een relatief miniem verhaal voor. Op zich geen catastrofe, maar zowel de Arcade Mode als de Story Mode slagen er niet in om een interessante introductie voor dit universum te leveren, noch amusante momenten qua interacties tussen verschillende personages. Zelfs het glossarium - welke je voor de wijdere lore kunt raadplegen - spreekt alles behalve tot de verbeelding wegens een gebrek van relevante illustraties en té klinische omschrijvingen, dus al bij al beschouw ik dit als een tekortkoming ten opzichte van diens algemene presentatie.
Zowel de Arcade Mode als de Story Mode slagen er niet in om een interessante introductie voor dit universum te leveren...
Ik ontken niet dat de nadruk van een fighting game in feite elders ligt; de essentie van dit genre draait immers sowieso rond de centrale gameplay van een doorsnee schermutseling, waarover later meer. Wat ik met andere woorden wil zeggen, is dat de ontwikkelaars hier een opportuniteit hadden om leuke, zijdelingse activiteiten te bedenken, zeker als je naar hun verleden kijkt. Vooral een zogezegde kopie van de RPG Mode in Granblue Fantasy: Versus, welke toevallig allerlei beat ‘em up-momenten en statistische nuances bevatte, kon hier een ideale aanwinst zijn, maar helaas blijft zo’n conceptuele convergentie met de origines van DNF Duel slechts een dagdroom. Hetgeen wat deze game dan wél op tafel legt, weet ook niet te overtuigen. Een acceptabele Training Mode, eenvoudige tutorials, een beperkte hoeveelheid Combo Trials en een korte lijst van aparte uitdagingen, zoals het tijdig uitvoeren van anti-airs of het omzeilen van projectielen. Daarnaast resteert er een Survival Mode (waarin je per overwinning telkens een upgrade mag kiezen) en een gering aantal unlockable extraatjes zoals afbeeldingen of avatars voor online lobbies.
No dungeons, only fighters
Over de algemene lijn is dit dus magere kost voor de gemiddelde speler, maar men verstevigde ten minste de constructie van de online multiplayer. De meest noodzakelijke aspecten voor een hedendaagse fighting game zijn hier althans aanwezig, beginnende met stabiele verbindingen dankzij rollback netcode. De lobbies waarin maximaal acht personen meerdere matches tegelijkertijd mogen spelen, keren eveneens terug in DNF Duel, ditmaal met minder interface-gerelateerde irritaties vergeleken met Dragon Ball FighterZ en Guilty Gear Strive. Player Matches (inclusief verschillende zoekcriteria) zijn present, samen met Ranked Matches met onder andere geautomatiseerde matchmaking en een systeem dat rage quitting ontmoedigt. Ik heb wel één grote klacht over dit onderdeel, namelijk de afwezigheid van cross-platform play, een functie die de levensduur van een niche titel zoals deze enigszins zou verlengen. Hopelijk een component dat men later gaat toevoegen!
Zoals gewoonlijk is de gemodificeerde Unreal Engine van Arc System Works ook in deze game een visueel pronkstuk.
Nu ik toch geprononceerde pluspunten aan het discussiëren ben: zoals gewoonlijk is de gemodificeerde Unreal Engine van Arc System Works ook in deze game een visueel pronkstuk. Het is behoorlijk succesvol in het realiseren van een cel shaded animé-look, die simultaan de animatiestijl van 2D-sprites nauwkeurig na-aapt. Een lastige taak als je onthoudt dat DNF Duel driedimensionale modellen voor diens karakters hanteert! De personages vallen dus op een mooie en sierlijke manier aan, compleet met menig flexibele of dramatische poses, hoewel Guilty Gear Strive in dit gebied vloeiender en meer geavanceerd oogt. DNF Duel beschikt hoe dan ook over een vibrant en opvallend uiterlijk, dat bovendien zelfs op zwakkere PC’s een vaste frequentie van 60 frames per seconde kan behalen, deels dankzij voldoende grafische opties in het configuratiemenu.
Critical hit?
Hoe zit het ten slotte met de gameplay? Niet slecht, maar ook niets uitzonderlijks wanneer je het naast de huidige concurrentie plaatst. Het centrale ontwerp van DNF Duel streefde alleszins om een lagere instapdrempel te verwezenlijken, iets wat men op poten zette met behulp van makkelijkere inputs en een varia gameplay-ideeën die je niet zó nauwlettend in de gaten moet houden. Technieken zoals een equivalent van de Shoryuken in Street Fighter, of een Super Move? Zulke speciale manoeuvres vereisen hier enkel het indrukken van één knop, wat je af en toe eveneens moet paren met het induwen van één bijbehorende richting. Men voegde natuurlijk een handvol positieve / negatieve facetten toe die vervolgens de dynamiek tussen risico’s en beloningen zowel interessant als diepgaand trachten te houden, maar voor mij misten de gevechten wel een vonk die alles des te meeslepender maakte.
Niet slecht, maar ook niets uitzonderlijks wanneer je het naast de huidige concurrentie plaatst.
Inclusies zoals de MP Gauge of het (gedeeltelijk) opofferen van je HP Gauge bijvoorbeeld, meters waar je creatief mee kunt omgaan om tevens offensieve / defensieve kansen uit je mouwen te schudden, werden elders gewoonweg beter uitgewerkt, met leukere overwegingen van dien. Daarbovenop kampt DNF Duel met een problematische balans wat betreft de kracht van de zestien aanwezige personages, zelfs na een aantal reeds gepubliceerde patches, dus ik vraag me af of dit spel überhaupt de casual of de hardcore demografieën kan boeien. Zonde, want de archetypen van de speelbare karakters tonen nochtans genoeg afwisseling en verbeelding in de manier waarop ze de strijd met hun tegenstanders kunnen aangaan …
Conclusie
Zoek je naar een geschikte kennismaking met het genre of verlang je eerder naar een fighting game die je wekenlang kan entertainen, dan is DNF Duel in beide gevallen ondermaats. Dit spel is verre van een erbarmelijk exemplaar: de graphics zijn knap en de online multiplayer voldoet aan het merendeel van m’n kieskeurige eisen, maar de eigenlijke inhoud heeft moeite om ergens in uit te blinken. Net daarom is vijftig euro in mijn opinie een hoge vraagprijs, omdat je voor hetzelfde geld één - of tijdens de koopjesperiodes zelfs meerdere! - van de vele superieure totaalpakketten op de kop kunt tikken, zowel qua gameplay als qua features. Kortom? Enkel het overwegen waard voor de (wellicht zeldzame) die-hard Dungeon Fighter Online-fanaat onder ons.
Pro
- Online multiplayer bevat de belangrijkste functies
- Op audiovisueel vlak bijna niets om over te klagen
- Genoeg diversiteit qua personages
Con
- Het totaalpakket is niets om over naar huis te schrijven
- Gameplay heeft niet veel appeal voor lange termijn
- Geen cross-platform connectiviteit
- Engelse stemmen ontbreken, voor zij die zoiets prefereren
6
Over
Beschikbaar vanaf
28 juni 2022
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
Genre
- Fighter
Ontwikkelaar
- Arc System Works
- Eighting
Uitgever
- Neople
- Nexon
