Review: Destroy All Humans! 2 - Reprobed

Destroy All Humans! heeft opnieuw een remake gekregen, deze keer gaat het om Destroy All Humans! 2 uit 2006. Ik heb de game vroeger even op de PlayStation 2 gespeeld en vond het toen maar een saai allegaartje van met een UFO vliegen en mensen hersenspoelen. Nostalgie was dus al geen factor bij het reviewen van deze game. Uiteindelijk bleek dat niet zo erg te zijn, want bij het spelen van de game las ik dat deze game een ‘bijna identieke kloon van het origineel is, het verhaal en getoonde beelden zijn dezelfde en kunnen schokkend zijn voor het modern menselijk brein’. Mooi. Geen woke gedoe maar gewoon ouderwetse humor en hersenloze fun. Ik had best wel zin om het universum van deze cult classic te herontdekken. Beam me up, Scotty!

Hier speel je opnieuw als Cryptosporidium-137, ofwel Crypto. Geen op-de-blockchain-versleutelde virtuele munt, maar wel de alom gekende (en grofgebekte) grijze alien uit de vorige game die belachelijk hard als Jack Nicholson klinkt. Of toch niet? Neen! Je speelt als zijn kloon, Cryptosporidium-138, president van Amerika en blijkt als enige alien ooit genitaliën te hebben. Tien jaar later vecht je niet alleen tegen de politie en militairen van de Verenigde Staten, maar ook tegen de Russen, meer bepaald tegen de KGB. De wereld heeft het discogenre leren kennen en de helft van diens bevolking zijn hippies die strak staan van de LSD en tegelijk zo stoned als een garnaal rondlopen. Wat een tijd moet dat geweest zijn. Enfin. De Russen hebben Crypto’s ruimteschip vernield, maar Moeder aarde moet natuurlijk nog steeds veroverd worden en Crypto is uit op wraak. Neen, het plot is en was niet om over naar huis te schrijven. Maar maakt dat in een game als dit iets uit?

Destroy All Humans Japan.jpg


Pew pew pew!

Zoals ik in de inleiding al aanhaalde, is deze game identiek aan die uit 2006, buiten dan de prachtige moderne graphics. De puberale humor, de GTA-achtige gameplay en het trage tempo zijn onveranderd gebleven. Waar de meeste oneliners in 2006 een klein lachje opleverden, lijken ze nu rechtstreeks uit een slechte B-film gepikt te zijn. Niet dat er niets grappig is, maar de humor voelt soms erg puberaal aan. En hoewel je heel de game in de B film-categorie kan zetten qua plot en humor, à la Saints Row, is dat gewoon niet meer van deze tijd. Niet omwille van de woke-maatschappij, maar gewoon omdat de grappen niet werken. Of mijn nostalgiefilter is kapot, of ik ben te oud en verbitterd.

Destroy All Humans! 2 - Reprobed is een chaotische, ietwat ouderwetse en tegelijk heerlijk hersenloze trip.


2006 was een tijd waar GTA-klonen uit de grond schoten als paddenstoelen. Dat leverde leuke of slechte games op. Destroy All Humans! zat en zit ergens tussen beide. Perfect is deze remaster niet en het zal zeker geen game zijn die iedereen kan bekoren. Maar het doet veel dingen goed en laat zien hoe leuk en vernieuwend remakes in deze tijd nog kunnen zijn. Take that, Rockstar en Grove Street Games! De hoofd- en zijmissies zijn vaak net lang genoeg en soms misschien wat saai, maar ze worden nooit vervelend. Ze bieden in ieder geval voldoende variatie. Een hippie community infiltreren als een hippie om een goeroe te zoeken? Check! Black en White Ninja’s uitmoorden om een data core te bemachtigen? Jawel.

Destroy All Humans Crypto.jpeg


Upgraden maar!

De verbeterde besturing is welkom, maar helaas niet perfect. Het besturen van Crypto voelt aangenaam, net als het hoverboard. Ook de UFO voelt soms wat omslachtig en sloom aan, en ook het jetpack heeft wat gewenning nodig. Je kan je vervoersmiddelen gelukkig upgraden naarmate je vordert in de game. In de main story speel je ook wapens vrij die soms wat onnodig aanvoelen. Door krachten als telekinese, brain extract en temporal fist, heb je meestal geen wapens nodig om je vijand te verslaan. Da’s jammer. Maar je kan in elk level dingen verzamelen zoals artwork of outfits. Eerlijk is eerlijk, ik vind dat altijd een fijne toevoeging in games. Elk hoekje van elk level uitkammen om een Elvis outfit te vinden, daar word ik blij van.

Het helpt zeker dat de graphics modern en dus erg mooi zijn, zeker voor zijn genre, en een stuk beter dan de remake van deel een. De kleuren zijn prachtig en elk aspect, van de graphics tot het geluid, straalt een heerlijke jaren ‘70-sfeer uit dankzij een enorm mooie sound design. Ook de muziek is top: soms catchy en Amerikaans, soms creepy en griezelig. Jammer genoeg zijn de meeste animaties blijven hangen in begin jaren 2000. Iedere NPC die je overneemt, beweegt bijvoorbeeld exact hetzelfde. Een man, een vrouw, een dikke flik, een KGB-agent, … Allemaal hetzelfde slome loopje. Een klein minpuntje dat je snel vergeet in deze chaotische, ietwat ouderwetse en tegelijk heerlijk hersenloze trip. Had ik al vermeld dat de game in couch co-op te spelen is? Een heerlijk concept dat tegenwoordig uitgestorven lijkt te zijn.

Conclusie

Is Destroy All Humans! 2 Reprobed een matige game? Volgens veel recensenten wel. En ik volg hen daar wel deels in. De game en zijn humor voelen verouderd aan, net als de missiestructuur en het tempo. Maar als je dat achterwege laat blijf je over met een toffe game waar er nog maar weinig van gemaakt worden. Geen bombastisch emotioneel verhaal of state of the art gameplay, maar gewoon simpele fun. Èn couch co-op! Meer van dat!

Pro

  • Graphics
  • Fun factor
  • B-film verhaal

Con

  • Puberale humor
  • Hier en daar verouderde feel
  • Wapens voelen onnodig
7

Over

Beschikbaar vanaf

30 augustus 2022

Gespeeld op

  1. PlayStation 5

Beschikbaar op

  1. PC
  2. PlayStation 5
  3. Xbox Series X|S

Genre

  1. Action
  2. Adventure

Uitgever

  1. THQ Nordic
 
Terug
Bovenaan