“Wat een oersaaie boel zeg!” zal wellicht dé reflexieve reactie bij uitstek zijn telkens je aan een willekeurige persoon vraagt wat hun mening omtrent golf is … maar kunnen videogames deze sport nog redden? Eigenlijk wel, zolang ontwikkelaars zulke spellen met een lading arcadey gameplay-ideeën injecteren. Net vanwege die reden blijven onder andere Nintendo’s Mario Golf en Sony’s Everybody Golf zelfs tot de dag van vandaag velen aanspreken, laat staan dat een overdreven multiplayer-ervaring zoals Golf with your Friends massa’s populariteit vergaarde. Iets wat echter quasi nooit voorkwam, is een kruising met roguelite-concepten, ondanks dat de hoeveelheid van nieuwe entrees in dit gevarieerde genre gedurende de laatste jaren haast ontplofte. Om zo’n combinatie te ondernemen moet je blijkbaar een waaghals zijn, want het team bij Chuhai Labs was er als de eerste bij toen ze recent Cursed to Golf op de markt gooiden. Sloegen ze door middel van hun vindingrijkheid een birdie, of zijn we hier eerder opgescheept met een bogey?
Concreet gesproken bedoel ik hiermee dat men een originele ingeving, ongeacht hoe verre ik dit persoonlijk apprecieer, makkelijk teniet kan doen indien de algemene uitvoering ervan met drastische problemen kampt. Gelukkig is dit niet iets waar Cursed to Golf een slachtoffer van is, want Chuhai Labs koos met hun debuut voor een simplistisch ontwerp met genuanceerdere facetten. Op een fundamenteel niveau is en blijft het uiteraard nog golf, maar omdat het spel in het hiernamaals plaats vindt, kon men hierdoor een aantal onnatuurlijke elementen implementeren. Ervoor zorgen dat een balletje in een gat belandt is maar één onderdeel, terwijl het benutten en het navigeren van verscheidene roguelite-componenten even cruciaal is om een speelsessie te voltooien. Laat ons alvast examineren hoe alles in elkaar zit!
Fun Fore Everyone
Cursed to Golf overrompelt je niet met een lawine van items à la The Binding of Isaac, want de centrale fixatie van dit spel ligt voornamelijk bij het nauwkeurig vooruit duwen van die zonet vermelde bal. Je bepaalt de kracht van je slag, je tracht daarna het traject van de bal zo best mogelijk te timen - afhankelijk van wat je exact wilt doen - en dit verricht je op golfbanen die met een afwisselende hoeveelheid hindernissen werden bezaaid. Waterlichamen en de gewoonlijke zandbunkers zijn maar het begin, want je moet alsook opletten voor obstakels die je liever vermijdt, zoals onder meer graven met grijpgrage skeletten, piranha’s, lava of vlijmscherpe pieken. Je komt pas na achttien holes als overwinnaar uit de bus en iedere hole laat enkel vijf slagen toe om onder par te blijven; overschrijd deze restrictie en je ontketent wel degelijk een ‘Game Over’ scherm! Cursed to Golf bemoeilijkt diens structuur overigens door de volgorde van de golfbanen enigszins willekeurig te maken, hoewel de ontwikkelaars eigenhandig de layouts per baan ontwierpen zonder dat men hiervoor een gerandomiseerde algoritme benutte. Daarnaast veranderen de regels lichtjes gedurende de vier verschillende werelden, wat eveneens het geval is zodra je de eindbaas van iedere wereld confronteert.
Op papier ziet het er dus uit alsof je alleen maar nadelige situaties moet veroveren, maar hetgeen dat net zo typisch is in een roguelite-formaat zoals het bovenstaande, is dat de game doorgaans meerdere voordelige opportuniteiten op tafel zal leggen. Zo bevatten de individuele golfbanen om te beginnen belonende factoren, zoals idolen die (na het aanraken ervan) je par-limiet verhogen en ingebouwde interacties zoals teleporters, pinball-achtige bumpers of bewegende platformen. Een andere relevante factor is het bestaan van ettelijke Ace Cards, oftewel power-ups waarmee je fouten (al dan niet preventief) kunt rechtzetten en jij je eindbestemming via nieuwe hoeken kunt benaderen. Twijfel je of je het water dat voor je ligt überhaupt kunt passeren? Bevries het gewoonweg met een Ice Shot! Staat een dunne muur in de weg tussen jou en de eigenlijke hole? Activeer de Drill Shot! Wens je voor meer verticale flexibiliteit voor je huidige slag? Klinkt als een klus voor de Rocketball of de U-Turn, waarmee jij zelf het traject van de bal mag bepalen. En nu we toch over manuele besturing hebben: voorwaartse en achterwaartse spins behoren eveneens tot je spreekwoordelijke arsenaal, wat logischerwijze handig is voor kleinere correcties of net dat beetje meer afstand. Met behulp van al dit goeds moedigt Cursed to Golf stellig proactieve experimentatie aan, zeker wanneer je beseft hoe multidirectioneel de latere banen metterdaad durven te zijn.
Holed Up
Echt complex zou ik de gameplay niet omschrijven, maar het beschikt eerlijk gezegd wel over voldoende overwegingen die het plannen van een mogelijke strategie plezant maken. Het terrein, de ijzers, de Ace Cards, de hindernissen enzovoort accentueren allemaal het 'risk-reward' gehalte dat essentieel is voor een prima roguelite, zonder dat het gevoel van uitdaging te laag ligt. Daarenboven belandde ik zelden in oneerlijke omstandigheden, omdat ik achteraf bekeken meestal precies kon concluderen waar het juist fout liep. “Meestal” is hier echter het sleutelwoord, want op het moment van schrijven zijn er her en der enkele aanpassingen nodig. Bijvoorbeeld: het spel visualiseert het traject van je bal met een stippellijn… maar die stippellijn eindigt wanneer de bal tegen een muur zal stuiteren of wanneer je opzettelijk op een idool mikt. Andere onderdelen werden eveneens minder ideaal in beeld gebracht: ventilatoren tonen niet hoe ver deze je bal zullen blazen, teleporter-ingangen duiden hun respectievelijke uitgangen niet aan, sommige Ace Cards werden vaag gedefinieerd (zonder video-voorbeelden nota bene) enzovoort. Niet bepaald desastreuze mankementen, maar niettemin kleine irritaties die de effectuering van een voorzichtige, berekende beslissing belemmeren.
Ten slotte heb ik niets dan lof voor de audiovisuele presentatie. De artiesten van Chuhai Labs leverden vibrante pixel art met propere esthetica (inclusief de mooie achtergronden) en met genoeg cartoonesque persoonlijkheid in de animaties van de weinige karakters. Tevens wist de soundtrack me aangenaam te verrassen met zowel diens aanstekelijke melodieën - zeker voor een golfspel! - en diens mengelmoes van diverse stijlen. Doedelzakken in de achtergrondmuziek voor The Scotsman (de eindbaas van de eerste wereld) anticipeerde ik bijvoorbeeld, aangezien dit toch een frequente cliché is, maar ik verwachtte niet dat de componist van dienst deze klanken op succesvolle wijze zou accompagneren met het geluid van orgels, chiptunes en schreeuwende gitaar riffs. De energie dat het spel op dit vlak met zich meedraagt, voelt zonder twijfel geïnspireerd aan en het is op kwalitatief niveau ook één van mijn huidige favorieten betreffende titels die dit jaar uitkwamen!
Concreet gesproken bedoel ik hiermee dat men een originele ingeving, ongeacht hoe verre ik dit persoonlijk apprecieer, makkelijk teniet kan doen indien de algemene uitvoering ervan met drastische problemen kampt. Gelukkig is dit niet iets waar Cursed to Golf een slachtoffer van is, want Chuhai Labs koos met hun debuut voor een simplistisch ontwerp met genuanceerdere facetten. Op een fundamenteel niveau is en blijft het uiteraard nog golf, maar omdat het spel in het hiernamaals plaats vindt, kon men hierdoor een aantal onnatuurlijke elementen implementeren. Ervoor zorgen dat een balletje in een gat belandt is maar één onderdeel, terwijl het benutten en het navigeren van verscheidene roguelite-componenten even cruciaal is om een speelsessie te voltooien. Laat ons alvast examineren hoe alles in elkaar zit!
Fun Fore Everyone
Cursed to Golf overrompelt je niet met een lawine van items à la The Binding of Isaac, want de centrale fixatie van dit spel ligt voornamelijk bij het nauwkeurig vooruit duwen van die zonet vermelde bal. Je bepaalt de kracht van je slag, je tracht daarna het traject van de bal zo best mogelijk te timen - afhankelijk van wat je exact wilt doen - en dit verricht je op golfbanen die met een afwisselende hoeveelheid hindernissen werden bezaaid. Waterlichamen en de gewoonlijke zandbunkers zijn maar het begin, want je moet alsook opletten voor obstakels die je liever vermijdt, zoals onder meer graven met grijpgrage skeletten, piranha’s, lava of vlijmscherpe pieken. Je komt pas na achttien holes als overwinnaar uit de bus en iedere hole laat enkel vijf slagen toe om onder par te blijven; overschrijd deze restrictie en je ontketent wel degelijk een ‘Game Over’ scherm! Cursed to Golf bemoeilijkt diens structuur overigens door de volgorde van de golfbanen enigszins willekeurig te maken, hoewel de ontwikkelaars eigenhandig de layouts per baan ontwierpen zonder dat men hiervoor een gerandomiseerde algoritme benutte. Daarnaast veranderen de regels lichtjes gedurende de vier verschillende werelden, wat eveneens het geval is zodra je de eindbaas van iedere wereld confronteert.
Cursed to Golf moedigt stellig proactieve experimentatie aan...
Op papier ziet het er dus uit alsof je alleen maar nadelige situaties moet veroveren, maar hetgeen dat net zo typisch is in een roguelite-formaat zoals het bovenstaande, is dat de game doorgaans meerdere voordelige opportuniteiten op tafel zal leggen. Zo bevatten de individuele golfbanen om te beginnen belonende factoren, zoals idolen die (na het aanraken ervan) je par-limiet verhogen en ingebouwde interacties zoals teleporters, pinball-achtige bumpers of bewegende platformen. Een andere relevante factor is het bestaan van ettelijke Ace Cards, oftewel power-ups waarmee je fouten (al dan niet preventief) kunt rechtzetten en jij je eindbestemming via nieuwe hoeken kunt benaderen. Twijfel je of je het water dat voor je ligt überhaupt kunt passeren? Bevries het gewoonweg met een Ice Shot! Staat een dunne muur in de weg tussen jou en de eigenlijke hole? Activeer de Drill Shot! Wens je voor meer verticale flexibiliteit voor je huidige slag? Klinkt als een klus voor de Rocketball of de U-Turn, waarmee jij zelf het traject van de bal mag bepalen. En nu we toch over manuele besturing hebben: voorwaartse en achterwaartse spins behoren eveneens tot je spreekwoordelijke arsenaal, wat logischerwijze handig is voor kleinere correcties of net dat beetje meer afstand. Met behulp van al dit goeds moedigt Cursed to Golf stellig proactieve experimentatie aan, zeker wanneer je beseft hoe multidirectioneel de latere banen metterdaad durven te zijn.
Holed Up
Echt complex zou ik de gameplay niet omschrijven, maar het beschikt eerlijk gezegd wel over voldoende overwegingen die het plannen van een mogelijke strategie plezant maken. Het terrein, de ijzers, de Ace Cards, de hindernissen enzovoort accentueren allemaal het 'risk-reward' gehalte dat essentieel is voor een prima roguelite, zonder dat het gevoel van uitdaging te laag ligt. Daarenboven belandde ik zelden in oneerlijke omstandigheden, omdat ik achteraf bekeken meestal precies kon concluderen waar het juist fout liep. “Meestal” is hier echter het sleutelwoord, want op het moment van schrijven zijn er her en der enkele aanpassingen nodig. Bijvoorbeeld: het spel visualiseert het traject van je bal met een stippellijn… maar die stippellijn eindigt wanneer de bal tegen een muur zal stuiteren of wanneer je opzettelijk op een idool mikt. Andere onderdelen werden eveneens minder ideaal in beeld gebracht: ventilatoren tonen niet hoe ver deze je bal zullen blazen, teleporter-ingangen duiden hun respectievelijke uitgangen niet aan, sommige Ace Cards werden vaag gedefinieerd (zonder video-voorbeelden nota bene) enzovoort. Niet bepaald desastreuze mankementen, maar niettemin kleine irritaties die de effectuering van een voorzichtige, berekende beslissing belemmeren.
Cursed to Golf beschouw ik niet als een zwaargewicht qua aanwezige content; daarvoor ontbreken er een handvol genre-gerelateerde features...
Ten slotte heb ik niets dan lof voor de audiovisuele presentatie. De artiesten van Chuhai Labs leverden vibrante pixel art met propere esthetica (inclusief de mooie achtergronden) en met genoeg cartoonesque persoonlijkheid in de animaties van de weinige karakters. Tevens wist de soundtrack me aangenaam te verrassen met zowel diens aanstekelijke melodieën - zeker voor een golfspel! - en diens mengelmoes van diverse stijlen. Doedelzakken in de achtergrondmuziek voor The Scotsman (de eindbaas van de eerste wereld) anticipeerde ik bijvoorbeeld, aangezien dit toch een frequente cliché is, maar ik verwachtte niet dat de componist van dienst deze klanken op succesvolle wijze zou accompagneren met het geluid van orgels, chiptunes en schreeuwende gitaar riffs. De energie dat het spel op dit vlak met zich meedraagt, voelt zonder twijfel geïnspireerd aan en het is op kwalitatief niveau ook één van mijn huidige favorieten betreffende titels die dit jaar uitkwamen!
Conclusie
Cursed to Golf beschouw ik niet als een zwaargewicht qua aanwezige content; daarvoor ontbreken er een handvol genre-gerelateerde features zoals onder andere een ‘daily challenge’ modus, een ‘seed generator’ en een hogere graad herspeelbaarheid. Desondanks deze feiten bouwde Chuhai Labs nochtans een ontzettend robuuste fundering voor de gameplay op, zonder dat men grindy progressie-systemen (zie het recente Rogue Legacy 2) creëerde of té veel belangstelling plaatste in het aanwenden van gerandomiseerde aspecten. Het is een verfrissende roguelite met veel charisma en ik zou graag meer patches in de nabije toekomst zien, zij het voor bug fixes (waar de ontwikkelaars momenteel aan werken) of kersverse inhoud om zo dit amusante concept stapsgewijs uit te breiden. Het einde van dit spel beweert dat golf “een sport van risico, creativiteit en gedrevenheid is,” en die boodschap realiseerde Chuhai Labs met een glansrijke interpretatie.
Pro
- Origineel concept
- Genuanceerde gameplay
- Noch grindy noch oneerlijk
- De charismatische stijl van de pixel art en de muziek
Con
- Het ontbreken van modi
- Niet veel replay value
- Geen knoppenconfiguratie voor eender welke type controller
8
Over
Beschikbaar vanaf
18 augustus 2022
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- Roguelike
- Sport
Ontwikkelaar
- Chuhai Labs
Uitgever
- Thunderful Games
