Relic Entertainment, die net de nieuwe Age of Empires 4 uitgebracht heeft, komt af met de volgende release in de Company of Heroes-franchise. Tien jaar na de tweede game is het zover: in Company of Heroes 3 krijg je de taak als geallieerde om Italië te bevrijden, of als de Axis om de blitzkrieg naar Noord-Afrika te brengen. Dit aan de hand van een top-down strategiespel dat afwisselt tussen real-time en turn-based, wat nieuw is in deze franchise.
Bij het initieel opstarten van Company of Heroes 3
word je in het midden van een gevecht gedropt waar je een vliegveld moet terugnemen. Al snel is duidelijk dat het tempo van de gevechten eerder vlug is en dat je hierdoor snelle reflexen nodig hebt en een goede strateeg moet worden om succesvol te zijn. Voor nieuwe gamers kan dit overweldigend overkomen, maar na een klein halfuurtje went het wel. Nadat ik een paar uur met de vier beschikbare landen gespeeld heb, was het stilaan duidelijk dat de game nog niet echt gebalanceerd is. Zo kan je in principe met enkel een paar tanks alles overwinnen. Je hebt wel nog altijd één gewone unit van soldaten nodig om de vlaggen te veroveren. Het werd ook duidelijk dat de bewegingen van de tanks soms blijven haperen en dat ze willekeurig vooruit of achteruit zullen rijden wat heel erg irritant is, omdat ze aan de achterzijde sneller beschadigd worden. Maar zelfs ondanks dit euvel vernietigen de tanks alles wat op hun pad komt.
Ondanks dit zijn de gevechten heel leuk en is het vervullend om de vijand bezig te houden terwijl je een paar mannen langs achter stuurt om ze te sandwichen. Doordat de mappen dynamisch zijn en je zelf muren van zand kan bouwen, of in gebouwen kan gaan en die gebouwen kapotschieten, houdt dit de gevechten interessant. Ook al zijn de gevechten dynamisch en interessant op de map, elke keer dat je een nieuwe start is het weer hetzelfde. Zo blijft elke map strategisch bijna identiek. Hierdoor wordt de game spijtig genoeg een beetje repetitief. In gevecht gaan met je units tegen de vijand blijft leuk, maar het is niet genoeg om het interessant te houden om elke keer weer een nieuwe map of missie te starten.
Turn-based of real-time?
Je hebt de keuze tussen twee campaigns: de bevrijding van Italië als de geallieerden of de verovering van Noord-Afrika als de Afrikakorps. De eerste wordt gespeeld als een turn-based game zoals Total War. Beurt per beurt probeer je om Italië te bevrijden van de Duitsers, en net zoals in Total War kan je de gevechten in real-time spelen of auto-resolven. De tweede campaign bestaat uit verschillende real-time gevechten waar je als de Duitsers probeert om Noord-Afrika te veroveren. Beide zorgen voor een ander soort atmosfeer en voor een variatie van locaties. Zo kan je spelen in de woestijn of in het Europese landschap.
Wat ik vooral het meest mis in Company of Heroes 3, is een intrigerend verhaal. Er zijn al ontelbare games en films die zich afspelen in de Tweede Wereldoorlog en als je een nieuwe game hierover maakt, dan moet er op zijn minst een uniek verhaal of een unieke kijk op de oorlog zijn. De verhalen van deze game voelen achterhaald en brachten jammer genoeg geen meerwaarde aan het spel.
Vlammen maar!
Al snel is het duidelijk dat de graphics van de game niet echt op het niveau van recente games is. Het ziet er eerder uit alsof het zo een vijftal jaar geleden uitgekomen is. Dit komt door de ultra-realistische stijl met low poly modellen. Dit is op zich niet heel erg, maar als de game niet evengoed draait als een vijf jaar oude game, dan is er wel iets mis. De artwork tijdens de cutscenes van de campagnes was spijtig genoeg ook niet al te denderend en voelde niet aan als AAA-niveau.
Hoe spijtig dit ook is, toch zijn er ook positieve punten aan de graphics. Zo zijn bijvoorbeeld de speciale effecten, zoals de vlammenwerpers, fantastisch en doordat het er zo goed uit zag was dit mijn favoriete unit om te gebruiken. De belichting van de mappen is ook een pluspunt van dit spel. De atmosfeer zit helemaal juist en het voelt echt alsof je van bovenaf de Tweede Wereldoorlog ziet.
De soundtrack van de game is goed, maar er wordt niet genoeg muziek gespeeld. Zo zijn er veel stille momenten terwijl je jouw units op de map aan het verplaatsen bent. Ook tijdens de gevechten zelf gebeurt het meer dan eens dat je alleen het geluid van de schoten en de bommen hoort. Bovenop dit aspect stoorde het mij dat de niet-Engelstalige landen en/of units wel Engels praten met een bevooroordeeld accent. Ik vind toch wel dat deze hun eigen taal konden spreken. De sound design van de geweren en voertuigen is echter wel zeer goed, maar kon net wat meer impact hebben. Soms voelde het wat flets of ver weg.
Bij het initieel opstarten van Company of Heroes 3
Ondanks dit zijn de gevechten heel leuk en is het vervullend om de vijand bezig te houden terwijl je een paar mannen langs achter stuurt om ze te sandwichen. Doordat de mappen dynamisch zijn en je zelf muren van zand kan bouwen, of in gebouwen kan gaan en die gebouwen kapotschieten, houdt dit de gevechten interessant. Ook al zijn de gevechten dynamisch en interessant op de map, elke keer dat je een nieuwe start is het weer hetzelfde. Zo blijft elke map strategisch bijna identiek. Hierdoor wordt de game spijtig genoeg een beetje repetitief. In gevecht gaan met je units tegen de vijand blijft leuk, maar het is niet genoeg om het interessant te houden om elke keer weer een nieuwe map of missie te starten.
Turn-based of real-time?
Je hebt de keuze tussen twee campaigns: de bevrijding van Italië als de geallieerden of de verovering van Noord-Afrika als de Afrikakorps. De eerste wordt gespeeld als een turn-based game zoals Total War. Beurt per beurt probeer je om Italië te bevrijden van de Duitsers, en net zoals in Total War kan je de gevechten in real-time spelen of auto-resolven. De tweede campaign bestaat uit verschillende real-time gevechten waar je als de Duitsers probeert om Noord-Afrika te veroveren. Beide zorgen voor een ander soort atmosfeer en voor een variatie van locaties. Zo kan je spelen in de woestijn of in het Europese landschap.
De twee campagnes zorgen voor een ander soort atmosfeer.
Wat ik vooral het meest mis in Company of Heroes 3, is een intrigerend verhaal. Er zijn al ontelbare games en films die zich afspelen in de Tweede Wereldoorlog en als je een nieuwe game hierover maakt, dan moet er op zijn minst een uniek verhaal of een unieke kijk op de oorlog zijn. De verhalen van deze game voelen achterhaald en brachten jammer genoeg geen meerwaarde aan het spel.
Vlammen maar!
Al snel is het duidelijk dat de graphics van de game niet echt op het niveau van recente games is. Het ziet er eerder uit alsof het zo een vijftal jaar geleden uitgekomen is. Dit komt door de ultra-realistische stijl met low poly modellen. Dit is op zich niet heel erg, maar als de game niet evengoed draait als een vijf jaar oude game, dan is er wel iets mis. De artwork tijdens de cutscenes van de campagnes was spijtig genoeg ook niet al te denderend en voelde niet aan als AAA-niveau.
Hoe spijtig dit ook is, toch zijn er ook positieve punten aan de graphics. Zo zijn bijvoorbeeld de speciale effecten, zoals de vlammenwerpers, fantastisch en doordat het er zo goed uit zag was dit mijn favoriete unit om te gebruiken. De belichting van de mappen is ook een pluspunt van dit spel. De atmosfeer zit helemaal juist en het voelt echt alsof je van bovenaf de Tweede Wereldoorlog ziet.
De soundtrack van de game is goed, maar er wordt niet genoeg muziek gespeeld. Zo zijn er veel stille momenten terwijl je jouw units op de map aan het verplaatsen bent. Ook tijdens de gevechten zelf gebeurt het meer dan eens dat je alleen het geluid van de schoten en de bommen hoort. Bovenop dit aspect stoorde het mij dat de niet-Engelstalige landen en/of units wel Engels praten met een bevooroordeeld accent. Ik vind toch wel dat deze hun eigen taal konden spreken. De sound design van de geweren en voertuigen is echter wel zeer goed, maar kon net wat meer impact hebben. Soms voelde het wat flets of ver weg.
Conclusie
De game heeft alle juiste ideeën om fantastisch te zijn, maar voelt een beetje outdated aan. De turn-based map van de campaign wil iets te veel op Total War lijken, maar behaalt niet hetzelfde niveau qua details. Daarentegen wanneer je een real time missie speelt en met je units een vijandelijke opstelling tegenkomt, is het heel leuk om rap een strategie te verzinnen om die te verslaan. Je moet dan wel geluk hebben dat de pathfinding van de units klopt en niet willekeurige dingen begint te doen die je niet wou. Daarbovenop kunnen de gevechten een te snel tempo hebben en is het moeilijk om met alles mee te zijn, maar daarvoor is er de live pauzeer knop. De sound design is knap en de muziek prachtig gecomponeerd en dit zorgt ervoor dat je nog meer immersie hebt, hierdoor zit de atmosfeer van de game helemaal juist.
Pro
- Sound design
- Soundtrack
- Immersieve effects
- Diverse locaties
- Dynamische omgevingen
- Atmosfeer
Con
- Zwak verhaal
- Niet gebalanceerde units
- Repetitief
7
Over
Beschikbaar vanaf
23 februari 2023
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 5
- Xbox Series X|S
Genre
- Strategy
Ontwikkelaar
- Relic Entertainment
Uitgever
- SEGA
Website
Forumlink
Partnerlink
Laatst bewerkt:
