Een game van Belgische makelij! Nee, we hebben het niet over Larian Studios met een of andere Divinity-game, maar wel over het in Geel gevestigde Warcave en hun Black Legend. Zij kregen van het Vlaams Audiovisueel fonds meer dan 200.000 euro om hun project tot leven te brengen. Of ze slaagden in hun opzet, lees je hieronder.
Black Legend is een tactische RPG die zich afspeelt in de fictieve 17e-eeuwse stad Grant (bekt een beetje als Gent) en is gebaseerd op Vlaamse en Nederlandse folklore. De stad werd opgebouwd met de havenstad Antwerpen als model, maar ook van andere steden als Amsterdam, Brugge en Leuven werden elementen in het fictieve Grant gestoken. Het resultaat is een mooi vormgegeven, duistere stad die erg aan Brugge doet denken. In die met dodelijke mist bedekte stad trek je met een bende huurlingen het pad op om een einde te maken aan het leven van een heleboel sekteleden. Zij zijn er namelijk op uit om iedereen die zich tegen hen verzet te bekeren. Indien dat niet lukt, dan volgt onvermijdelijk de dood. Het is aan jou en je groep om de sekteleden terug te dringen en de oorzaak van de dodelijke mist te vinden en te elimineren voordat die zich verspreidt over de rest van het land.
Teksten niet foutloos
Het Black Legend-verhaal wordt verteld middels knap stemmenwerk, maar ook door veel te kleine tekst die wordt weergegeven op het televisiescherm. Als je een voorwerp vindt, wordt rechts bovenaan weergegeven wat je precies hebt gevonden en op geen enkel moment was ik in staat te ontcijferen wat er precies werd neergepend. Dichter gaan zitten was een van de oplossingen, maar op anderhalve meter zitten van een 65 inch televisiescherm kan absoluut niet de bedoeling zijn. Helaas is er een heleboel tekst te lezen, want vanaf het begin van de game schotelt Black Legend je hele epistels voor om je het spel aan te leren. Je krijgt op heel korte tijd heel wat informatie te verwerken, waardoor ik moeite had om het spel aan te leren. Daarnaast bevat Black Legend iets moeilijkere mechanics en die kwamen te weinig aan bod in de uitleg. Je wordt hierdoor wat aan je lot overgelaten, met een steile leercurve tot gevolg.
Starten wordt er nochtans gestaag gedaan, waarbij je de eerste minuten een klein gedeelte van de stad vrij kunt verkennen, waarna je wordt aangesproken op straat. Je vindt ook enkele kisten waarin toffe voorwerpen zitten die je kunt gebruiken in de vele gevechten die op je afkomen. Zo vind je tussen de vele kisten, barricades of karren diverse wapens. Raap je zo'n wapen op, dan speel je ook direct de klasse vrij waaraan dat wapen is gekoppeld. En dan begint het: het eerste gevecht is een feit. Tot zover is alles duidelijk, want hierbij wordt slechts de pure basis uitgelegd, maar eens het alchemiesysteem uit de doeken werd gedaan, waren ze mij kwijt. Het spel is te summier met uitleg en die uitleg kun je helaas nergens opnieuw lezen. Als je taalinstelling in het Nederlands staat, krijg je er ook tientallen schrijf- en dt-fouten bovenop. Voor een op-en-top Belgische ontwikkelaar is dat een héél jammer gegeven.
Verloren lopen
Hoewel Grant erg uitnodigt om verkend te worden, schuilt ook hier een groot probleem. Er is geen kaart aanwezig, waardoor je meer verloren loopt dan je voor mogelijk kunt houden. Black Legend is al een traag spel en dat verdwaald lopen haalt het tempo helaas nog meer naar beneden. Een minimap, grotere kaart of betere aanwijzingen zijn meer dan welkom, want meer dan een "ga naar het zuiden" krijg je helaas niet te horen. Grant heeft nochtans veel geheimen waardoor je telkens zin hebt om op verkenning te gaan, al is de zin snel over wanneer je voor de vierde keer dezelfde huizenrij ziet passeren. Wat het verkennen op zich ook wat tegenwerkt, maar hier draait het spel wél om, is dat je in bijna elke straat of op elke straathoek sekteleden of ander gespuis tegenkomt. Hierdoor trigger je een gevecht waarin je je helemaal kunt laten gaan, al gaat dat niet altijd even gemakkelijk door het gebrek aan informatie waarover ik het eerst had.
Black Legend gebruikt het alchemiesysteem als basis voor de turn-based gevechten waarbij elk personage op een raster beweegt. Iedereen, of ze nu uit leden van je eigen groep of uit vijanden bestaan, heeft in gevechten een aantal actiepunten die per beurt gebruikt kunnen worden. Zo kan je personages verplaatsen en bepaalde gevechtshandelingen uitvoeren. Zijn je actiepunten op, dan is de volgende in de rij aan de beurt. In het begin van het spel gaat dit allemaal erg vlot, maar naarmate het spel vordert, worden de gevechten dieper. Zo zal je je personages moeten uitrusten met vaardigheden die niet eigen zijn aan hun klasse. Een scherpschutter heeft bijvoorbeeld een zwakke verdediging, maar door de verdediging uit een andere klasse te halen, wordt dat bij je scherpschutter omhoog gekrikt.
Interessant klassensysteem
Hoewel je zelf een heleboel kunt aanpassen aan je personages, krijg je niet echt het gevoel dat je beter en sterker wordt. Het is logisch dat de game naarmate je vordert moeilijker wordt, dat vertaalt zich in dit geval naar meer uitdagende vijanden, maar hier mis je wat het gevoel van vooruitgang. Wat wel interessant is, maar het was wel moeilijk te begrijpen, is het gebruik van alchemie. Elke vaardigheid die je gebruikt op tegenstanders zorgt voor een verstoord chemisch evenwicht. De vier kleuren (wit, rood, zwart en geel) geven de vier verschillende soorten weer die aan bepaalde klassen gelinkt worden. Maar ook hier schuilt een addertje onder het gras, want slechts één zo'n aanval zal weinig uithalen. Het is de bedoeling dat je de samenwerkende krachten bundelt om dan met een katalyserende aanval behoorlijk veel schade aan te richten. Daarnaast krijgen de vijanden ook enkele debuffs, waardoor je nog geruime tijd een voordeel hebt in het gevecht.
De gevechten zijn behoorlijk interessant maar dat vertaalt zich niet naar leuke animaties. Warcave heeft die tot het absolute minimum beperkt, waardoor je wel érg vaak dezelfde animaties op het scherm te zien krijgt. Alle zwaarden of messen worden hetzelfde behandeld en unieke moves zijn er niet. Een jammere zaak, want het spel had hier bijvoorbeeld wel in kunnen uitblinken. Cool ogende gevechtsanimaties mag je dus op je buik schrijven.
Black Legend is een tactische RPG die zich afspeelt in de fictieve 17e-eeuwse stad Grant (bekt een beetje als Gent) en is gebaseerd op Vlaamse en Nederlandse folklore. De stad werd opgebouwd met de havenstad Antwerpen als model, maar ook van andere steden als Amsterdam, Brugge en Leuven werden elementen in het fictieve Grant gestoken. Het resultaat is een mooi vormgegeven, duistere stad die erg aan Brugge doet denken. In die met dodelijke mist bedekte stad trek je met een bende huurlingen het pad op om een einde te maken aan het leven van een heleboel sekteleden. Zij zijn er namelijk op uit om iedereen die zich tegen hen verzet te bekeren. Indien dat niet lukt, dan volgt onvermijdelijk de dood. Het is aan jou en je groep om de sekteleden terug te dringen en de oorzaak van de dodelijke mist te vinden en te elimineren voordat die zich verspreidt over de rest van het land.
Teksten niet foutloos
Het Black Legend-verhaal wordt verteld middels knap stemmenwerk, maar ook door veel te kleine tekst die wordt weergegeven op het televisiescherm. Als je een voorwerp vindt, wordt rechts bovenaan weergegeven wat je precies hebt gevonden en op geen enkel moment was ik in staat te ontcijferen wat er precies werd neergepend. Dichter gaan zitten was een van de oplossingen, maar op anderhalve meter zitten van een 65 inch televisiescherm kan absoluut niet de bedoeling zijn. Helaas is er een heleboel tekst te lezen, want vanaf het begin van de game schotelt Black Legend je hele epistels voor om je het spel aan te leren. Je krijgt op heel korte tijd heel wat informatie te verwerken, waardoor ik moeite had om het spel aan te leren. Daarnaast bevat Black Legend iets moeilijkere mechanics en die kwamen te weinig aan bod in de uitleg. Je wordt hierdoor wat aan je lot overgelaten, met een steile leercurve tot gevolg.
Grant heeft zijn charmes en nodigt uit om verkend te worden.
Starten wordt er nochtans gestaag gedaan, waarbij je de eerste minuten een klein gedeelte van de stad vrij kunt verkennen, waarna je wordt aangesproken op straat. Je vindt ook enkele kisten waarin toffe voorwerpen zitten die je kunt gebruiken in de vele gevechten die op je afkomen. Zo vind je tussen de vele kisten, barricades of karren diverse wapens. Raap je zo'n wapen op, dan speel je ook direct de klasse vrij waaraan dat wapen is gekoppeld. En dan begint het: het eerste gevecht is een feit. Tot zover is alles duidelijk, want hierbij wordt slechts de pure basis uitgelegd, maar eens het alchemiesysteem uit de doeken werd gedaan, waren ze mij kwijt. Het spel is te summier met uitleg en die uitleg kun je helaas nergens opnieuw lezen. Als je taalinstelling in het Nederlands staat, krijg je er ook tientallen schrijf- en dt-fouten bovenop. Voor een op-en-top Belgische ontwikkelaar is dat een héél jammer gegeven.
Verloren lopen
Hoewel Grant erg uitnodigt om verkend te worden, schuilt ook hier een groot probleem. Er is geen kaart aanwezig, waardoor je meer verloren loopt dan je voor mogelijk kunt houden. Black Legend is al een traag spel en dat verdwaald lopen haalt het tempo helaas nog meer naar beneden. Een minimap, grotere kaart of betere aanwijzingen zijn meer dan welkom, want meer dan een "ga naar het zuiden" krijg je helaas niet te horen. Grant heeft nochtans veel geheimen waardoor je telkens zin hebt om op verkenning te gaan, al is de zin snel over wanneer je voor de vierde keer dezelfde huizenrij ziet passeren. Wat het verkennen op zich ook wat tegenwerkt, maar hier draait het spel wél om, is dat je in bijna elke straat of op elke straathoek sekteleden of ander gespuis tegenkomt. Hierdoor trigger je een gevecht waarin je je helemaal kunt laten gaan, al gaat dat niet altijd even gemakkelijk door het gebrek aan informatie waarover ik het eerst had.
Black Legend gebruikt het alchemiesysteem als basis voor de turn-based gevechten waarbij elk personage op een raster beweegt. Iedereen, of ze nu uit leden van je eigen groep of uit vijanden bestaan, heeft in gevechten een aantal actiepunten die per beurt gebruikt kunnen worden. Zo kan je personages verplaatsen en bepaalde gevechtshandelingen uitvoeren. Zijn je actiepunten op, dan is de volgende in de rij aan de beurt. In het begin van het spel gaat dit allemaal erg vlot, maar naarmate het spel vordert, worden de gevechten dieper. Zo zal je je personages moeten uitrusten met vaardigheden die niet eigen zijn aan hun klasse. Een scherpschutter heeft bijvoorbeeld een zwakke verdediging, maar door de verdediging uit een andere klasse te halen, wordt dat bij je scherpschutter omhoog gekrikt.
Interessant klassensysteem
Hoewel je zelf een heleboel kunt aanpassen aan je personages, krijg je niet echt het gevoel dat je beter en sterker wordt. Het is logisch dat de game naarmate je vordert moeilijker wordt, dat vertaalt zich in dit geval naar meer uitdagende vijanden, maar hier mis je wat het gevoel van vooruitgang. Wat wel interessant is, maar het was wel moeilijk te begrijpen, is het gebruik van alchemie. Elke vaardigheid die je gebruikt op tegenstanders zorgt voor een verstoord chemisch evenwicht. De vier kleuren (wit, rood, zwart en geel) geven de vier verschillende soorten weer die aan bepaalde klassen gelinkt worden. Maar ook hier schuilt een addertje onder het gras, want slechts één zo'n aanval zal weinig uithalen. Het is de bedoeling dat je de samenwerkende krachten bundelt om dan met een katalyserende aanval behoorlijk veel schade aan te richten. Daarnaast krijgen de vijanden ook enkele debuffs, waardoor je nog geruime tijd een voordeel hebt in het gevecht.
Alchemie vormt het belangrijkste element in de gevechten.
De gevechten zijn behoorlijk interessant maar dat vertaalt zich niet naar leuke animaties. Warcave heeft die tot het absolute minimum beperkt, waardoor je wel érg vaak dezelfde animaties op het scherm te zien krijgt. Alle zwaarden of messen worden hetzelfde behandeld en unieke moves zijn er niet. Een jammere zaak, want het spel had hier bijvoorbeeld wel in kunnen uitblinken. Cool ogende gevechtsanimaties mag je dus op je buik schrijven.
Conclusie
Black Legend kreeg meer dan 200.000 euro van het VAF en dat is een pak geld. Helaas resulteerde die grote investering niet in een absolute topper, maar slechts een middelmatig spel. Black Legend en dan vooral de fictieve stad Grant hebben hun charmes, maar er zijn helaas teveel schoonheidsfoutjes. Het klassensysteem is interessant en de stad is mooi opgebouwd, maar de steile leercurve en het gebrek aan informatie doet de Belgische game deels de das om. Daarnaast mochten de ontwikkelaars iets meer aandacht besteed hebben aan de Nederlandstalige uitleg, want deze is door de vele schrijffouten ondermaats.
Pro
- Interessante stad
- Klassensysteem
Con
- Steile leercurve
- Uitleg gaat net als de stad de mist in
- Veel te kleine tekst
6.5
Over
Beschikbaar vanaf
25 maart 2021
Gespeeld op
- PlayStation 4
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- Xbox One
Ontwikkelaar
- Warcave
Uitgever
- Warcave
Website
Laatst bewerkt:
