Eindelijk is het zover! Maar liefst zestien jaar na Age of Empires III kan de teller eindelijk op vier gezet worden. Dat hebben we grotendeels te danken aan Relic Entertainment (jawel, van Company of Heroes) en World's Edge, die beiden van Xbox Game Studios de opdracht kregen om de overbekende real-time strategy-serie een nieuw leven in te blazen. Of zij wat mij betreft hierin geslaagd zijn met Age of Empires IV, kom je in deze review te weten!
Jarenlang heb ik echt genoten van de eerste Age of Empires en het uitbreidingspakket Rise of Rome. Ik heb ontelbaar veel mooie herinneringen aan de diverse single player campaigns en aan de talloze uren in de TCP/IP-multiplayer van deze game. Ook toen de opvolger Age of Empires II verscheen, was ik enorm onder de indruk. Zeg eigenlijk maar verslaafd. Velen beschouwden hem als de beste game uit de serie ooit en ik kan me hierin wel vinden. Age of Empires III was eigenlijk de enige titel in de reeks die mij wat tegenviel, waardoor ik deze een pak minder gespeeld heb. Al vond ik deze nu ook weer geen slechte game. Voor mij voelde de gameplay door al dat buskruitgeweld vanaf de start gewoon wat overpowered aan. De diverse alternatieve quests die op andere locaties doorgingen zorgden er daarnaast voor dat mijn onneembare nederzettingen plots toch niet meer zo belangrijk bleken als in de vorige edities. Kortom, ik hoopte vooral dat deze vierde game, naast voldoende modern te zijn, mij terug die verslavende én uitdagende gameplay zou bieden als in de eerste twee games.
Nieuwe beschavingen, zelfde modi, zelfde principe
In totaal zijn er in Age of Empires IV acht verschillende beschavingen speelbaar uit de periode 750 – 1644 n.C., namelijk het Engelse Rijk, het Franse Rijk, het Chinese Rijk, het Russische Rijk, het Mongoolse Rijk, het Delhi-sultanaat, het Heilige Roomse Rijk en de Abbasid-dynastie. Elk van deze volkeren heeft zijn eigen specialisaties. Zo zijn de Chinezen bijvoorbeeld erg snel in het bouwen van defensieve constructies, brengen Franse handelsschepen na hun expeditie 20% meer goud terug dan de andere beschavingen, beschikken de Engelsen dan weer over Vanguard-krijgers van zodra je als speler de overstap maakt naar de Duistere Middeleeuwen, enzoverder. Elke beschaving is interessant om uit te proberen. Helaas zijn ze niet allemaal even makkelijk om mee te spelen, want ze hebben ook elk hun eigen moeilijkheidsgraad. De beginners raad ik aan om eerst eens met de Engelsen of de Fransen te spelen om zo de mechanics beter onder de knie te krijgen. Ook tijdens de campaigns zul je merken dat de missies van deze twee beschavingen de meest toegankelijke zijn.
Voor wie de franchise absoluut niet kent, nog een korte samenvatting waar het in deze games eigenlijk om draait. In de Age of Empires-serie is het in zowel de Skirmish Mode als in de multiplayer de bedoeling om ofwel de beschaving met het almachtigste rijk te worden, ofwel om als eerste volk een specifieke doelstelling te behalen. Deze doelstelling kan het bouwen van een wonder zijn, het vernietigen van alle landmarks van de vijand of de controle nemen over alle heilige sites op de kaart. Om in deze opdracht succesvol te zijn, dien je zo snel mogelijk de eigen beschaving te begeleiden (lees: upgraden) doorheen drie Middeleeuwse perioden (ages genaamd) tot je volk in de laatste fase, de Imperial Age, belandt. Op die manier krijg je steeds sterkere eenheden, betere wapens, efficiëntere werkwijzen en krachtigere instanties tot je beschikking, tot uiteindelijk de wet van de snelste of de sterkste het haalt. Ook in Age of Empires IV is niets aan dit basisprincipe gewijzigd. Daarnaast is er een trainingsmodus met diverse op tijd gebaseerde uitdagingen (Art of War) en zijn er nog een aantal verhalende single player-campagnes te spelen, die elk een welbepaald script volgen en ingedeeld zijn in verschillende missies. Aangezien er in totaal 35 missies te spelen zijn, ben je hiermee wel even zoet, al had ik het liefst toch voor elke beschaving een campaign gezien. Misschien komt dit nog met een latere update? Ik hoop het enigszins wel.
Vierdelige campaign als leerrijke tutorial
Aangezien er tijdens het schrijven van deze review nog geen multiplayer-mogelijkheden zijn, begin ik met zo’n missie uit één van de tot dusver vier beschikbare campaigns. Ik verkies om te starten met de Noormannen, al zeg ik misschien beter Normandiërs, want het blijken wel degelijk Fransen te zijn. Het tafereel speelt zich af in de buurt van het Engelse Hastings. De lezers die destijds goed scoorden voor het vak geschiedenis weten meteen waarover het hier gaat: de Slag bij Hastings in 1066. Na een leerrijke samenvatting over dit historisch relevante event en enkele prachtige beelden in ware documentaire-stijl te aanschouwen, krijg je eindelijk controle over de wannabe-Vikings. Al snel leer je de aanvalstactiek van een geveinsde opgave om gaten te doen ontstaan in de defensie van de tegenstander. Speermannen om de ruiters neer te halen, boogschutters om de speermannen neer te halen, de cavalerie tegen de boogschutters, … Alles voelt aan als een aangename heropfrissing, en dan die prachtige graphics en dat knappe geluid ... Nostalgisch genot in een modern jasje vanaf de eerste seconde.
Terwijl je compleet opgezogen wordt in het gebeuren, hoor je bij elke nieuwe evolutie in de veldslag ook hoe het historische verhaal in werkelijkheid verder ging. De campaigns blijken naast leerzaam overigens ook prima voer te zijn voor nieuwkomers in de Age of Empires-reeks. Alle bekende termen en mechanismen worden er immers op een gezapig tempo opnieuw uit de doeken gedaan. Het stadscentrum waar je inwoners aanmaakt, de markt voor de handelaars die je kunt uitsturen, de noodzakelijke kazernes en het boogschuttersclubje, het landmark welke je dient te bouwen om naar de volgende age te kunnen gaan, … Niet alleen de diverse instanties, maar ook de werking van hun mogelijke upgrades ken je snel (terug) vanbuiten. Tijdens de hectische combat leer je (opnieuw) het belang van de sneltoetsen te hanteren en hoeveel efficiënter het is om in het bos van strijdkrachten de diverse eenheden op type te selecteren (met Tab) om deze vervolgens (via Control) in verschillende groepen in te delen. Ook het nieuwe mechanisme omtrent het opzetten van een hinderlaag, door deze groepen al gebruikmakend van de omgeving strategisch te gaan positioneren, vond ik erg interessant. Al bleek het soms lastig om dit voldoende efficiënt uit te voeren in de praktijk.
Skirmish Mode, multiplayer en training
In de Skirmish Mode neem je het als speler alleen op tegen de computer. In deze mode kun je tegen tot zeven A.I.-tegenstanders spelen. Je kunt er vanaf nul je eigen game op een kaart naar keuze creëren, inclusief de condities wat de start en het einde van het spel betreft. Ofwel kun je er één van de zes aanwezige presets selecteren, als basissjabloon om daarna naar wens nog wat zaken te gaan finetunen. De multiplayer met menselijke tegenstanders vervolgens is natuurlijk erg gelijkaardig qua opzet. Je hebt er de keuze om één tegen één, twee tegen twee, drie tegen drie en vier tegen vier te spelen. Tevens interessant om hierbij te vermelden is dat je er ook co-op tegen de A.I. kunt spelen. Een vertrouwde formule, wat valt er meer over te zeggen?
De als laatste aan te kaarten modus van Age of Empires IV is de training, genaamd Art of War. Hier worden er vijf op tijd gebaseerde uitdagingen (zowel building- als combat-gebaseerd) gekoppeld aan een verhalend script. Na het voltooien van de opdracht kun je proberen om de eigen recordtijd telkens te verbeteren. Initieel heel tof, maar met slechts vijf uitdagingen toch weer een beetje beperkt vooralsnog.
Even kritisch
Als ik echt twee kleine minpunten moet benoemen, dan zijn dat enkel de (huidige) limiet die vastligt op maximaal 200 burgers per beschaving en de beperkte mogelijkheid om de kaart uit te zoomen. Uit al het voorgaande blijkt namelijk dat de vertrouwdheid in Age of Empires IV voor mij absoluut zegeviert op de eventuele frustratie die nieuwigheden met zich mee hadden kunnen brengen. Misschien komt net hiermee echter mijn belangrijkste punt van kritiek om de hoek piepen.
Wat is er dan wél zo vernieuwend aan deze editie, naast die nieuwe beschavingen? Ik vind het super dat ik nu een Age of Empires kan spelen in 4K HDR en dat er aan de originele, solide gameplay van mijn favoriete RTS-game niet geraakt werd. Aan de andere kant vind ik het dan wel weer een beetje jammer dat men anno 2021 met deze vierde game te weinig risico nam om echt vernieuwend te zijn. Tegelijk maken die nostalgie en simpelheid de game net weer zo toegankelijk, zelfs verslavend, precies zoals ik het wou...
Jarenlang heb ik echt genoten van de eerste Age of Empires en het uitbreidingspakket Rise of Rome. Ik heb ontelbaar veel mooie herinneringen aan de diverse single player campaigns en aan de talloze uren in de TCP/IP-multiplayer van deze game. Ook toen de opvolger Age of Empires II verscheen, was ik enorm onder de indruk. Zeg eigenlijk maar verslaafd. Velen beschouwden hem als de beste game uit de serie ooit en ik kan me hierin wel vinden. Age of Empires III was eigenlijk de enige titel in de reeks die mij wat tegenviel, waardoor ik deze een pak minder gespeeld heb. Al vond ik deze nu ook weer geen slechte game. Voor mij voelde de gameplay door al dat buskruitgeweld vanaf de start gewoon wat overpowered aan. De diverse alternatieve quests die op andere locaties doorgingen zorgden er daarnaast voor dat mijn onneembare nederzettingen plots toch niet meer zo belangrijk bleken als in de vorige edities. Kortom, ik hoopte vooral dat deze vierde game, naast voldoende modern te zijn, mij terug die verslavende én uitdagende gameplay zou bieden als in de eerste twee games.
Nieuwe beschavingen, zelfde modi, zelfde principe
In totaal zijn er in Age of Empires IV acht verschillende beschavingen speelbaar uit de periode 750 – 1644 n.C., namelijk het Engelse Rijk, het Franse Rijk, het Chinese Rijk, het Russische Rijk, het Mongoolse Rijk, het Delhi-sultanaat, het Heilige Roomse Rijk en de Abbasid-dynastie. Elk van deze volkeren heeft zijn eigen specialisaties. Zo zijn de Chinezen bijvoorbeeld erg snel in het bouwen van defensieve constructies, brengen Franse handelsschepen na hun expeditie 20% meer goud terug dan de andere beschavingen, beschikken de Engelsen dan weer over Vanguard-krijgers van zodra je als speler de overstap maakt naar de Duistere Middeleeuwen, enzoverder. Elke beschaving is interessant om uit te proberen. Helaas zijn ze niet allemaal even makkelijk om mee te spelen, want ze hebben ook elk hun eigen moeilijkheidsgraad. De beginners raad ik aan om eerst eens met de Engelsen of de Fransen te spelen om zo de mechanics beter onder de knie te krijgen. Ook tijdens de campaigns zul je merken dat de missies van deze twee beschavingen de meest toegankelijke zijn.
Voor wie de franchise absoluut niet kent, nog een korte samenvatting waar het in deze games eigenlijk om draait. In de Age of Empires-serie is het in zowel de Skirmish Mode als in de multiplayer de bedoeling om ofwel de beschaving met het almachtigste rijk te worden, ofwel om als eerste volk een specifieke doelstelling te behalen. Deze doelstelling kan het bouwen van een wonder zijn, het vernietigen van alle landmarks van de vijand of de controle nemen over alle heilige sites op de kaart. Om in deze opdracht succesvol te zijn, dien je zo snel mogelijk de eigen beschaving te begeleiden (lees: upgraden) doorheen drie Middeleeuwse perioden (ages genaamd) tot je volk in de laatste fase, de Imperial Age, belandt. Op die manier krijg je steeds sterkere eenheden, betere wapens, efficiëntere werkwijzen en krachtigere instanties tot je beschikking, tot uiteindelijk de wet van de snelste of de sterkste het haalt. Ook in Age of Empires IV is niets aan dit basisprincipe gewijzigd. Daarnaast is er een trainingsmodus met diverse op tijd gebaseerde uitdagingen (Art of War) en zijn er nog een aantal verhalende single player-campagnes te spelen, die elk een welbepaald script volgen en ingedeeld zijn in verschillende missies. Aangezien er in totaal 35 missies te spelen zijn, ben je hiermee wel even zoet, al had ik het liefst toch voor elke beschaving een campaign gezien. Misschien komt dit nog met een latere update? Ik hoop het enigszins wel.
Vierdelige campaign als leerrijke tutorial
Aangezien er tijdens het schrijven van deze review nog geen multiplayer-mogelijkheden zijn, begin ik met zo’n missie uit één van de tot dusver vier beschikbare campaigns. Ik verkies om te starten met de Noormannen, al zeg ik misschien beter Normandiërs, want het blijken wel degelijk Fransen te zijn. Het tafereel speelt zich af in de buurt van het Engelse Hastings. De lezers die destijds goed scoorden voor het vak geschiedenis weten meteen waarover het hier gaat: de Slag bij Hastings in 1066. Na een leerrijke samenvatting over dit historisch relevante event en enkele prachtige beelden in ware documentaire-stijl te aanschouwen, krijg je eindelijk controle over de wannabe-Vikings. Al snel leer je de aanvalstactiek van een geveinsde opgave om gaten te doen ontstaan in de defensie van de tegenstander. Speermannen om de ruiters neer te halen, boogschutters om de speermannen neer te halen, de cavalerie tegen de boogschutters, … Alles voelt aan als een aangename heropfrissing, en dan die prachtige graphics en dat knappe geluid ... Nostalgisch genot in een modern jasje vanaf de eerste seconde.
Alles voelt aan als een aangename heropfrissing.
Terwijl je compleet opgezogen wordt in het gebeuren, hoor je bij elke nieuwe evolutie in de veldslag ook hoe het historische verhaal in werkelijkheid verder ging. De campaigns blijken naast leerzaam overigens ook prima voer te zijn voor nieuwkomers in de Age of Empires-reeks. Alle bekende termen en mechanismen worden er immers op een gezapig tempo opnieuw uit de doeken gedaan. Het stadscentrum waar je inwoners aanmaakt, de markt voor de handelaars die je kunt uitsturen, de noodzakelijke kazernes en het boogschuttersclubje, het landmark welke je dient te bouwen om naar de volgende age te kunnen gaan, … Niet alleen de diverse instanties, maar ook de werking van hun mogelijke upgrades ken je snel (terug) vanbuiten. Tijdens de hectische combat leer je (opnieuw) het belang van de sneltoetsen te hanteren en hoeveel efficiënter het is om in het bos van strijdkrachten de diverse eenheden op type te selecteren (met Tab) om deze vervolgens (via Control) in verschillende groepen in te delen. Ook het nieuwe mechanisme omtrent het opzetten van een hinderlaag, door deze groepen al gebruikmakend van de omgeving strategisch te gaan positioneren, vond ik erg interessant. Al bleek het soms lastig om dit voldoende efficiënt uit te voeren in de praktijk.
Skirmish Mode, multiplayer en training
In de Skirmish Mode neem je het als speler alleen op tegen de computer. In deze mode kun je tegen tot zeven A.I.-tegenstanders spelen. Je kunt er vanaf nul je eigen game op een kaart naar keuze creëren, inclusief de condities wat de start en het einde van het spel betreft. Ofwel kun je er één van de zes aanwezige presets selecteren, als basissjabloon om daarna naar wens nog wat zaken te gaan finetunen. De multiplayer met menselijke tegenstanders vervolgens is natuurlijk erg gelijkaardig qua opzet. Je hebt er de keuze om één tegen één, twee tegen twee, drie tegen drie en vier tegen vier te spelen. Tevens interessant om hierbij te vermelden is dat je er ook co-op tegen de A.I. kunt spelen. Een vertrouwde formule, wat valt er meer over te zeggen?
De als laatste aan te kaarten modus van Age of Empires IV is de training, genaamd Art of War. Hier worden er vijf op tijd gebaseerde uitdagingen (zowel building- als combat-gebaseerd) gekoppeld aan een verhalend script. Na het voltooien van de opdracht kun je proberen om de eigen recordtijd telkens te verbeteren. Initieel heel tof, maar met slechts vijf uitdagingen toch weer een beetje beperkt vooralsnog.
Even kritisch
Als ik echt twee kleine minpunten moet benoemen, dan zijn dat enkel de (huidige) limiet die vastligt op maximaal 200 burgers per beschaving en de beperkte mogelijkheid om de kaart uit te zoomen. Uit al het voorgaande blijkt namelijk dat de vertrouwdheid in Age of Empires IV voor mij absoluut zegeviert op de eventuele frustratie die nieuwigheden met zich mee hadden kunnen brengen. Misschien komt net hiermee echter mijn belangrijkste punt van kritiek om de hoek piepen.
De nostalgie en simpelheid maken de game toegankelijk, zelfs verslavend.
Wat is er dan wél zo vernieuwend aan deze editie, naast die nieuwe beschavingen? Ik vind het super dat ik nu een Age of Empires kan spelen in 4K HDR en dat er aan de originele, solide gameplay van mijn favoriete RTS-game niet geraakt werd. Aan de andere kant vind ik het dan wel weer een beetje jammer dat men anno 2021 met deze vierde game te weinig risico nam om echt vernieuwend te zijn. Tegelijk maken die nostalgie en simpelheid de game net weer zo toegankelijk, zelfs verslavend, precies zoals ik het wou...
Conclusie
Age of Empires IV is een prima aankoop voor de die-hard fans van de franchise. De game heeft ook heel wat te bieden voor nieuwkomers. Alleen al wat het historische documentaire-gehalte betreft is de kwaliteit van deze game om duimen en vingers bij af te likken. Ik verwacht wel dat de beschikbare content binnenkort nog verder aangroeit en dat de minieme vervelendheden zoals het beperkte uitzoomen en de populatielimiet weggewerkt zullen worden met een patch-ronde. Daarentegen heeft wie vindt dat de game te weinig vernieuwend is, echt wel een punt. Toch vind ik dat er nu al een stevige basis gelegd is, die hoopgevende garanties biedt voor de toekomst van de serie!
Pro
- Nostalgisch genot, leidend tot verslaving
- Prachtige beelden
- Leerzaam
- Vertrouwde gameplay
Con
- Weinig vernieuwend
- Vooralsnog beperkte single player content
- Uitzoomen beetje lastig
8
Over
Beschikbaar vanaf
28 oktober 2021
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
- Xbox One
Ontwikkelaar
- Relic Entertainment
- World's End
Uitgever
- Xbox Game Studios
