Goichi Suda, ook wel gekend als Suda51, is samen met Hideo Kojima en Yoko Taro waarschijnlijk een van de meest opmerkelijke stemmen in de Japanse gamesindustrie. Wie dit unieke figuur het beste wil leren kennen, kijkt best naar de games die hij heeft uitgebracht tussen 2005 en 2013, wanneer hij op zijn creatief hoogtepunt zat. Twee van de titels die hij toen maakte, krijgen binnenkort trouwens een geüpdatete versie, beginnende met Lollipop Chainsaw RePOP deze maand en Shadows of the Damned: Hella Remastered. Dankzij de remaster van Shadows of the Damned wordt dit spel eindelijk bevrijd uit het ecosysteem van de PlayStation 3 en Xbox 360, en zal het speelbaar zijn op alle huidige platformen.
Voor Shadows of the Damned sloeg Suda51 de handen in elkaar met een andere legendarische gamedesigner, namelijk Shinji Mikami, het brein achter Resident Evil, God Hand, Vanquish en meer recent The Evil Within. Dat hun samenwerking garant staat voor vuurwerk bewezen de twee daarvoor al met Killer7. Ondanks de positieve receptie was Shadows of the Damned geen commercieel succes, waarschijnlijk omdat de meeste mensen dachten dat dit een zoveelste generische third-person shooter was. Gelukkig krijgt het spel nu dus een herkansing en op gamescom mocht ik alvast even aan de slag gaan met deze remaster.
Tijdens deze momenten, net als tijdens de dialogen en tussenfilmpjes, komt dat typische absurde karakter van Suda51's creativiteit naar boven. Hoewel Shadows of the Damned redelijk duister en bloederig is, bevat het spel ook een goede dosis humor en dien je het spel vooral niet te serieus te nemen. De invloeden van Shinji Mikami lijken dan weer meer naar boven te komen in de horroraspecten van het spel, maar ook de combat die doet denken aan de latere niet-first person Resident Evil-spellen. Shadows of the Damned hanteert immers een gelijkaardig third-person camerastandpunt waarbij je over de schouder van het personage kijkt. De gevechten zelf bestaan uit een combinatie van mêlee, waarbij Garcia met zijn toorts swingt, en schieten waarbij je drie basiswapens krijgt, een pistool, shotgun en machinegeweer, maar die je wel zal kunnen upgraden met enkele leuke extra's.
Verder ziet het ernaar uit dat we deze klassieker gaan kunnen herontdekken in zijn volle ongecensureerde glorie, iets wat helaas niet het geval is voor de Japanse consoleversie dat net zoals het origineel gecensureerd zal zijn in het thuisland van de makers. Naast ons een intacte versie van het spel voor te schotelen, krijgen we bovendien een veelgevraagde New Game+-modus alsook enkele kostuums voor Garcia. Zo kreeg ik al een voorproefje van de vier nieuwe kostuums in het spel en mocht ik rondlopen als een halfdemon. Voor dit alles betaal je bovendien slechts € 24,99, wat me een meer dan schappelijke prijs lijkt voor een remaster die bovendien ook nog eens verschijnt op de ideale datum, namelijk 31 oktober.
Voor Shadows of the Damned sloeg Suda51 de handen in elkaar met een andere legendarische gamedesigner, namelijk Shinji Mikami, het brein achter Resident Evil, God Hand, Vanquish en meer recent The Evil Within. Dat hun samenwerking garant staat voor vuurwerk bewezen de twee daarvoor al met Killer7. Ondanks de positieve receptie was Shadows of the Damned geen commercieel succes, waarschijnlijk omdat de meeste mensen dachten dat dit een zoveelste generische third-person shooter was. Gelukkig krijgt het spel nu dus een herkansing en op gamescom mocht ik alvast even aan de slag gaan met deze remaster.
De onderwereld onveilig maken
In Shadows of the Damned speel je als de grofgebekte Garcia Hunter, een demonenjager die zijn grote liefde Paula ontvoerd ziet worden door de Lord of Demons, Fleming. Hoewel Garcia Fleming niet kan stoppen, belet dit hem niet om hen te volgen naar de onderwereld om Paula te redden. Gelukkig kan hij rekenen op zijn demonische sidekick Johnson, die fungeert als zijn gids maar ook als zijn wapen, toorts en zelfs motor. Mijn speelsessie vatte aan op het moment dat Garcia arriveert aan de poorten van de onderwereld. Ik bevond me dus vrij vroeg in het spel en dit was ideaal want op deze manier werd ik terug geïntroduceerd in de verschillende mechanics van het spel. Naast het vechten krijg je immers af en toe ook enkele eenvoudige puzzels voorgeschoteld en zijn er momenten waarbij je uit de duisternis moet ontsnappen. Deze duisternis vreet namelijk aan je levensbar en vaak moet je een lichtbron vinden in de vorm van een geitenhoofd en hier een lichtkogel op afvuren.Tijdens deze momenten, net als tijdens de dialogen en tussenfilmpjes, komt dat typische absurde karakter van Suda51's creativiteit naar boven. Hoewel Shadows of the Damned redelijk duister en bloederig is, bevat het spel ook een goede dosis humor en dien je het spel vooral niet te serieus te nemen. De invloeden van Shinji Mikami lijken dan weer meer naar boven te komen in de horroraspecten van het spel, maar ook de combat die doet denken aan de latere niet-first person Resident Evil-spellen. Shadows of the Damned hanteert immers een gelijkaardig third-person camerastandpunt waarbij je over de schouder van het personage kijkt. De gevechten zelf bestaan uit een combinatie van mêlee, waarbij Garcia met zijn toorts swingt, en schieten waarbij je drie basiswapens krijgt, een pistool, shotgun en machinegeweer, maar die je wel zal kunnen upgraden met enkele leuke extra's.
Een remaster zoals het hoort
Mijn speelsessie bracht me tot aan het eerste baasgevecht en na deze te verslaan zat mijn tijd er helaas op, hoewel ik heel graag had willen verder spelen. Deze remaster doet namelijk exact wat je ervan zou verwachten en lijkt niets te wijzigen aan de originele formule van het spel. Je krijgt verbeterde graphics en een hogere resolutie, waardoor het spel er stukken beter uitziet. Maar belangrijker is de framerate van zestig frames per seconde die de ervaring veel vloeiender maakt en dit alleen al is een reden om deze remaster te spelen als je enige interesse hebt in dit spel. De controls tijdens het vechten, en dan vooral het mikken, voelden ook veel beter aan, waardoor Shadows of the Damned: Hella Remastered veel fijner speelde dan het origineel, waarbij de bediening soms het label "clunky" opgeplakt kreeg.Belangrijker is de framerate van zestig frames per seconde die de ervaring veel vloeiender maakt.
Verder ziet het ernaar uit dat we deze klassieker gaan kunnen herontdekken in zijn volle ongecensureerde glorie, iets wat helaas niet het geval is voor de Japanse consoleversie dat net zoals het origineel gecensureerd zal zijn in het thuisland van de makers. Naast ons een intacte versie van het spel voor te schotelen, krijgen we bovendien een veelgevraagde New Game+-modus alsook enkele kostuums voor Garcia. Zo kreeg ik al een voorproefje van de vier nieuwe kostuums in het spel en mocht ik rondlopen als een halfdemon. Voor dit alles betaal je bovendien slechts € 24,99, wat me een meer dan schappelijke prijs lijkt voor een remaster die bovendien ook nog eens verschijnt op de ideale datum, namelijk 31 oktober.
Conclusie
Met Shadows of the Damned: Hella Remastered krijgt een haast vergeten cultgame van de iconische Japanner Suda51 een nieuwe kans om liefhebbers van games met een hoekje af te overtuigen met zijn opvallende combinatie van horror-action en absurde humor. De makers beloven de originele ervaring intact te houden, met verbeterde visuals, controls en vooral een zeer welkome framerate van zestig frames per seconde. Als bonus krijg je er bovendien ook een New Game+-modus en vier kostuums voor het hoofdpersonage en dit allemaal voor een zeer schappelijke prijs voor deze remaster. Hoewel we nog meer dan een dikke maand moeten wachten, lijkt er weinig fout te kunnen gaan met Shadows of the Damned: Hella Remastered.
Over
Beschikbaar vanaf
31 oktober 2024
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- Horror
- Shooter
Ontwikkelaar
- Grasshopper Manufacture Inc.
Uitgever
- NetEase Games
