Velen die Final Fantasy VII Remake en de Intergrade-DLC hebben gespeeld, kijken waarschijnlijk met veel ongeduld uit naar het tweede deel in de trilogie die de remake van Final Fantasy VII zal beslaan. Helaas moeten we wel nog een jaartje wachten op de release van Final Fantasy VII Rebirth, maar in de tussentijd kunnen we wel aan de slag met Crisis Core: Final Fantasy VII - Reunion. Deze remake van de PSP-klassieker vormt een prequel op de remake-trilogie en duikt dieper in het verhaal van 1st Class SOLDIER Zack Fair.
Als je de remake en de DLC hebt gespeeld, ben je door het einde waarschijnlijk razend benieuwd naar het lot van dit personage. Het is dus niet onlogisch dat Square Enix deze titel uit de sloot heeft gehaald met Crisis Core: Final Fantasy VII - Reunion
. Doordat Crisis Core: Final Fantasy VII verscheen in voor de PlayStation Portable, is de kans bovendien groot dat het spel je destijds is ontgaan. Hoe dan ook, het was hoog tijd om deze Final Fantasy VII spinoff te (her)ontdekken.
Het leven van een Shinra SOLDIER
Tijdens het Square Enix Plays 2022-event mocht ik al even hands-on gaan met het spel. Deze speelsessie bleef helaas beperkt tot twintig minuten, maar het gaf me al positieve indruk van het spel. Intussen heb ik de eerste drie hoofdstukken achter de rug en het is duidelijk dat Square Enix ook deze remaster met veel liefde heeft aangepakt, waardoor het verhaal van Zack er vijftien jaar na de oorspronkelijke release nog nooit zo indrukwekkend uitzag.
Voor zij die dit verhaal nog niet kennen: in Crisis Core kruip je in de huid van Zack Fair die, jaren voor de gebeurtenissen van Final Fantasy VII, tijdens de oorlog tussen Shinra en Wutai ziet hoe zijn mentor Angeal verdwijnt en zich mogelijks aansluit bij Genesis, een 1st Class SOLDIER die deserteerde en duidelijk iets in zijn schild voert. De eerste missies namen mij mee naar Wutai, het geboortedorp van Angeal en een geheim laboratorium onder een Mako-reactor, en lichtten alvast een tipje van de sluier op van het mysterie dat het spel je zal voorschotelen. Daarnaast was het ook fijn om oude bekenden terug te zien, waaronder Sephiroth, Professor Hojo, de Turks en Rufus Shinra, al is het wel in een ander daglicht natuurlijk.
Meer dan een remaster
Hoewel Crisis Core: Final Fantasy VII - Reunion officieel het label "remaster" opgeplakt krijgt, heeft Square Enix hier duidelijk meer werk in gestoken dan het spel enkel van HD-graphics te voorzien. De visuele upgrade zal natuurlijk wel het eerste element zijn dat opvalt, waarbij het spel bijna niet moet onderdoen voor de visuele pracht van Final Fantasy VII Remake. Al zal je aan een aantal elementen zoals bepaalde animaties en vooral de tussenfilmpjes wel merken dat de graphics inderdaad gebaseerd zijn op de PlayStation Portable-versie. Het spel draait ook bijzonder soepel aan een resolutie van 4K met zestig frames per seconden op PlayStation 5.
Naast de visuele pracht, mag je je ook verwachten aan een nieuwe orkestrale score van componist Takeharu Ishimoto, nieuwe indrukwekkende filmpjes voor de summons en een herwerkt gevechtssysteem, waardoor het spel meer in lijn is met de gameplay van Final Fantasy VII Remake. Wat wel behouden werd, is de eigenheid van het DMV-systeem (Digital Mind Wave), een slotmachine die steeds draait tijdens gevechten en je bepaalde bonussen geeft of zelfs toelaat om summons en limit break-aanvallen uit te voeren, tot zelfs te levelen als je voldoende ervaringspunten hebt en 777 verschijnt. Het kan wat vreemd aanvoelen om hiervoor deels afhankelijk te zijn van willekeur, maar het zorgt alvast voor dynamische gevechten waarbij je maximaal bepaalde bonussen die je krijgt, wilt benutten. Mijn eerste uurtjes met Crisis Core: Final Fantasy VII - Reunion smaakten door dit alles zowel op vlak van verhaal, graphics en gameplay alvast naar meer.
Als je de remake en de DLC hebt gespeeld, ben je door het einde waarschijnlijk razend benieuwd naar het lot van dit personage. Het is dus niet onlogisch dat Square Enix deze titel uit de sloot heeft gehaald met Crisis Core: Final Fantasy VII - Reunion
Het leven van een Shinra SOLDIER
Tijdens het Square Enix Plays 2022-event mocht ik al even hands-on gaan met het spel. Deze speelsessie bleef helaas beperkt tot twintig minuten, maar het gaf me al positieve indruk van het spel. Intussen heb ik de eerste drie hoofdstukken achter de rug en het is duidelijk dat Square Enix ook deze remaster met veel liefde heeft aangepakt, waardoor het verhaal van Zack er vijftien jaar na de oorspronkelijke release nog nooit zo indrukwekkend uitzag.
Voor zij die dit verhaal nog niet kennen: in Crisis Core kruip je in de huid van Zack Fair die, jaren voor de gebeurtenissen van Final Fantasy VII, tijdens de oorlog tussen Shinra en Wutai ziet hoe zijn mentor Angeal verdwijnt en zich mogelijks aansluit bij Genesis, een 1st Class SOLDIER die deserteerde en duidelijk iets in zijn schild voert. De eerste missies namen mij mee naar Wutai, het geboortedorp van Angeal en een geheim laboratorium onder een Mako-reactor, en lichtten alvast een tipje van de sluier op van het mysterie dat het spel je zal voorschotelen. Daarnaast was het ook fijn om oude bekenden terug te zien, waaronder Sephiroth, Professor Hojo, de Turks en Rufus Shinra, al is het wel in een ander daglicht natuurlijk.
Meer dan een remaster
Hoewel Crisis Core: Final Fantasy VII - Reunion officieel het label "remaster" opgeplakt krijgt, heeft Square Enix hier duidelijk meer werk in gestoken dan het spel enkel van HD-graphics te voorzien. De visuele upgrade zal natuurlijk wel het eerste element zijn dat opvalt, waarbij het spel bijna niet moet onderdoen voor de visuele pracht van Final Fantasy VII Remake. Al zal je aan een aantal elementen zoals bepaalde animaties en vooral de tussenfilmpjes wel merken dat de graphics inderdaad gebaseerd zijn op de PlayStation Portable-versie. Het spel draait ook bijzonder soepel aan een resolutie van 4K met zestig frames per seconden op PlayStation 5.
Square Enix heeft hier duidelijk meer werk in gestoken dan het spel enkel van HD-graphics te voorzien.
Naast de visuele pracht, mag je je ook verwachten aan een nieuwe orkestrale score van componist Takeharu Ishimoto, nieuwe indrukwekkende filmpjes voor de summons en een herwerkt gevechtssysteem, waardoor het spel meer in lijn is met de gameplay van Final Fantasy VII Remake. Wat wel behouden werd, is de eigenheid van het DMV-systeem (Digital Mind Wave), een slotmachine die steeds draait tijdens gevechten en je bepaalde bonussen geeft of zelfs toelaat om summons en limit break-aanvallen uit te voeren, tot zelfs te levelen als je voldoende ervaringspunten hebt en 777 verschijnt. Het kan wat vreemd aanvoelen om hiervoor deels afhankelijk te zijn van willekeur, maar het zorgt alvast voor dynamische gevechten waarbij je maximaal bepaalde bonussen die je krijgt, wilt benutten. Mijn eerste uurtjes met Crisis Core: Final Fantasy VII - Reunion smaakten door dit alles zowel op vlak van verhaal, graphics en gameplay alvast naar meer.
Conclusie
Met Crisis Core: Final Fantasy VII - Reunion krijgt een PSP-klassier binnen twee weken een tweede kans en kunnen spelers het verhaal van Zack en de andere krijgers van SOLDIER opnieuw ontdekken in wat een waardige remaster lijkt te worden met graphics en gameplay die het spel naar een hoger niveau tillen. Voor fans van de reeks zal 13 december dus niet snel genoeg kunnen komen.
Over
Beschikbaar vanaf
13 december 2022
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- JRPG
Ontwikkelaar
- Square Enix
Uitgever
- Square Enix
