Naast tal van indiespellen vielen er op gamescom uiteraard ook heel wat grote titels te bespeuren. Uitgevers zoals Square Enix, Microsoft, Ubisoft en Capcom waren natuurlijk aanwezig en eentje die uiteraard ook niet mocht ontbreken was Bandai Namco. Zij waren op de beursvloer aanwezig met een indrukwekkende booth met onder meer een reusachtig standbeeld van Goku en een monsterlijk figuur uit Little Nightmares 3. Op deze manier werden uiteraard twee van hun grote releases in de kijker gezet, namelijk Dragon Ball: Sparking! ZERO en Little Nightmares 3. Daarnaast was er nog een andere grote najaarstitel speelbaar, namelijk Unknown 9: Awakening. Uiteraard mocht ik zelf ook even aan de slag gaan met deze drie titels en deel ik jullie graag mijn impressies.
In de demo die ik mocht spelen, kon ik al kiezen uit een indrukwekkend rooster van een zestigtal personages, hoewel een groot deel hiervan varianten waren van hetzelfde personage, om het op te nemen tegen Vegeta op een vijftal stages. Deze stages toonden alvast een mooie variatie, met een stad, eilanden, de typische open grasvlaktes en een meer bergachtig gebied. De omgevingen zien er nog steeds redelijk eenvoudig en kaal uit, iets dat we vaak zien bij dit soort arena fighters, maar ze zijn wel vernietigbaar. Je kan je tegenstander dus probleemloos door rotsen en gebouwen slaan met de indrukwekkende aanvallen die we kennen uit Dragon Ball. Zo is er niets fijner dan een combo uit je mouw schudden als Goku en dit laten opvolgen met een Kamehameha waarmee je je tegenstander los door een rots schiet. Deze moves zijn nog steeds makkelijk uit te voeren, en dit komt de spektakelwaarde van het spel natuurlijk ten goede. Verder was ik aangenaam verrast door de strakke graphics. De personages zagen er stuk voor stuk haarscherp uit en de effecten die gepaard gaan met de aanvallen doen het scherm oplichten. Ondanks de snelle actie, draaide het spel ook heel soepel en kon ik geen framedrops opmerken. Het ziet er alvast naar uit dat fans van de reeks en het genre in het algemeen alvast op hun beide oren kunnen slapen en met vertrouwen kunnen aftellen naar elf oktober.
De reden waarom ik het zo verwoord, is omdat je de confrontatie op verschillende manieren kan beslechten en dit kon ik ontdekken tijdens een stukje gameplay waarbij Haroona in een klein gehucht aankomt en enkele vijandige personages ontmoet. Als zij je niet direct zien, dan kan je gebruikmaken van stealth, waarbij Haroona zichzelf tijdelijk onzichtbaar kan maken. Dit is echter niet de enige kracht waarover ze beschikt. Tijdens het vechten zal je je tegenstanders bijvoorbeeld kunnen aanvallen met een soort van telekinese, maar belangrijker is je Step-kracht. Deze kracht laat je namelijk toe om je te verplaatsen in de huid van je vijand en zo je tegenstanders aan te vallen. Je kan hierbij zelfs een ketting van Steps maken, al is dit natuurlijk gelimiteerd. Verder waren er in de omgeving ook objecten die je kon manipuleren, om zo een explosie te krijgen of dodelijk gas los te laten. De uitdaging van het gevecht was om al deze elementen zo inventief mogelijk te gebruiken, want de vijanden slaan hard terug en je speciale krachten kosten energie die je enkel terugkrijgt door met je vuisten te slaan, bij wijze van spreken.
De demo was alvast boeiend doordat je uitgedaagd werd om optimaal gebruik te maken van de systemen die het spel aanbiedt. Met enkel aanvallen en blokkeren of wegrollen kwam je er simpelweg niet. Het vechten voelde voor mij echter niet echt soepel aan en het was ook wat sukkelen met de controls. Maar dit laatste kwam deels doordat we natuurlijk midden in het spel werden gedropt en direct met een heel arsenaal aan krachten aan de slag konden gaan. Na twee keer te falen, kon ik de demo gelukkig wel tot een goed einde brengen. Nu is het wachten tot oktober om te ontdekken wat Unknown 9: Awakening allemaal in zijn mars zal hebben.
Het level dat we mochten verkennen was de Candy Factory, alleen is deze fabriek wel een beetje anders dan die van Willy Wonka. Gezien Little Nightmares 3 nu ook met twee spelers speelbaar is, mocht ik samen met een andere journalist het level doorlopen. Ik speelde als Alone, het personage dat een grote moersleutel heeft als hulpmiddel, terwijl Low beschikte over een boog. Of je deze hulpmiddelen zal moeten gebruiken als wapen was me nog niet duidelijk, maar je zal ze alvast wel gebruiken om te kunnen vorderen in het level. Zo moest ik mijn moersleutel gebruiken om een knop in te drukken zodat er een brug verscheen of moest mijn medespeler met zijn boog op een andere knop schieten zodat er geen elektriciteit meer kwam uit een kabel die in het water lag en ons blokkeerde. Bovendien zal je soms moeten samenwerken en elkaar een zetje geven, want anders kan je een bepaalde plaats niet bereiken. Samenwerken zal dus zeker een sleutelrol spelen in deze sequel.
Verder kan ik alleen maar stellen dat dit nieuwe deel zeker niet onder hoeft te doen op vlak van sfeer en leveldesign. In het level dat ik mocht spelen, werden we alvast getrakteerd op enkele indrukwekkende vergezichten en het hele level was bijzonder creepy om door te lopen. De sfeer en het uiterlijk van het level was ook helemaal anders dan de Necropolis, het level dat vorig jaar werd getoond. Deze keer domineerde een grauw groen en blauw kleurenpalet en zag alles er heel industrieel uit. De bewoners van deze wereld, waaronder een zesarmige dame die je even het vuur aan de schenen zal leggen, zagen er opnieuw verrukkelijk afschuwelijk uit. Door de toevoeging van coöperatieve multiplayer voelde de gameplay ook verfrissend aan en ik ben alvast benieuwd naar wat voor soort van puzzel en andere uitdagingen de ontwikkelaars nog voor ons in petto hebben.
Dragon Ball: Sparking! ZERO
Beginnen deed ik met de nieuwste Dragon Ball-game, die op 11 oktober zal verschijnen voor pc, PlayStation 5 en Xbox Series X|S. Hoewel het spel niet de naam Dragon Ball Z: Budokai Tenkaichi draagt, maakt het wel deel uit van deze reeks. Sparking! ZERO is een zogenaamde arena fighter en wie games zoals Jujutsu Kaisen: Cursed Clash, Naruto x Boruto Ultimate Ninja Storm Connections of zelfs Dragon Ball Z: Kakarot, een actie-RPG die het vechtsysteem van dit genre incorporeerde, heeft gespeeld, weet onmiddellijk waaraan hij zich mag verwachten in deze nieuwe Dragon Ball-game. Dragon Ball: Sparking! ZERO belooft uit te pakken met het grootste rooster aan personages, snelle en explosieve gevechten en haarscherpe visuals.In de demo die ik mocht spelen, kon ik al kiezen uit een indrukwekkend rooster van een zestigtal personages, hoewel een groot deel hiervan varianten waren van hetzelfde personage, om het op te nemen tegen Vegeta op een vijftal stages. Deze stages toonden alvast een mooie variatie, met een stad, eilanden, de typische open grasvlaktes en een meer bergachtig gebied. De omgevingen zien er nog steeds redelijk eenvoudig en kaal uit, iets dat we vaak zien bij dit soort arena fighters, maar ze zijn wel vernietigbaar. Je kan je tegenstander dus probleemloos door rotsen en gebouwen slaan met de indrukwekkende aanvallen die we kennen uit Dragon Ball. Zo is er niets fijner dan een combo uit je mouw schudden als Goku en dit laten opvolgen met een Kamehameha waarmee je je tegenstander los door een rots schiet. Deze moves zijn nog steeds makkelijk uit te voeren, en dit komt de spektakelwaarde van het spel natuurlijk ten goede. Verder was ik aangenaam verrast door de strakke graphics. De personages zagen er stuk voor stuk haarscherp uit en de effecten die gepaard gaan met de aanvallen doen het scherm oplichten. Ondanks de snelle actie, draaide het spel ook heel soepel en kon ik geen framedrops opmerken. Het ziet er alvast naar uit dat fans van de reeks en het genre in het algemeen alvast op hun beide oren kunnen slapen en met vertrouwen kunnen aftellen naar elf oktober.
Unknown 9: Awakening
Na enkele knokpartijtjes in het Dragon Ball-universum was het tijd om Unknown 9: Awakening te ontdekken. Dit is een actie-RPG die deel uitmaakt van een breder verhalend multimediaal universum waarbij er ook een stripverhaal, een podcast, een trilogie aan romans en meer wordt ontwikkeld. Al deze verhalen zijn onderling verbonden, hoewel je natuurlijk niet verplicht ben om ze allemaal te ontdekken voordat je het verhaal van Unknown 9: Awakening zal kunnen begrijpen. Maar het zal spelers de kans geven om zich te verdiepen in deze wereld. In het spel zelf speel je als Haroone, een zogenaamde Quaetsor die het vermogen heeft om de Fold te manipuleren. Dit is een dimensie die de wereld van Haroona overlapt. Uiteraard zijn er andere, minder vriendelijke entiteiten die interesse hebben in de Fold en Haroona haar krachten. Tijdens haar tocht zal Haroona moeten afrekenen met deze personen die het op haar gemunt hebben en de demo gaf ons een voorproefje van hoe deze confrontaties zich kunnen uitspelen.De reden waarom ik het zo verwoord, is omdat je de confrontatie op verschillende manieren kan beslechten en dit kon ik ontdekken tijdens een stukje gameplay waarbij Haroona in een klein gehucht aankomt en enkele vijandige personages ontmoet. Als zij je niet direct zien, dan kan je gebruikmaken van stealth, waarbij Haroona zichzelf tijdelijk onzichtbaar kan maken. Dit is echter niet de enige kracht waarover ze beschikt. Tijdens het vechten zal je je tegenstanders bijvoorbeeld kunnen aanvallen met een soort van telekinese, maar belangrijker is je Step-kracht. Deze kracht laat je namelijk toe om je te verplaatsen in de huid van je vijand en zo je tegenstanders aan te vallen. Je kan hierbij zelfs een ketting van Steps maken, al is dit natuurlijk gelimiteerd. Verder waren er in de omgeving ook objecten die je kon manipuleren, om zo een explosie te krijgen of dodelijk gas los te laten. De uitdaging van het gevecht was om al deze elementen zo inventief mogelijk te gebruiken, want de vijanden slaan hard terug en je speciale krachten kosten energie die je enkel terugkrijgt door met je vuisten te slaan, bij wijze van spreken.
De confrontaties kan je op verschillende manieren beslechten.
De demo was alvast boeiend doordat je uitgedaagd werd om optimaal gebruik te maken van de systemen die het spel aanbiedt. Met enkel aanvallen en blokkeren of wegrollen kwam je er simpelweg niet. Het vechten voelde voor mij echter niet echt soepel aan en het was ook wat sukkelen met de controls. Maar dit laatste kwam deels doordat we natuurlijk midden in het spel werden gedropt en direct met een heel arsenaal aan krachten aan de slag konden gaan. Na twee keer te falen, kon ik de demo gelukkig wel tot een goed einde brengen. Nu is het wachten tot oktober om te ontdekken wat Unknown 9: Awakening allemaal in zijn mars zal hebben.
Little Nightmares 3
Het beste voor het laatste bewaren, daar leek het een beetje op met mijn afspraak bij Bandai Namco. Afsluiten mocht ik immers doen met een hands-on sessie van Little Nightmares 3. Vorig jaar werden we op gamescom nog getrakteerd op een hands-off presentatie, maar dit jaar mochten we de controller in de hand nemen en alvast een van de levels ontdekken van het spel. Wij waren vooral benieuwd of ontwikkelaar Supermassive Games de sfeer en kwaliteit van de eerste twee games kan evenaren. Zij hebben in het verleden gelukkig wel hun pluimen verdiend met Until Dawn, The Quarry en de The Dark Pictures-games, en de presentatie vorig jaar was alvast veelbelovend, dus hadden we er alle vertrouwen in.Het level dat we mochten verkennen was de Candy Factory, alleen is deze fabriek wel een beetje anders dan die van Willy Wonka. Gezien Little Nightmares 3 nu ook met twee spelers speelbaar is, mocht ik samen met een andere journalist het level doorlopen. Ik speelde als Alone, het personage dat een grote moersleutel heeft als hulpmiddel, terwijl Low beschikte over een boog. Of je deze hulpmiddelen zal moeten gebruiken als wapen was me nog niet duidelijk, maar je zal ze alvast wel gebruiken om te kunnen vorderen in het level. Zo moest ik mijn moersleutel gebruiken om een knop in te drukken zodat er een brug verscheen of moest mijn medespeler met zijn boog op een andere knop schieten zodat er geen elektriciteit meer kwam uit een kabel die in het water lag en ons blokkeerde. Bovendien zal je soms moeten samenwerken en elkaar een zetje geven, want anders kan je een bepaalde plaats niet bereiken. Samenwerken zal dus zeker een sleutelrol spelen in deze sequel.
Verder kan ik alleen maar stellen dat dit nieuwe deel zeker niet onder hoeft te doen op vlak van sfeer en leveldesign. In het level dat ik mocht spelen, werden we alvast getrakteerd op enkele indrukwekkende vergezichten en het hele level was bijzonder creepy om door te lopen. De sfeer en het uiterlijk van het level was ook helemaal anders dan de Necropolis, het level dat vorig jaar werd getoond. Deze keer domineerde een grauw groen en blauw kleurenpalet en zag alles er heel industrieel uit. De bewoners van deze wereld, waaronder een zesarmige dame die je even het vuur aan de schenen zal leggen, zagen er opnieuw verrukkelijk afschuwelijk uit. Door de toevoeging van coöperatieve multiplayer voelde de gameplay ook verfrissend aan en ik ben alvast benieuwd naar wat voor soort van puzzel en andere uitdagingen de ontwikkelaars nog voor ons in petto hebben.
