Het was heel... Bilal en Adil
Ik vond het persoonlijk nogal vermoeiend met momenten. Zij hebben met momenten een vrij hyperactieve manier van regisseren, dat gecombineerd met die vele continue geanimeerde visuals is vrij vermoeiend. Al komt dat misschien ook omdat ik net daarvoor 3 afleveringen van The Boys heb gezien en dat is natuurlijk nogal een klein contract.
Voorlopig word ik er noch koud, noch warm van. Ik schrijf het absoluut nog niet af, maar het heeft met met deze eerste aflevering toch nog niet helemaal mee. Ik veronderstel, of hoop toch, dat in verdere afleveringen meer de geschiedenis van die armband aan bod gaat komen. Dat het krijgen van haar krachten verder gaat dan een oude armband van de bomma in de post krijgen.
Ik kijk al jaar en dag series / films zonder ondertitels (uitgezonderd GoT want... GoT), maar het is hier met momenten toch moeilijk. Vooral de moeder mompelt echt enorm en de helft van haar zinnen kan ik gewoonweg niet verstaan. Het enige andere storende element zijn voor mij de geanimeerde visuals. Het zal deels de leeftijd zijn, want bij deze serie heb ik voor het eerst het gevoel dat Marvel hier voornamelijk op een jonger publiek mikt. Terwijl een Iron Man, Guardians of the Galaxy, Spider-Man zowel voor jongeren als volwassenen werkt.
Maar bon, weinig series die mij ooit met aflevering 1 al hebben meegekregen dus ik ben benieuwd wat aflevering gaat geven. Ik hoop in elk geval al niet dat in aflevering 3 blijkt dat de moeder vroeger die armband ook gebruikt geeft. Want ik voelde na dat gesprek op het einde al precies een "Cause I was just like you at your age" aankomen.
Een eerste vraag die ik wel al heb ik hoeveel dat Ant-Man hoofd woog, want holy shit dat ding bleef gaan. Lijkt me al niet van piepschuim gemaakt.