Mentaal welzijn - Hoeveel betaalde jij reeds (persoonlijk) voor mentale zorg?

Hoeveel betaalde jij reeds (persoonlijk) voor mentale zorg (in euro)?

  • 0

    Stemmen: 51 51,0%
  • 1 - 50

    Stemmen: 0 0,0%
  • 51 - 100

    Stemmen: 4 4,0%
  • 101 -200

    Stemmen: 5 5,0%
  • 201 - 300

    Stemmen: 6 6,0%
  • 301 - 400

    Stemmen: 1 1,0%
  • 401 - 500

    Stemmen: 3 3,0%
  • 501 - 600

    Stemmen: 8 8,0%
  • 601 - 700

    Stemmen: 3 3,0%
  • 701 - 800

    Stemmen: 1 1,0%
  • 801 - 900

    Stemmen: 0 0,0%
  • 901 - 1000

    Stemmen: 1 1,0%
  • 1001 - 1250

    Stemmen: 4 4,0%
  • 1251 - 1500

    Stemmen: 1 1,0%
  • 1501 - 1750

    Stemmen: 0 0,0%
  • 1751 - 2000

    Stemmen: 1 1,0%
  • 2001 - 3000

    Stemmen: 5 5,0%
  • 3001 - 4000

    Stemmen: 0 0,0%
  • 4001 - 5000

    Stemmen: 0 0,0%
  • 5001 - 10.000

    Stemmen: 3 3,0%
  • > 10.000

    Stemmen: 3 3,0%

  • Totaal aantal stemmers
    100

Slyke

Well-known member
Het is voor velen een grote zoektocht om de geschikte mentale zorg te vinden en vaak gaat dit gepaard met een hoge kostprijs.

Hoeveel betaalde jij reeds in totaal voor de verstrekte mentale zorg?

Opiniepeiling is volledig anoniem.

Reageren hieronder mag, maar is niet nodig.
 
Heb tss 5-10k aangeduid maar geen zin om het exact uit te rekenen, kan ook meer dan 10k zijn.
In het begin van mijn burn-out wekelijks psycholoog en maandelijks psychiater met dik 20 euro aan remgeld dus toen gemiddeld 220 euro/maand gedurende een dik half jaar. Daarna geleidelijk aan afgebouwd en nu soms weinig, soms vaker. Zal de laatste paar jaar +-10x per jaar naar de psycholoog zijn en 4x per jaar naar de psychiater. Dit sinds 7j ongeveer.
In het begin vond ik dat op financieel vlak vreselijk. Dat kan ik niet betalen met een ziekteuitkering!
Mijn ex heeft me hierin heel goed gesteund, hij zei rustig: "Zou je een kankerbehandeling weigeren omdat het je 200 euro per maand kost? Nee? Waarom dan wel omdat het om mentale gezondheid gaat?"

Ik heb ook al meerdere psychologen gehad, je moet het gevoel hebben vooruit te gaan en als dat niet lukt (omdat de klik qua persoon er minder is of qua therapievorm of eentje zelfs omdat ze me niet vaak genoeg kon inplannen) dan moet je geen geld verspillen en een andere zoeken.
Qua psychiater heb ik altijd dezelfde gehad, ze neemt haar tijd en is vakbekwaam.
 
Was toen nog 50 euro per sessie als ik me goed herinner waar er niets van terug betaald werd. Ik denk dat dit nu wel gewijzigd is.
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2021/07/29/vanaf-september-voor-11-euro-naar-de-psycholoog/

Hierop aanvullend:
Om de vergoede psychologische sessies te volgen, moet u naar een klinisch psycholoog or orthopedagoog gaan in een netwerk voor geestelijke gezondheidszorg dat de nieuwe conventie (2021) met het RIZIV heeft ondertekend. Hiervoor heeft u geen voorschrift nodig.

Helaas zijn niet alle klinische psychologen aangesloten op dit netwerk.
Voor alle andere mentale hulpverleners (psychotherapeuten en andere) is er dus helaas evenmin een conventie.
 
Ik denk ongeveer iets boven de 2000 €. Daarmee win ik met de huidige scores de zilveren medaille :woohoo:

Nu, het was zijn geld meer dan waard. Ik kan mijzelf intussen beschouwen als mentaal stabiel en een stuk gelukkiger dan vroeger. Ondanks alle shit die momenteel aan de hand is. Nooit meer wil ik in zo'n depressie zitten waar ik een jaar of 8 geleden in zat, dat was een dikke twee jaar pure hel.
 
In het begin vond ik dat op financieel vlak vreselijk. Dat kan ik niet betalen met een ziekteuitkering!
Mijn ex heeft me hierin heel goed gesteund, hij zei rustig: "Zou je een kankerbehandeling weigeren omdat het je 200 euro per maand kost? Nee? Waarom dan wel omdat het om mentale gezondheid gaat?"

Als je inderdaad het gevoel hebt dat het iets oplevert, dan zal die 200 euro per maand inderdaad gerechtvaardigd zijn (of op z'n minst gerechtvaardigd aanvoelen).

Persoonlijk heb ik maar al te vaak, wanneer ik buitenstap, dat ik het gevoel heb dat ik er totaal niks aan gehad heb.
Ofwel ben ik zelf constant aan het woord geweest ofwel is de input die ik krijg zo evident, dat ik het zelf had kunnen bedenken.
En dan overvalt mij maar al te vaak de vraag: 'heb ik hiervoor zonet 60 euro betaald?'.

Dan voelt bijvoorbeeld een sessie bij mijn kinesist ergens eerlijker aan.
Hij is ook niet geconventioneerd en soms heb je ook wel eens passages waarbij je voelt dat er niet zo veel gebeurd is, maar dan denk je eerder "ach, op die 20 euro zal het ook niet aankomen" (ik zeg nu 20 euro, maar waarschijnlijk ligt het nog een stukje lager met de terugbetaling van de mutualiteit).
 
Als je inderdaad het gevoel hebt dat het iets oplevert, dan zal die 200 euro per maand inderdaad gerechtvaardigd zijn (of op z'n minst gerechtvaardigd aanvoelen).
Ik heb na een dik jaar een intensief traject (2 halve dagen was dat toen en dat was absoluut het maximale wat ik aan kon!) Gevolgd in een psychiatrisch dagziekenhuis waar ze verschillende vormen van therapie aanbieden. Ik volgde "zelfzorg", relaxatie en bewegingstherapie en heb daar eigenlijk het meeste aan gehad. Dat was enorm intensief want ik was compleet gedraineerd en moest daar dagenlang van recupereren, maar heel veel inzichten uit gehaald.
Mensen denken nogal snel als ze psychiatrisch dagziekenhuis horen dat dat mensen voor/uit het zottekot zijn, maar 80% van de patiënten waren doodnormale mensen met Burn-out of depressie die gewoon efkes volop wilden inzetten op genezing.
Persoonlijk heb ik maar al te vaak, wanneer ik buitenstap, dat ik het gevoel heb dat ik er totaal niks aan gehad heb.
Dan zit je niet juist. Als ik globaal genomen niet uitgeput buiten kom omdat ik zoveel info te verwerken heb (inzichten en verbanden), dan is het tijd om een andere psycholoog te zoeken. Dat heb ik ook al 2x gedaan omdat het dan idd fout aanvoelt om daar geld aan te geven.

Ofwel ben ik zelf constant aan het woord geweest ofwel is de input die ik krijg zo evident, dat ik het zelf had kunnen bedenken.
En dan overvalt mij maar al te vaak de vraag: 'heb ik hiervoor zonet 60 euro betaald?'.
Niet meer doen en een andere een kans geven dan best. 😉
 
Dit komt grof gerekend op zo'n 8000 euro uit voor de afgelopen 3 jaar. Dit gaat dan over wekelijkse sessies bij een psycholoog, bezoeken bij een niet geconventioneerde psychiater, tonnen medicatie, diagnosetraject en een korte dagopname. Ik ben er ook lang nog niet, dus ik zal volgend jaar vlot die kaap van 10.000 euro overschrijden...
In het verleden heb ik ook al wel hulp gehad, maar die was niet zo intensief. Ik kan me ook niet herinneren wat dit allemaal gekost heeft, dus die laat ik er even buiten.

Ik heb me over het financiële al vaak zorgen gemaakt, maar het is letterlijk strijden en al mijn spaargeld verliezen vs het leven opgeven. De laatste maanden merk ik eindelijk wat vooruitgang en dat mini sprankeltje hoop is voor mij momenteel alle geld van de wereld waard ten opzichte van de complete duisternis van de afgelopen jaren.

Het gaat hier trouwens ook uitdrukkelijk over de kost van de zorg. Als je hier nog eens loonverlies door een uitkering etc bij zou tellen, zouden de cijfers uiteraard nog veel hoger liggen.
 
Laatst bewerkt:
Dan zit je niet juist. Als ik globaal genomen niet uitgeput buiten kom omdat ik zoveel info te verwerken heb (inzichten en verbanden), dan is het tijd om een andere psycholoog te zoeken. Dat heb ik ook al 2x gedaan omdat het dan idd fout aanvoelt om daar geld aan te geven.
Niet meer doen en een andere een kans geven dan best.

Thx, @Mulan voor jouw oprecht advies en delen van jouw ervaring. 🤗
Naar buitenkomen met heel veel info om te verwerken, is eigenlijk nog nooit echt gebeurd.
Misschien wel een bepaald zinnetje dat blijft hangen, maar zeker niks baanbrekend (eerder iets wat een naaste vriend(in) ook zou kunnen zeggen bijvoorbeeld).

Kan nu niet zeggen dat er totaal geen klik is, maar misschien eerder een gevoel dat mijn psycholoog het ook niet goed weet (misschien door een gebrek aan ervaring en/of doordat een gelijkaardige case in het verleden nog niet was voorgekomen in de praktijk).

In elk geval, en die conclusie was ik ook al zowat aan het trekken, tijd om te veranderen, vrees ik.
 
Goh, meermaals bij psychologen geweest (en nu nog), meestal 2 keer per maand.
In m'n donkerste momenten medicatie + opvolging van een psychiater wat toch al gauw aantikt.

Op 2 jaar zal dit toch tegen de €1000 aanzitten.
 
nog nooit naar een psycholoog of dergelijke geweest (dus 0 euro), maar natuurlijk geef ik wel veel uit voor mentale zorg: minder verdienen dan dat ik mss zou kunnen, uitgeven aan dingen die me rust/plezier geven.

Snap de vraagstelling wel (die is objectiever), maar eigenlijk kan het antwoord (hopelijk) voor niemand 0 euro of zelfs < 5000 euro zijn, eens je een bepaalde leeftijd hebt.
 
nog nooit naar een psycholoog of dergelijke geweest (dus 0 euro), maar natuurlijk geef ik wel veel uit voor mentale zorg: minder verdienen dan dat ik mss zou kunnen, uitgeven aan dingen die me rust/plezier geven.

Snap de vraagstelling wel (die is objectiever), maar eigenlijk kan het antwoord (hopelijk) voor niemand 0 euro of zelfs < 5000 euro zijn, eens je een bepaalde leeftijd hebt.

Maar dan is iedere vrijetijdsbesteding een uitgave voor mentale zorg? :p
 
maar natuurlijk geef ik wel veel uit voor mentale zorg: minder verdienen dan dat ik mss zou kunnen
Dat is één die veel mensen uit het oog verdienen...

Hier recent nog een kans gehad waar toch een schone weddeverhoging aan vasthing. Vriendelijk bedankt. Sommige mensen verklaren mij zot dat ik het niet gedaan heb. De vrijheid en flexibiliteit die ik nu heb, gecombineerd met een zeer haalbaar werkschema en jobinhoud (en dus ook de mogelijkheid om genoeg aanwezig te zijn voor mijn kinderen) zijn mij veel meer waard dan constant bezig zijn met en stressen over werk in rul voor extra centen. Mijn mentale gezondheid is mij daarvoor veel te veel waard.
 
Ik heb 1000+ aangeduid want ik weet het niet en ga het ook niet uitrekenen. In mijn burn-out psycholoog, psychiater en een coach gehad. Diagnose ADD bij andere psychiater 2 jaar geleden of zo, en tot recent daarvoor ook iemand gezien.
 
Dit jaar alleen al zit ik al aan €1890. Dit jaar wel een diagnosetraject van €755 dat er tussen zit. Momenteel om de twee weken auticoach (€60) en om de 2-3 maand psychiater (€110). In het verleden één keer dagopname, één keer traject van acht maand gedaan met wekelijkse bijeenkomst, wel ook jaren bij CGG gegaan. En dan nog al mijn medicatie, natuurlijk. Dat is niet zoveel per keer maar loopt wel op natuurlijk.

De eerste keer dat ik naar een psycholoog en psychiater ging, was ik 16. Nu 37. Dus ja 😬 (Ah ja en we zijn hier met twee met ongeveer evenveel noden op dat vlak dus dat is hier allemaal een serieuze kost.)

Gelukkig krijgen we elk jaar €120 terug zeg :unsure:

Zou ik durven >10k aanduiden, als Mulan al aan 5k-10k zit in 7 jaar en ik dit jaar alleen al die €1890 heb :thinking:
 
Geen idee, te veel wellicht.

Wat ik wel weet is dat geen enkele euro daarvan zijn nut heeft gehad. Geen enkele.
Mogelijk zou voor mij mentale hulp ook welkom zijn. Ik vrees echter dat niets/niemand mij hiermee kan helpen en het ook weggegooid geld zou zijn...
Ik blijf wel struggelen tot het eind van mijn dagen 🤷
 
Mogelijk zou voor mij mentale hulp ook welkom zijn. Ik vrees echter dat niets/niemand mij hiermee kan helpen en het ook weggegooid geld zou zijn...
Ik blijf wel struggelen tot het eind van mijn dagen 🤷
Voor sommige ziektebeelden, zoals oa depressie, is dat wel een typische gedachte.
Kan idd zijn dat je een extreem moeilijke problematiek hebt waardoor er weinig verbetering mogelijk is. Maar kan evengoed zijn dat dat een donker stemmetje is die je dat influistert dat wèl het zwijgen kan worden opgelegd mits de juiste behandeling.
 
Terug
Bovenaan