Mentaal Welzijn
- Onderwerp starter glashelder
- Startdatum
Tonerider
Well-known member
dat psychiaters daar nog niet zijn opgekomen: gewoon gaan sporten en ge zijt geholpen
Sneeuwstorm
Well-known member
Als ik veel buiten sport (in de zomer etc), dan heb ik zeer weinig last van hoofdpijn, terwijl ik wanneer het grijs regenweer is, ik elke week wel prijs heb.
Je spreekt tegen iemand die een depressie overwonnen heeft (+-) en nog steeds anti depressiva neemt. Ondertussen 20 jaar. Dus ik heb jouw neerbuigende commentaar niet nodig. Sport heeft mij enorm geholpen en ik moet dit nog altijd doen om niet te hervallen.dat psychiaters daar nog niet zijn opgekomen: gewoon gaan sporten en ge zijt geholpen
maar het werkt, beter dan je denkt
na enkele maanden voel je het enorm
ik denk dat ik nu 2u vroeger wakker ben (meestal voor mijn wekker) en veel actiever ben
Tonerider
Well-known member
Mijn excuses als het neerbuigend overkwam, maar uw post kwam ook simplistisch over. `ga sporten en je voelt je beter`, alsof dat de oplossing was. Maar dus mijn excuses als dat niet de insteek was en ik het verkeerd interpreteerde.
Dat sport voor de meeste mensen goed is en dat het kan helpen bij het vechten tegen depressie, is algemeen geweten en bewezen. Maar ook gaan wandelen in de natuur kan helpen. Maar als ge `s morgens al niet uit uw bed geraakt om u te wassen of te gaan werken/studeren, ga je zeker niet uit uw bed geraken om te gaan sporten, zeker niet als ge er weinig voeling mee hebt.
En het is ook al bewezen (ik vind de studie niet direct terug) dat sommige mensen dat gevoel van meer energie na sporten ook niet hebben. En ik ben zo iemand. Ik heb me nog nooit energieker of beter gevoeld door te sporten. Ik heb gefietst, ge-start to run en gezwommen. Maar het doet me niets. Ik verveel me tijdens het sporten, irriteer me aan alle negatieve zaken (bij lopen: het voetpad ligt niet goed, er ligt vuil in de beek; bij het zwemmen: ik krijg slok water binnen, heb oprispingen, moet opletten dat ik anderen geen stomp geef bij het passeren, etc.) en vooral: ik heb teveel tijd om te denken. Meeste mensen maken hun hoofd leeg tijdens sporten/wandelen, terwijl die van mij net in overdrive gaan. Niets dat hen afleidt, dus we gaan maar denken over alles wat niet ok is. Dus voor mij is sporten verre van een hulpmiddel.
Maar goed, dat is mijn ervaring: ik ga volledig akkoord met uw post als een klein onderdeel in het gevecht tegen depressies, maar het is zeker niet de oplossing.
Straddle
Well-known member
Sporten werkt bij mij ook goed op mijn gemoedsrust. Het geeft je een voldaan gevoel, het maakt je hoofd leeg en je slaapt veel beter erdoor. Deze vrijdag en zaterdagochtend nog 15 km gaan lopen, dat maakte ineens mijn hele dag goed.
Mulan
Well-known member
Ik sluit me bij Tonerider en Poepie aan, tot een bepaald niveau en vanaf een bepaald niveau van depressie kan sporten heel heilzaam kan zijn!
Maar het is geen wondermiddel, het hoort een en-en verhaal te zijn. Therapie en medicatie is DE combinatie bij depressie en zaken als sporten, gezonde voeding, muziek,... Kunnen absoluut een heel waardevolle bijdrage zijn die zeker gestimuleerd moeten worden en vaak veel te weinig vermeld worden in het traject naar genezing!
Tonerider: van puur individuele sporten heb ik dat ook. Dat voelt als een last. Maar een hond in huis en poef, ik ging ineens 2-3 keer per dag met plezier gaan wandelen en ook steeds langer. Omdat je focus op dat dier ligt. Van "wandelen moet een functie hebben" ging ik dus naar "kom vriend, we gaan nog eens een uurke het wandelpad gaan uitsnuffelen"
Van yoga ben ik ook een fan geworden, al moet de soort je wel liggen. Ik hou meer van rustige, ontspannen yoga in groep waar een vriendin van mij het dan weer graag intensief en loodzwaar heeft! Nuja, met corona valt er niets te sporten in groep helaas...
Maar het is geen wondermiddel, het hoort een en-en verhaal te zijn. Therapie en medicatie is DE combinatie bij depressie en zaken als sporten, gezonde voeding, muziek,... Kunnen absoluut een heel waardevolle bijdrage zijn die zeker gestimuleerd moeten worden en vaak veel te weinig vermeld worden in het traject naar genezing!
Tonerider: van puur individuele sporten heb ik dat ook. Dat voelt als een last. Maar een hond in huis en poef, ik ging ineens 2-3 keer per dag met plezier gaan wandelen en ook steeds langer. Omdat je focus op dat dier ligt. Van "wandelen moet een functie hebben" ging ik dus naar "kom vriend, we gaan nog eens een uurke het wandelpad gaan uitsnuffelen"
Van yoga ben ik ook een fan geworden, al moet de soort je wel liggen. Ik hou meer van rustige, ontspannen yoga in groep waar een vriendin van mij het dan weer graag intensief en loodzwaar heeft! Nuja, met corona valt er niets te sporten in groep helaas...
D
Deleted member 451
Guest
sorry, vind ik een goedkoop antwoord...
een gemiddelde ziekenbond bijdrage kost ocharme 40 euro per 3 maand .
dit komt allemaal in de grote pot terecht, en alles moet daarvan komen...
dan lijkt het mij niet rechtvaardig dat gans belgië meer moet bijdragen per maand omdat jij naar de psycholoog wil.
bovendien psychologen kunnen je goed op weg helpen, 1, 2 misschien 3 gesprekken, en laat het hier dan bij aub. wees daar ook niet te afhankelijk van, das ook niet goed. Trouwens moest een psycholoog bezoek zo goedkoop worden gemaakt, dan gaan alle 70'ers , weduwen, alleenstaanden die zich eenzaam voelen, wekelijks op de koffieklets bij een psycholoog. dat zou dus een averechts effect creeëren.
Ik zou dan eerder voorstander zijn van een systeem waarbij je 5 psycholoog bezoeken gratis krijgt in een tijd van 10 jaar bijvoorbeeld.
of zoals bij de kinesisten/chiropractor systeem: 5 goedkopere sessie's / hoger terugbetaal sessie's per jaar, of wat was het....
Mulan
Well-known member
Dan ineens ook maar alle kiné schrappen, want ja, eens de kiné je de juiste oefeningen heeft getoond, kan je het toch ook zelf?
Heel kort door de bocht van jou. Mensen die langdurig naar de psycholoog gaan, zijn mensen die ziek zijn en dit even hard nodig hebben als mensen met een fysieke aandoening, fysieke therapie nodig hebben.
Een goede mentale gezondheid wil ook zeggen dat het de maatschappij minder kost aan oa ziekteuitkeringen, psychiatrische dagcentra,..
Dus ja, psychologie beter terugbetalen is net zo gerechtvaardigd als chemo, revalidatie na een ongeluk,... Want mensen kiezen NIET voor een ziekte...
whirlpool123
Banned
En dan gaan ze wel transgenders hun operaties en medicaties deels gaan terugbetalen. Enfin, dat is ook een mentale ziekte, maar dat is toch compleet van de pot gerukt dat iemand met depressie of zelfmoordgedachten of whatever niet bij een psycholoog terechtkan voor hulp zonder de volle pot te moeten betalen, maar iemand die van geslacht wil veranderen wel in de watten wordt gelegd? Zolang alles maar politiek (links) correct blijft zeker?
En mensen die chronisch (mentaal) ziek zijn dan basically fucked
Allez kom, je kan nu toch ook wel genoeg dingen bedenken die niet in vijf sessies zijn opgelost. Je hebt mensen met trauma's, schizofrenie, persoonlijkheidsstoornissen, bipolaire stoornissen,... Dat gaat niet over hé?
Sneeuwstorm
Well-known member
Het is zoals dat ge zou een boete krijgen als ge buiten met meer dan 4 man (ondertussen 10) samen zou komen, maar in het kader van black lives matters moeten de andere regels niet meer gevolgd worden!
Ik vind dat dan een slag in het gezicht van iedereen die zijn best doet om de maatregelen te volgen.
Herman De Croo
Well-known member
Je denkt dat alles wat de ziekenbond terugbetaalt van medische kosten; wordt gefinancieerd door die 40 euro per 3 maand?
De CM enzo zijn enkel een administratieve tussenpersoon die terugbetalingen uitvoeren; het geld komt van de sociale zekerheid.
D
Deleted member 451
Guest
ah wist ik niet echt... vond het al raar dat het hele systeem kon draaien op die 40 euro op 3 maand.
maar goed, ik blijf bij mijn standpunt dat we niet te veel moeten pamperen ivm psychologen. hoe ga je dan beslissen wie het echt nodig heeft en wie niet? zoals gezegd, als het quasi gratis is, gaat iedereen wel wekelijks op de koffieklets bij de psycholoog. van weduwen tot pensionado's tot single mensen die nood hebben aan een praatje.
ik heb ook ooit eens naar zo iemand geweest, na 3 sessie's niet meer geweest, en zelf mijn verslaving overwonnen. alles begint en stopt tenslotte bij uzelf.
Net zoals de huisdokter beslist of er foto's moeten genomen worden of niet. Het doorsturen gebeurt toch op basis van je symptomen. Of die in je hoofd zitten of in je been, maakt toch geen verschil. Fijn dat het voor jou op die manier helpt, voor anderen niet. Ik ben ook eens zelf uitgeziekt van griep, maar daaruit concludeer ik niet dat mensen met zware voedselvergiftiging maar gewoon op hun eentje beter moeten worden.
Zubrowka
Well-known member
ik betaal zelfs 0 euro per jaar voor mijn ziekenfonds, HZIV all the way. gekende misvatting, in feite betaal je bij je ziekenfonds enkel voor de aanvullende diensten (lees pampers en brillen)
Tonerider
Well-known member
ongelooflijk hoe dat er toch altijd een politieke kleur bij betrokken moet worden. Dit geval toont toch wel echt hoe dwaas die bias is.
Chapeau voor u dat ge uw verslaving zelf hebt overwonnen, maar ge kunt uw persoonlijke ervaring niet gebruiken als referentie voor anderen. Ge hebt hele instellingen (o.a. De sleutel) die mensen proberen te begeleiden bij hun verslaving. Als gij uw verslaving zelf hebt overwonnen zijt ge eerder de uitzondering dan de regel.
Zelfs de ene depressie is de andere niet. Ge hebt externe en interne invloeden voor psychische ziekten. De ene zal geholpen zijn met enkele gesprekken, anderen (bijv. met jeugdtrauma`s) gaan bijna heel hun leven mogen gaan om toch te blijven functioneren. Iemand die suicidaal is gaat echt niet geholpen zijn met drie gesprekken van een uur.
Zelf ga ik ook al meer dan een jaar. Ik kan me dat permitteren zonder de terugbetalingen, maar voor sommigen zou dat onmogelijk zijn en dat is dan triest dat iemand zijn medische verzorging (want dat is het) niet kan krijgen vanwege geldproblemen.
En zeker aangezien de mutualiteiten hun nieuwsbrieven altijd voor de helft vol staan hoe we geestelijke weerbaarheid belangrijk is.
Muñoz
Well-known member
Ik denk dat de mensen hier toch voorbij gaan aan de essentie dat ziektezorg gefinancierd wordt door belastingen, en dat er waarschijnlijk gewoonweg niet genoeg geld is om alle consults bij de psycholoog (volledig) terug te betalen. De focus ligt vooral op zware depressies, en daar ligt de (beste) initiële behandeling toch grotendeels bij antidepressiva. En dat wordt bijna volledig terugbetaald.
Bij lichte tot milde depressies/angst (waarbij AD veeleer niet helpen), waar een groot deel van de bevolking al dan niet chronisch mee kampt, zijn de symptomen (en de behandeling) vaak heel flou en het zou gewoon niet haalbaar zijn om dat allemaal terug te betalen.
Zeker niet als je bekijkt wat voor (woeker)prijzen psychologen/-therapeuten durven vragen.
Bij lichte tot milde depressies/angst (waarbij AD veeleer niet helpen), waar een groot deel van de bevolking al dan niet chronisch mee kampt, zijn de symptomen (en de behandeling) vaak heel flou en het zou gewoon niet haalbaar zijn om dat allemaal terug te betalen.
Zeker niet als je bekijkt wat voor (woeker)prijzen psychologen/-therapeuten durven vragen.
De ziekenkas slaagt er anders wel in om psychiaters grotendeels terug te betalen. Dus ik zie niet in waarom niet hetzelfde zou kunnen gebeuren met psychotherapie ?