Kinderen financieel steunen: doen of niet?

[JPV]

(NAV een andere topic)

In de veronderstelling dat je het financieel aankan, ben jij van plan om je kinderen een duwtje in de rug te geven of vind je dat net niet goed om te doen?

Wij leren zelf onze kinderen bewust omgaan met geld en als hen dat lukt, zijn we zeker van plan om een som te investeren in hun woning. Niet in de aard van dat ze dan geen woning meer moeten aflossen, wel dat ze dan bvb niet moeten inboeten op locatie IVM het werk of eerst nog een slecht geïsoleerd appartement kopen als mijn zoon/dochter bvb drummen als hobby zou hebben .

Het argument dat kinderen dan niet de waarde van het geld zouden kunnen leren lijkt me onzin, omdat je financiële geletterdheid ook op andere manieren kan aanbrengen.

 

[eniac]

Absoluut.

 

[JPV]

Waar je aan voorbij gaat is het feit dat je kinderen toch helemaal niet moeten weten dat je een cent opzij houdt voor wanneer ze een huis willen kopen? Je hebt 20 a 25 jaar om ze de waarde van geld bij te brengen.

idd. Ik kreeg pas net voor ik de aankoopbelofte tekende te horen dat mijn ouders 50k gaven. Maakte dat we ons geen zorgen moesten maken over die paar mankementjes aan de woning, en zij waren blij dat we zo een mooie aankoop deden.

 

[gamer5]

Zeker, maar ik zou het wel niet verzwijgen.
Het is toch beter dat ze dat weten zodat ze dat kunnen incalculeren in hun budget?

Voor hetzelfde geld moeten ze hun droomwoning laten varen voor 20k en als ze daarna te horen krijgen dat ze 50k krijgen wanneer ze een andere woning hebben gekocht is dat toch spijtig.

 

[anders.]

idd. Ik kreeg pas net voor ik de aankoopbelofte tekende te horen dat mijn ouders 50k gaven. Maakte dat we ons geen zorgen moesten maken over die paar mankementjes aan de woning, en zij waren blij dat we zo een mooie aankoop deden.

En los daarvan, dat stond destijds op mijn rekening, maar je beseft als tiener toch niet wat een huis kost.

En stel dat je niets zou geven om ze "de waarde van het geld" te leren. Maar ze krijgen een relatie met iemand die wel veel geld heeft... Ga je dan zeggen dat ze dat geld niet mogen gebruiken om te bouwen?

 

[oxbow1]

Mijn dochter krijgt haar woning van mij, hopelijk krijg ik ze voor haar 20 wel de waarde van geld bijgebracht.

Ik ga haar ook meegeven dat ze bij een werkgever nooit rijk zal worden.
En na haar 25 is het niet de bedoeling dat ze ooit een dag in haar leven gaat werken tegen haar zin, en de financiële vrijheid heeft om keuzes te maken qua werkdruk/carrière.

 

[Sylverscythe]

Het argument dat kinderen dan niet de waarde van het geld zouden kunnen leren lijkt me onzin, omdat je financiële geletterdheid ook op andere manieren kan aanbrengen.

Ik denk dat je je eigen kind wel wat kan inschatten, en ook wel een idee zal hebben als het bij wijze van spreken zal worden opgedaan aan coke en hoeren.

En dat risico bestaat volgens mij altijd, je hebt maar een zeker % zelf in de hand. Maar ik denk wel dat je als ouder de waarde van het geld kan aanleren doorheen de 20 jaar opvoeding, en dit niet teniet gaat worden gedaan door ze dan een (mooi) bedrag te schenken.

Overigens denk ik dat voor de gewone middenklasser het risico sowieso nu ook niet zo hoog is dat je kinderen de waarde van het geld niet gaan kennen.

 

[Mulan]

Ik beschik niet over een doorsnee BG-loon dus bij mij zal het moeten komen van de erfenis die ik zal krijgen van mijn ouders.

Maar daar wil ik idd ook mijn dochter mee steunen dan in de aankoop van een woning. Het bedrag zal afhankelijk zijn van hoe haar situatie op dat moment is. Is ze alleenstaande en wil ze iets kopen? Dan zal dat bedrag hoger liggen dan wanneer ze dat als koppel doen.
(Vb 30k vs 80k)
Ik acht het redelijk realistisch dat haar papa ook een stuk erfenis aan haar zal geven eens zijn ouders overleden zijn.
Onze ouders zijn midden de 60 en onze dochter is nu een kleuter dus met de gemiddelde levensduur zal dat geld tss haar 25ste-30ste vrijkomen.

Mocht ze dat willen, zal ze ook de kans krijgen om dit huis over te nemen van mij voor een zacht prijsje (bvb de prijs die ik er nu zelf voor betaald heb, wat over 20j waarschijnlijk een topkoopje zal zijn?) Want eens ze uit huis is, zie ik er geen "nood" in om een volledige gezinswoning aan te houden.
Mijn ouders hebben een nieuwbouw gezet toen ik 20j was en wij hebben de vraag gekregen of we het ouderlijke huis wilden overnemen of niet. Dat gebaar heb ik zeker kunnen appreciëren!

 

[moehaa!]

Ik heb geen kinderen, maar heb zelf ook heel veel hulp van mijn ouders/famillie gehad. Ik zie niet in hoe ik beter af zou zijn geweest zonder die hulp, of wat ik dan geleerd zou hebben.
Ik ben eerder gierig en mijn ouders zeggen nu ook nog vaak dat ik aan x of y echt wel geld mag uitgeven .

Ik zou dus zonder twijfel hetzelfde doen als mijn financiele situatie het toestaat.

 

[Pieterjan94]

Financieel steunen door middel van het betalen van onderwijsgelden, met plezier. Effectief geld geven voor het kopen van een woonst of iets anders, nee daar zie ik de meerwaarde niet van in.

Genoeg mensen in mijn omgeving die wel iets gekregen hebben, anderen incl mezelf dan weer niets. Ik merk niets van een verschil in geluksniveau om eerlijk te zijn.

 

[zarathustra]

Zou ik ze steunen als ik kan? Denk het wel, maar realistisch gezien zal dat niet mogelijk zijn. Toch niet op de manier dat men hier soms spreekt van een 'kleine schenking van 25-100k'

 

[moehaa!]

Financieel steunen door middel van het betalen van onderwijsgelden, met plezier. Effectief geld geven voor het kopen van een woonst of iets anders, nee daar zie ik de meerwaarde niet van in.

Genoeg mensen in mijn omgeving die wel iets gekregen hebben, anderen incl mezelf dan weer niets. Ik merk niets van een verschil in geluksniveau om eerlijk te zijn.

Gewoon laten overgaan met de erfenis dan? Incl. successierechten?

 

[Pieterjan94]

Gewoon laten overgaan met de erfenis dan? Incl. successierechten?

Als er al iets zou over zijn, na alle kosten die potentieel gepaard gaan met ouder worden: ja.

 

[moehaa!]

Als er al iets zou over zijn, na alle kosten die potentieel gepaard gaan met ouder worden: ja.

En als je al zeker bent dat er redelijk wat zal overblijven?

 

[Sylverscythe]

Financieel steunen door middel van het betalen van onderwijsgelden, met plezier. Effectief geld geven voor het kopen van een woonst of iets anders, nee daar zie ik de meerwaarde niet van in.

Genoeg mensen in mijn omgeving die wel iets gekregen hebben, anderen incl mezelf dan weer niets. Ik merk niets van een verschil in geluksniveau om eerlijk te zijn.

Maar zie je een verschil in hoe goed men met geld kan omgaan?

Want ik dus niet. In mijn vriendengroep zit ik zowat in het midden: ik heb steun gekregen, maar eerder beperkt, moest thuis een klein bedrag afgeven om er te wonen, moest vakantiewerk doen. Tussen mijn vrienden heb je mensen die niets moesten afgeven, geen enkel vakantiewerk deden, een appartement cadeau kregen...en anderzijds mensen die van jongsaf elke mogelijke studentenjob deden en thuis hun kindergeld moesten compenseren.

Ik zie dus geen verschil in de vaardigheden op vlak van financiën eerlijk gezegd. Op geluisniveau trouwens ook niet zover ik weet, maar het is dan ook allemaal heel middenklasse zonder uitschieters, iedereen heeft wel wat gestudeerd.

Enige uitzondering is iemand die het thuis niet zo breed had, en via een sociale lening uiteindelijk op eigen krachten een klein, oud appartement kon kopen. Die is daar niet echt gelukkig maar zit een beetje vast. Is ook de enige die soms impulsaankopen doet waar ik me vragen bij stel. Lijkt me dus dat geld krijgen van thuis niet de doorslaggevende factor is. Maar uiteraard is dit allemaal anekdotisch.

 

[Pieterjan94]

En als je al zeker bent dat er redelijk wat zal overblijven?

Euh ja?

Maar zie je een verschil in hoe goed men met geld kan omgaan?

Goh, ik heb natuurlijk geen zicht op hun rekeningen, maar gevoelsmatig toch niet om eerlijk te zijn.

 

[moehaa!]

Ik kan wel bevestigen dat bij vrienden die heel veel hebben gekregen hun eisen voor een huis wel sterk gestegen zijn.
Een huis van zo'n 150m2 met 3 slaapkamers en een bureau dat al snel als veel te klein beschouwd wordt voor een gezin met 2 kinderen.
Ze hebben wel de middelen en goede jobs om een hoger niveau te kopen natuurlijk, maar kan me inbeelden dan een modaal gezin al gewoon heel blij zou zijn met het bestaande huis.

 

[anders.]

Ik kan wel bevestigen dat bij vrienden die heel veel hebben gekregen hun eisen voor een huis wel sterk gestegen zijn.
Een huis van zo'n 150m2 met 3 slaapkamers en een bureau dat al snel als veel te klein beschouwd wordt voor een gezin met 2 kinderen.
Ze hebben wel de middelen en goede jobs om een hoger niveau te kopen natuurlijk, maar kan me inbeelden dan een modaal gezin al gewoon heel blij zou zijn met het bestaande huis.

Dat heeft vooral te maken met wat er mogelijk is he. Wij konden ook toekomen met een veel kleiner huis, maar als je de middelen hebt... Het is nu niet dat je nadien nog eens zo'n grote uitgaven gaat doen he.

Ik zie trouwens ook veel meer absurde impulsaankopen bij mensen die niks gekregen hebben/het niet zo breed hebben. Hoewel wij er niet echt op moeten letten, zal ik in quasi alles voor beste prijs/kwaliteit kiezen (enkele bewuste uitzonderingen), terwijl ik anderen weet die veel minder kunnen betalen maar wel veel geld uitgeven aan twijfelachtige zaken...

Maar iedereen moet zijn eigen portemonnee bekijken.

Onze dochter gaat trouwens ook veel meekrijgen, maar dat ga ik haar niet tijdens haar jeugd aan haar neus hangen.

 

[rubenvb]

Ik vond dat behoorlijk ongepast

Het gaat waarschijnlijk over de manier waarop, maar indien niet, wat is er ongepast aan praten over geld onder vrienden? Moeten ze hun rijkdom verzwijgen omdat er iemand "arm" aan de conversatie deelneemt?

 

[moehaa!]

Ik heb zelf geen kinderen maar ik herinner me nog wel toen we 18 jaar waren dat er vriendjes uit mijn ASO klas bezig waren hoeveel ze al "gespaard" hadden en dat daar dan een paar van mijn beste maten sprak over 20-30k en dan een andere dat hij bijna 50k had. Terwijl die nooit vakantiewerk ofzo gedaan hadden. Daar stond ik dan met mijn spaarpotje van 2800 euro wat dan nog voor een groot deel bestond uit 50 frank stukken die ik verzameld had. Ik vond dat behoorlijk ongepast.

Verder moeten ouders daar wat de middenweg zoeken denk ik in deze financiele steun. Zolang de kinderen zich ervan bewust zijn dat niet iedereen dit krijgt en dat dit iets is om heel dankbaar over te zijn, en ze het wat taktvol aanpakken als er over gepraat wordt, is er niet veel mis aan.

Ik ben het wel eens dat zo'n bedragen niet op jongere leeftijd al op voorhand op naam vh kind gezet moeten worden.
Ik had dat ook zoals je hierboven beschrijft, deeltje van een erfenis van een oudtante dat op mijn naam werd gezet. Dat had geen meerwaarde en kan wel je wereldbeeld beïnvloeden dat dat normaal zou zijn om op je rekening te hebben. Dan kijk je heel anders naar risico's denk ik.

Dus eerder schenken bij aankoop vastgoed, of opstarten eigen zaak ofzo.