Basketbal en tekenfilms, beide zaken die negenjarige Boy. K wel konden smaken! Op basketbalvlak was het in de jaren negentig uiteraard allemaal Chicago Bulls wat de klok sloeg. Aangezien mijn stiefpa een enorme sportliefhebber is en specifiek voor NBA een sportpakket had op het toenmalige Canal+, ging ik al snel mee op dat elan. Wekelijks keken we samen naar sterren als Michael Jordan, Shaquille O'Neal, Scottie Pippen en Charles Barkley. Gebeten door de sport en als liefhebber van de toenmalige tekenfilms op televisie, was ik uiteraard laaiend enthousiast toen Space Jam verscheen. Dat het concept van animatie - liveactionfilm werkte, werd eerder bewezen door het succesvolle 'Who Framed Roger Rabbit'. Ik kocht meteen de VHS en heb hem sinds aankoop letterlijk kapotgespeeld. Naar aanleiding van het nieuwe 'Space Jam: A New Legacy' werd beslist om ook de oorspronkelijke film uit de jaren negentig opnieuw uit te brengen op 4K UHD. Ik bekeek hem uiteraard graag nog eens opnieuw! Of de film de tand des tijds heeft doorstaan, ontdekken jullie in onderstaande review!
Space Jam verscheen voor het eerst in 1996. Het idee voor de film kwam voort uit een reeks commercials van Nike waarin Michael Jordan en de Looney Tunes reeds samen te zien waren. Daarnaast wou Warner Bros. een antwoord bieden op de succesvolle Disney-films van die tijd. De film werd geproduceerd door Ivan Reitman en geregisseerd door Joe Pytka. Hoewel de recensies eerder gematigd waren (dit kwam vooral door de vergelijking met het succesvolle Who Framed Roger Rabbit), wist de film toch een kassucces te worden.
Basketbalwedstrijd met hoge inzet!
Space Jam begint met een jonge Michael Jordan die met zijn vader aan het basketballen is. Hij droomt van een succesvolle carrière in de NBA en doet er alles aan om deze droom te bereiken. Zijn missie slaagt. Zodra hij zich bij de top van de basetbalsterren mag rekenen, beslist hij echter te stoppen en voor een honkbalcarrière te gaan. Helaas met minder succes.
Tegelijkertijd maakt Mr. Swackhammer zich, in een alternatief cartoonuniversum, zorgen over zijn pretpark Moron Mountain. In een poging om meer bezoekers te trekken, stuurt hij zijn onderdanen (de Nerdlucks) naar de aarde om de Looney Tunes te vangen en te gebruiken als attractie in zijn park. Bugs Bunny en zijn crew slagen er echter in om de Nerdlucks te overtuigen tot een basketbalwedstrijd. Verliezen de Looney Tunes, dan gaan ze mee naar Moron Mountain. Swackhammer zou geen boosaardig genie zijn moest hij geen extra plannetje op zak hebben. Hij besteelt topbasketballers uit de NBA van hun talent en bezorgt het aan zijn team: de 'Monstars'. De Looney Tunes beseffen al snel dat ze het alleen niet zullen redden en besluiten op zoek te gaan naar versterking. Wie beter dan Michael Jordan komt in aanmerking om hen van het verlies te behoeden? Of het hen lukt, moet je zelf bekijken!
Nostalgie met een kritische kanttekening
Wat Space Jam zo fantastisch maakt, is de pure brok nostalgie voor nineties kids. Enerzijds Michael Jordan, de toenmalige held van velen en anderzijds de overvloedige aanwezigheid van bekende Looney Tunes-figuren zoals Bugs Bunny, Daffy Duck, Tweety, Wille E. Coyote, Tazmanian Devil, Porky Pig, ... Waar je als kind echter niet op let zijn de acteerprestaties. In een film gedragen door een basketballer is het niet verwonderlijk dat er op dat vlak geen topprestaties worden neergezet. Mensen die de gouden tijden van Michael Jordan nooit hebben meegemaakt, zullen mogelijk iets kritischer en minder vergevingsgezind zijn. Mijn zoon van drie trok het hem alleszins niet aan en zat vaak uitbundig te lachen met de doldwaze stoten van Bugs en zijn team. Dat de humor vaak wat goofy en enigszins outdated is kon hem worst wezen. Zelf had ik als kind dezelfde reacties als mijn zoon, maar waar ik vroeger meeging in het schaterlachen, kwam het nu helaas niet verder dan hier en daar een grijns en een licht omhoogkrullende bovenlip. Hoewel de acteerprestaties met andere woorden niet top waren, was de interactie met de tekenfilmpersonages dat nog wel.
Laat het ons even hebben over het visuele aspect. In een tijd waar we prachtige Pixars en Dreamworks gewoon zijn springt een film als Space Jam er natuurlijk wat uit. Dit neemt echter niet weg dat de film er visueel gewoon goed uitziet. Zo ogen met de 4K UHD remake de kleuren een stuk frisser dan vroeger. Ook de cartoony feel die we vroeger zo gewoon waren, kwam goed uit in de high definition versie van de film. Hoewel ondertussen toch al 25 jaar oud, heeft mijns inziens de film op dat vlak toch wel de tand des tijds doorstaan. Ook de muziek blijft gewoon meer dan oké. Zo klonk het meer dan vertrouwd om Pump Up The Jam van Technotronic nog eens door de speakers te horen knallen! Wat daarenboven (helaas) ook vertrouwd aanvoelde, was hoe irritant Stan Podolak, gespeeld door Wayne Knight (je weet wel, die gast van Jurassic Park), nog steeds was. Daar kan een 4K-upgrade helaas geen soelaas bieden!
Space Jam verscheen voor het eerst in 1996. Het idee voor de film kwam voort uit een reeks commercials van Nike waarin Michael Jordan en de Looney Tunes reeds samen te zien waren. Daarnaast wou Warner Bros. een antwoord bieden op de succesvolle Disney-films van die tijd. De film werd geproduceerd door Ivan Reitman en geregisseerd door Joe Pytka. Hoewel de recensies eerder gematigd waren (dit kwam vooral door de vergelijking met het succesvolle Who Framed Roger Rabbit), wist de film toch een kassucces te worden.
Basketbalwedstrijd met hoge inzet!
Space Jam begint met een jonge Michael Jordan die met zijn vader aan het basketballen is. Hij droomt van een succesvolle carrière in de NBA en doet er alles aan om deze droom te bereiken. Zijn missie slaagt. Zodra hij zich bij de top van de basetbalsterren mag rekenen, beslist hij echter te stoppen en voor een honkbalcarrière te gaan. Helaas met minder succes.
Tegelijkertijd maakt Mr. Swackhammer zich, in een alternatief cartoonuniversum, zorgen over zijn pretpark Moron Mountain. In een poging om meer bezoekers te trekken, stuurt hij zijn onderdanen (de Nerdlucks) naar de aarde om de Looney Tunes te vangen en te gebruiken als attractie in zijn park. Bugs Bunny en zijn crew slagen er echter in om de Nerdlucks te overtuigen tot een basketbalwedstrijd. Verliezen de Looney Tunes, dan gaan ze mee naar Moron Mountain. Swackhammer zou geen boosaardig genie zijn moest hij geen extra plannetje op zak hebben. Hij besteelt topbasketballers uit de NBA van hun talent en bezorgt het aan zijn team: de 'Monstars'. De Looney Tunes beseffen al snel dat ze het alleen niet zullen redden en besluiten op zoek te gaan naar versterking. Wie beter dan Michael Jordan komt in aanmerking om hen van het verlies te behoeden? Of het hen lukt, moet je zelf bekijken!
Nostalgie met een kritische kanttekening
Wat Space Jam zo fantastisch maakt, is de pure brok nostalgie voor nineties kids. Enerzijds Michael Jordan, de toenmalige held van velen en anderzijds de overvloedige aanwezigheid van bekende Looney Tunes-figuren zoals Bugs Bunny, Daffy Duck, Tweety, Wille E. Coyote, Tazmanian Devil, Porky Pig, ... Waar je als kind echter niet op let zijn de acteerprestaties. In een film gedragen door een basketballer is het niet verwonderlijk dat er op dat vlak geen topprestaties worden neergezet. Mensen die de gouden tijden van Michael Jordan nooit hebben meegemaakt, zullen mogelijk iets kritischer en minder vergevingsgezind zijn. Mijn zoon van drie trok het hem alleszins niet aan en zat vaak uitbundig te lachen met de doldwaze stoten van Bugs en zijn team. Dat de humor vaak wat goofy en enigszins outdated is kon hem worst wezen. Zelf had ik als kind dezelfde reacties als mijn zoon, maar waar ik vroeger meeging in het schaterlachen, kwam het nu helaas niet verder dan hier en daar een grijns en een licht omhoogkrullende bovenlip. Hoewel de acteerprestaties met andere woorden niet top waren, was de interactie met de tekenfilmpersonages dat nog wel.
Wat Space Jam zo fantastisch maakt, is de pure brok nostalgie voor nineties kids.
Laat het ons even hebben over het visuele aspect. In een tijd waar we prachtige Pixars en Dreamworks gewoon zijn springt een film als Space Jam er natuurlijk wat uit. Dit neemt echter niet weg dat de film er visueel gewoon goed uitziet. Zo ogen met de 4K UHD remake de kleuren een stuk frisser dan vroeger. Ook de cartoony feel die we vroeger zo gewoon waren, kwam goed uit in de high definition versie van de film. Hoewel ondertussen toch al 25 jaar oud, heeft mijns inziens de film op dat vlak toch wel de tand des tijds doorstaan. Ook de muziek blijft gewoon meer dan oké. Zo klonk het meer dan vertrouwd om Pump Up The Jam van Technotronic nog eens door de speakers te horen knallen! Wat daarenboven (helaas) ook vertrouwd aanvoelde, was hoe irritant Stan Podolak, gespeeld door Wayne Knight (je weet wel, die gast van Jurassic Park), nog steeds was. Daar kan een 4K-upgrade helaas geen soelaas bieden!
Conclusie
Naar aanleiding van de nieuwe Space Jam: A New Legacy, bracht Warner Bros. een 4K UHD remake van de originele versie van 1996 uit. Hoewel het nooit echt een topfilm zal worden, was het niettemin één brok pure nostalgie. Vooral voor mensen van de jaren negentig die fan waren van het origineel, is de film toch zeker de upgrade waard. Zeker wie ondertussen jonge kinderen heeft, raad ik aan om de film een kans te geven. Hoewel de humor een beetje outdated voelt, blijft het toch een vermakelijk geheel!
"Th-th-th-that's all folks!".
"Th-th-th-that's all folks!".
Pro
- Nostalgie ten top
- Beeld en geluid in de 4K UHD-versie zijn een meerwaarde
- Guilty pleasure om nog eens te bekijken met jonge kinderen
Con
- Humor wat outdated
- Vooral voor mensen van de jaren negentig die zijn opgegroeid met de Looney Tunes en Michael Jordan
7
Over deze film
Beschikbaar vanaf
7 juli 2021
Genre
- Animatie
Speelduur
88 minuten
Regie
Joe Pytka
Cast
Michael Jordan, Wayne Knight, Bill Murray, Charles Barkley, ...
Uitgever
Warner Bros.
Website
Laatst bewerkt:
.
Was er zo van overtuigd dat hij dat was!
