Pink Moon is de eerste speelfilm van Floor van der Meulen, waarin de dood centraal staat. Iris krijgt te horen dat haar vader rond zijn vijfenzeventigste verjaardag een einde aan zijn leven wil maken. Hij is gezond, woont zelfstandig in een mooie villa en heeft een goede band met zijn kinderen en kleinkinderen. Toch wil hij niet meer verder leven – het is genoeg geweest, zegt hij.
Hoe reageer je wanneer iemand van wie je houdt je vertelt dat die niet meer wil leven? Zoek je professionele hulp of accepteer je hun wens? Pink Moon volgt de gevoelens van een familie die hiermee geconfronteerd wordt. Pink Moon is nu te zien op Sooner, een streamingdienst die zich onderscheidt door in te zetten op hedendaagse Europese onafhankelijke cinema. Wil je meer weten over Sooner, lees dan zeker ons artikel View-Master: De Sooner-editie.
De angst om een ouder te verliezen
Tijdens de openingsscène ligt Iris uitgestrekt op de zetel, met haar gezicht verstopt tussen de kussens en hiermee wordt de toon van de film onmiddellijk gezet. Ze heeft net – tijdens een familiediner – het schokkende nieuws vernomen dat haar vader Jan zijn leven op zijn aanstaande verjaardag gaat beëindigen; hij heeft de nodige medicatie al enige tijd op voorraad. Jan is niet ziek maar wil niet aftakelen en afhankelijk worden van anderen. Hij heeft besloten om eruit te stappen op het moment dat hij nog goed is. Iris heeft erg veel moeite om de keuze van haar vader te begrijpen en te accepteren. Haar broer Ivan neemt het nieuws veel zakelijker op en wil voornamelijk alles over de praktische kant weten.
Het verhaal volgt grotendeels de openhartige momenten tussen vader Jan en dochter Iris. Pink Moon is een emotionele reis waarin het zware onderwerp afgewisseld wordt met goedgeplaatste humor; dit contrast zorgt ervoor dat het geen vijfennegentig minuten lange kwelling wordt.
Het fantastische acteerwerk van Julia Akkermans en Johan Leysen maakt de band tussen vader en dochter aandoenlijk, hartverscheurend en breekbaar. De kracht tussen de personages wordt ook versterkt door adempauzes – het zwijgen in een situatie waar niemand raad mee weet. Broer Ivan (Eelco Smits) lijkt ongevoeliger en verwerkt het nieuws door alles te regelen, waardoor hij beter functioneert. Hij maakt een draaiboek, regelt stickers waarmee ze alvast voorwerpen in het huis kunnen claimen – zodat de verdeling probleemloos verloopt – en kiest een exacte datum voor Jans dood.
Zelfbeschikking
De film stelt in vraag of je iemand kan verplichten om verder te blijven leven. In Pink Moon is het Jans eigen keuze, maar het is echter onwettig zijn “voltooid leven” zelf te beëindigen. Zijn familie moet er dus alles aan doen om achteraf niet beschuldigd te worden van medeplichtigheid. Moet euthanasie zonder medische reden kunnen? Het is een maatschappelijk debat dat de laatste jaren gelukkig al wel meer bespreekbaar is en de vraag doet stellen of het legaal moet kunnen.
De muziek heeft een grote invloed in de film; Jan neuriet een liedje, maar kan zich de titel niet herinneren. Iris is volhardend om te ontdekken over welk nummer het gaat; misschien geeft het haar hoop om haar vader toch nog op andere gedachten te brengen, maar het brengt hen uiteindelijk ook dichter bij elkaar. Pink Moon van Nick Drake had dan ook het eindnummer van de film moeten worden, maar regisseur Floor van der Meulen kreeg helaas van Drakes familie de toestemming niet om het te gebruiken.
Hoe reageer je wanneer iemand van wie je houdt je vertelt dat die niet meer wil leven? Zoek je professionele hulp of accepteer je hun wens? Pink Moon volgt de gevoelens van een familie die hiermee geconfronteerd wordt. Pink Moon is nu te zien op Sooner, een streamingdienst die zich onderscheidt door in te zetten op hedendaagse Europese onafhankelijke cinema. Wil je meer weten over Sooner, lees dan zeker ons artikel View-Master: De Sooner-editie.
De angst om een ouder te verliezen
Tijdens de openingsscène ligt Iris uitgestrekt op de zetel, met haar gezicht verstopt tussen de kussens en hiermee wordt de toon van de film onmiddellijk gezet. Ze heeft net – tijdens een familiediner – het schokkende nieuws vernomen dat haar vader Jan zijn leven op zijn aanstaande verjaardag gaat beëindigen; hij heeft de nodige medicatie al enige tijd op voorraad. Jan is niet ziek maar wil niet aftakelen en afhankelijk worden van anderen. Hij heeft besloten om eruit te stappen op het moment dat hij nog goed is. Iris heeft erg veel moeite om de keuze van haar vader te begrijpen en te accepteren. Haar broer Ivan neemt het nieuws veel zakelijker op en wil voornamelijk alles over de praktische kant weten.
Het verhaal volgt grotendeels de openhartige momenten tussen vader Jan en dochter Iris. Pink Moon is een emotionele reis waarin het zware onderwerp afgewisseld wordt met goedgeplaatste humor; dit contrast zorgt ervoor dat het geen vijfennegentig minuten lange kwelling wordt.
Het fantastische acteerwerk van Julia Akkermans en Johan Leysen maakt de band tussen vader en dochter aandoenlijk, hartverscheurend en breekbaar. De kracht tussen de personages wordt ook versterkt door adempauzes – het zwijgen in een situatie waar niemand raad mee weet. Broer Ivan (Eelco Smits) lijkt ongevoeliger en verwerkt het nieuws door alles te regelen, waardoor hij beter functioneert. Hij maakt een draaiboek, regelt stickers waarmee ze alvast voorwerpen in het huis kunnen claimen – zodat de verdeling probleemloos verloopt – en kiest een exacte datum voor Jans dood.
Zelfbeschikking
De film stelt in vraag of je iemand kan verplichten om verder te blijven leven. In Pink Moon is het Jans eigen keuze, maar het is echter onwettig zijn “voltooid leven” zelf te beëindigen. Zijn familie moet er dus alles aan doen om achteraf niet beschuldigd te worden van medeplichtigheid. Moet euthanasie zonder medische reden kunnen? Het is een maatschappelijk debat dat de laatste jaren gelukkig al wel meer bespreekbaar is en de vraag doet stellen of het legaal moet kunnen.
Kan je iemand verplichten om verder te blijven leven?
De muziek heeft een grote invloed in de film; Jan neuriet een liedje, maar kan zich de titel niet herinneren. Iris is volhardend om te ontdekken over welk nummer het gaat; misschien geeft het haar hoop om haar vader toch nog op andere gedachten te brengen, maar het brengt hen uiteindelijk ook dichter bij elkaar. Pink Moon van Nick Drake had dan ook het eindnummer van de film moeten worden, maar regisseur Floor van der Meulen kreeg helaas van Drakes familie de toestemming niet om het te gebruiken.
Conclusie
Pink Moon is een hartverscheurend drama over een vader die ervoor kiest om zijn leven te beëindigen; niet omdat hij ziek is maar omdat het voltooid is. Vanaf de allereerste scène ken je het einde en de hele speelduur word je meegezogen in de emotionele reis hiernaartoe. Desondanks dat ik de inhoud had gelezen, werd ik toch verrast door de geladenheid; ik begrijp de gevoelens van Iris en heb het persoonlijk ook lastig om te aanvaarden dat iemand die gezond is, eruit wil stappen. De film wordt prima opgebouwd en je krijgt gelukkig ook wel adempauzes, maar toch is het aangeraden om de doos zakdoekjes klaar te zetten.
Pro
- Geweldige acteerprestaties
- Goedgeschreven script
Con
- Zwaar thema
- Focus teveel op Iris, de relatie tussen broer en zus had prominenter mogen zijn
7
Over deze film
Beschikbaar vanaf
8 september 2022
Genre
- Drama
Speelduur
95 minuten
Regie
Floor van der Meulen
Cast
Julia Akkermans, Johan Leysen, Eelco Smits, ...
Uitgever
September Film
