Filmreview: Le deuxième acte

Le deuxième acte is de nieuwste film van de Franse filmmaker Quentin Dupieux, ook bekend als de muzikant Mr. Oizo. Dupieux staat erom bekend dat hij een veelzijdig filmmaker is en voor deze film heeft hij opnieuw niet alleen de regie gevoerd, maar ook het scenario geschreven, de montage verzorgd en de cinematografie op zich genomen. Le deuxième acte was de openingsfilm van het 77ste Cannes Film Festival, dat vandaag van start ging. De film is te zien in bioscopen in Frankrijk, evenals in Franstalige bioscopen in België en enkele geselecteerde Vlaamse bioscopen.

De trailer van de film gaf al een voorproefje van de cynische en eigenzinnige stijl van Dupieux. Op een originele manier laat hij de vier acteurs - Léa Seydoux, Louis Garrel, Raphaël Quenard, Vincent Lindon - beweren dat zij de sterren van het verhaal zijn.

ledeuxiemeacte-001.jpg

Het tweede bedrijf​

In een afgelegen landelijk gebied bevinden de vier hoofdpersonages zich op weg naar een restaurant met een verouderde inrichting. De camera volgt eerst David en Willy terwijl ze samen naar het restaurant lopen. Daarna verschuift de focus naar Florence en haar vader, die ook te voet onderweg zijn.

De dialogen zijn vanaf de eerste scènes intens en uitgebreid. David vraagt Willy om een vrouw die hem lastigvalt te verleiden, omdat ze hem constant belt en hij er genoeg van heeft. Willy is terughoudend en vermoedt dat er meer aan de hand is. Is ze lelijk? Nee. Willy begint te improviseren. Dus is ze geen echte vrouw? "Dat kun je niet zeggen, we worden gefilmd!", roept David terwijl hij in de camera kijkt. De conversatie loopt verder terwijl de twee mannen in een lange opname over een weg lopen.

Is ze lelijk? Nee. Is ze geen echte vrouw?


Kort daarna verschuift de aandacht naar Florence en haar vader, die ook te voet onderweg zijn naar het restaurant. Ze voeren een even lange dialoog, waarbij de situatie gespannen raakt en Guillaume de opnames wil verlaten. Is dit een film over cinema? Realiteit en fictie worden verweven, waarbij het restaurant het toneel wordt van absurd theater.

ledeuxiemeacte-002.jpg

Wat is realiteit?​

Wat vertelt Dupieux ons met deze film? De verwachting was een luchtige komedie boordevol gebeurtenissen, maar in plaats daarvan werd ik verrast door een dialoogintensieve film. Deze krachtige en uitgebreide dialogen werden mogelijk gemaakt door een sterke cast die het verhaal perfect in balans bracht, waarbij de vlotheid en ervaring van alle acteurs sterk naar voor kwamen. Dit getuigt van een zeer goed samengestelde cast. Met dergelijke krachtige dialogen kon de setting eenvoudig worden gehouden. De film is minimalistisch in detail, zonder franje. De cinematografie is ingetogen en sober; het is een alledaagse, bewolkte dag op het platteland waarbij de interactie tussen de personages centraal staat.

Le deuxième acte biedt een boeiende combinatie van komedie en filosofisch debat, dat relevant is in de hedendaagse samenleving. Vanaf de eerste discussie tussen Willy en David worden onderwerpen aangesneden zoals gehandicapten en homoseksualiteit, wat leidt tot beschaamde blikken en het besef dat dergelijke opmerkingen vandaag de dag niet meer worden geaccepteerd - en dan kijken ze uiteindelijk recht in de camera, naar de toeschouwer.

Le deuxième acte biedt een boeiende combinatie van komedie en filosofisch debat.


Le deuxième acte heeft een origineel concept, slim scenario en goed getimede humor. De rol van de ober (Manuel Guillot) zorgt voor briljante komische momenten - hij is de figurant die instabiliteit brengt - waarbij zijn onhandige manier van wijn inschenken voor de gasten universele humor oplevert. De humoristische scènes zijn weliswaar niet nieuw in cinema, maar worden op een goede wijze gebracht, waardoor ze fris en vermakelijk blijven.

In de laatste scènes van de film ondergaan de hoofdpersonages opnieuw een opmerkelijke verandering. Een nieuwe identiteit werpt een interessante vraag op over de authenticiteit van een persoon. Wordt er weerom een masker opgezet? Deze transformatie roept vragen op over wat echt is en wat niet in een wereld waarin acteurs hun rollen en persoonlijkheden naast elkaar plaatsen.

Quentin Dupieux slaagt er niet altijd in om mij te boeien of aan het lachen te maken. Zijn films weerspiegelen duidelijk zijn eigen visie, los van externe invloeden. Als je zijn eigenzinnige gevoel voor humor waardeert, dan zijn dit ideale films voor jou. Hoewel het niet altijd voor mij werkt, heb ik respect voor zijn keuze om zijn eigen pad te volgen en zijn visie te realiseren. In het geval van deze film wist hij echter wel de juiste snaar te raken.

Conclusie

Ik geniet van films waarin dialoog een belangrijke rol speelt, vooral als ze gepaard gaan met scherpe humor en een interessant concept. Quentin Dupieux slaagt erin dit op een sterke manier over te brengen. Deze film van tachtig minuten was zeer vermakelijk en ik had zelfs het gevoel dat het nog langer had mogen duren. Hoewel niet al zijn films hetzelfde effect op mij hebben, is deze regisseur absoluut bekwaam in het schrijven van scenario's en het vertalen ervan naar het scherm.

Pro

  • Sterke cast
  • Geweldige humor
  • Sterke dialogen

Con

  • Absurd
7.5

Over deze film

Beschikbaar vanaf

14 mei 2024

Genre

  1. Komedie

Speelduur

80 minuten

Regie

Quentin Dupieux

Cast

Léa Seydoux, Louis Garrel, Raphaël Quenard, Vincent Lindon en Manuel Guillot

Uitgever

Diaphana Distribution
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan