Godland is de nieuwste dramafilm van regisseur Hlynur Pálmason en speelt zich af aan het einde van de negentiende eeuw. Een jonge Deense priester reist naar IJsland om een kerk te bouwen en de plaatselijke bevolking te fotograferen. Het verhaal van Godland (Vanskabte Land) is geïnspireerd door zeven foto’s die gemaakt zijn door een Deense priester in de beginjaren van de fotografie (collodiumproces). Hlynur Pálmason raakte hierdoor gefascineerd en vroeg zich af wie die mensen op de foto’s waren en wat hun situatie en achtergrond was. Godland vertelt het fictieve verhaal dat Pálmason rond deze foto's bedacht.
Als je IJsland zegt, denkt men aan vulkanen, watervallen en natuur, maar het is ook een land met een boeiende geschiedenis en fascinerende mythologie. Het is het ideale decor voor een film die zijn kracht uit het visuele aspect haalt. Door dit verhaal te koppelen aan de beginperiode van de fotografie – waarbij een ingewikkeld proces gevolgd moet worden en de fotograaf maar een beperkte tijdspanne heeft om zijn foto te ontwikkelen – maakt dit Godland een poëtisch plaatje.
Een foto als waarheid
Priester Lucas (Elliott Crosset Hove) wordt door de Deense kerk naar IJsland gestuurd om er een parochie te stichten. Lucas is een devoot man, die het land en de mensen wil leren kennen. De reis kan per boot, maar hij kiest ervoor om een zware trektocht met paarden dwars door de natuur tot aan zijn bestemming te maken, zodat hij ook foto’s van het landschap kan nemen. De bisschop waarschuwt hem voor de gevaren onderweg en het IJslandse weer: een land waar de zon nooit ondergaat in de zomernachten en het weer in de winter extreem is.
Zijn gids is Ragnar (Ingvar Sigurdsson), een norse IJslander die alle ontberingen zonder klagen doorstaat. Ze hebben een strak schema en moeten de deadline – het einde van de zomer – halen om de kerk te bouwen. Onderweg voelt Lucas duidelijk isolement – Ragnor spreekt enkel IJslands en Lucas spreekt enkel Deens. Op het moment dat het weer extreem slecht is en hij nog amper kan bewegen van de kou, zoekt Lucas hulp bij God: “It is not going as planned, I can’t go any further”. Lucas overleeft de reis nauwelijks; hij bereikt zijn bestemming met de hulp van Ragnar en mag herstellen in het huis van de Deense Carl (Jacob Hauberg Lohmann). Carl heeft twee dochters, Anna en Ida; zij raken bevriend met Lucas en laten de mooie kant van IJsland zien.
De keuze is gebaseerd op ritme
Godland is een uniek drama waarin de idealistische Lucas geconfronteerd wordt met fysieke en mentale obstakels. Deze film is geen wonderlijk reisverslag; het grimmige karakter van de IJslandse natuur en Lucas’ waanzin – die naarmate de film vordert steeds erger wordt – drijven de intensiteit op. Regisseur Pálmason heeft een gave om de perfecte compositie te vinden en de kleinste details te tonen, zijn beelden zijn zoals een postkaart en komen in deze film volledig tot hun recht. Godland gebruikt de beeldverhouding 1.33:1, een standaardformaat voor de vroeger stille films en ook lange tijd het dominante televisieformaat. Deze compacte – bijna vierkante – afmeting past perfect bij de film en is een knipoog naar de vroegere fotografie.
Hlynur Pálmason had de vrijheid om deze film volledig naar eigen inzicht te maken en omdat hij ook het verhaal had geschreven, wist hij naar welke beelden hij op zoek was. Het documenteren van een stuk landschap voor één bepaalde scène nam bijna twee jaar in beslag. Pálmason had veel keuze voor de montage, met een lange film als resultaat. Godland heeft een speelduur van 143 minuten en wordt hierdoor soms langdradig – de film een half uur inkorten had het verhaal ten goede gekomen.
Als je IJsland zegt, denkt men aan vulkanen, watervallen en natuur, maar het is ook een land met een boeiende geschiedenis en fascinerende mythologie. Het is het ideale decor voor een film die zijn kracht uit het visuele aspect haalt. Door dit verhaal te koppelen aan de beginperiode van de fotografie – waarbij een ingewikkeld proces gevolgd moet worden en de fotograaf maar een beperkte tijdspanne heeft om zijn foto te ontwikkelen – maakt dit Godland een poëtisch plaatje.
Een foto als waarheid
Priester Lucas (Elliott Crosset Hove) wordt door de Deense kerk naar IJsland gestuurd om er een parochie te stichten. Lucas is een devoot man, die het land en de mensen wil leren kennen. De reis kan per boot, maar hij kiest ervoor om een zware trektocht met paarden dwars door de natuur tot aan zijn bestemming te maken, zodat hij ook foto’s van het landschap kan nemen. De bisschop waarschuwt hem voor de gevaren onderweg en het IJslandse weer: een land waar de zon nooit ondergaat in de zomernachten en het weer in de winter extreem is.
Zijn gids is Ragnar (Ingvar Sigurdsson), een norse IJslander die alle ontberingen zonder klagen doorstaat. Ze hebben een strak schema en moeten de deadline – het einde van de zomer – halen om de kerk te bouwen. Onderweg voelt Lucas duidelijk isolement – Ragnor spreekt enkel IJslands en Lucas spreekt enkel Deens. Op het moment dat het weer extreem slecht is en hij nog amper kan bewegen van de kou, zoekt Lucas hulp bij God: “It is not going as planned, I can’t go any further”. Lucas overleeft de reis nauwelijks; hij bereikt zijn bestemming met de hulp van Ragnar en mag herstellen in het huis van de Deense Carl (Jacob Hauberg Lohmann). Carl heeft twee dochters, Anna en Ida; zij raken bevriend met Lucas en laten de mooie kant van IJsland zien.
De keuze is gebaseerd op ritme
Godland is een uniek drama waarin de idealistische Lucas geconfronteerd wordt met fysieke en mentale obstakels. Deze film is geen wonderlijk reisverslag; het grimmige karakter van de IJslandse natuur en Lucas’ waanzin – die naarmate de film vordert steeds erger wordt – drijven de intensiteit op. Regisseur Pálmason heeft een gave om de perfecte compositie te vinden en de kleinste details te tonen, zijn beelden zijn zoals een postkaart en komen in deze film volledig tot hun recht. Godland gebruikt de beeldverhouding 1.33:1, een standaardformaat voor de vroeger stille films en ook lange tijd het dominante televisieformaat. Deze compacte – bijna vierkante – afmeting past perfect bij de film en is een knipoog naar de vroegere fotografie.
Geconfronteerd met fysieke en mentale obstakels wordt Lucas tot waanzin gedreven.
Hlynur Pálmason had de vrijheid om deze film volledig naar eigen inzicht te maken en omdat hij ook het verhaal had geschreven, wist hij naar welke beelden hij op zoek was. Het documenteren van een stuk landschap voor één bepaalde scène nam bijna twee jaar in beslag. Pálmason had veel keuze voor de montage, met een lange film als resultaat. Godland heeft een speelduur van 143 minuten en wordt hierdoor soms langdradig – de film een half uur inkorten had het verhaal ten goede gekomen.
Conclusie
Godland heeft een sterk script, de beelden zijn magnifiek en trekken je mee in de mooie IJslandse wereld. Het verhaal ontrafelt traag en blijft raadselachtig, toch zijn sommige scènes te lang en de film had gerust een half uur korter mogen zijn. Het godsdienstig thema van de film sprak mij niet aan, maar regisseur Pálmason weet het onderwerp toch boeiend te maken. Ook de acteurs zetten een geweldige prestatie neer.
Pro
- Adembenemende beelden
- Krachtig verhaal
- Verrassend plot
Con
- Te lang
8
Over deze film
Beschikbaar vanaf
8 maart 2023
Genre
- Drama
Speelduur
143 minuten
Regie
Hlynur Pálmason
Cast
Elliott Crosset Hove, Ingvar Sigurdsson, Vic Carmen Sonne, Ída Mekkín Hlynsdóttir, ...
Uitgever
Imagine Film
