Toen het nieuws bekend werd dat Elizabeth Banks, vooral bekend van haar werk aan Pitch Perfect, met de film Cocaine Bear op de proppen zou komen werden diverse wenkbrauwen gefronst. De film is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van een drugrun die uit de hand liep en een pakket cocaïne dat in een nationaal park gedropt werd om vervolgens smakelijk verorberd te worden door een grote beer. Dient het gezegd dat het beest in kwestie volledig high keet begon te schoppen?
Het is een lichtjes geniaal uitgangspunt, maar het was wat afwachten om te zien voor welke toon Banks zou gaan met haar film. Al in de eerste minuut legt de regisseuse haar kaarten op tafel wanneer de paramedic die bij het openen van een deur oog in oog komt te staan met een trippende beer vervolgens zachtjes de deur terug sluit. Cocaine Bear wordt dus een ietwat melige monsterfilm die humor en gruwel wonderwel lijkt te gaan vermengen. Dat het fijn wordt om Ray Liotta nog een laatste keer aan het werk te zien is zeker, maar een uit de kluiten gewassen zwarte beer volledig ''coked out of his mind'' achter ambulances zien rennen is ook een grote aantrekkingskracht. Cocaine Bear verschijnt in februari in de zalen in al zijn gore glorie.
Het is een lichtjes geniaal uitgangspunt, maar het was wat afwachten om te zien voor welke toon Banks zou gaan met haar film. Al in de eerste minuut legt de regisseuse haar kaarten op tafel wanneer de paramedic die bij het openen van een deur oog in oog komt te staan met een trippende beer vervolgens zachtjes de deur terug sluit. Cocaine Bear wordt dus een ietwat melige monsterfilm die humor en gruwel wonderwel lijkt te gaan vermengen. Dat het fijn wordt om Ray Liotta nog een laatste keer aan het werk te zien is zeker, maar een uit de kluiten gewassen zwarte beer volledig ''coked out of his mind'' achter ambulances zien rennen is ook een grote aantrekkingskracht. Cocaine Bear verschijnt in februari in de zalen in al zijn gore glorie.
Laatst bewerkt:
