Bordspelreview: Yak

Eindelijk! We hebben er lang op moeten wachten, maar tegenwoordig komt het zonnetje steeds meer piepen. De temperaturen gaan gestaag omhoog, waardoor we tussen de regenbuien door toch eindelijk van wat lenteweer kunnen genieten. Wie het nu al te warm vindt, kan zich laten gaan in het bordspel Yak. In een besneeuwd landschap tracht je een stenen toren te bouwen die de verkopers en hun jaks wegwijs maken door het mistige Himalayagebergte. Uitgever Asmodee stuurde ons een exemplaar op ter review (het bordspel, geen jak) en mijn ervaring lees je hieronder.

Het eerste dat opvalt aan Yak van uitgever Pretzel Games (onderdeel van Asmodee) is de speldoos. De voorzijde ziet er knap uit en de achterzijde geeft meer prijs over de inhoud van het spel. Ik speelde Yak reeds op een spellenbeurs vorig jaar en toen vielen voornamelijk de schitterende, misschien wel overgeproduceerde spelcomponenten op. Zo bevat Yak vier mooi vormgegeven jaks, een hele hoop voedselfiches, nog meer houten bouwstenen inclusief een zak, een mooi spelbord, een kartonnen Stoepa-figuurtje, een 3D-bergspoor, spelersborden en kaarten. Daarnaast bevat de doos een insert waarin je al je speelmateriaal kwijt kunt, al is dat door de grote hoeveelheid aan spelcomponenten geen evidentie.

Yak 1.jpg

Van zonsopgang tot zonsondergang​

Het opzetten van het spel neemt wat tijd in beslag en zal ik hier nu niet uitgebreid bespreken. Elke speler krijgt wel drie actiekaarten, een eigen spelersbord en een voedselfiche van elke soort. De jaks komen op het spelbord te staan, waarbij hun wagon gevuld wordt met drie willekeurige stenen en voedselfiches zoals aangegeven. Het bergspoor wordt nog op tafel geplaatst en dat is het zowat. Optioneel kun je nog enkele bonuskaarten gebruiken die het spel wat meer diepgang geven. De babyjak wordt aan de startspeler gegeven, waarna er gestart kan worden met de race naar de overwinning. Het speleinde wordt ingezet nadat één van de spelers het vierde niveau heeft gebouwd, waarna er nog één ronde wordt gespeeld.

Een ronde bestaat uit drie fasen, waarin andere acties worden uitgevoerd. Tijdens de zonsopgang kiest elke speler één van de actiekaarten, tijdens de middagfase komt elke speler aan beurt en tijdens de zonsondergang wordt het spel klaargemaakt voor de volgende ronde. De eerste fase, de zonsopgang, is het eenvoudigst. Hier kies je één van je actiekaarten en leg je deze gedekt voor je neer. Eens elke speler dit heeft gedaan, wordt vanaf de startspeler de middagfase uitgevoerd. Hier zijn er een pak meer mogelijkheden, afhankelijk van welke kaart je hebt gespeeld. Het komt erop neer dat je ofwel voedselfiches neemt of bouwt aan je muur.

Bij het bouwen betaal je één, drie of vijf goederen (voedsel) en in ruil daarvoor mag je één, twee of drie stenen uit de kar die voor je staat nemen. Wil je een kristal nemen (een lichtblauwe steen), dan betaal je daar één voedsel extra voor. Daarna kan het bouwen beginnen. Starten doe je uiteraard onderaan en de eerste steen leg je waar je wil. Alle volgende stenen moeten ofwel direct naast een andere ofwel bovenop twee andere worden gelegd. In deze fase is het belangrijk om de juiste stenen te kiezen, want je krijgt punten afhankelijk van hoe de verschillende kleuren (maar liefst acht soorten) zich in je muur bevinden, waarover later meer. Let ook op bij het betalen voor je stenen, want niet elke verkoper neemt eender welk goed aan.


De verkeerde verkoper​

Een andere mogelijke actie is de bevoorrading. Hierbij mag je alle voedselfiches van één soort uit de kar nemen die voor je staat. Let wel op dat je maximaal acht goederenfiches bij mag houden. Als extra mag je nog een steen uit de zak nemen en die op de kar leggen waarvan je de voedselfiches hebt genomen. Liggen er reeds vier stenen in de kar, dan sla je deze stap over. De laatste actie is de markt een bezoekje brengen. Hier mag je twee voedselfiches van de markt nemen. Ook bij deze actiekaart hoort nog een extra actie. Zo mag je drie stenen uit de zak nemen, daarvan kies je er één en de gekozen steen mag je op een kar naar keuze plaatsen. Ideaal als je weet welke kar straks jouw richting uit komt ...

Yak is een bijzonder mooi bordspel!


Afhankelijk van de richting waarnaar de jaks gedraaid zijn, weet je welke van de jaks jouw richting uitkomt met z'n eigen aanbod aan voedselfiches en stenen. Tijdens de zonsondergang worden de jaks namelijk verplaatst naar de volgende speler en worden ook de actiekaarten teruggenomen. Op die manier kun je vooruitplannen. Zo kun je al je brood nu spenderen als je weet dat de volgende verkoper geen brood aanvaardt. Let echter wel op voor de opkomende mist, want die mist kan roet in je eten en je plannen gooien. Worden er witte blokken uit de zak met stenen getrokken, dan raken alle jaks het noorden kwijt en worden ze naar de andere kant gedraaid. En dat misschien net op een moment dat het niet zo goed uitkomt. Dan zit je daar met al je melk terwijl de volgende verkoper een lactose-intolerantie heeft ...

Yak 4.png

Stenen muur​

De mist blijft aanwezig in het spel en daarvoor wordt het bergspoor gebruikt. De eerste getrokken mistfiches worden daarop geplaatst, waardoor er telkens minder mistblokken in de zak zitten. Is dat spoor voor de eerste keer vol, dan worden alle mistblokken weer in de zak gedaan. Is het spoor voor de tweede keer vol, dan blijft er maar één mistblok in de zak. Tegen dan zijn de stenen muren natuurlijk al voor een groot deel gebouwd, dus de mist blijft elke keer opnieuw wat voor onzekerheid zorgen. Elke ronde worden opnieuw alle stappen uitgevoerd tot het einde van het spel wordt ingeluid. Zoals reeds gezegd gebeurt dat vanaf iemand de veertiende steen bouwt, waarna er nog een ronde wordt gespeeld. Degene die het einde van het spel in gang zet, krijgt nog het Stoepa-figuurtje ter waarde van drie punten. Daarna volgt de puntentelling en wie de meeste punten heeft, mag zich als overwinnaar kronen.

De muur en de kleuren waaruit deze is opgebouwd, is ontzettend belangrijk. De score hangt namelijk af van een aantal factoren, waaronder de grootte van elke groep in de muur en het aantal groepen van verschillende kleuren. Heb je twee aparte groepen van lichtgrijze stenen, dan scoor je minder dan wanneer je deze aan elkaar gelegd zou hebben. Je kunt niet volop op beide scoremogelijkheden inzetten, al hangt natuurlijk veel af van welke stenen je in de karren krijgt aangeboden. Helaas liggen de kleuren van sommige stenen wel erg dicht bij elkaar. Zo zijn de lichtgele, donkergele en oranje stenen moeilijk te onderscheiden. Daarnaast krijgt de speler met de meeste voedselfiches nog twee punten en kunnen de bonuskaarten ook nog (min)punten geven. Kristallen geven trouwens ook nog één punt per steen en kun je op het einde van het spel eenmaal per steen de kleur toewijzen die je wil. Zo kun je een bepaalde groep toch nog groter maken voor het maximale aantal punten. Kassa kassa!

Conclusie

Yak is een bijzonder mooi bordspel met spelcomponenten van uitstekende kwaliteit. De look heeft het spel alvast mee, al is het wel vervelend dat de kleuren van sommige stenen iets te dicht tegen elkaar aanleunen. Het is niet altijd duidelijk welke kleur een steen nu precies heeft. Daardoor zijn ook de bonuskaarten niet altijd duidelijk. Yak zit echter wel erg goed in elkaar en zal zowel beginnende als ervaren spelers kunnen bekoren, al is de vraag wat de herspeelbaarheid is voor de laatste groep. De bonuskaarten voegen wat extra diepgang toe, al moet je geen al te uitdagend spel verwachten.

De foto's werden aangeleverd door de uitgever.

Pro

  • Bijzonder mooie componenten
  • Eenvoudige regels
  • Vlot te spelen
  • Optionele bonuskaarten voor meer diepgang

Con

  • Kleuren van stenen moeilijk te onderscheiden
  • Insert niet heel functioneel
  • Herspeelbaarheid
7

Over

Uitgever

  1. Asmodee
  2. Pretzel Games

Designer

Michael Luu

Aantal spelers

2-4

Tijdsduur

30-60 minuten
 
Terug
Bovenaan