We mogen onze fantasie weer eens de vrije loop laten! Als je de bijtitel van Stella ziet staan, weet je waarschijnlijk wel waarom. Dixit is sinds de publicatie in 2008 uitgegroeid tot een van de populairste bordspellen van de afgelopen twintig jaar en wordt vaak geapprecieerd door een heel brede groep spelers, van de harde kern tot de beginnelingen. Daarin moest je beroep doen op rare kronkels in je verbeelding. Maar je mocht het ook niet te ver zoeken, want je moest toch wel één gelijkgestemde ziel aan de tafel hebben. Stella gooit het over een andere boeg. Het gaat hier om een spin-off en niet zozeer om een uitbreiding. Wij onderzochten of Stella genoeg nieuwigheden te bieden heeft ten opzichte van Dixit.
Stella: Dixit Universe
werd bedacht door Gérald Cattiaux en Jean-Louis Roubira, waarvan laatstgenoemde ook al Dixit had ontworpen. De tekeningen, die stuk voor stuk weer ware kunstwerkjes zijn, werden geïllustreerd door Jérôme Pélissier. Het spel werd wederom gepubliceerd door Libellud en de distributie gebeurt bij ons door Asmodee. Op de handleiding wordt direct duidelijk gemaakt: de kaarten van Dixit en Stella zijn in beide richtingen perfect mengbaar. Een blik op de spelregels brengt gelukkig al snel geruststelling: het betreft hier een volledig ander spel dan Dixit. Niet dat we dat geen leuk spel vinden, in tegendeel, maar het is fijn dat de geliefde kaarten eens op een andere manier gebruikt worden.
Nog meer rare kronkels
De spelregels zijn deze keer nog eenvoudiger. Aan de start van een ronde wordt er via een kaart een woord onthuld. De hele ronde zal rond dat ene kernwoord gespeeld worden. In het midden van de tafel liggen twaalf geïllustreerde kaarten op een raster van drie op vier. Elke speler heeft een beschrijfbare kaart in handen waarop hetzelfde rasterpatroon afgebeeld staat. Met uitwisbare stift kruisen ze vervolgens in het geheim aan welke kaarten ze associëren met het kernwoord. Als iedereen klaar is, toont de startspeler op tafel een kaart aan die hij heeft aangekruist. Als tenminste twee andere spelers deze kaart geselecteerd hadden, verdienen alle betrokken spelers twee punten. Het hoogste aantal punten dat een kaart kan opleveren is drie. Daarvoor mag er echter maar één andere speler zijn die dezelfde kaart had geselecteerd.
Net als in Dixit geldt dus: wees creatief, maar zoek het niet te ver! En ook je medespelers hun fantasie en redeneringsvermogen kunnen inschatten kan van goudwaarde zijn. De rare kronkels van een typisch potje Dixit maken dus ook hier hun opwachting. Maar waarom zou je dan niet gewoon alle kaarten aankruisen? Wel, om te beginnen mogen spelers geen enkele fout maken om al hun punten te kunnen verdienen. Een fout maken betekent dat je een kaart als enige hebt geselecteerd. Wanneer dat gebeurt, kun je de rest van de ronde geen punten meer verdienen en wordt er een minpunt toegepast op elke kaart die eerder die ronde al punten had opgeleverd. Stella draait dus ook rond het inschatten van risico’s en je punten maximaliseren zonder te ver te gaan.
Marsmannetjes en pantoffels
Het spel eindigt na vier rondes. Dat betekent ook dat er dus slechts vier kernwoorden aan bod komen. Na een gespeelde ronde worden vijf van de vijftien kaarten vervangen door nieuwe, waardoor je meerdere ronden met een aantal zelfde kaarten zult spelen. Hier had ik graag een klein beetje meer variatie gezien. Maar Stella speelt zo vlot en is zo luchtig dat je na afloop al snel beslist om meteen een nieuw spel te starten, wat dan weer aantoont dat ook deze Dixit spin-off een voltreffer is. De componenten zijn van uitstekende kwaliteit. De geïllustreerde kaarten borduren voort op wat we gewend zijn uit Dixit, maar ook de plastieken spelerschips, stiftjes en overzichtskaarten zijn prima. Het spel is geschikt voor drie tot zes spelers, maar komt het beste tot zijn recht met vier of vijf. Ik heb nog geen behoefte gehad om andere Dixit-kaarten toe te voegen aan Stella, omdat er zo een grote stapel bij zit dat ik nog niet alle kaarten gezien heb, vooral omdat je slechts een klein deel gebruikt in een spel. Qua herspeelbaarheid zit het dan ook helemaal snor.
De woorden op de kaartjes zetten je soms goed aan het denken. Je zult maar zelden letterlijke connecties kunnen maken tussen een woord en een tekening, dus het gaat er vooral om welk gevoel een tekening oproept, waar de kleuren je aan doen denken, of welke andere vreemde link je dan ook maar kunt leggen tussen beiden. Als het kernwoord ‘Mars’ is, zul je waarschijnlijk de kaarten aanduiden waarop vreemde wezens staan, of waar een nachthemel te zien is. Of zelfs de kaart met het omaatje met een vissenkom op haar hoofd. Als het woord ‘pantoffel’ is, zul je misschien al iets vindingrijker moeten zijn. De discussies achteraf wanneer je bepaalde keuzes moet toelichten, maken dan ook integraal deel uit van de fun-factor in Stella.
Stella: Dixit Universe
Nog meer rare kronkels
De spelregels zijn deze keer nog eenvoudiger. Aan de start van een ronde wordt er via een kaart een woord onthuld. De hele ronde zal rond dat ene kernwoord gespeeld worden. In het midden van de tafel liggen twaalf geïllustreerde kaarten op een raster van drie op vier. Elke speler heeft een beschrijfbare kaart in handen waarop hetzelfde rasterpatroon afgebeeld staat. Met uitwisbare stift kruisen ze vervolgens in het geheim aan welke kaarten ze associëren met het kernwoord. Als iedereen klaar is, toont de startspeler op tafel een kaart aan die hij heeft aangekruist. Als tenminste twee andere spelers deze kaart geselecteerd hadden, verdienen alle betrokken spelers twee punten. Het hoogste aantal punten dat een kaart kan opleveren is drie. Daarvoor mag er echter maar één andere speler zijn die dezelfde kaart had geselecteerd.
Stella speelt zo vlot en is zo luchtig dat je na afloop al snel beslist om meteen een nieuw spel te starten.
Net als in Dixit geldt dus: wees creatief, maar zoek het niet te ver! En ook je medespelers hun fantasie en redeneringsvermogen kunnen inschatten kan van goudwaarde zijn. De rare kronkels van een typisch potje Dixit maken dus ook hier hun opwachting. Maar waarom zou je dan niet gewoon alle kaarten aankruisen? Wel, om te beginnen mogen spelers geen enkele fout maken om al hun punten te kunnen verdienen. Een fout maken betekent dat je een kaart als enige hebt geselecteerd. Wanneer dat gebeurt, kun je de rest van de ronde geen punten meer verdienen en wordt er een minpunt toegepast op elke kaart die eerder die ronde al punten had opgeleverd. Stella draait dus ook rond het inschatten van risico’s en je punten maximaliseren zonder te ver te gaan.
Marsmannetjes en pantoffels
Het spel eindigt na vier rondes. Dat betekent ook dat er dus slechts vier kernwoorden aan bod komen. Na een gespeelde ronde worden vijf van de vijftien kaarten vervangen door nieuwe, waardoor je meerdere ronden met een aantal zelfde kaarten zult spelen. Hier had ik graag een klein beetje meer variatie gezien. Maar Stella speelt zo vlot en is zo luchtig dat je na afloop al snel beslist om meteen een nieuw spel te starten, wat dan weer aantoont dat ook deze Dixit spin-off een voltreffer is. De componenten zijn van uitstekende kwaliteit. De geïllustreerde kaarten borduren voort op wat we gewend zijn uit Dixit, maar ook de plastieken spelerschips, stiftjes en overzichtskaarten zijn prima. Het spel is geschikt voor drie tot zes spelers, maar komt het beste tot zijn recht met vier of vijf. Ik heb nog geen behoefte gehad om andere Dixit-kaarten toe te voegen aan Stella, omdat er zo een grote stapel bij zit dat ik nog niet alle kaarten gezien heb, vooral omdat je slechts een klein deel gebruikt in een spel. Qua herspeelbaarheid zit het dan ook helemaal snor.
De discussies achteraf wanneer je bepaalde keuzes moet toelichten, maken integraal deel uit van de fun-factor in Stella.
De woorden op de kaartjes zetten je soms goed aan het denken. Je zult maar zelden letterlijke connecties kunnen maken tussen een woord en een tekening, dus het gaat er vooral om welk gevoel een tekening oproept, waar de kleuren je aan doen denken, of welke andere vreemde link je dan ook maar kunt leggen tussen beiden. Als het kernwoord ‘Mars’ is, zul je waarschijnlijk de kaarten aanduiden waarop vreemde wezens staan, of waar een nachthemel te zien is. Of zelfs de kaart met het omaatje met een vissenkom op haar hoofd. Als het woord ‘pantoffel’ is, zul je misschien al iets vindingrijker moeten zijn. De discussies achteraf wanneer je bepaalde keuzes moet toelichten, maken dan ook integraal deel uit van de fun-factor in Stella.
Conclusie
Stella: Dixit Universe kon me al vanaf het eerste spel overtuigen. Het speelt eigenlijk nog vlotter dan Dixit en is speelbaar met jong en oud, en met spelers met of zonder bordspel-ervaring. Dat maakt dit spel een perfecte instapper, en dat was Dixit eigenlijk ook al. We kunnen met een gerust hart zeggen dat Stella genoeg verschilt van Dixit om de aankoop volledig te rechtvaardigen, het doet volledig zijn eigen ding terwijl het toch vertrouwd aanvoelt. Dat de kaarten in beide richtingen inwisselbaar zijn, is heel fijn meegenomen. Toch had ik soms het gevoel dat Stella net iets te weinig om het lijf had. Je hebt een enorme stapel woord- en illustratiekaarten maar er wordt in een spel slechts een erg klein deel van gebruikt. Die dikke stapels komen natuurlijk de levensduur ten goede, maar een spel had wat mij betreft gerust iets uitgebreider mogen zijn. Toch kan ik Stella van harte aanraden aan nieuwkomers in de hobby en doorwinterde boardgame-geeks. Op een half uurtje is het spel opgezet, gespeeld en terug opgeruimd, ideaal om er even tussen te gooien op een bordspeldag.
Pro
- Prachtige tekeningen
- Speelbaar met iedereen
- Kaarten uitwisselbaar met Dixit
- Eenvoudige spelregels
Con
- Mist net dat tikkeltje diepgang
- Rondes mochten iets meer kaarten benutten
7.5
Over
Uitgever
- Asmodee
- Libellud
Designer
Gérald Cattiaux, Jean-Louis Roubira
Aantal spelers
3-6
Tijdsduur
30 minuten
