Bordspelreview: Monuments

Belgische of Nederlandse bedrijven die zich in de videogame- of bordspelindustrie storten ... op zich kunnen we er niet genoeg van krijgen. Ook Martin Looij draagt zijn steentje bij met zijn bordspeluitgeverij Keep Exploring Games. Hij brengt niet enkel reeds bekende bordspellen uit, waaronder bijvoorbeeld de trilogie Tikal, Cuzco en Mexica, maar ontwerpt ook zelf bordspellen. Het begon allemaal met Scuba en The Dutch East Indies, maar ondertussen bestaat het portfolio ook uit Monuments. Dit Kickstarter-spel is sinds dit jaar beschikbaar en ik ging aan de slag met de Deluxe versie.

De Kickstarter-campagne van Monuments vond vorig jaar plaats en er werd meer dan 25.000 euro ingezameld. Ondertussen zijn de spellen allemaal al geleverd, wat voor een Kickstarter-spel ongelofelijk snel is. Je kon toen kiezen voor een standaard versie, een Deluxe uitvoering of de Super Deluxe-editie. Het grootste verschil zit in de componenten. Daar waar de standaardversie kartonnen monumenten heeft, hebben de andere versies plastic monumenten. De kartonnen fiches worden ingeruild voor houten exemplaren bij de Deluxe versie en bij de Super Deluxe-editie zijn er harsen en metalen resources aanwezig. Voor elk wat wils dus, want het verschil in componenten heeft uiteraard ook een stevige invloed op de prijs.

Monuments 1.jpg


Kickstarter

De Kickstarter-campagne heb ik zelf niet gebackt, maar ter review heb ik Monuments aangekocht aan halve prijs, aangevuld met de realistische grondstoffen. Het bordspel wordt door de uitgever omschreven als een complete civilisatie-ervaring, maar zonder tijdperken, zonder downtime, zonder tracks en zonder een tijdsduur van meerdere uren. Daarnaast moet je geen veertig pagina's aan spelregels doorploeteren en blijft het beperkt toch twintig stuks, inclusief de regels voor een solospel. De vrees zat er bij mij in dat het allemaal iets uitgebreider ging zijn, zeker als je weet dat Monuments in een grote doos zit en best veel componenten bevat. Hoewel ik graag eens wat steviger werk verricht, ben ik blij dat een volgens de uitgever volwaardige civilisatie-ervaring iets instapvriendelijker is.

Met drie versies, van goedkoop tot een halve nier, is er voor iedereen wat wils.


Je hebt enkele doelen in Monuments, namelijk werkers maken, gebouwen bouwen en een legermacht creëren waarmee je je tegenstanders de baas kunt. Het uiteindelijke doel is om met de meeste punten te gaan lopen aan het einde van de ronde als het eerste monument, bestaande uit vijf onderdelen, volledig is afgewerkt. Elke speler leidt een beschaving. Afhankelijk van het aantal spelers doen er beschavingen al dan niet mee. Zo kun je als leider van de Inca's Machu Picchu bouwen, de Kolos van Rhodos creëren als Griek, de Vuurtoren van Alexandrië doen branden of als Maya Tikal bouwen. Op zich maakt het niet uit met welke beschaving je aan de slag gaat, aangezien het voor iedereen gelijk is. Monuments heeft beperkte variabele startopstellingen. Hoewel elke speler met hetzelfde deck van tien kaarten aan de slag gaat, heeft iedereen een persoonlijke speciale eigenschap. Daarnaast zijn er ook nog persoonlijke bonuskaarten.

Monuments 2.jpg


Acties uitvoeren

Elke speler krijgt een persoonlijk spelersbord, speelmateriaal in de gekozen kleur, het bijhorende monument en de tien dubbelzijdige actiekaarten. Er worden per spelers reeds drie werkers geplaatst op de plaats waar de desbetreffende monumenten gebouwd zullen worden en elke speler mag dan zelf kiezen welke twee grondstoffen er op gebieden naar keuze worden gelegd. De grondstoffen zitten in handige trays en die kun je zo op tafel zetten. Erg gemakkelijk, waardoor je niet moet rommelen met potjes. Wat nog eenvoudig is, is het uitvoeren van een actie. Je hebt slechts de keuze uit twee dingen: ofwel speel je een actiekaart, ofwel neem je alle reeds gespeelde actiekaarten terug op hand. Uiteindelijk verschilt de actie elke keer je een kaart speelt, maar erg moeilijk wordt het allemaal niet. Nog belangrijk: starten doe je met de rode zijde van de dubbelzijdige kaarten. Pas als je een kaart upgradet, mag je die bepaalde kaart naar de groene kant draaien.

Elke kaart heeft een unieke actie, gaande van de mogelijkheid tot het opwaarderen (upgraden) van een kaart (waardoor de actie beter of goedkoper wordt) voor een bepaalde kost, tot je troepen te laten bewegen over het speelveld. Ook het produceren van grondstoffen, het maken van nieuwe werkers of het bouwen van een deel van je monument, behoren tot de mogelijkheden. Vooral het opwaarderen van een kaart vroegtijdig in het spel, is belangrijk. Je hebt er namelijk gedurende het verdere verloop continu voordeel mee. Kaarten terug op hand nemen is dan weer een 'verloren' actie, al kun je soms niet anders als je een bepaalde strategie voor ogen hebt. Monuments is een kwestie van zorgvuldig plannen, aangevuld met een portie geluk. Die portie komt er deels middels de dobbelstenen. Voer je oorlog, dan wordt er gedobbeld. Anderzijds kun je ook doelkaarten trekken, waarvan je er telkens minstens één moet houden. Als je pech hebt, kun je het doel niet meer halen en word je op het einde afgestraft met minpunten.

Monuments 3.jpg


Met elkaar op de vuist, of toch niet?

Monuments is een toffe civilisatiegame die instapvriendelijker is dan bijvoorbeeld Scythe. De acties zijn iets duidelijker en korter. Ook qua spelbord kun je de vergelijking met het spel van Stonemaier Games maken, al heeft Scythe dat toch iets meer op orde. Het was in het begin namelijk niet altijd even duidelijk wat nu precies als water en land wordt beschouwd. Wat ook een rare keuze is, is het gebruik van bruin als spelerskleur. Op donkere delen van de kaart zie je de bruine onderdelen niet altijd even goed liggen en met bruine, houten onderdelen zoals voedsel en hout wordt het al helemaal verwarrend. Dat wordt deels verholpen met de resources uit de Deluxe uitvoering, al komen deze dan weer niet overeen met de symbolen die her en der vermeld staan.

Zit je andere spelers dwars of laat je elkaar gerust?


Waar ik toch een klein beetje in teleurgesteld ben, is het gebrek aan spelersinteractie. Althans in de basisversie van de spelregels. Elke speler kiest zelf of er een andere speler wordt aangevallen, maar als het niet nodig is, gebeurt het zelden. Ik had het iets anders verwacht, al wordt dit wel deels verholpen door een speciale modus. Er is namelijk een tekort aan grondstoffen en land, waardoor je elkaar wel moét dwarszitten. In een spel als Monuments kan ik zoiets wel smaken, al besef ik ook wel dat mensen hun eigen ding willen doen zonder gestoord te worden. Awel, ook hieraan werd gedacht. Er is namelijk een modus omschreven in de spelregels waarbij er grondstoffen in overvloed zijn. Zo is er voor iedereen wel wat wils.

Monuments 4.jpg

Conclusie

Monuments is een erg mooie productie van Nederlandse makelij. Een een-op-een-vergelijking maken met Scythe is niet eerlijk, al zijn er wel een aantal overeenkomsten. Elke speler is de leider van een unieke beschaving en wil aan het einde van het spel met de meeste punten gaan lopen. Ondertussen produceer je grondstoffen, kweek je extra werkers, zet je een legermacht op poten en bouw je aan je monument. En nu nog zeggen dat mannen niet kunnen multitasken!

Alle foto's werden aangeleverd door Henk Rolleman. Meer knappe foto's vind je op zijn Instagram-pagina namellor.

Pro

  • Drie verschillende versies
  • Extra spelmodi
  • Instapvriendelijk
  • Mooie productie

Con

  • Bruin spelerskleur
  • Spelbord niet altijd even duidelijk
7

Over

Uitgever

  1. Keep Exploring Games

Designer

Martin Looij

Aantal spelers

1-4

Tijdsduur

45-90 minuten
 
Terug
Bovenaan