In de Shuffle-reeks van Cartamundi kon ook Jurassic World uiteraard niet ontbreken. Met de recente Jurassic World Dominion-film was er dan ook aandacht genoeg voor de reeks. Een eenvoudig spel waarin je zo snel mogelijk tracht te ontsnappen van het eiland, anders blijf je eenzaam en alleen achter bij gevaarlijke dinosaurussen.
Het doel is dus ontsnappen van het eiland. Of je medespelers er ook weggeraken is voor jou echter van minder belang. Dat ze achterblijven is eerder een voordeel voor jou om het spel te winnen. Samenwerken zit er dus hoegenaamd niet in en vooral gokken is prominent aanwezig.
Een eiland vol gevaarlijke dinosaurussen
Om te beginnen maak je het eiland klaar. Dit doe je aan de hand van kaartensets met dezelfde achtergrondkleur. Een kleur per rij en zo maak je zes rijen. Bovenaan wacht een helikopter om iedereen veilig weg te brengen. In elke rij ligt een kaart waarmee je naar het volgende niveau kan stijgen. Er zijn ook tal van gevaren die op de loer liggen. Een niveau terugkeren, dinosaurussen die je opwachten of andere gevaarlijke situaties. Telkens je een kaart omdraait moet je zijn effect toepassen.
Na elke beurt van een speler schud je de rij met kaarten. Telkens veranderen de posities dus, waardoor je geen enkele informatie hebt. In de praktijk ben je dus continu bezig met het schudden van kaarten. Geluk mag zeker een deel uitmaken van een spel, al zullen sommige liefhebbers dat liever niet horen. Het moet voor mij wel een doel zijn of toch een specifieke reden hebben. In dit geval is het echter overdreven, want er is geen vooruitgang. Je wordt niet beloond door goed te spelen. Er is enkel en alleen geluk. Ook al zijn er dinosaurussen van de partij, het is jammer dat zelf mijn zoon van negen zich afvraagt waarom die er zijn.
Kwaliteit? Welke kwaliteit?
Als liefhebber van kaarten is Cartamundi synoniem aan kwaliteit voor mij. Ik had dan ook grote verwachtingen naar de kwaliteit van de kaarten. Tot mijn grote spijt moet ik al snel concluderen dat het ondermaats is. In een spel waar je continue met de kaarten moet schudden is al heel snel schade merkbaar. Als alles in dit spel draait rond het vinden van een uitgang, om zo telkens een niveau hoger te geraken tot je de helikopter bereikt, is het van groot belang dat je geen aanwijzingen hebt. Het feit dat tijdens ons allereerste spel, al na amper een paar keer schudden, de uitgang duidelijk is door de schade aan de achterzijde, dan hoef ik er geen tekening bij te maken. Het is een kwestie van tijd voor alle uitgangen duidelijk zichtbaar zal zijn voor alle sets van kaarten. Een jongere doelgroep zal - heel misschien - hiervoor minder aandacht hebben, maar voor volwassenen is dit al snel duidelijk.
Het moge duidelijk zijn, veel hebben we niet meer gespeeld. Er zijn nog een paar pogingen ondernemen en sommige rijen kaarten zijn leuker dan andere. In een aparte stapel kaarten zijn effecten die toegepast kunnen worden. Veel variatie zit hier uiteindelijk ook niet in. Het zijn vooral verschillende afbeeldingen van dinosaurussen. Elke speler heeft ook een aantal fiches waarmee je vooral de tegenspelers kan hinderen. Het meest interessante is het blokkeren van iemand om een niveau te stijgen. Maakt uiteindelijk niet veel uit aangezien het snel duidelijk is waar een uitgang is ...
Het doel is dus ontsnappen van het eiland. Of je medespelers er ook weggeraken is voor jou echter van minder belang. Dat ze achterblijven is eerder een voordeel voor jou om het spel te winnen. Samenwerken zit er dus hoegenaamd niet in en vooral gokken is prominent aanwezig.
Een eiland vol gevaarlijke dinosaurussen
Om te beginnen maak je het eiland klaar. Dit doe je aan de hand van kaartensets met dezelfde achtergrondkleur. Een kleur per rij en zo maak je zes rijen. Bovenaan wacht een helikopter om iedereen veilig weg te brengen. In elke rij ligt een kaart waarmee je naar het volgende niveau kan stijgen. Er zijn ook tal van gevaren die op de loer liggen. Een niveau terugkeren, dinosaurussen die je opwachten of andere gevaarlijke situaties. Telkens je een kaart omdraait moet je zijn effect toepassen.
Als de kwaliteit het doel in de weg staat, is er duidelijk een probleem.
Na elke beurt van een speler schud je de rij met kaarten. Telkens veranderen de posities dus, waardoor je geen enkele informatie hebt. In de praktijk ben je dus continu bezig met het schudden van kaarten. Geluk mag zeker een deel uitmaken van een spel, al zullen sommige liefhebbers dat liever niet horen. Het moet voor mij wel een doel zijn of toch een specifieke reden hebben. In dit geval is het echter overdreven, want er is geen vooruitgang. Je wordt niet beloond door goed te spelen. Er is enkel en alleen geluk. Ook al zijn er dinosaurussen van de partij, het is jammer dat zelf mijn zoon van negen zich afvraagt waarom die er zijn.
Kwaliteit? Welke kwaliteit?
Als liefhebber van kaarten is Cartamundi synoniem aan kwaliteit voor mij. Ik had dan ook grote verwachtingen naar de kwaliteit van de kaarten. Tot mijn grote spijt moet ik al snel concluderen dat het ondermaats is. In een spel waar je continue met de kaarten moet schudden is al heel snel schade merkbaar. Als alles in dit spel draait rond het vinden van een uitgang, om zo telkens een niveau hoger te geraken tot je de helikopter bereikt, is het van groot belang dat je geen aanwijzingen hebt. Het feit dat tijdens ons allereerste spel, al na amper een paar keer schudden, de uitgang duidelijk is door de schade aan de achterzijde, dan hoef ik er geen tekening bij te maken. Het is een kwestie van tijd voor alle uitgangen duidelijk zichtbaar zal zijn voor alle sets van kaarten. Een jongere doelgroep zal - heel misschien - hiervoor minder aandacht hebben, maar voor volwassenen is dit al snel duidelijk.
Het moge duidelijk zijn, veel hebben we niet meer gespeeld. Er zijn nog een paar pogingen ondernemen en sommige rijen kaarten zijn leuker dan andere. In een aparte stapel kaarten zijn effecten die toegepast kunnen worden. Veel variatie zit hier uiteindelijk ook niet in. Het zijn vooral verschillende afbeeldingen van dinosaurussen. Elke speler heeft ook een aantal fiches waarmee je vooral de tegenspelers kan hinderen. Het meest interessante is het blokkeren van iemand om een niveau te stijgen. Maakt uiteindelijk niet veel uit aangezien het snel duidelijk is waar een uitgang is ...
Conclusie
Shuffle is in dit geval een goed gekozen naam. Zelf ben ik diegene die meestal de kaarten schudt. Ik kan er geen genoeg van krijgen, soms tot ergernis van mijn medespelers. Als zelf ik al aangeef dat er teveel schudden is, zou genoeg moeten zeggen. Door het continue schudden zit er dan ook nooit een gevoel van vooruitgang in. Telkens vanaf nul beginnen en gokken om de stap naar het volgende niveau te vinden. Dat is eigenlijk de opzet van het gehele spel, ware het niet dat de kwaliteit van de kaarten veel overlaat. Na een paar keer schudden en kaarten om te draaien was het al duidelijk waar de uitgang was. De achterkant begon al los te komen of schade te tonen, waardoor het herkennen een fluitje van een cent was. Het plezier was al snel weg en de toevoeging van de dinosaurussen met verschillende effecten, kon de boel niet redden. Een compleet mislukte poging.
Pro
- Compact
Con
- Teveel schudden
- Kwaliteit kaarten ondermaats
- Schade maakt kaarten herkenbaar
- Geluk is de enige factor
1
Over
Uitgever
- Cartamundi
Aantal spelers
2-4
Tijdsduur
15 minuten
