Wie de klassieker Jaws gezien heeft zal het typische deuntje wel herkennen: duunnn dunnn ... duuuunnnn duun ... duuunnnnnnnn dun dun dun dun dun dun dun dun dun dun dunnnnnnnnnnn dunnnn ... Na al die jaren staat het nog steeds garant voor goosebumps als ik terugdenk aan die eerste keer in mijn kindertijd dat ik de film zag. Jaws zorgde bij veel kijkers voor een heilige schrik om te gaan zwemmen in de zee en voor menig ander trauma.
Een klein geheugensteuntje voor wie het verhaal van de film, en tevens boek, uit 1975 niet meer tot in detail kent: een grote witte haai teistert de zonnebaders van het fictieve Amity Island. De sheriff wil het strand afsluiten maar de gemeenteraad wil de inkomsten tijdens de zomer niet mislopen en verhindert dat. Zoals we weten blijkt dat een onverstandige beslissing want het duurt niet lang of onze haai valt verschillende badgasten aan met een paar doden tot gevolg. Ten einde raad neemt de sheriff het heft in eigen handen en gaat met een zeebioloog en visser de strijd aan met de haai. Met hun boot genaamd de Orca gaan ze het water op om daar het gevaar in de kiem te smoren. In Jaws: No swimming, beach closed
is het strand wel gesloten, maar zijn er toch drie zwemmers niet tijdig uit het water geraakt en in levensgevaar.
Het strand is gesloten, maar niet iedereen is uit het water
In de Shuffle-reeks van Cartamundi spelen kaarten een grote rol. De zee wordt dan ook opgebouwd uit vijf rijen van elk zes kaarten die de oppervlakte van de zee voorstellen, met twee eilanden in de overstaande hoeken. Team Orca gaat op dit speelveld de strijd aan met Jaws. Indien er meer dan twee spelers zijn, spelen die samen als Orca, Jaws wordt altijd alleen gespeeld. We nemen plaats recht tegenover elkaar want Jaws zal zich in het geheim verplaatsen, achter een scherm en met behulp van een kleine plattegrond. Hoewel er met maximaal vier personen gespeeld kan worden, volgens de aanduiding op de doos, is het eerder een spel om met twee te spelen. Met drie mensen beslissen wat de Orca doet is wat te veel van het goede.
Drie zwemmers worden verspreid geplaatst in het water op het speelveld en die keuze is aan Team Orca. Ook zij hebben een plattegrond en markeren, net als Jaws, de locaties van die zwemmers met behulp van fiches. Beide krijgen ook een kaartje om de stand bij te houden: Jaws moet de drie zwemmers opeten en Orca moet Jaws driemaal raken om hem te doden. Aangezien haaien onder water jagen kent enkel Jaws zijn eigen positie en houdt dat in het geheim bij op zijn eigen plattegrond. Maar na elke beurt komt zijn vin toch even boven water piepen en moet Jaws de rij of kolom aangeven waarin hij zich bevindt. Dat is niet alles want na elke beurt verkleint het speelveld en wordt er een kaart weggenomen. Dit moet zich buiten het jachtveld bevinden, dus altijd aan de zijkant en zonder zwemmers weg te halen.
Op jacht
Het basisprincipe is duidelijk, Jaws moet alle zwemmers te pakken krijgen en Orca moet hem doden. Een kat-en-muisspel waarbij Jaws stiekem en doordacht zijn route moet plannen en rekening moet houden met het steeds kleiner wordende speelveld. Voor beide partijen verloopt de beurt gelijkaardig, in drie stappen: verplaatsen, een actie uitvoeren en tenslotte een waterkaart verwijderen. Verplaatsingen gebeuren enkel horizontaal of verticaal, nooit diagonaal. Dit kan één of twee vakken zijn maar ook blijven staan is een optie. Voor dit speelveld is dat meer dan voldoende en maakt de verplaatsing onvoorspelbaar genoeg.
Nu komt het grootste verschil aan bod: de acties die beide kunnen aanwenden om de andere het leven zuur te maken. Kort gezegd hebben ze een standaardactie en verschillende speciale acties die ze éénmalig kunnen gebruiken. Zo zal Jaws een zwemmer doden als hij er onderdoor zwemt om daarna terug te keren naar een eiland, en de Orca kan eens per beurt schieten op het vak waar hij op staat. Het gevaar zit hem in de speciale acties die voor verrassingen zorgen. Zo kan Jaws waterkaarten terugplaatsen of blokkeren, een extra zet doen of een joker inzetten om zijn locatie geheim te houden. De Orca heeft iets meer acties om zo zwemmers te beschermen of te verplaatsen, een extra zet, een afstandsschot om een kaart rondom de Orca aan te vallen of dynamiet om tussen twee kaarten te leggen. De spelregel wat het dynamiet betreft was iets te onduidelijk volgens ons, maar dat is ook het enige minpunt in de spelregels.
Een klein geheugensteuntje voor wie het verhaal van de film, en tevens boek, uit 1975 niet meer tot in detail kent: een grote witte haai teistert de zonnebaders van het fictieve Amity Island. De sheriff wil het strand afsluiten maar de gemeenteraad wil de inkomsten tijdens de zomer niet mislopen en verhindert dat. Zoals we weten blijkt dat een onverstandige beslissing want het duurt niet lang of onze haai valt verschillende badgasten aan met een paar doden tot gevolg. Ten einde raad neemt de sheriff het heft in eigen handen en gaat met een zeebioloog en visser de strijd aan met de haai. Met hun boot genaamd de Orca gaan ze het water op om daar het gevaar in de kiem te smoren. In Jaws: No swimming, beach closed
Het strand is gesloten, maar niet iedereen is uit het water
In de Shuffle-reeks van Cartamundi spelen kaarten een grote rol. De zee wordt dan ook opgebouwd uit vijf rijen van elk zes kaarten die de oppervlakte van de zee voorstellen, met twee eilanden in de overstaande hoeken. Team Orca gaat op dit speelveld de strijd aan met Jaws. Indien er meer dan twee spelers zijn, spelen die samen als Orca, Jaws wordt altijd alleen gespeeld. We nemen plaats recht tegenover elkaar want Jaws zal zich in het geheim verplaatsen, achter een scherm en met behulp van een kleine plattegrond. Hoewel er met maximaal vier personen gespeeld kan worden, volgens de aanduiding op de doos, is het eerder een spel om met twee te spelen. Met drie mensen beslissen wat de Orca doet is wat te veel van het goede.
Ik hoopte op een volwaardig bordspel en ben niet teleurgesteld.
Drie zwemmers worden verspreid geplaatst in het water op het speelveld en die keuze is aan Team Orca. Ook zij hebben een plattegrond en markeren, net als Jaws, de locaties van die zwemmers met behulp van fiches. Beide krijgen ook een kaartje om de stand bij te houden: Jaws moet de drie zwemmers opeten en Orca moet Jaws driemaal raken om hem te doden. Aangezien haaien onder water jagen kent enkel Jaws zijn eigen positie en houdt dat in het geheim bij op zijn eigen plattegrond. Maar na elke beurt komt zijn vin toch even boven water piepen en moet Jaws de rij of kolom aangeven waarin hij zich bevindt. Dat is niet alles want na elke beurt verkleint het speelveld en wordt er een kaart weggenomen. Dit moet zich buiten het jachtveld bevinden, dus altijd aan de zijkant en zonder zwemmers weg te halen.
Op jacht
Het basisprincipe is duidelijk, Jaws moet alle zwemmers te pakken krijgen en Orca moet hem doden. Een kat-en-muisspel waarbij Jaws stiekem en doordacht zijn route moet plannen en rekening moet houden met het steeds kleiner wordende speelveld. Voor beide partijen verloopt de beurt gelijkaardig, in drie stappen: verplaatsen, een actie uitvoeren en tenslotte een waterkaart verwijderen. Verplaatsingen gebeuren enkel horizontaal of verticaal, nooit diagonaal. Dit kan één of twee vakken zijn maar ook blijven staan is een optie. Voor dit speelveld is dat meer dan voldoende en maakt de verplaatsing onvoorspelbaar genoeg.
Nu komt het grootste verschil aan bod: de acties die beide kunnen aanwenden om de andere het leven zuur te maken. Kort gezegd hebben ze een standaardactie en verschillende speciale acties die ze éénmalig kunnen gebruiken. Zo zal Jaws een zwemmer doden als hij er onderdoor zwemt om daarna terug te keren naar een eiland, en de Orca kan eens per beurt schieten op het vak waar hij op staat. Het gevaar zit hem in de speciale acties die voor verrassingen zorgen. Zo kan Jaws waterkaarten terugplaatsen of blokkeren, een extra zet doen of een joker inzetten om zijn locatie geheim te houden. De Orca heeft iets meer acties om zo zwemmers te beschermen of te verplaatsen, een extra zet, een afstandsschot om een kaart rondom de Orca aan te vallen of dynamiet om tussen twee kaarten te leggen. De spelregel wat het dynamiet betreft was iets te onduidelijk volgens ons, maar dat is ook het enige minpunt in de spelregels.
Conclusie
Zogenaamde kat-en-muisspelletjes zijn niet altijd een voltreffer. Veel hangt af van de spelers die elkaar moeten vertrouwen en dat alles volgens de regels verloopt, aangezien er iemand in het geheim speelt. Met een beperkt speelveld zijn dit soort spellen aangenamer en ik moet dus toegeven dat het hier goed werkt. Een echt bordspel in een kleine doos, dat is wat ik verwachtte te krijgen in de Shuffle-reeks van Cartamundi en daarin slagen ze goed. Door het beperkte speelveld is er weinig diepgang en blijft het eerder oppervlakkig. Maar wel vlot te spelen, eenvoudige regels - behalve dan het dynamiet - en een leuk thema waarin verschillende elementen uit de film verwerkt zijn.
Pro
- Thema
- Verstoppertje spelen
- Vrij volwaardig bordspel in een kleine doos, ideaal om mee te nemen
Con
- Eerder voor twee spelers
- Blijft oppervlakkig
6.5
Over
Uitgever
- Cartamundi
Aantal spelers
2-4
Tijdsduur
30 minuten
Website
Partnerlink
Partnerlink
Laatst bewerkt:
