Ik moet zeggen dat zowel mijn zoon als ik de smaak te pakken hebben gekregen met de gezelschapsspelletjes uit de Megableu-kinderreeks. Hoewel mijn vierjarige koter ondertussen zijn favoriet heeft gekozen, was het tijd om nog een nieuw spel aan de test te onderwerpen. Deze keer was het de beurt aan De Stinkies. Mocht het enkel van de naam afhangen, was hij alvast fan. Na een eerste bulderlach gingen we met ons twee aan de slag. Of het spel Oma’s Woeste Waslijn van zijn troon kon stoten, kom je te weten in onderstaande review!
Megableu is geen kleintje als het gaat om bordspellen voor kinderen. Het Franse bedrijf heeft sinds zijn ontstaan in 1994 een heuse reputatie opgebouwd op internationaal niveau. De basis ontstond bij een educatief spel om de woordenschat van kinderen te verrijken, maar het gamma groeide sindsdien verder uit, waardoor ook actiespellen, familiespellen, volwassenen spellen, et cetera beschikbaar zijn. De Stinkies
is daar eentje van!
Let op voor de wastruck!
Dat kinderen vaak geen zin hebben om in bad te gaan, is geen geheim. Ook de stinkdieren in De Stinkies trachten een grondige wasbeurt te vermijden. Het is aan jou om te voorkomen dat je stinkdier door de wastruck gegrepen wordt. Wie als laatste overblijft, is de winnaar van het spel!
Ik gaf het al weg, maar aan de naam zal het alvast niet gelegen hebben. Mijn zoon is vier en zit in de ‘protjes laten is grappig’-fase. Een spel met ‘stinkie’ in de titel sprak hem dus wel aan. De kleurrijke, aantrekkelijke doos moest ik meteen uit zijn handen nemen om te vermijden dat er al direct scheuren zouden inzitten door zijn jeugdige enthousiasme. In de doos vinden we een wastruck uit meerdere delen, drie dobbelstenen, drie stinkdieren (je kan het spel met twee tot drie spelers spelen), een stickervel, een kartonnen waterreservoir (er komt nergens écht water aan te pas) en de spelregels. Eenmaal de wastruck met loopband in elkaar zat was het opnieuw zaaks om de stickers geplakt te krijgen (ja zelfs als volwassene sukkel ik daar vaak mee). Let trouwens op met het plaatsen van de loopband en het ‘waterreservoir’. Het kan een beetje wringen en met een ongeduldige kleuter in de buurt is het niet altijd evident om er voldoende de aandacht bij te houden. Enkel nog de batterijtjes erin en we konden eraan beginnen!
Een race tegen de klok
Het spel gaat als volgt: elke speler kiest een kleurtje (groen, rood of blauw) en plaatst zijn stinkdier op de startpositie. Afhankelijk van de gekozen moeilijkheidsgraad kies je om te starten op de eerste of de tweede, moeilijkere, lijn. Van zodra de loopband wordt aangezet, is het de bedoeling om zo snel mogelijk je stinkdier voort te bewegen. Volgens de regels gooit de oudste speler de dobbelstenen voor alle spelers. Dat zag mijn zoon niet zitten, dus besloten we maar om de jongste speler te laten gooien. De dobbelstenen geven aan hoeveel vakjes de stinkies vooruit mogen lopen. Gooi je een stopteken, dan moet je uiteraard blijven staan. Op de loopband kom je echter ook verschillende pijlen tegen. Kom je op een groene pijl terecht, dan mag je een vakje vooruit. Kom je op een rode pijl terecht, dan moet je een vakje terug. Kom je op één van de oranje pijlen, dan moet je stinkie een positie opzij. Tijdens het spel zal de loopband verschillende keren in ‘pauze’ gaan. Aarzel niet om te gooien, want nadien zal de band iets sneller beginnen draaien. Maak dus slim gebruik van de pauzes om je stinkdier wat voorsprong te geven. Het is niet de bedoeling om als eerste het einde van de loopband te bereiken, maar wel om als laatste op het speelbord over te blijven, terwijl de stinkies van je tegenstanders een koude douche mogen ontvangen!
Mooi, leuk, maar vooral spannend!
Ik gaf het in een vorige review ook al mee, maar spellen met bewegende onderdelen scoren toch steeds iets beter dan de statische spellen. Bij De Stinkies is dat niet anders. Door de bewegende loopband voel je al meteen de spanning om zo snel mogelijk de dobbelstenen te gooien. Hoe sneller de loopband begint te lopen, hoe groter het enthousiasme! Mede door dat enthousiasme raad ik trouwens aan om een doos of mandje te voorzien om de dobbelstenen in te gooien. Door de jeugdige energie belanden er anders te snel dobbelstenen op de grond en dat is uiteraard niet handig tijdens een spel met tijdsdruk. Aangezien mijn zoon nog niet kan lezen, maar gelukkig wel kan tellen, was het eerst nodig om de cijfertjes 1, 2 en 3 uit te leggen. Dat had hij snel door. Mijn dochter van tweeënhalf wou ook meespelen, maar dat was duidelijk nog te vroeg. Ondanks dat er op de doos staat ‘vanaf vijf jaar’, zou ik het spel zelf aanraden vanaf vier jaar.
Een spel met tijdsdruk houdt uiteraard ook in dat je kleuter tegen wat ‘stress’ moet kunnen. In mijn geval (al kan ik mij voorstellen dat dat bij menig kinderen zo zal zijn), is dat allemaal prima zolang hij aan het winnen is. Wordt zijn stinkdier echter een paar keer te veel ‘gewassen’, dan verandert dat enthousiasme al snel in een driftbui. Een nadeel van het spel kan je dat natuurlijk niet noemen. Wat ik wel een nadeel vond, was het feit dat eenmaal de loopband en wastruck in elkaar zitten, je het spel niet meer in de doos krijgt. Ik weet niet of het de bedoeling is dat je de onderdelen nadien ook terug uit elkaar kunt halen, maar ik heb er me alvast niet aan gewaagd. Het feit dat niet alle onderdelen even stevig aanvoelden, maakten dat ik het maar zo liet, waardoor het spel nu gewoon op de kast in zijn kamer staat. Voordeel is natuurlijk dat het spel sneller in het oog springt en dat het al vlug eens wordt uitgehaald voor een snel rondje Stinkies! Ondanks deze minpuntjes scoorde De Stinkies zeker en vast. Oma’s Woeste Waslijn werd helaas niet van de troon gestoten, maar het spel komt zeker op een welverdiende tweede plaats en zal nog vaak op tafel komen!
Megableu is geen kleintje als het gaat om bordspellen voor kinderen. Het Franse bedrijf heeft sinds zijn ontstaan in 1994 een heuse reputatie opgebouwd op internationaal niveau. De basis ontstond bij een educatief spel om de woordenschat van kinderen te verrijken, maar het gamma groeide sindsdien verder uit, waardoor ook actiespellen, familiespellen, volwassenen spellen, et cetera beschikbaar zijn. De Stinkies
Let op voor de wastruck!
Dat kinderen vaak geen zin hebben om in bad te gaan, is geen geheim. Ook de stinkdieren in De Stinkies trachten een grondige wasbeurt te vermijden. Het is aan jou om te voorkomen dat je stinkdier door de wastruck gegrepen wordt. Wie als laatste overblijft, is de winnaar van het spel!
Ik gaf het al weg, maar aan de naam zal het alvast niet gelegen hebben. Mijn zoon is vier en zit in de ‘protjes laten is grappig’-fase. Een spel met ‘stinkie’ in de titel sprak hem dus wel aan. De kleurrijke, aantrekkelijke doos moest ik meteen uit zijn handen nemen om te vermijden dat er al direct scheuren zouden inzitten door zijn jeugdige enthousiasme. In de doos vinden we een wastruck uit meerdere delen, drie dobbelstenen, drie stinkdieren (je kan het spel met twee tot drie spelers spelen), een stickervel, een kartonnen waterreservoir (er komt nergens écht water aan te pas) en de spelregels. Eenmaal de wastruck met loopband in elkaar zat was het opnieuw zaaks om de stickers geplakt te krijgen (ja zelfs als volwassene sukkel ik daar vaak mee). Let trouwens op met het plaatsen van de loopband en het ‘waterreservoir’. Het kan een beetje wringen en met een ongeduldige kleuter in de buurt is het niet altijd evident om er voldoende de aandacht bij te houden. Enkel nog de batterijtjes erin en we konden eraan beginnen!
Een race tegen de klok
Het spel gaat als volgt: elke speler kiest een kleurtje (groen, rood of blauw) en plaatst zijn stinkdier op de startpositie. Afhankelijk van de gekozen moeilijkheidsgraad kies je om te starten op de eerste of de tweede, moeilijkere, lijn. Van zodra de loopband wordt aangezet, is het de bedoeling om zo snel mogelijk je stinkdier voort te bewegen. Volgens de regels gooit de oudste speler de dobbelstenen voor alle spelers. Dat zag mijn zoon niet zitten, dus besloten we maar om de jongste speler te laten gooien. De dobbelstenen geven aan hoeveel vakjes de stinkies vooruit mogen lopen. Gooi je een stopteken, dan moet je uiteraard blijven staan. Op de loopband kom je echter ook verschillende pijlen tegen. Kom je op een groene pijl terecht, dan mag je een vakje vooruit. Kom je op een rode pijl terecht, dan moet je een vakje terug. Kom je op één van de oranje pijlen, dan moet je stinkie een positie opzij. Tijdens het spel zal de loopband verschillende keren in ‘pauze’ gaan. Aarzel niet om te gooien, want nadien zal de band iets sneller beginnen draaien. Maak dus slim gebruik van de pauzes om je stinkdier wat voorsprong te geven. Het is niet de bedoeling om als eerste het einde van de loopband te bereiken, maar wel om als laatste op het speelbord over te blijven, terwijl de stinkies van je tegenstanders een koude douche mogen ontvangen!
Mooi, leuk, maar vooral spannend!
Ik gaf het in een vorige review ook al mee, maar spellen met bewegende onderdelen scoren toch steeds iets beter dan de statische spellen. Bij De Stinkies is dat niet anders. Door de bewegende loopband voel je al meteen de spanning om zo snel mogelijk de dobbelstenen te gooien. Hoe sneller de loopband begint te lopen, hoe groter het enthousiasme! Mede door dat enthousiasme raad ik trouwens aan om een doos of mandje te voorzien om de dobbelstenen in te gooien. Door de jeugdige energie belanden er anders te snel dobbelstenen op de grond en dat is uiteraard niet handig tijdens een spel met tijdsdruk. Aangezien mijn zoon nog niet kan lezen, maar gelukkig wel kan tellen, was het eerst nodig om de cijfertjes 1, 2 en 3 uit te leggen. Dat had hij snel door. Mijn dochter van tweeënhalf wou ook meespelen, maar dat was duidelijk nog te vroeg. Ondanks dat er op de doos staat ‘vanaf vijf jaar’, zou ik het spel zelf aanraden vanaf vier jaar.
Hoewel er uiteraard ook enige stress mee gemoeid is, wekt de race tegen de klok vooral het jeugdige enthousiasme op.
Een spel met tijdsdruk houdt uiteraard ook in dat je kleuter tegen wat ‘stress’ moet kunnen. In mijn geval (al kan ik mij voorstellen dat dat bij menig kinderen zo zal zijn), is dat allemaal prima zolang hij aan het winnen is. Wordt zijn stinkdier echter een paar keer te veel ‘gewassen’, dan verandert dat enthousiasme al snel in een driftbui. Een nadeel van het spel kan je dat natuurlijk niet noemen. Wat ik wel een nadeel vond, was het feit dat eenmaal de loopband en wastruck in elkaar zitten, je het spel niet meer in de doos krijgt. Ik weet niet of het de bedoeling is dat je de onderdelen nadien ook terug uit elkaar kunt halen, maar ik heb er me alvast niet aan gewaagd. Het feit dat niet alle onderdelen even stevig aanvoelden, maakten dat ik het maar zo liet, waardoor het spel nu gewoon op de kast in zijn kamer staat. Voordeel is natuurlijk dat het spel sneller in het oog springt en dat het al vlug eens wordt uitgehaald voor een snel rondje Stinkies! Ondanks deze minpuntjes scoorde De Stinkies zeker en vast. Oma’s Woeste Waslijn werd helaas niet van de troon gestoten, maar het spel komt zeker op een welverdiende tweede plaats en zal nog vaak op tafel komen!
Conclusie
Net als de andere spellen uit de Megableu-kinderreeks, was De Stinkies een succes! De leuke vormgeving en vooral de dynamische loopband maken dat het een erg aantrekkelijk spel is voor kleuters. Hoewel er uiteraard ook enige stress mee gemoeid is, wekt de race tegen de klok vooral het jeugdige enthousiasme op. Een spel dat zeker nog vaak op tafel zal komen en waar mijn dochter van tweeënhalf nu ook al nieuwsgierig naar is!
Pro
- Leuke vormgeving, vooral door de dynamische loopband
- De race tegen de klok wekt het jeugdige enthousiasme op
- Lekker spannend!
Con
- Voelt niet op alle vlakken even stevig aan
- Na het assembleren krijg je de onderdelen niet meer terug in de doos
8
Over
Designer
Megableu
Aantal spelers
2 - 3
Tijdsduur
10 minuten
