Vroeger domineerden thema’s als fantasy, oorlog, zombies en scifi zowat alle bordspellen. De afgelopen jaren trad er een soort oververzadiging op bij sommige thema’s, waardoor spelontwerpers zich waagden op terrein dat in de bordspellenwereld nog grotendeels onbewandeld was, maar waar wij in ons dagelijks leven wel vaak mee in aanraking komen. In het geval van Codex Naturalis heb ik het dan over natuur. In spellen als Wingspan, Photosynthesis, Floriferous en Botanik staan fauna en flora centraal. Wij kregen een exemplaar van Codex Naturalis, en de kleine, mooie blikken doos waarin het spel opgeborgen zit, gaf me alvast een goeie eerste indruk.
Codex Naturalis werd bedacht door Thomas Dupont en uitgebracht door Bombyx. Illustrator Maxime Morin verzorgde het gestileerde artwork. Zelfs met vier spelers kun je het spel opstellen en uitspelen in minder dan een half uur, wat dit een ideaal tussendoortje maakt.
Puzzelen natuurlijk
Het wordt al snel duidelijk: Codex Naturalis is een abstract puzzelspel. Gelukkig blijkt al even snel dat het erg uniek aanvoelt en het weet naadloos verschillende mechanismen te combineren. Je moet patronen creëren, kaarten verzamelen, en slim vooruit denken. In je beurt doe je steeds twee dingen: je speelt een kaart uit je hand en vervolgens neem je een nieuwe kaart. Zo heb je steeds drie kaarten in je hand. Elke speler bouwt zijn eigen speelveld uit. Je begint met een startkaart, en van daaruit bouw je verder. Een nieuwe kaart moet steeds een hoek van een eerder gelegde kaart of je startkaart bedekken. Hierbij is het belangrijk dat op die hoek aangegeven staat dat hier effectief een kaart op mag liggen, want dat is niet altijd het geval. Gaandeweg zul je op die manier meer en meer kaarten voor je hebben liggen, en dat doe je vooral om de symbolen die erop staan te verzamelen. Deze symbolen leveren je onder bepaalde omstandigheden punten op. Ze staan het vaakst in de hoeken van de kaarten, maar soms ook centraal. Symbolen die in een hoek staan, kunnen later weer bedekt worden door een nieuwe kaart, waardoor je het bedekte symbool “kwijt” bent. Je moet dus bedachtzaam aan je speelveld werken, want je wil doorgaans zo veel mogelijk symbolen behouden.
Verder zul je soms ook aan patronen moeten werken. Dit betekent dat je kaarten van bepaalde kleuren in een bepaalde formatie moet leggen. Dat patroon levert dan enkele punten op. Dit soort punten scoor je dankzij opdrachtkaarten. Er worden twee opdrachtkaarten open gelegd die voor elke speler van toepassing zijn, maar spelers krijgen aan het begin van het spel ook elk twee opdrachtkaarten waarvan ze er een moeten bijhouden. Deze kaart houden ze verborgen voor de tegenstanders. Het gebeurt weleens dat je met deze opdrachtkaarten enkel sets van bepaalde symbolen moet verzamelen, waardoor je je over patronen geen zorgen hoeft te maken.
Eenvoud en diepgang
Wat kaarten betreft waarmee je je speelveld uitbreidt, zijn er twee soorten. Enerzijds zijn er de gewone grondstofkaarten en anderzijds de goudkaarten. Grondstofkaarten geven je vooral allerlei symbolen (grondstoffen dus). Punten scoren doe je echter voornamelijk dankzij de goudkaarten. Onderaan deze kaarten staat een voorwaarde om deze kaart te mogen spelen, en bovenaan staat hoe je punten scoort. Je moet dus bijvoorbeeld al twee paddenstoelen en een vlinder in je speelveld hebben liggen om een bepaalde kaart toe te voegen aan je verzameling, maar als je dat lukt, krijg je als beloning een punt per veer die op dat moment zichtbaar is in je speelveld. Je mag later deze veren bedekken door andere kaarten, gescoorde punten worden later nooit afgetrokken. Aangezien je steeds eerst een kaart moet spelen en dan een nieuwe kaart neemt, gebeurt het weleens dat je met de hoofdzijde van je kaarten niets kunt doen, bijvoorbeeld omdat je drie goudkaarten hebt met voorwaarden die niet voldaan zijn. Je mag daarom ook altijd de achterkant van een kaart gebruiken. Deze hebben steeds vier vrije hoeken en middenin een grondstofsymbool. Het nadeel is dat je slechts één symbool krijgt, het voordeel is dat je dit niet kunt kwijtraken omdat het niet in een hoek staat afgebeeld.
Codex Naturalis is in essentie een puntenrace, want de eindfase wordt ingeluid als een speler twintig punten bereikt heeft. De huidige ronde wordt dan nog uitgespeeld, en vervolgens komt elke speler nog eenmaal aan de beurt. Ik was aangenaam verrast door dit spel, want het heeft een intrigerende diepgang die zich in het begin niet onmiddellijk prijsgeeft. Er zijn genoeg dingen aan de gang om rekening mee te houden. Je moet vooruit denken, maar je verliest best ook je tegenstanders niet uit het oog. Er is weinig sprake van spelersinteractie, hoewel je af en toe wel eens een kaart neemt die je zelf misschien niet nodig hebt, maar je tegenstander wel. Elke boze blik is mij inwendig ook wel een punt waard, al vertaalt dat zich helaas niet naar het scorebord.
Codex Naturalis werd bedacht door Thomas Dupont en uitgebracht door Bombyx. Illustrator Maxime Morin verzorgde het gestileerde artwork. Zelfs met vier spelers kun je het spel opstellen en uitspelen in minder dan een half uur, wat dit een ideaal tussendoortje maakt.
Puzzelen natuurlijk
Het wordt al snel duidelijk: Codex Naturalis is een abstract puzzelspel. Gelukkig blijkt al even snel dat het erg uniek aanvoelt en het weet naadloos verschillende mechanismen te combineren. Je moet patronen creëren, kaarten verzamelen, en slim vooruit denken. In je beurt doe je steeds twee dingen: je speelt een kaart uit je hand en vervolgens neem je een nieuwe kaart. Zo heb je steeds drie kaarten in je hand. Elke speler bouwt zijn eigen speelveld uit. Je begint met een startkaart, en van daaruit bouw je verder. Een nieuwe kaart moet steeds een hoek van een eerder gelegde kaart of je startkaart bedekken. Hierbij is het belangrijk dat op die hoek aangegeven staat dat hier effectief een kaart op mag liggen, want dat is niet altijd het geval. Gaandeweg zul je op die manier meer en meer kaarten voor je hebben liggen, en dat doe je vooral om de symbolen die erop staan te verzamelen. Deze symbolen leveren je onder bepaalde omstandigheden punten op. Ze staan het vaakst in de hoeken van de kaarten, maar soms ook centraal. Symbolen die in een hoek staan, kunnen later weer bedekt worden door een nieuwe kaart, waardoor je het bedekte symbool “kwijt” bent. Je moet dus bedachtzaam aan je speelveld werken, want je wil doorgaans zo veel mogelijk symbolen behouden.
Codex Naturalis heeft een intrigerende diepgang die zich in het begin niet onmiddellijk prijsgeeft.
Verder zul je soms ook aan patronen moeten werken. Dit betekent dat je kaarten van bepaalde kleuren in een bepaalde formatie moet leggen. Dat patroon levert dan enkele punten op. Dit soort punten scoor je dankzij opdrachtkaarten. Er worden twee opdrachtkaarten open gelegd die voor elke speler van toepassing zijn, maar spelers krijgen aan het begin van het spel ook elk twee opdrachtkaarten waarvan ze er een moeten bijhouden. Deze kaart houden ze verborgen voor de tegenstanders. Het gebeurt weleens dat je met deze opdrachtkaarten enkel sets van bepaalde symbolen moet verzamelen, waardoor je je over patronen geen zorgen hoeft te maken.
Eenvoud en diepgang
Wat kaarten betreft waarmee je je speelveld uitbreidt, zijn er twee soorten. Enerzijds zijn er de gewone grondstofkaarten en anderzijds de goudkaarten. Grondstofkaarten geven je vooral allerlei symbolen (grondstoffen dus). Punten scoren doe je echter voornamelijk dankzij de goudkaarten. Onderaan deze kaarten staat een voorwaarde om deze kaart te mogen spelen, en bovenaan staat hoe je punten scoort. Je moet dus bijvoorbeeld al twee paddenstoelen en een vlinder in je speelveld hebben liggen om een bepaalde kaart toe te voegen aan je verzameling, maar als je dat lukt, krijg je als beloning een punt per veer die op dat moment zichtbaar is in je speelveld. Je mag later deze veren bedekken door andere kaarten, gescoorde punten worden later nooit afgetrokken. Aangezien je steeds eerst een kaart moet spelen en dan een nieuwe kaart neemt, gebeurt het weleens dat je met de hoofdzijde van je kaarten niets kunt doen, bijvoorbeeld omdat je drie goudkaarten hebt met voorwaarden die niet voldaan zijn. Je mag daarom ook altijd de achterkant van een kaart gebruiken. Deze hebben steeds vier vrije hoeken en middenin een grondstofsymbool. Het nadeel is dat je slechts één symbool krijgt, het voordeel is dat je dit niet kunt kwijtraken omdat het niet in een hoek staat afgebeeld.
Codex Naturalis is in essentie een puntenrace, want de eindfase wordt ingeluid als een speler twintig punten bereikt heeft. De huidige ronde wordt dan nog uitgespeeld, en vervolgens komt elke speler nog eenmaal aan de beurt. Ik was aangenaam verrast door dit spel, want het heeft een intrigerende diepgang die zich in het begin niet onmiddellijk prijsgeeft. Er zijn genoeg dingen aan de gang om rekening mee te houden. Je moet vooruit denken, maar je verliest best ook je tegenstanders niet uit het oog. Er is weinig sprake van spelersinteractie, hoewel je af en toe wel eens een kaart neemt die je zelf misschien niet nodig hebt, maar je tegenstander wel. Elke boze blik is mij inwendig ook wel een punt waard, al vertaalt dat zich helaas niet naar het scorebord.
Conclusie
Zowel de abstracte spelopzet als de minimalistische vormgeving kunnen blijkbaar niet iedereen bekoren, maar ik ben wel fan. De kaartjes zien er mijn inziens leuk uit en het is fijn om je speelveld vorm te zien krijgen. Onder bepaalde lichtomstandigheden was het bijna onmogelijk om groene en blauwe kaarten van elkaar te onderscheiden, wat tot een beetje frustratie leidde (toegegeven, op foto's lijkt dat helemaal niet zo'n probleem te zijn). Verder heb ik eigenlijk amper iets aan te merken op Codex Naturalis. Het doosje is even groot als dat van Regenwormen en is dus ideaal om bijvoorbeeld mee te nemen op vakantie. De spelregels zijn geweldig eenvoudig en je bent in een minuutje klaar met het opzetten van het spel. Beurten verlopen net zo vlot. Aanrader voor fans van compacte, makkelijke spellen die toch nog genoeg diepgang bieden.
Pro
- Origineel puzzelspel
- Mooie vormgeving
- Eenvoudig én uitdagend
Con
- Blauw en groen soms moeilijk te onderscheiden
7.5
Over
Uitgever
- Asmodee
- Bombyx
Designer
Thomas Dupont
Aantal spelers
2-4
Tijdsduur
20-30 minuten
